Alle inzendingen over woeste

Met wilde gebaren Werp ik gedreven Al mijn kleding Woest van me af Achter gesloten ogen Broeien de tranen Op de bekende klanken Van het hemelse lied Ik zie de beelden Van jou in je lente Dankbaar als toen Voor altijd van mij…

Jouw wieg werd een baken op woeste baren. Ongehavend meerden wij aan, vermeerderd.…

Zwoel kloppend bloed, een zweem van verlangen Het hart dat overslaat, mijn papillen Proeven geluk Ik sluit mijn ogen Een woest licht danst, een zweep van welbehagen Een glimlach krult op Ik ben verliefd Op het leven…

Het is me wat, de Trêveszaal was woest, Bewindspersonen waren ontevreden, Het kabinet had last van Kamerleden, Ze zeiden: hou je wel een beetje koest! Wij lossen alles op hoor, snap je wel? Dus zetten wij de Kamer buitenspel!…

Het is niet meer uit te houden Een woeste rit richting huis Maar het kan nog uren duren Dus ik ben nog lang niet thuis Met lieve, zachte woordjes Probeer ik de rust te bewaren Maar met hevige krampen in de darmen Laat ik nu alle hoop varen…

Schuimend in haar woeste razernij zand overspoelt door golvend stromen braakt zij eeuwigheid door eindeloos dansen raakt zij een grens in haar vormeloosheid en kust zij de stranden als deinend behagen vluchtig ondiep door rafeling heen…

Als het wateroppervlak Van een onmetelijke oceaan Glad als een spiegel Als ze het nodig vindt Een woeste zee Als je erom vraagt Het kleinste steentje Direct een rimpeling Soms verleidt ze je, Met al haar schitteringen, Om een duik te nemen Maar dat is slechts het oppervlak……

Kleurenpracht, donkere wolken, woeste wind en snijdende regen. De zon waait voorbij. Lief groen, ik wacht.…

Langzaam begint het te deinen en ik onderdeel zonder zelf en met velen, verstrikt in het woud van woeste woorden.…

Daar sparren in een ongelijk gevecht, En weerbaar is hij tegen woeste horden. Ze weten hem daar ginder flink te raken, Het drinkt alleen niet met gebroken kaken.…

Ze zijn nu uit de woeste brand Dankzij het uiterst gulle Nederland!…

De woorden worden woest teruggeslagen; gewond, monddood blijven ze liggen weggemoffeld als de natte bladeren tegen het troittoirband De tong beweegt om een enkele naar ademsnakkende buiten te brengen Raakt dan verstrikt in het net van de innerlijke criticus…

De jongelui verstoren wreed zijn lessen Er wordt gepest, getreiterd en getart Gejoeld, gejend, gefloten en gesard De vuist gebald, geslepen zijn de messen Hier wordt de klas ontzettend rustig van: In elke hoek een woeste DOBERMANN…

en ledig Grijze brij van werveling en chaos Orde komt naar boven volgens wetten Wijze woorden worden woest geboren…

Nu woest En kwaad En grimmig door de wolken. ’t Is of er woeste buien komen En moenen zich verbergen in de eik En zoogdieren bang verstijven Hoe bevreesd ik was En later ik vertel Nu is de moen gevangen. Ik vervolg mijn weg met spoed, (Als de hoge hemel ziet) . En de angst beweegt door de bossen…

worden neergekwakt op het zand van het strand Noeste flitsen doen mee dalen neer op de woeste golven van de zee door het gedonder in de lucht gaan meeuwen schreeuwend op de vlucht vliegen weg boven het natte zand van een verlaten strand…

Zoveel lucht, tussen de golven en de golven zweven zacht over de zee als in schilderijen totdat zij, woest door de wind, de kusten open scheuren Op land en huis neerdalen Namen zij de harten mee? Hebben zij mijn lief bedolven?…

een woest decor vallend groen wilde takken jij grijze deken zomervocht zwart met bakken de grootste plas kindersprong natte hakken brede lach harde schreeuw het mooiste pakken…

Een woeste tango geeft ook slipgevaar, Tango – tanga, je haalt ze door elkaar.…

Wat vreemd, dat roept nou net die woeste horde Tot hen door wie ze zelf aanbeden worden!…

De zee buldert, haar golven beuken woest op golfbrekers tot ze openbreekt in haar miljarden tranen zoekend naar de rust tussen de warmte van zonbeschenen zandkorrels op het strand terwijl de wind een treurmelodie fluistert in de holten van verloren schelpen...…

. ----------------------------- uit: 'Woeste grond', 1992.…

Bij vlagen kan ik zeer unheimlich dromen Mijn auto zinkt diep in een pikzwart gat Of ik verdwaal in mijn geboortestad Word meegevoerd door woeste waterstromen Vannacht was het zó eng, ik schreeuwde: njet! Want Poetin sleurde mij bij hem in bed…

Bij vlagen kan ik zeer unheimisch dromen Mijn auto zinkt diep in een pikzwart gat Of ik verdwaal in mijn geboortestad Word meegevoerd door woeste waterstromen Vannacht was het zó eng, ik schreeuwde njet Want Poetin sleurde mij bij hem in bed!…

in hetzelfde schuitje zeggen wij zitten wij allemaal met elkaar al zijn er ook grote verschillen in de vele bootjes en jachten sommigen varen het comfort ontspannen op hun balkons een goedgevuld glas drinkend van luxe gemak stijlvol voorzien anderen varen een motorboot die host en klotst op de golven alsof er geen grote zorgen zijn…

. -------------------------------------------------- Uit: Woeste grond, 1992.…

Denk je lekker bloot te kunnen lopen, komt er zo ineens een woeste koe, die op erecties reageert met: “Boe!” en je zo noopt je broek weer dicht te knopen. Er komen straks misschien nog zwarte beren, om al die homo’s uit het bos te weren.…

de branding woest en een wind die proest zand tussen de tanden al die geneugten van de zee ze stemmen mij intens tevree ik weiger dit te delen gevoelens zijn privé…

De aarde was woest en ledig dus schiep God de Wereld en Hij zag dat het af was Maar de Hollanders dachten daar anders over dus polderden ze er op los en zagen dat het niet af was Toen lieten zij ontstaan: "de Nieuwe Wildernis" de Oostvaardersplassen Ik zag de film en vond hem mooi!…

Ze namen weer veel mee zeilend stoer al over woeste zee uit Spanje rechtstreeks naar Goederee met tonnen vol van boven naar benee zie de maan scheen zowaar al over zee de Goede Sint nam hem pront naar Holland mee die hangt al tussen de bomen als pietentrofee Wat namen ze dan mee in pakjes van over woeste zee wel dat hangt af van het zorgdossier…