13101 resultaten.
DE VREUGDE
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 101 Ik ben klaar voor fijne dingen
Wil niet meer in mineur
Heb veel pijn overwonnen
Ga verder met een lach
Het leven lacht me toe
Voel warme zonnestralen
Kan weer vrij genieten
Plezier schijnt in mijn ogen
Ik grossier in mooie dromen
Echt daar kan ik wat mee
Krijg nieuwe goede inzichten
Over mijn levenswandel
Ik wil niet meer wegkruipen…
eenzaamheid
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 1.222 De eenzaamheid spreekt uit mijn ogen
Hoewel mijn mond erover zwijgt
de opgewektheid is gelogen
erachter schuilt de bitterheid.
Ik woon nog samen in hetzelfde huis
waar onbegrip heerst
er is geen plaats meer voor liefde
er resten nog kilte en spijt
de onmacht waar wij elkaar steeds weer grieven.
Hoelang kan een mens gedwongen eenzaamheid…
alleen
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 1.181 Héél véél kon ik alleen
geen mens die dat betwistte-maar toen ik dacht,
dat ik alles kon (dus niemand nodig had)
bleek dat ik mij vergiste,
want-weet je wat ik niet kon?
mezelf kon ik niet omarmen
Nu ik dit opschrijf, schrik ik ervan:
zijn mijn woorden- is mijn houding
camouflage voor mijn angst?
ben ik bang dat ik toch niet alles kan?
en…
SLAAPSTER
gedicht
2.0 met 69 stemmen 17.661 Waar heeft ze dit geleerd, zo vredig
mee te deinen op een zuchtje wind?
Wie heeft haar wijsgemaakt dat leven
zo eenvoudig is? Ze ligt erbij als
hoorde ze muziek. Rust maakt geen
haast, geeft enkel wat zij neemt.
Waar heeft ze dit geleerd, zo stil
haar lijf alleen te laten op een bed?
Een wimper trilt, een hart tikt in haar
slaap.…
Remedie
gedicht
3.0 met 35 stemmen 10.107 Tegen de angst. Al wat ik schrijf
weerstaat mijn wanhoop, elke zin
waaraan ik ademloos begin
jaagt mij de stuipen van het lijf.
Want op papier ben ik niet bang.
Hier gelden vastgestelde wetten
die mij uit razernij ontzetten
en redden van de ondergang.
Kunst zet het leven naar zijn hand,
brengt het terug tot dunne lijnen
die zich, tegen…
De bewaarder
gedicht
3.0 met 19 stemmen 10.701 Hij gaf geen krimp. Hij had de tijd
steeds aan de lijn. Hij ging zijn gang
onaangedaan en zonder onderscheid
werd toegewijd zijn leven lang
al wat hem overkwam bewaard.
Niets ging verloren. Hij vergat
zorgvuldig alles wat in kaart
gebracht een codenummer had.
Zo vond zijn leven plaats. Totdat
hij, dwalend langs de schappen
zich met zijn…
Verloren voorwerpen
gedicht
3.0 met 14 stemmen 6.660 Hazenschedel. Zonder oren. Tot het
bot teruggebrachte waakzaamheid.
Onvindbaar verstopt aan een slootkant.
Herinneringetje van zilver. Kristallen
druppel hemel. Logeerliefde. In het
zwembad van mijn pink gegleden.
Eeuwen ongezien onder het tuinpad:
munr.Zeelandia. 1872. Luctorleeuw.
Verloren bij een weddenschap.
Lorgnet. Messing. ovale…
Weerzien
gedicht
2.0 met 187 stemmen 39.740 Je bent er nog. In deze zachte vreemde
heb je op mij gewacht. De deur staat aan.
Mijn lippen raken je. Ik neem de
stille bewijzen waar van je bestaan.
En naar de dood getekend door de jaren
hervinden wij met onze ogen dicht
het leven in eenvoudige gebaren.
De eerste merel zingt het donker licht.
De wandeling, de brug. Knotwilgen duiken…
De drinker
gedicht
2.0 met 444 stemmen 70.487 Hij groet zijn hand: klein glas.
De trage kamer groet hij, het vertrek
van zitkuil, eethoek, suite,
tot hij ze niet meer ziet.
Hij sluit de ogen, wacht.
Hij groet de zachte nacht, die langzaam,
langzaam, hem de laatste tonen van
gedachten horen doet.
De leegte groet hij,
toevluchtsoord.
De oude kat, de zwarte, streelt
zich met de hand…
Vrouw
gedicht
3.0 met 41 stemmen 13.743 Ik zie haar nog zitten: een simpele bank
met een simpele vrouw met twee simpele handen
omhoog naar de lucht, voor het rood van de
tuin in de zon, als een meisje zo rank,
als een kind zo verwachtingsvol, ondanks haar jaren.
