Alle inzendingen over zelfmoord OR pijn OR verdriet

Dag moeder, zeg ik, en daar zit je dan, ether in de hoeken van je ogen, ik wil het verwarren met tranen, maar het gevecht met de redelijkheid is allang verloren. Vroeger was ik voor je een open blad, elke nerf kon je beschrijven als een tak van een boom in een park waar de winter geen ziekte was, elke haar had je geteld, elke traan vermeld…

verlost van vragen verlost van pijn verlost van dagen die verschrikkelijk voor je zijn de dingen die je niet meer zag de eigenschappen van je die ik zo graag mag nooit nooit meer zullen we ze zien nooit meer de gezelligheid die je bracht zo ineens gelachen en geleefd een vriend die nooit vergeten zal worden een vriend voor altijd…

Deze nacht lijkt zolang te duren Met haar met dood en leed gevulde uren Een afscheidsbrief vol lege woorden Als bewijs te hebben bestaan Ik laat een stille traan Hij valt met een onhoorbare plons tussen de dauwdruppels in het gras Anoniem.…

Ook al wil je het zo graag doen Ook al vind je jezelf lelijk Ook al denk je bij jezelf dat niemand om je geeft Neigingen en stemmen in je hoofd zeggen dit alles tegen je Maar er is iemand die duidelijker is dan die stemmen Iemand die je steunt Voor die iemand zal je het hopelijk niet doen Want als dat gebeurt dan zakt zijn wereld in Vol verdriet…

het einde het einde van je leven Dit is het einde misschien moet het maar zo De pijn die je nu hebt zal verdwijnen De pijn die je nu hebt zal er dan nooit meer zijn.…

Te veel pijn mijn liefste…tè veel pijn. Vergeef me alsjeblieft ? En hij besloot gisteren dat hij hier niet langer wilde zijn. ------------------------------ R.I.P Robert…

Dit is een drama, zuivere parels, geen beschilderde glimstenen, brak water lekt niet uit ogen, vormt zij die wenen, omringt de gevallen speler, een tragedie, bloed, gelogen doch gemeend.…

pijn verveelt nooit alleen de tijd die gaat ik ben er nog waarom niet stoppen jij weet waarom doe je best om te begrijpen waarom ik ga om alleen te zijn. voor het leven ben ik niet nodig.…

een klap in het gezicht ja dat is het dat iemand met zoveel kennis zo getergd wordt wellicht de gen van zijn wijlen vader geërfd waardoor ook hij de dood verkoos boven het leven hoe donker zijn wereld werkelijk was zal hij aan niemand meer kunnen vertellen…

Ik wil getroost worden Mijn grote verdriet doet pijn Kus mijn tranen weg Fluister mij tot stilte Laat mij weer even een klein meisje zijn Ik wil getroost worden Mijn grote verdriet doet pijn Trek me op schoot Streel mij tot rust Laat mij weer even klein meisje zijn Ik wil getroost worden Volwassen zijn doet zo’n pijn Mag ik af en toe…

je kunt de diepte van de zee niet zien ook niet de diepte van verdriet je kunt de diepte van de lucht doorzien maar die van pijn dat lukt je niet de diepte van een liefde reikt tot voorbij het heelal verdriet en pijn van uiteengaan voel je overal…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Liefde...geeft pijn... pijn in je zijn... pijn maakt verdrietig hoe verklaar ik dit nietig?…

Als ik god was Dan was jij er niet Jij bezorgt pijn En zaait verdriet Als ik god was Was jij er niet Als ik toveren kon Dan herschiep ik jou Van strenge winter In zachte lente In dampende warmte In plaats van die kille kou Al was ik god En jij er niet was Dan nog die pijn En het verdriet Jou ijzige kou Klinkt door In het oneindige…

Ongeloof, verbijstering, verdriet, welke emotie eigenlijk niet? Waarom? Pijn, ongelofelijke pijn waarom, waarom moet dit zo zijn? Ongeloof verbijstering verdriet het enige wat er zeker niet komen zal is, jij. Ons ongeboren kind, 36 weken is overleden in mijn buik verbijstering, verdriet want: mijn geliefde baby komt er niet.…

Een traan een zoute traan van verdriet rolt over een wang Ook zonder de traan is het aanwezige verdriet voelbaar Het verdriet in de ogen Het verdriet in het hart Zelfs in een lach hoor je verdriet en de pijn is voelbaar Zelfs de niet gewonden zijn gewond Aangetast door het verdriet dat ongeneeslijk is…

Zwemmend in de pijn van mijn verdriet Het maakt niets uit waar je bent Want er is toch niemand die je ziet Die pijn zit zo diep van binnen Eten heel mij troost mij laat het genot mij troosten Opdat het voor heel even van mijn verdriet mag winnen…

zo veel emotie te veel verdriet hangt hier rond en er is veel pijn…

ik heb pijn en verdriet maar niemand die het ziet de pijn is moeilijk te verdragen en lastig om kwijt te raken ik zit nu in het heden, maar ik wil terug naar het verleden ik kan de pijn niet meer aan maar ik moet het laten gaan…

Van ver ben ik gekomen Met angst en pijn gevoed Vervormd door verdriet Tot Jij mij zag en zei Wat ben jij prachtig Mijn angst kwijnde En de pijn verschrompelde Vreugde verving ongemerkt het verdriet Langzaamaan werd mijn tred Vast en recht En ik als nieuw…

De Duitsers die van voor de oorlog zijn Die willen zich niet laten interneren Ze zorgen dat ze snel capituleren En melden zich op tijd bij Magere Hein Want zelfmoord plegen lukt niet zo heel goed Wanneer je bent vergeten hoe het moet…

in haar spiegel woont een stem ik voel me ellendig zegt ze het kan altijd erger zegt de stem kijk om je heen zie de ellende van zovelen luister naar de verhalen van mensen in nood kijk naar het nieuws en huiver dat is heel erg maar je eigen pijn en verdriet voel je het meest zegt ze verdriet en pijn horen bij de mensheid…

meer het doet mij te veel zeer dit allemaal keer op keer echt als het zo moet hoef het van mij nooit meer te veel pijn en verdriet het doet mij te zeer dat hoef voor mij echt nooit en nooit meer te veel pijn te veel verdriet er is geen mens die dit verdient…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

In de verborgenheid van onze geest komen soms gedachten naar boven waarvan we vluchten willen ze veroorzaken pijn en verdriet maar daaraan ontsnappen kunnen we niet omdat gedachten niet zijn te stillen ze horen bij ons "zijn" toch is het een verademing om je hart eens te luchten dat verzacht verdriet en pijn…