3886 resultaten.
Rijp
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 187 Gisteren zei ik het nog:
“ Wat ziet het er buiten toch haveloos uit.
Met uitgebloeide bloemen,
hun bladeren bruin en verdord.
En wind die door haast kale bomen fluit.”
Hun blad ligt aan hopen,
onder heggen en struik.
Het groene mos kleeft aan tegels en muren.
Regen klettert tegen donkere ruiten.
Geen mens waagt zich naar buiten.
Maar bij…
dag winter
hartenkreet
4.0 met 4 stemmen 168 temperaturen stijgen
het gras begint te groeien
de winter moet nu zwijgen
zelfs bloemen gaan al bloeien.…
koud
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 179 in mijn tuinhuis goed verscholen
voor de kou en voor de vrouw,
want ik was de tijd verloren
en de achterdeur al lang gesloten.
het was midden in de nacht,
de heldere maan verlichtte,
mijn levenspad maar
ook mijn dagboek,
waar ik trouw mijn
dagen in verhaalde want
dat beschouw ik
als mijn plicht.
zo geheel toevallig of moedwillig…
OEI!
snelsonnet
3.0 met 18 stemmen 173 Oeigoeren wordt het zwijgen opgelegd
in kampen; Spelen gaan natuurlijk door
geen kans dat ik de gang van zaken stoor
maar wie verzwijgt is China’s laffe knecht
Imagine én de Negende: ‘n feest
maar wie daar afwijkt is er mooi geweest…
Winter
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 83 Een pantoffel naast een afgebroken tak,
breekbare vlokjes die de winter inluiden.
Een kat die gezwind een schutting over stak,
in de verte een zwaluw richting het Zuiden.…
Natuurlijk verloop
netgedicht
4.0 met 21 stemmen 868 als de krijsende zagen zijn stilgelegd
rijen bomen van hun charmes zijn ontdaan
overvalt mij elk jaar weer dat troosteloos
gevoel alsof het eind der tijden is genaderd
maar nu ik aan de gehavende restanten
weer nieuwe levenskracht ontwaar
is mijn somberheid al snel verwaterd
hoor ik overal weer vogels fluiten
zelfs al fluiten ze niet…
Verslaafde
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 981 Men zei dat het geen depressie was
maar een aan drugs gerelateerd probleem
sprakeloosheid die je dan overstroomt
Hoe je dat niet aan had zien komen
dat er een knak in een leven was
waarvan men weg moest dromen
Hoe iemand zijn greep verliest
de snijpijn in zichzelf bezweert
Wrakhout in een troosteloos heelal
op drift naar een rustige plek…
Leven
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 2.148 Jouw leven
je bent er niet meer
gevoelens zijn eindeloos
gedachten soms troosteloos
wat is de zin van het leven
Leven is de zin
geven van liefde
niet altijd begrip
niet altijd gelijkheid
toch wel altijd die warmte
Ik kreeg het
mijn leven, de liefde en de warmte
maar ook onbegrip
alles is niet perfect
ik ben niet perfect
Zoek in…
Vals seizoen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 253 Het zou moeten
sneeuwen als een muur
ijzig ruw over zwijnenvachten
de beek kronkelend bevroren
als een knisperende boskrakeling
scheve schotsen verankerd
in nachtzwarte oevers
glazen vennen in bontkragen
rietpluimen van bergkristal
het meer vol poolijs
de heide naakt en troosteloos
bijna onzichtbaar verstoven
onder verpulverd onbehagen…
De dubbelganger
netgedicht
4.0 met 32 stemmen 980 Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd
waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd
Gezocht in het Verre- en Midden Oosten
niets van jouw evenbeeld om mij te troosten
Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika
lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na
Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël
this must be heaven or this must be…
Lange ochtenden
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.161 De nacht raakt de ochtend aan
vers dauw zweeft over de wei
ik laat mijn gedachten gaan
och, was je nog maar bij mij
Het bed voor twee personen
staat troosteloos onder het raam
je mag hier dan niet meer wonen
toch fluister ik steeds je naam
Ik heb weer teveel koffie gezet
je pantoffels staan nog in de gang
ik ga maar weer naar mijn bed…
Teveel regen
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 420 Van kleuren die niets meer vragen en elk spiegelbeeld troosteloos bedekken met
een begraven zonlicht en verloren beloftes.
Die momenten dragen van een regendans
die alles weer laat keren waar de warmte
een oase is die geen dromen meer geeft.…
Leegte
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 53 Ongevraagd
een eeuwigheid geplaagd
in verre nevelen gehuld
leegte troosteloos ongevuld.
Lied van eenzaamheid
door wanhoop begeleid
levenslang
leegte overstemt mijn zang.…
Winteraquarel
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Mijn tuin een stille winteraquarel
waarin de zilverspar zich koning waant der bomen
nu maagd’lijk witte sneeuw op hem is neergekomen
en mezen bij hem schuilen voor de koude hel.…
Lichtpunt
hartenkreet
3.0 met 41 stemmen 1.482 Nodeloos geluidloos,
onbekend, niet gewend,
troosteloos, voelt waardeloos.
Toch welwillend, onhoorbaar gillend,
luister 't gefluister.
