32583 resultaten.
Tranen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 110 De wereld in
onzekerheid,
we moeten de hoop zien
te behouden, maar hoe
eigenlijk?
Het vertrouwen is voor veel
mensen weggevaagd.
Het verdriet is groot,
laten we hopen en
bidden dat er een
wonder mag komen.
Verdriet…
Onze wereld
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 1.281 Geen wereld
is te klein
te groot
voor liefde
en verdriet.
Je bent zo mooi
lief, knap
intelligent.
Mijn wereld
is open
voor jou,
door jou,
trouw.
Onze wereld.…
Verbolgen
netgedicht
1.0 met 2 stemmen 139 Verbolgen zijn, 't zint me niet
dat je heel de dag, de zon pas ziet
als ie bijna rusten gaat!
De weerman zat er weer eens naast
had vast -en zeker weer haast:
om voor 't donker thuis te zijn!
Verbolgen zit 'k nu dus hier,
mist heel de dag, terwijl 'k wenste:
da'k de zon, voelde en zag!…
Mijn wereld..
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 960 mijn wereld is dicht
ook al doe je de sleutel
in het slot, openbreken zal nooit lukken
mijn wereld bestaat uit verdriet,
vreugde en liefde
hij staat alleen open
voor mensen met liefde, verdriet en vreugde
toon mij jouw angst
dan gaat de sleutel in het juiste slot…
Zonnebloemen
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 1.017 We leven in de éne wereld
waar veel verdriet en onrecht zijn
maar ook de geuren van de zomer
en bloemen vol van zonneschijn;
de wereld van de zonnebloemen:
een hart van goud en geel van licht,
de bladeren vol groen verlangen,
de kroon vol fierheid opgericht
verlangend naar de mooie uren
naar zon en hoop en kinderlied,
maar ach, zovele…
zon
hartenkreet
2.0 met 13 stemmen 1.131 De wereld draait om de zon
Zonder zon geen zondag.
Niet één dag hebben we...
om uit te rusten van de nacht
De wereld danst voor de zon.
Ze laat ons stralen en groeien.…
eenzaamheid
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 834 Een oude grijsaard
bekeek de wereld lachend
maar stierf van verdriet…
Herfst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 154 Ja
ik ben het
ik ben er
hier op deze wereld
ik kijk en geniet
slik en heb verdriet
ervaar het leven
voor of tegen
herfst?
ik hou van jou
jij bent hoe ik me voel
vandaag mooi
morgen verdrietig
klein en nietig
herfst?
één van de vier
maar voor mij ben je de mooiste
een seizoen van gevoelens
pret en vertier
herfst?…
Licht en donker.
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.441 de pijn en het verdriet
een pijn die ik nu delen kan…
Wat ik je wil zeggen
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 600 zee zo oneindig
de kuststrook lijkt verdwenen
als opgegaan in een nevel
het twistend bootje
in een eenzame cirkel
vaart zo ver van een thuis
meeuwen schreeuwen
vechten zich een plaats
in het bestaan
jij roept naar een haven
het vuurtorenlicht
je zoekt een baken, een zicht
waar zijn toch de liedjes
de golvende woorden
van je…
Wordt het minder?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 211 Zeg me,
wanneer het minder wordt,
het gemis,
zeg me
wanneer het minder gevoelig wordt,
geen pijn meer doet.
Zeg me
hoelang ik je zal blijven missen,
zeg me!
'k ben de wanhoop gepasseerd,
niemand heeft me ooit geleerd,
hoe om te gaan
met dit moordende verlies,
zeg me,
wanneer het niet zo schrijnend meer is,
dat ik je…
Druppels regen, of tranen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 260 Ben 'k even zielig
niemand die het ziet,
mijn stil en weggestopt
voel- en tastbaar verdriet.
Lopend in de regen,
hou ik mijn tranen
niet meer tegen,
dat doet de regen ook niet!…
We lopen met een masker
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 267 Soms is een traan een uitweg,
een uitlaadklep,
een emotie van liefde, vreugde
of verdriet, het is maar net,
hoe je die traan op DAT moment ziet.
Soms, of vaak of: helemaal niet,
is het datgene wat je juist NIET ziet,
maar waarvan je ook niet wilt laten zien,
dat.....verdriet, emotie en blijdschap
kort bijeen liggen…
Ontelbare tranen
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 207 Niet te tellen
de tranen
niet te herstellen
het verdriet.
Niet te stelpen
de tranenstroom
dus doet ze gewoon
niks, laat de stroom
Lopen.
Want verdriet
stop je niet!…
Tranen- oeverloze tranen
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 148 Niet te stuiten,
het tranendal
niet te stoppen
de tranen-waterval
Het verdriet, zo intens
zakdoeken te weinig.
Zo hard is de klap
dat ze nooit, nooit meer
met huilen stoppen mag.
