17809 resultaten.
Ik was een kind
netgedicht
4.0 met 6 stemmen
912 Ik kende ze
de blinde vertrekken
als kind had ik angst
ik kende ze niet
verborgen inzichten
de voorraden van mijn ziel
ik ging tree na tree
de balken van mijn
gedachten na
en
ontsluierde het raadsel
van mijn bestaan
als kabbelend geheel
ik werd blij
niet meer alleen
te hoeven zijn
en begreep de angst
van mijn verlangen
de pijn om…
het licht breekt op je
hartenkreet
2.0 met 11 stemmen
2.657 Het licht breekt
op jouw vale gezicht,
net als mijn handen
van je lichaam glijden
Kijk, een wapperende
maan rijst
op uit de grijze massa,
jij draait je in mijn armen
Wat is verdrinken ook alweer,
zo zoet zijn je sappen
terwijl je lippen
bijten in het kussen…
Blij
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen
316 Laat me opnieuw verlangen,
maakt me weer jong en blij.
Buiten geurt het overal,
met prachtig tere tinten.
Met bloemen zonder tal,
die uit de aarde spruiten.
Het lauwe windje speelt,
de lucht is vol met fluiten.
Ik kan alleen maar zwijgen
bij al dit jubelend lentespel.
Ik kijk en luister…
en voel verwondering opwellen.…
Kom laat ons gaan
poëzie
4.0 met 5 stemmen
432 Kom, laat ons saam de weg op gaan.
Ik weet een bergbeek en een brug,
Daar vindt het hart zich weer terug.
Men kan er uren blijven staan,
Want niemand zal ons vragen doen.
Daar op de donkere terrassen
Groeit jonge rijst in zilveren plassen,
De wereld is er jong, en groen.
De bergen zijn er donker blauw,
Zo hooggestapeld in hun bouw.…
Verlangen…
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen
171 Jubelend vol verlangen.
Iets mooiers is er niet.
Nog even en de lucht is vol met geuren,
en kleurt zich met een tere bloesempracht.
Hoe heerlijk is die lentetijd,
Mooier en beter…
Dan je had gedacht.…
Verlangen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
178 Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen,
een zoeken zonder echt te vinden ooit?
Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…
Sehnsucht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen
217 Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir,
gedachten worden smerig als een ranzig abatoir.
Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat
ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad.
Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans.
Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans.
Nochtans jouw ogen lonken…
Stem
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen
970 Ik luister naar jouw stem
zie in het blauw van je ogen
de warmte van de zon
het geruis van de zee
de mystiek van de wolken
de wereld aan mijn voeten
maar niet te lang
en niet te vaak
want het grijpt me
naar de keel
en het verlangen
het verlangen doet zo'n pijn…
TO PEEP OR NOT TO PEEP
netgedicht
3.0 met 8 stemmen
485 Vanavond ga ik weer naar het toneel.
Als liefhebber ben ik in staat om uren
geconcentreerd naar de acteurs te turen.
Het is een zeer opwindend tafereel.
Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief
tegen het lage btw-tarief.
---------------------------------------------
Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald
dat peepshows toneelvoorstellingen…
To Be Or Not To Be
hartenkreet
2.0 met 5 stemmen
273 Wat geeft nu het leven zin?
En waar ben je het beste in
Een ieder wil zich manifesteren
Eigenlijk moet je alles uitproberen
Alles is een ruim begrip
En comadrinken is vet hip
Als je het overleeft een goede test
Is de beest uithangen, 'n manifest?
Ik blaf en iedereen is bang voor mij
Ik ben er als de kippen bij
Ik tok en kukel en ik kraai…
To BN or not to BN
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.
70 De ‘influencers’, oftewel BN’ers
met zoveel duizend volgers op het web,
doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”,
roepen klimaat- en pandemie-ontkenners.
Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na:
Komt influencer van influenza?…
to grunge or not to grunge
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen
102 Hij was niet goed genoeg voor het echte werk,
dus nu speelt hij enthousiast in de kerk.
Met skinny jeans, lang haar
en semi-akoestisch gitaar.…
het eiland drijft
netgedicht
3.0 met 44 stemmen
418 het eiland drijft
door mijn venster
wiegt de zee
koperen lijven
geuren bloemen
hoog
de stad
in oude steen
leven doorgloeit
de straten
haar adem gonst
verlangen drijft
door mijn venster
wiegt de zee…
Weet je nog
netgedicht
3.0 met 9 stemmen
428 de zee
had een zee van tijd.
met haar golfgewijs verlangen
naar het eeuwige strand
liet zij
meeuwen schreeuwen
als in een oud cliché.
het grijze water
verzoende zich
met laatste straaltjes horizon
en jij
mijn lief
werd liefde,
een liefde voor het leven.
