Alle inzendingen over woorden OR liefde OR onuitgesproken

Alle onuitgesproken woorden in dat ruisen nog hoorbaar voor ze de golven raken. ------------------------------------ uit: Tirade, 1996.…

Jij neemt bijna niets, en blijft almaar geven Laat me hijgend oneindig genot beleven Zachtjes schokkend tot ongekende hoogten zweven Onuitgesproken woorden blijven op m'n lippen kleven Maar jij hoort ze toch ...…

Ik ben vandaag gestruikeld over onuitgesproken woorden die ik je nog had willen zeggen steeds smaller werd de weg bleef achter op een vlakte door kou bevangen achter het duister van m'n gesloten ogen voel ik dat alleen de zon -nog jouw lippen kust-…

het haar vertellen wat zich eigenlijk niet zeggen laat niet in woorden, beelden of akkoorden zoekend of dat nieuwe leven toch bestaat lijken woorden al versleten, afgeleefd zo gespleten, buiten zinnen vraag ik je beleefd zeg me, hoe spel ik eigenlijk het woord ‘beminnen’…

La fille Flavie s'endormait plus tard en attendant l'aurore d'or. Quelques jours après le facteur local la livrait les fleurs les plus passionantes de la ville: un bouquet de mille tulipes roses, rousses et rouges avec une carte neuve d'importance d'Antoine: "Ma réponse, c'est ta lettre douce, je t'aime."…

priemende dolk in je hartstreek Op de terugweg naar Londen bleef je kordaat en gecontroleerd je koers gaan terwijl je samen met een doordauwrussin en een aanhaakengelse de kopgroep vormde De Big Ben hamerde in je sportzetel en queen Elizabeth knielde voor haar bed tijdens haar middagdutje moge de beste winnen no mather if she is English or…

liefst Verdringen wij Wijnaldum Memphis Malen De Pay De Roon De Ligt De Boer De Jong De Vrij Oranje's roemloos falen Ongekende averij Er viel geen winst te halen Opnieuw waren de Tsjechen Veel stugger en veel slimmer Veel snuggerder en beter Maar hadden door roodLigt Ietsje meer geluk dan wij So goodbye Frank Good luck in China Or…

er viel geen woord maar de stilte was geladen met onuitgesproken daden zonder bewegen zocht lichaamstaal een baan om de confrontatie aan te gaan tot ineens de spanning brak door een onverwachte lach de cirkel was doorbroken hysterie net op tijd geaard misverstanden zijn geen ruzie waard…

Het laatste woord wilde niet meer alleen, en ging op zoek naar de ware verbintenis, hij kwam haar snel spontaan terug tegen, en wist weer wat ooit essentie was voorheen. Het levensverhaal van twee mooie mensen, dat vaak met onenigheid stil verdwijnt, het eerste woord vloeit in zoete liefde, waar het laatste woord verhinderd in wensen.…

glimlach vertaalt onuitgesproken woorden die op de juiste manier verwoorden hoe stille wensen nu een naam mogen hebben…

je zegt me zoveel, al spreek je geen woord.…

Onuitgesproken oplichtend in jouw ogen, als ik je aankijk. In stilte hoor ik wat je zegt, al spreek je geen woord. Een stralende glimlach roept: Ik kan niet meer zonder jou. Je oogopslag sprekend: Ik laat je nooit meer los. Twee handen strelen: Ik ben er als je me nodig hebt. Je zegt me zoveel, al spreek je geen woord.…

" "Ja vader, jij en ik, vertoonden vaak met lege woorden ons spraakgebrek". We zetten samen onze brillen op, plots alles zuiver, kristalhelder. Hij met links, ik met rechts, zoals het steeds, altijd is geweest. Met open ogen kijk ik mijn vader aan, nu bevreemdend helder. Vader en zoon, Gordiaanse generatieknoop, zelden een feest.…

alleen heel stil en alleen verbonden maar een onuitgesproken woord en weer heel alleen zoveel er om heen maar uiteindelijk leef je je leven alleen geef je jezelf weg vergeet je jezelf weer herken je jezelf niet heel stil en alleen…