Zo snikt ze, gierende uithalen
zo weent ze, grenzeloos
tegen dit verdriet is geen medicijn
dus laat haar, laat haar gewoon maar
verdrietig zijn.…
Geluk uit de zon
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 238 Ik haal mijn geluk
uit de zonnestralen
op mijn gezicht,
waarom doe ik dan toch
mijn ogen dicht?…
Regen regen en o ja regen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 153 Maar dan ineens, breekt de zon door
de buien zijn achter de rug
Wat komt is warme dagen,
geheid dat men DAN verzucht:
Ik wilde dat het wat koeler was...…
Zon op Zondag
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 130 Hoe uitgekiend, hoe fenomenaal
hoe prachtig de narcissen allemaal
hoe blij de gezichten, want:
de zon staat hoog aan de hemel.
Niemand klaagt, waarom zou je ook?
Niemand moppert, o ja, toch eentje
de zon schijnt in m'n ogen, waar:
is m'n zonnebril?…
Blije gezichten vanwege de zon!
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 We winnen terrein
zonder kogels of schieten
we zullen het winnen
anders zijn we niet te genieten
En dat laatste mag je
niet vergeten
Want de zon schijnt,
dat moet je wel weten.
Zolang je ‘t gelaat naar
haar op kunt heffen
haar warmte voelt laat
‘t je beseffen:
Het komt goed!…
Zwarte bloemen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 271 won draait nu
de wereld zich ten goede om…
"Waarom, God?"
hartenkreet
1.0 met 2 stemmen 29 '
De wereld in de greep van satan en mensen,
doet velen naar hulp van de Verlosser wensen
Het hulpgeroep naar de Schepper klinkt nu alom
In het leven voor God en geweten doof en stom
Corrupt en vals, de aard der mensen is te verwensen…
de mens die in mij woont
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 1.011 de mens die in mij woont
ziet elke dag de zon
al regent het ook iedere dag
zij begroet alles met een lach
ze heeft ook mededogen
heeft er iemand soms verdriet
dan zegt ze zacht
vertrouw er op
je verdriet gaat weer voorbij
dan hoopt ze dat de zon
ook voor die ander
weer gaat schijnen…
Licht is mijn bestaan
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 439 ik was erbij
toen hij de wereld schiep
ik heb me er niet in verdiept
of hij er eerder was dan wij
hij stak de zon aan
tussen maan en sterren
ik schrok en zocht vergetelheid
licht wilde mij kwijt
ik donker in de liefde
hang zwaar aan stil verdriet
een lichte zijde heb ik niet
wel zorgen over morgen
duister heeft mijn licht…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
rimpeling
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 258 Rimpeling
Het verdriet van de wereld,
in de licht geloken ogen,
het stille lichaam krom gebogen,
als populieren in een storm.
De tranen van de wereld,
vullen groeven als kanalen,
zij spreken wereldtalen,
tot de evenaar en voorbij.…
De wereld leeft
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 163 De wind van zee
De zoute lucht
De zon schijnt
Water verdampt
Een wolk verschijnt
De wolk raakt vol
Regen valt
de natuur bloeit
Door water val
De zon gaat schijnen
De wolk verdwijnt
De wolk verdampt
De maan komt op
De zon verdwijnt
Het is nacht
De wereld rust
De wereld slaapt
Tot de zon weer schijnt
En hij ontwaakt
De wereld…
De kleuren van de wind
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 570 ik wou dat ik kon schilderen
met de kleuren van de wind
dan kleurde ik de wereld
in een vredig, warme tint
dan was het leven handelbaar
geen oorlog, angst, verdriet
maar de wereld zit zo niet in elkaar
en schilderen...
dat kan ik niet…
MIJN PAARD BALTHASAR
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 513 Mijn paard begroet de zon met gespitste oren
ik kom in de stemming om het wassende licht tegemoet te gaan
het is alsof het verdriet en twijfels van het laatste jaar
achter me wegstromen, zoals de schaduw van Balthasar
voor de eerste keer in mijn leven ben ik vrij
vrij van de wereld voor mij
en van de verplichtingen achter mij
een groot deel…
madrid
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 787 met bloed
van onschuldigen
verlaat de zon
ook weer deze dag
en in het bange duister
begrijp ik
de bleekheid
van de maan
als hij in de nacht
de wereld aanschouwt
en het zwart verlicht
door vonken
die wegspringen
van het aambeeld
waarop de smid
het leven smeedt…
Bloemen van Verdriet
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 555 haar blad had versleten
Dus gaf ik haar dat
wat ze innig bewaarde
waarna ze in pracht
weer de wereld in staarde
die wereld waarin ik
ooit uit werd gesmeten
maar nu door haar naam
nooit meer was vergeten
Ik gaf haar een druppel
van vallend verdriet
vergeten was ik
maar zij nog lang niet…