Alle inzendingen over zielen OR liefde OR eeuwig

ik val voor het licht dat op je schijnt gebroken in het kristal van ogen ik weet dat je in de verte verdwijnt zonder mededogen terwijl we over vlakke wegen zwerven langs leven en een beetje dood help me overeind, of lijm mijn scherven mijn kus was jouw voetnoot…

Daarachter gaan wij eeuwig verrijzen Samen, twee wezens in één hart!…

als vogels niet meer durven zweven op de wind als bladeren naar hun bomen terug gaan vallen als een ster niets meer om naar te twinkelen vindt als sneeuwvlokken naar de lucht toe dwarrelen als er echt niets meer is om mee te spelen voor een kind als je aan het eind van de regenboog geen pot met goud maar slechts een hoopje schroot vindt…

De Tijd kan de Eeuwigheid niet overwinnen. Maar kan de Eeuwigheid één Ogenblik overslaan? Laat dan gerust uw Ziel en uwe Zinnen Op de stroom van de Vreugde vergaan.…

Stille eeuwigheid een oude ziel in droomtooi zwijgend in een steen.…

onrust en de kriebels teleurstellingen verwerken Je hart bevangen van vuur liefde van een kant opmerken Liefde allesomvattende liefde Passie vervuld van tederheid Niet los te weken van de mens houden van een eeuwige strijd…

Als jouw kussen steenkoud waren en getoonde liefde gezichtsbedrog dan nog zou ik eeuwig kunnen staren en voelde ik jouw warmte alsnog Als jouw woorden bliksems waren die schoten op mijn hart en ziel dan nog had ik geen bezwaren en voelde zoals ik voor je viel Als jouw handen zwaarden waren en gebleken passie een luchtkasteel dan nog kon…

Golven van lente door de lucht Verlichten mijn geest en hart Een vlaag als een lange zucht Een oude gestalte deelt mijn smart Ik lees de woorden van een Spanjaard Schakel over naar de Italiaan Van liefde in de boomgaard Naar woorden die reeds era’s bestaan Vluchtig zijn de woorden Vergankelijk is de trouw Eeuwig is de ziel Die barst daar…

Teken mijn ziel Met oogpotloden Die hun kleur onttrekken Aan de immense diepte Gevuld met Mijmeringen en dromen Teken mijn ziel Die ik zelf Lang geleden En voor eeuwig Ben verloren…

durft geloven ook wanneer het oog niet ziet In de aarde rust nu zijn lichaam zijn ziel voor eeuwig bij de Heer de dag dat wij mijn broer hebben begraven het is goed zo, toch doet het zeer.…

kussen die strelend waaien of liefde zaaien maar mijn warmte blussen Nooit meer in mijn eigen land die mijn liefde wint of mijn ziel bemind maar voor altijd in niemandsland…

‘Geboorte is geen begin, dood geen einde’ daartussen, ondertussen zielen, zielen, zielen doelende en dolende zielen doelende die er wat van maken dolende die het afmaken zielen-fijn en zielen-pijn op en in de eeuwigheid zijn wij allemaal zielen zielen die komen, zijn, blijven hangen en gaan naar overlevende zielen, geen overleden zielen…

De dood, in deze liefde zal alleen een voorgoed slapen zijn een wachten op u, mijn meest geliefde naar een eeuwig samen, een eeuwig gelukkig zijn.…

Wat is het toch een vreemd verschijnsel. Zojuist heb ik het weer eens uitgevonden. We waren opgewonden toen het werkte ondanks de onbetrouwbare beschrijving. Het nieuwe gaat er inderdaad niet af zolang het eigenlijk nog steeds niet kan. ------------------------------------------------ uit: Te voorschijn stommelt het heelal, 1988.…

Waar de een het heeft over Een verhoogd bewustzijn Zodra de grenzen van het Leven zijn gepasseerd En hartstilstand door coma De mens nagenoeg ongemerkt Het tijdelijke dodenrijk Doet binnengaan, kijk ik Naar het kruis waaraan jij In je lijden verhoogd werd Jij die jezelf verlaagd hebt om Ons boven de dood uit te tillen…

Het moment dié seconde dát ogenblik op dié dag dát gevoel voelt als 'oer' iéts van eeuwigheid verbonden met alles waar je was dát moment toen je wíst het is wáár zó is het écht waar ! Dát moment bedoel ik.…

Jij bent voor mij de zon die eeuwig schijnt Voor jouzelf gaat die vlieger helaas niet op Omarmen doe jij 't leven zoveel mogelijk en daar waar het kan Mist soms in jouw hoofd een hart vol liefde Op mijn beurt omarm ik dan gretig al jouw liefde Oneindig, voor altijd Twee zielen, één gedachte ondanks soms die mist, schijnt de zon…

ziel door zijn hand geraakt…

Roest van vergane rozen in vuile vazen, stof op de tafel, ooit met liefde gemaakt van de botten van een beukenreus naast de oude brieven handgeschreven schetsen van twee zielen, eeuwig jong zonder beslommeringen geen krassen in het goud van de beloofde trouw geen onbestemde vragen of dubbele twijfel die wroet en woelt tussen…

brandend zielenvuur verlos dan mij, uw eeuwig toegewijde Bevrijd mij uit dit aardse vagevuur in liefde zal mijn ziel zichzelf bevrijden maar noem mij Devin in mijn laatste uur…

Als je vasthoudt aan mijn liefde laat je dan vallen in de diepte naar de golven van de eeuwigheid Als je in mij gelooft vaar dan met me op een stuurloze manier vastberaden op een schip die in elke zwarte nacht ons naar het licht toe leidt Laat je niet verleiden door wat het geluid van de onderstroom je zegt want de liefde hemelt…

jouw lentestem heeft zich genesteld als een zichtbare druppel levenswater ontwakend als wijsheid in de ziel van het eeuwig dromende vlinderkind reizend met de wiegenwind op de ondoorgrondelijke zo wonderlijke weg in een verscheidenheid aan vragen, schemervlagen in de stilte hoor ik je nog zingen door tonen van liefde die in…

je armen reikten naar hemel handen een vragend gebaar gezicht opgeheven ogen vol adoratie lichaam ontmoeting klaar met stenen voeten vertrapte je mijn ziel alleen omdat ik op je viel in eeuwige golving stroomde mijn liefde langs jouw slanke benen maar jij koos de hoogte rees op uit de zee ik wilde zo graag met je mee…

ná onze laatste zucht waait de wind gewoon door mijn ziel zal onbelichaamd zijn in eeuwige vervoering…

mijn troost dat ik jou eeuwig heb gekend…

Is mijn eeuwig het eeuwig niet? Mocht mijn eeuwig het eeuwig zijn, Liefde, om uw lamp te voeden, wil ik eindeloos verbloeden in zuivre pijn.…

Hij inspecteerde vele jaren dagelijks de roerselen van zijn ziel en ging bekommerd om zijn eeuwig lot heen.…

Zijn ademhaling stopt alleen nog een zucht het lichaam zwijgt de geest vertrokken Eeuwige ziel betreedt een ander gebied een nieuwe reis begint waar het mens zijn eindigt Dit grote mysterie ligt voor ons allemaal gelovigen en niet-gelovigen er is geen ontkomen aan Zodra we aankomen in het onbekende beginnen we ons te herinneren…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…