Onuitgesproken oplichtend in jou ogen, als ik jou aan kijk. In stilte hoor ik, wat je zegt, al spreek je geen woord. Eeen stralende glimlach roept: ik kan niet meer zonder jou. je oogslag sprekend: ik laat je niet meer los. twee handen strelend: ik ben er altijd als je me nodig hebt. je zegt me zoveel al spreek je geen woord.…

vormen een geplaveide weg… Zie hoe prille zonnestralen kwenen in licht verscholen in een sluier van verduistering die het zicht ontnam van een liefde in reflectie getalmd door onuitgesproken verlangens……

Weer werd wat afgewerkt in tevredenheid, in harmonie en elkaar begrijpen, alhoewel er nog onweer in de lucht hangt en onuitgesproken vragen. De één maakt de woorden, de ander zingt het lied.…

ik hecht aan dingen die me raken de mooie droom een lief gebaar het zachte strelen door je haar 't onuitgesproken kom dan maar zó zijn er heel veel dingen waar ik een loflied op kan zingen ik hecht aan bloemen in een perk aan tedere woorden op mijn zerk en maak me sterk voor liefdewerk...…

stilte valt vanuit haar ooghoek over onuitgesproken woorden haar blik op oneindig het bestek onaangeroerd naast het bord verlichten kaarsen een te vroege schemering waar weemoed verborgen ligt onder het met zorg uitgekozen tafelkleed voor deze speciale avond schaduwen dansen op de muur…

ik zal dit nooit vergeten het is een antwoord voor altijd, definitief als een belofte onuitgesproken kan zijn…

We dreven uiteen als schijnbare vrienden bezigend oppervlakkig gebeuzel die als wurgende tijddoder met onuitgesproken woorden wederzijdse gevoelens opriep dat onze gezamenlijke reis was beeindigd want mijn zeilschip lag al te wachten op het lichten van zijn anker om te koersen op de ultieme waarheid in ieder moment.…

De woorden werden ijl, verdwenen, lieten zich niet langer tot zinnen kneden. De witregels bleven over, waarvan alleen ik weet wat ze willen zeggen. Vol van betekenissen maar los van de taal. En zo stapel ik je woord voor woord onuitgesproken tot mijn eigen meesterwerk.…

Het zicht ontroofd de muziek gedempt Eenzaamheid hangt als een klamme deken om mij heen Voetstappen verlaten verdwijnen in de mist bewimpelen onuitgesproken woorden In dit van god verlaten land loop ik in de wolken met mijn gehele zijn Versluierd voor elkeen slechts vergezeld door fragiele flarden als stille getuigen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

half verlamd geleden, gestreden lig jij in bed te wachten tot je dood zal gaan waarom jij lief, bijzonder persoon nooit iemand kwaad gedaan onrechtvaardig een mooi woord maar wat heb je eraan soms zeggen woorden minder dan wat in gedachte wordt bedacht maar onuitgesproken in harten blijft bestaan het is moeilijk te bevatten…

verleid me heel zacht met jouw mooiste dromen die liefste lach in jouw donkere ogen door die heldere tranen in afscheid gelaten met tedere kussen net voor het slapen verleid me door woorden onuitgesproken geheel onverwacht in harten geslopen door gelukkig te zijn samen met mij toekomst in dromen verleiding nabij…

volg het geëffend pad waar onuitgesproken woorden de voetstappen dempen waar ontfluisterde bomen onvoltooide zinnen vormen en linten van zwijgzaamheid achter hoge heuvels van misplaatste trots bepalen leestekens de grens juist daar ginds in het land van zeggen en schrijven spreekt men de taal van dichters…

volg het geëffend pad waar onuitgesproken woorden de voetstappen dempen waar ontfluisterde bomen onvoltooide zinnen vormen waar linten van zwijgzaamheid achter huizenhoge heuvels van misplaatste trots als leestekens de grens bepalen juist daar in het land van zeggen en schrijven spreekt men de taal van dichters…