Voelbaar verstaanbaar,
breekbaar lichtpunt in het duister.…
Koers
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 2.612 Dit veel te vroege einde
doet zoveel
pijn
niet langer dromen
van de toekomst
steeds groter groeien
van kind tot man
wat rest zijn slechts
herinneringen
aan jouw
zijn
en later,
later is zomaar
voorbij
troosteloos zoeken
naar een nieuwe weg
wijs jij ons de richting
krachtig als een ster
want soms Jesper
zijn wij de…
Green Deal
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 48 Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje
_______________________________
DEAL OR NO DEAL
Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt
Met aanbevelingen voor Adema:
Voor piekvervuilers enkel Canada
Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…
De nacht ademt
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 306 De nacht ademt de stilte
eenzamer dan ooit
voel ik het verdriet
over jouw droeve dood
vol onvergetelijke woorden
nooit doof geworden
voor voortrazende tijd
zal ik je niet vergeten
in herinnering vervagen,
maar hier naast mij
op 't hoogpolig tapijt
liggen gewaagde zinnen
troosteloos, leeg
hopeloos te zijn
met een echo van stilte
die…
Optijd gered?
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 395 Je doffe ogen staren
je voelt je machteloos
niks is te verklaren
alles lijkt zo troosteloos.
In de steek gelaten
sta je langs het spoor
je wilt je leven laten
niemand geeft gehoor.
Plots word je aangesproken
door een manspersoon
de spanning wordt doorbroken
het leven gaat door, gewoon..…
Claustrofobisch angstbeeld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 128 De nacht is duister en diep
En spaarzaam schijnen lantarens
In de mistige natte steeg
Waar ik diep in mijn kraag verscholen
Over ’t glanzend nat plaveisel ga
Troosteloos staren donker ramen
Als koolzwarte niets ziende ogen
Gevat in gevels als kale doodskoppen
Mij angstwekkend luguber aan
En ik heb geen wens dan deze
Doodse stad zo snel mogelijk…
Smelten
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 318 't is winter, 't is winter
de lucht zit vol met wit
wel smelt de sneeuwman zomaar
als ik naast hem zit
't is winter, 't is winter
ijspegels in de laan
wel smelten ze zodra ik
in hun buurt kom staan
't is winter, 't is winter
men bibbert van de kou
maar ik sta maar te gloeien
door mijn vuur voor jou!…
jij bent het
hartenkreet
3.0 met 10 stemmen 3.544 die een moedertje zo laat wenen
haar schouders zo laat schokken
in troosteloos verdriet
jij bent het die in elke straat
en in elke kantine
van zich laat spreken en zelfs
angstige kinderen weten ervan
jij die elk orgaan kan vinden
om te vergiftigen met je stuitende adem
jij bent het hè duivel?
jij bent het altijd al geweest…
Warmen we nog op?
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 406 Het koudste seizoen
weerspiegelt onze liefde,
warmen we nog op?…
[ Eindelijk weer zon ]
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 63 Eindelijk weer zon,
in het park vliegt een duif op --
bevrijd uit mijn huid.…
mooie winter op komst
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 570 Koud is de winter wit en glad,
Koud is de winter mooi en nat.
Mensen buiten in hun wanten,
sneeuw dwarrelt aan alle kanten.
Koud is de winter wit en glad,
Koud is de winter mooi maar nat.…
Zwaar gemoed
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 611 Huilend om het duister verleden
Vallen zware regendruppels
Langs mijn uitgestoken armen
Als stille getuigen naar beneden
Zingend over stille wateren
Fluistert de wind over mijn meer
Hoor hun troosteloos lied in de stilte
Vermanende woorden strijken zacht neer
Draai me langzaam van hen af
Kijk niet langer terug naar het duister
Regen en…
Uit donkere plooien
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 103 ik heb
het bos ontkleed
zijn bladerjassen uitgedaan
alle spinrag
is verdwenen
naakt komt het voor mij staan
ongenadig hakt het licht
de laatste spaanders
uit donkere plooien
verwaait wind
lichte varens en de
stilte van het beschutte ven
de open plek
is kaal bij volle maan
wat heksenhout is blijven staan
troosteloos steken…
Leegstaand
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 148 een schrale plant
de verfloze buitenkant
vertelt het onbevolkt zijn
het schamel dak knarsetandt
in een verwrongen lijn
de zon licht spinseldraden op
een zilveren prentje
bij een troosteloos aanzicht
in een fractie klapt de wind
de deur voor altijd dicht
het huis dat staat
zo men het achterlaat
in heimelijk verdriet
het afbrokkelen…
Tour de force
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 78 van de man
die zijn simple things
in een etude zingt
voor Jellie maanvlinder
de kunststofkoningin
Vallende engel
uit het noorden
die dichter bij
ons wist te komen
in de stilte ongehoord
was wat ontstond
een scheppingswonder
Dank, Titaantje
voor je kussen
en de vrijage
zonder woorden
Adieu Jellie
et bon voyage
au pays d'or…
Toekomst door doop
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 252 En zal nu tijd van sterven komen
van lijden en zo veel verlies
van troosteloos mijmeren en staren
in doelloze gedachten zwijgend stil
de toekomst reeds passeren
hoop voor komend leven bannen
hullen in koude en opstandigheid
alleen sombere herinnering
aan schone warmte die ijlings ging
waarop wij nu niet kunnen teren.…