Ze neuriede zacht en ze lachte daarbij
in geboeide vervoering. Ze keek niet naar mij,
ze keek naar haar handen. Die maakten…
Plaatselijke tijd
gedicht
3.0 met 1 stemmen 3.079 Hier is het morgen. We schrijven een datum,
kijken het raam uit, smeren een snee
brood en vrezen het ergste zonder dat het
ons bedreigt. Een ochtend aan de rand van
een gelaten stadje op de oever van stromend
water. Een kerkklok, een scheepshoorn: het is
tijd. Altijd. Dit roepen beweegt ons, drijft ons
onstuitbaar voort, hoe stil het grijze licht…
Wereld
gedicht
4.0 met 2 stemmen 3.397 Nooit een orka gezien in de dorpsvaart,
nooit een zebra in een weiland ontmoet,
geen kokospalm in de boomgaard,
maar wereld was er in overvloed.
Boer Bethlehem had een Duitse herder,
in de stal stond een Belgisch paard.
Het Guinese biggetje zonder staart
woonde op Elba, een steenworp verder,
waar een meisje Engelse ziekte had.
Haar grootmoeder…
Opdracht
gedicht
4.0 met 1 stemmen 3.107 Schrijf je nog wel eens jongen?, vroeg mijn moeder mij.
Je maakte van die mooie verzen vroeger en verhalen.
Ik vraag mij af: in wat voor wereld leven wij.
Moet je nog thee? Ik bedoel: dat banale,
ze schrijven over dingen waar geen woorden
voor zijn. Ze keek omhoog. Begrijp jij hoe
men zich zo kan verlagen, zich zo door de
maalstroom van deze…
terug naar
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 1.352 weer op mijn gezicht
de wind op mijn wang
kindje, wees maar niet bang
ik blijf
en ga nooit echt…
Spelen met de wind
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 122 Sierlijk vlieg
Je boven mij,
Majesteitelijk dier
Dat mij de vreugde
Van mijn leven geeft,
Dat mij het licht
Doet ontbranden in
Mijn donkere hart -
Koninklijk spelen
Je vleugels met
De wind, je laat
Je dragen zonder
Dat je ook maar
Een moment de
Indruk wekt dat
De wind tegen je is
Of ooit tegen je zal zijn…
Wind- en tranen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 122 Ze kuste m'n hoofd, wangen en kin
't was de wind, die: de tranen opving.…
Bieber Fever
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 228 Justin Bieber kwam op het terrein
voor massa's grietjes met hartepijn
die zich verdrongen
voor die schoon' jongen
met zijn kalverliedjes en katzwijm.…
korstmos
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 432 weer wekt
sporen reizen op wind
niets krijgt hem klein
alleen zwaveldamp en bleekwater
dat door lucht drijft in slierten van venijn…
Speenkruid
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 130 Speenkruid,
mijn grondzon,
grondtoon,
lied voor een lente
die nog komen moet,
moed
na de winter,
groet
aan het leven.
‘Houdt vol, de zon
is aan de terugreis begonnen’;
wat kan ik anders zeggen?…
Levensecht.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 83 Een traan die verdampt
en een lach die zich laat zien.
Die zijn levensecht.…
Gedragen worden
netgedicht
4.0 met 25 stemmen 756 Gedragen worden door het leven,
door de wind en de wolken,
de dagen en nachten,
de vreugde en pijn;
Gedragen worden door vrienden
en vreemden, door liefde en zijn;
Gedragen worden door water,
door vuur en door licht;
voor nu en later,…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen 273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
De deuren van werkelijkheid
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 107 De deuren van werkelijkheid
Met doorzichtige en afgedekte kanten
Zijn veelhoekig met verdrongen lagen
Tussen de plooien van de jaren gevallen.
O jaren, heropent jullie hoogten en niet de dalen.…
De roepende wind
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 57 De wind roept mij naar buiten
het is precies de goede wind
om te lopen in het wonder
van de lange lanen
die de lucht betoveren
met dwarrelende bloesem
en in mij ingehouden
gaan zingen van vreugde
gemengd met verdriet
om het vallen, weg
van het leven, weg
van de bladscheuten
het dwarrelende besef
dat het bijna voorbij is
hoe graag…
In de stilte
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 620 De wind glijdt door mijn haren
bemoedigend en troostend tegelijk.
Verdriet maakt een snede in mijn long
je blijft bestaan,
zelfs nadat ik je uit mijn hoofd verdrong.
Als een gif, stromend door mijn aders
en stollend in mijn hart.…
horen
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 256 je keert je
meer en meer naar binnen
zegt hij
stiller dan de stilte die je onderdak geeft
rondom jezelf
ik kijk hem bevreemd aan
bemerkt hij het lawaai dan niet
de wind alom
en hoe ik alles hoor vallen
het blaadje, bedekt met bedrog
de rotsblokken op mijn naam, de assen van de zolder
waarvan ik het beeld verdrongen heb
dit…
Juffershondje
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 142 Vandaag komt de wind
uit een verdomd koude hoek,
ik denk dat ik de knop van de verwarming
maar opzoek,
want vandaag zit ik te rillen,
van mijn kleine teen,
tot warempel mijn billen...brrrrrr…