toch?…
Naakt zijn
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen
178 Naakt zijn en sex hebben
dat is gemakkelijk
Iemand in je ziel toelaten
in alle kwetsbaarheid
je hoop, angst, vrees, verlangen
eenzaamheid tonen aan elkaar
dát
is pas écht naakt zijn.…
Het stoffelijk verlangen
netgedicht
4.0 met 2 stemmen
496 slechts contouren van de Angst
Dit is nu mijn stoffelijk verlangen
mijn eigen Angst overziend vanaf
de Heuvelen van Berusting
dat eens een ander ik herrijst…
pingping
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen
782 aan een of andere oever
bijgeloof toepassen
met diep verlangen
naar klinkende munt
de hartenwens over
je schouder gooien
in een boerensloot
zee of tjeukemeer…
Van alle seizoenen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen
138 eb en zonnegloed
ze blijven stromen
door mijn vurig bloed
zandgekleurde haren
bloeiende wangen
bruisende zee verlangen…
Haagse Harry ondâh ‘t gras
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen
378 'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag
Toch hep ik steids wat met die gas gehad
Maah ja, ik ben getauge in die stad
Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag
Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held
Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…
Levensduur
netgedicht
3.0 met 4 stemmen
511 van altijd
smolten, zoet in zout
Het valt niet op afstand te houden
het goede en het kwaad, verscholen
in vreugde, een mespunt angst
beide leren voorzichtig
langs de randen te lopen
Een val kan dodelijk zijn
als je niet kan zweven
een vogel worden en wegvliegen
gedragen door warmte en verlangen
boven de bomen naar huis…
NIET ELKE NACHT HETZELFDE
hartenkreet
3.0 met 22 stemmen
1.447 Niet elke nacht is zo donker
het zijn van die angstige vlagen,
die mij opslokken en doen verlangen
naar nieuwe zonnige dagen.…
afschuw
netgedicht
3.0 met 33 stemmen
8.861 jongleren met lucht
en toch laten vallen
onhandig en los
kapot uit mijn handen
het grauwe aangezicht
fragment van verlangen
springt op nu alleen
apart van zijn angsten
en krimpt weer ineen…
mag ik bij je blijven
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen
805 Mag ik bij je blijven,
jij, die mijn ziel kent, mijn angsten.
Het verlangen
je dicht bij me te voelen.
Je handen,
die één worden met mijn lichaam
alsof de wind ons bij elkaar bracht,
de hoop dat dit voor altijd mag blijven.…
Zomer 2021
snelsonnet
2.0 met 10 stemmen
137 Te midden van gevaren, angst en strijd,
Verlang ik hevig naar komkommertijd.…
aan de vloedlijn
netgedicht
3.0 met 15 stemmen
188 gebroken aan de vloedlijn
van verlangen
door het eindeloze ritme
van toenadering en afstand
neem mij mee
gebroken aan de vloedlijn
van gevoelens
die verdwijnen
in het eindeloze ritme
van het dagelijkse bestaan
wanneer de zee weer komt
zal ik mij overgeven
en niet meer verlangen
neem mij mee…
Maanzee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen
245 en onbekende streken'
Intens verlang ik naar het eerste kwartier,
nee, kleiner dan een kwart nog verlang ik,
ik wil me verbergen, voor eeuwig verbergen,
niet, nooit meer zichtbaar zijn, dat wil ik,
want is dit mijn zee, toch?…
verlangen
netgedicht
3.0 met 18 stemmen
451 liefde weerkaatst duizendvoudig
in het wolkendek van verlangen
wangen als schelpen
ogen de weerspiegeling van de zee
waarin liefde voortvloeit als water…
Gemoederen
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen
162 De angst houdt ons in de greep,
stevig en niet te zuinig,
leer leven met het feit,
dat we constant over de schouder
moeten kijken!
Want ZIJ, weten niet van wijken!
Dus blijf alert, is de boodschap!…
cirkel
netgedicht
2.0 met 1 stemmen
50 van nergens naar ergens dat ooit ging verloren
dwars door de angst die twijfel zaait
van ergens tot nergens meer thuis te horen
dwars door de angst die twijfel zaait
zonder iemand bij niemand meer thuis te horen
van alleen naar samen dat ooit ging verloren
zonder die angst die twijfel zaait
van samen naar alleen bij mijzelf weer thuis te horen…
verlaten
netgedicht
3.0 met 7 stemmen
236 op de grens van zee en land
kust de zachtheid
van het zand haar voeten
die, waar golven naderen,
ijlings vluchten
verlangen doet haar wanhoop
naar vervlogen dagen
dat hij vochtige ogen kuste
die de zilte zee
steeds zullen voeden
uit “Amor”…