Alle inzendingen over woorden OR letters OR ritme.

Ik schrijf met mijn tenen, letters in het zand, de letters vormen woorden, daar op dat warme strand, de woorden die verdwijnen zodra de zee weer aanrolt. Ik schreef de woorden in het warme zand, alleen bestemd voor mijn ogen, daar aan de kust, in dat langzaam verdwijnende zand, in het water.…

Vaak wil ik met woorden wat weven ze even gebruiken en dan laten zweven. Soms schrijf ik een zin op waarin alles klopt en blijkt er wat ritme en rijm in verstopt. Een wever laat langzaam zijn rollen verschuiven maar tekent eerst lijnen van rozen of druiven.…

Tussen confetti waaien letters van het Woord die samenbindend meer dan letters zijn, vormend een sneeuwend confettigordijn Waar naar de letter vooral wordt gehoord zal de bruid niet in wit mogen gaan In vreugd en vertroosting van het Levende Woord wordt genadig de Bruidegom getoond die zijn bruid wit als sneeuw met zijn liefde…

Dan zou ik je vragen, misschien wel smeken om deze woorden hardop uit te spreken. Opdat ik, letter na letter, voor een fractie van een seconde op jouw lippen mag uitmonden.…

in een eeuwige beweging verpulvert mars de lente slaat de slinger van de tijd in hersens en weke lijven stille velden beplant met witte kruisen verschijnen na gas en massale dood stenen doodsbloemen met namen de hete tranen van hun geliefden druipen langs koud kil marmer in de beschaamde aarde…

in een enkel ogenblik fiets jij voorbij de lucht trekt open boven mij alsof de ketting breekt in enkel nog wat scherven ik laat de zomer niet bederven zwerven door de tijd heen wat een hard gelach wat een lach wat een dans cadense…

mijn hart slentert de dagen voorbij het heeft geen ritme en ijlt zich naar de nacht alwaar het beddengoed een schijn van rust creëert nu maart het voorportaal van de lente heeft geopend, het leven zich groent aan de wetenschap dat het maar kortstondig zal wezen huist er in mij een klaaggezang dat alle driften die ik ooit bezat nu als…

zoals mussen van tak tot tak hiphop ik met mijn vingers rond hetzelfde plekje je glijdt naar beneden vangt mij op terwijl ik al weer vlieg met een strootje uit je borsthaar geplukt ik vraag nog meer terwijl je de lucht loslaat leen je lange benen om te klimmen verlangen, zeg je zacht en krult je zinnen tot een nest…

Ritme van het leven, in de muziek, de golven van de zee en het ritme van de dag. Het neemt mij mee, steeds weer en met jou vrij ik gedwee keer op keer.…

De druk even weg, een ritme beteugeld. De geur van ontspanning voltrekt zich in getemd ademgeluid. Louter weelde in het ochtendblozen. Intens geluk zorgt voor een zichtbare glans.…

Het dagelijks licht een feestmaal voor ons allen maar eerst is het nacht.…

Ik keer je langzaam in het licht er spiegelen letters op jouw huid woorden weerkaatsen zonder geluid een rijzend beeld ontrafelt en verdicht Dan valt de sluier van jouw gezicht en kus ik jouw delen tot een gedicht.…

samengevoegde letters maken woorden woorden met precisie gekozen met opzet gemanipuleerd hoewel ze niet letterlijk kunnen steken doen ze onderhuids niet minder zeer in tegendeel als 'n gifslang kruipt het langzaam maar zeker rond,zich bezit makend van iets dat nooit het zijne was…

Verbroken woorden Bestaan alleen uit letters Geen herinnering…

liprode letters tintelen als poëzie gekuste woorden…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

De takken wiegen in een ritme van de wind zachtjes heen en weer.…

in mijn zomertuin wordt tijd vertraagd daar heradem ik ik hoor grasjes groeien bloemen vouwen open in hun onnavolgbaar ritme een zonnelach streelt planten en bomen alle kleuren trillen…

De tijd danst haar ritme reizende langs leeftijden beleef ik mijn aanwezigheid in wat ik het nu noem Ja de klok wordt ouder hij telt uren en dagen als kalenders in de tijd schrijft geschied-en-is Het nu is de as waar alles omdraait Die in eeuwigheid bestaat zonder notie van tijd…

De eeuwige zee altijd in haar ritme. Golven bepalen zelf de richting. De vrijheid heb je er en soms lijkt het of de zee je wat wilt vertellen. Haar schoonheid, is van wezenlijk belang. Het is een realiteit, dat de zee je kan beïnvloeden in je gedachte.…

Een muze hoorde ik zingen een muze zag ik dansen met klanken van viool en harp vermengd in wervelend gedicht een muze heeft mij zacht gestreeld en heeft mijn lippen geopend ze heeft mij hartstochtelijk gezoend deed mijn hart van liefde overlopen helaas is mijn muze heengegaan maar heeft haar zang achtergelaten zodat ik nooit met een mond…

gekrulde zinnen zijn zorgvuldig gekozen en uitgewerkt in momenten van de dag achteraf zijn je ze zuur opgebroken in jaren van gezichten spoelen golven ze op de rand om te zuiveren is schoonheid aanwezig in elke vingertop die je draagt letterlijk én figuurlijk letter voor letter wordt het aangetoond in vrije geluiden van adem uiterst…

Je woorden van venijn ze raken voor je gooit en smijt met porselein Je woorden je letters je grepen je tonen Ze klemmen en breken me…

De mooiste kleur in taal De mooiste letters die woorden tekenen in de harmonie van het leven Lees een traan op papier, voel een traan in je hart Een lach op de lippen voor een zin van vreugde Een panorama van woorden Een schilderij gemaakt van gekleurde letters uit de ziel van zijn schrijver het gedicht…

Dat een letter, een woord een vrouw evolueert Durf ik ( wees niet bang ) niet te ontkennen. Hoe schrijf je liefde in minderheidstalen. Dat een letter, een woord een vrouw evolueert Denk na voor je zelf, is er meer aan de hand. Tijd valt op straat niet te veronachtzamen.…

snoepend van cijfers en letters sommen woorden berekenend zinnen…

Op rechte regels schrijft men stadswijk in je huid jij leest het wel maar spreekt de letters uit zoals kinderen doen die het spellen wel beheersen maar gaandeweg het woord verliezen in het geluid van al die losse letters Als al jouw groene schriften zijn beschreven en je toch vlinders tekent tussen letters door heb je misschien…

Dit leest Zich als een boek, wist letters in Een oogwenk uit. Smelt wat zich aandient, ontbloot zich De aarde, bevriest wat zich heeft Besloten: Een woordloos ik, opgesloten in Het ritme van de winter.…