Alle inzendingen over wijnglas OR kaars OR haard

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Steeds weer duidt het feest naar hopeloze gasten, boekbinders van de ergste soort die met valkuilen analfabeten weet te scoren we zeggen ongehoord verschuilen ons achter vodden wrijven met vinger kurkresten uit het wijnglas om het vervolgens in het geniep af te likken ze schreeuwen dat de nacht hun eenzaam maakt, herschrijven telkens…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Toen was ik een wankel veulen Toen ik snuffelde aan wie en wat, aan wat een merk in mijn vacht brandt. Lastdier, lastig dier dat geschonden door zijn slaap wandelt. Zij liet het licht los op mijn netvlies, ketende de vragen aan mijn enkels. Ze woelt zich bloot terwijl ik jank, de eenvoud van haar boezem vraag. Toen werd ik een jongen en mijn…

De goedkope paraffinekaars is werk van knoeiende foefelaars. Boven wijn en soep zweeft chemische troep. Zo kleur je romantisch groen en paars.…

ademloos lijkt ze kijkt ze in het kaarslicht doet haar ogen dicht adem in, adem uit om kijkt ze niet vertrouwt de toekomst ongedwongen ze zucht, vult haar longen vol met lucht en blaast het kaarsje hartgrondig onderuit adem in, adem uit….…

(vanuit het licht van die ene kaars bepalen of ze straalt) nooit meer haalt de tijd je in je bent ontsterfelijk geworden -in mijn hoofd jouw beeld bestaat nu uit het licht van alles, dat uit liefde aan jouw nagedachtenis gegeven is als alles weer verandert draag jij nog steeds de jeugd van witte vlinders in mijn hart en in mijn…

Ik zie niet wat je bedoelt, de eindeloze vraag die je van mij verlangt, de brandende kaars op tafel, het gezicht dat niet oplicht de twijfels die rond mij verschijnen, de geur van jou liegt niet, het is een mist het is een deken over me heen wees niet de verstikking die mijn adem wegneemt, blijf me zien, blijf praten ik wil je net als toen,…

Hartstochtelijk woord brandt als een vlammende haard op een schapenvacht.…

In de open haard verbrandt de geschreven brief zonder postzegel.…

Ontroerd roerde ik het theelepeltje schijnbaar zinloos driftig door mijn wijnglas.…

'k Heb hier geen dooiweer aan de haard, En geen brand te halen. Blaast gij storm, door 't vliegend zwerk? Muur en dak kan 't lijden. Giet gij vocht in stromen neer? 't Valt mijn glas bezijden. Krimpt de dag? te minder nood, Om bij licht te gapen. Rekt de nacht? het komt hem wel, Die gepaard mag slapen.…

In de herfst verzamelen wij de zon jij diep in de kleren ingepakt en ik wat luchtiger achter de rolstoel aan Met de venkel is het haast gedaan proeven voorzichtig de zoetheid van het blad In de hof plukken wij het groen van de pisseblom voor de hoenderen in hun ren, zij kakelen als altijd bij het zien van ons er lustig op los Ik…

Het eilandgevoel.. onze gedachten gaan uit naar onze vrienden. Eigenzinnigheid kreit vanaf hoge rotsen wit hun geweten. De breuklijn scheurt scherp conservatieve lijnen.. voordeel is twijfel.…

Bij onze eigen open haard.…

eenzaam zit ik in huis met de deur wijd open sprekend met je persoonlijke dingen die ik heb bewaard onafscheidelijke dingen die mij nog laten dromen want jij alleen was en blijft de engel aan mijn haard.…

De vlam van een kaars vangt het laatste wolkje lucht dat je uitblies…

De witte vlinder beweegt, om hem te redden -- doof ik vlug de kaars.…

een spinnende kat kolen gloeien in de haard het stormt om het huis…

het klinkt afgezaagd er wordt een boom koud gemaakt voor een warme haard…

zacht dooft hij de kaars en draagt vol liefde zijn lichtje naar boven…

Weinig licht: één kaars verwelkomt de Schaduwen – van onze Liefde.…

Twee jonge hengsten van 't knabbelen aan el- kaar een beetje moe…

brandend als een kaars wacht ik op de liefde van een kerel met pit om samen ineen te smelten…

de overwegwachter haalde de bomen neer en vroeg terloops of ik een open haard had…

vuurrood gloeiende haard hij straalt warmte ik zie ijsbloemen smelten gezelligheid…

de overwegwachter haalde de bomen neer en vroeg terloops of ik een open haard had…

Elektrisch licht glanst in de dichte, open haard, beeldt en schept warmte.…

De haard brandt net als mijn verlangen Ik wil liefde en je lichaamswarmte ontvangen Ons drenken in wellust en sensualiteit Het samen komen van lichaam geest en spiritualiteit De warme gloed, de vuurzee zo onstuimig mooi Het maakt me week, zwoel, een gewillige prooi Even volop fantaseren me door jou intens laten penetreren De haard brandt…

de kat is dood. de kat is nat. de kat is dood en nat. kwak kwak gaat het wiel van de kar. de kar rijdt over de kat. de hoop kat is plat. de straat is proper. de kat is weg.…