16424 resultaten.
Diep
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 79 nog altijd
achtervolgt water
het water van de zee
mij
in de uren
van de nacht
waarin de slaap
mij
niet vinden kan
dobberend tussen
hoop en vrees…
een lege lijst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 60 in de vroege morgen
geurde de jasmijn
toen zij
naar het water liep
ze klemde een lege lijst
onder de arm
haar ogen verfden
de zee met de zee…
Kwallen
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 170 Kwallen in een zee van blauw,
ik wil bij ze blijven.
Spelen met de vissen
oneindig door het water drijven.…
zee
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 803 zonder water zou
ik dorstig dolen langs de
uitgedroogde zee…
bron
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 166 met zee als oorsprong
beroer ik mij als een vis
in eeuwig water…
visbewust
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 141 een zee vol water
is nog geen garantie voor
een bron van voedsel…
opgewaaid
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 92 opgewaaid water
in de krommingen der zee
schuren getijden…
Ebbe aan zee
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 139 Als de zee stil ligt
en de waters wandelen
dan is het ebbe.…
Verdwijntruc
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 34 Het lijkt net of ze in de
mist verdwijnen.
Gelukkig is dat niet zo,
de mist wordt juist
minder.
Het is natuurlijk
fantastisch dat de zon
een extra dimensie aan
het geheel geeft.
De dieren op hun eigen
manier in het gouden
water,
mooi is het dat ze
zoveel plezier beleven.…
al was het maar één dag
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 1.014 eerst was er stilte, talmende bewustheid
het water van de aarde heeft de zee geruisloos vol getapt
toen in oktoberherfst de dijken braken
woest onbeheerst, een mengsel tussen zand en mist
was alles rondom vis en voel nog enkel modder
de nacht heeft schaduwen tien graden weer teruggedraaid
er ergens tussen twaalf en twee heb ik mijn huis ontruimd…
Lege vaas
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 380 De rimpels op het water
al een poos verdwenen,
maar de voeten nog altijd in het zand te zien.
Scheppen, emmers, schelpen
in de kofferbak geladen,
en de zee aan de oren gezet.
Zo galmt het daar,
met zoute randen,
over bloemen die hun pokon misten,
rozen die hun blad verloren,
maar die vaas,
een lege vaas,
met daarop jouw naam.…
Zee boven de zee
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 55 Er drijft een dunne zee
boven de zee, ik zweef
overal, oneindig
tussen voorouders
en ongeborenen
De zee kust en speelt
trekt me onder water
mee in hoge schuimkoppen
die uiteenspatten in mijn
nieuwe regenboogslierten
over de zee, van de zee
de barende zee
verzwelgende zee
verdampende zee
die diepten van dalen
maakt, scheppende
duisternis…
herfstwandeling
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 735 louter mist en stilte
rond wazige bomen
het water oeverloos
ruisend
slechts de geur van
grond en dwarrelend
blad
van lichte weemoed
en vergankelijkheid…
waterwetten
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 46 zee van verstomde stemmen
hortende adem van sleuren
deinen en neerhalen
van zeenmans graven
brulboei van toevloed
en terugloop
drager van watergrijze
wolken het blauw het
groen en de mist
zee van verraderlijke
stroming van stille
schitter en schaduw
koele waarnemer
aanjager van stormen
zonneklare beuker
zee opstandig…
Eeuwenoud
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 213 Het water van de zee is altijd zout,
hoe men de politiek ook vertrouwt,
of het nu dames zijn of heren,
die met de waarheid gaan jongleren.
Hoe zij de strooppot ook hanteren
't eigen gelijk zal prevaleren,
't spel, het is al eeuwenoud,
het gaat om macht en om behoud.
Te vaak te veel ging het al fout,
het water van de zee is altijd zout.…
Gevecht tegen het water
hartenkreet
2.0 met 2 stemmen 1.050 ze worden uitgedund door de vijand:
de zee, die triomfeert in deze arena.
hand in hand vecht men voor het land,
om ‘t te behoeden voor een drama.
maar niets is tegen de natuur bestand
en wat rest is een treurig panorama.
de waterstrijders bieden geen tegenstand
en krijgen een ijsje van mama,
op het Bloemendaalse strand.…
Een vergeten steen
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 82 ik heb op de
mooiste plaats gezeten
een vergeten steen
bij het einde van de pier
om ongestoord
naar het concert van
de wind te luisteren
in grandioos akkoord
geen bladgeruis
of brekende takken als
vallende dissonanten
verstoren het watergeluid
dat in zijn robuustheid
dijk en waterkering heeft
gekend en hen heeft verwend
met alles…
Waterhoofd
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 700 vloedgolven dragen hersens vol
met water naar de zee en weiger ik
dit jaar met zoveel zielen
bijelkaargepakt
het goudgeelzand te gaan berullen
zee en waterziek ben ik
voel me gehakt
zoek ook het woud niet op
waar regen valt
nee, ik wil betijen in mijn eigen huis
en tuin beneden waterspiegel aan de dijk
waaraan ik woon want als ik toch…
De Zee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 3.429 de zee vandaag
in onbestemde nevel
heeft zijn levendige vorm
geruild voor een grijze verstikkende deken
maar door de mistlaag
hoor ik het gekeuvel
van de golven
een witte vogel
krijst
in de grauwe dag
niets nieuws
totdat de zee
blauw wordt
de lucht
kleur bekent
en spiegelt
in het water…
Kapel Mercy-center Madison (U.S.A.)
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 422 Zaal vol stilte
maar voelbare aanwezigheid
waar de zee ruist
en de golven breken
en waar het brood
als sprekend teken
de band is die alles vereent.
Vogelenzang en eeuwig water,
altijd weer ebbe en vloed
maar diep besef van de Ene
die allen in allen begroet.…
Zee van verloren rivieren
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 2.386 Witte koppen slaan
als een bres in de branding
de dood in het zout.
Je zingt als een lorelei
ontvoerd uit het zoete land.
*
Muziek: Nina Hagen,'Seemann'…
Zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 109 Aan zee voel ik
mij klein
als ik kijk naar
wolken en water.
Oneindig is de
beweging.
Eb en vloed.
Boodschappen van ver
omspoelen mjn voeten.
Wier en hout
en touw.
Gewone dingen, maar
ze ruiken zilt en
zijn nu anders.…
Zoals het water
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 263 Zoals het water,
zoals de zee vol
vissen en kreeft,
zo komt het woord
met de golf die daar
komt en ons optilt in
een zee van genot en
dan terugtrekt en gaat.
Zoals het water komt en gaat,
zo komen woorden en beelden
van ver en dichtbij op de bries
in het schuim langs de brekers,
het tij van dit en hier,
van jou en mij.…
Rondom ons
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 145 Het silhouet van het glansrijk
stroomt langs de kustlijnen
als een begin of een eind
van getijdige draaipasjes
rondom ons
golven de wateren mee
natuurkrachtig naar
aangespoelde omhelzingen.…
Als een zang
poëzie
4.0 met 8 stemmen 1.769 Een doodzang zo fris
Als een kinderstem is
Zingt de bron van al leven, de zee.
Haar aanwezigheid houdt mijn ziele omvangen,
Mijn ziele zo ziek van ruimte en verlangen
Naar de onoverwinbare,
De onbezinbare,
De nooit-verandrende zee.…
De zee, één water van vrijheid
poëzie
3.0 met 15 stemmen 5.572 De zee, één water van vrijheid,
Dansend oneindig licht,
De lucht, één ruimte van vrijheid
Zonder gewicht
Zij spelen de een met de âar,
Vrijhede‘ ontmoetend elkaar.…
zeezicht
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 146 ik zit graag op het duin
helm beschermend, uit de wind
ik volg de zon weerkaatsend
de ondergang is kleurrijk gezwind
dan wordt het langzaam donker
en doe ik mijn ogen even dicht
dat moment zie ik de zee
het water, de golven, het wad
ik draai om
naar de lichten van de stad…
de blote zee
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 274 Vrede is een zee van naakt zijn.
Een zaak van anderen
raken bij de huid.
De kleuren wissen in de massa.
Golven verankeren op een lens.
De mens is een druppel.
In zijn kleren valt hij op,
het netvlies van de visser
trilt in niets dan water.…
Haar eigen blauwdruk
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 221 je vijvert
in rimpelloze rust
kaatst hemel haar
eigen blauwdruk terug
waar beken jou
in oorsprong vullen
met jeugd en
speels onstuimig zijn
neem jij hen
in bescherming en
leidt ze door verwateren
naar eigen veiligheid
aan jouw boezem
is het heerlijk laven
voordat zij zich op weg
naar zee gaan wagen…
De zee
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 131 Golvend water,
woest gedruis.
Stilte gaat verder
in wild geruis.
Mijn voetstap
geeft zijn spoor
aan de eeuwigheid.
Maar bij de eerste golf
is mijn spoor verdwenen.
Mijn voet gaat mee in de zee.
Mijn eigenheid
in de onenigheid.
Al mijn gevoelens laat ik gaan,
geef ze over aan de zee.
De zee,
die mij een vrije weg geeft.…