Alle inzendingen over zon OR wolken OR lachen

in de horizon bevindt is de kudde paraat jij met lach en herdersstaf laat wind de wolken breken zodat de schaapjes kunnen eten…

de rembrandt toren steeds meer mensen op elkaar van licht naar donker…

gedichten zijn niet meer maar ook niet minder dan een eindeloze vlucht van wolken langs de hemel waartussen soms een zonnestraal tevoorschijn komt en mij recht in mijn hart raakt…

De zon trekt wolkensluiers mee in haar valpartij morgen weer een dag…

Ik ben de wolk, Gij zijt de zonne! - O mijn Zon, mijn Zon! -------------------------------------- omvaâmt: omvademen, omarmen…

Eén woord, waar schuchter 't hart in fluistert, Eén handdruk, die men nooit vergeet, De Liefde ontwaakt, voordat zij 't weet, En dan - een wolk, die 't al verduistert. 1882…

De gaten in de wolken geven lucht aan wat ons het meeste lief is: de zon!…

ben bang voor het donker in woorden ze horen niet thuis in onze relatie wij zijn al zo ver van huis kom laat jouw zon ondanks wat wolken weer schijnen nooit zal ik verdwijnen ben er in iedere ochtend die komt…

heb de rode loper gelegd jij danste spontaan de wolken in je haar tot flarden uiteen de zon greep haar kansen meteen om het decor te verlichten ons gevoel weer te witten in het zwart van bestaan ja zonder regels zijn wij gegaan in het besef dat onze liefde altijd voor alles zal gaan…

Een donkere wolk, boven mijn leven. Langzaam drijft hij over mij heen. Door mijn eigen kracht gedreven, als een zwaar blok aan mijn been. De zon zal voor mij ook schijnen, een enkele straal valt op mij neer. Hoewel ze soms ook weer verdwijnen, Zijn zij mijn grootste drijfveer.…

Op het hoge balkon verschijnt een prachtig beeld als de stralende zon tussen de wolken speelt…

de zon die heel graag schijnt hoeft nergens over na te denken haar taak is om de aarde licht en warmte te schenken de maan is niet steeds bezig met alle volgende nachten of hij dan ook mag schijnen zal hij af moeten wachten soms zijn er donkere wolken maar die verdwijnen ook een keer dan is de lucht weer opgeklaard en zijn er geen…

ik speelde met vlaagjes wind zand en wat water wist de zon in het blauw met zacht witte wolken ik kende haar hand die ik af en toe zag lange vingers gevuld met snoep of een glas hoorde haar lach boven het geruis van de golven uit keek om me heen alles vloeide ineen zuchtte zachtjes geluk…

Onderweg naar jou schijnt de zon voor de wolken de hemel blauw drijft het licht op de wind over land over water, overal ademt de lucht het vuur wat ons verbindt Ik kom er aan.…

Met de zon, die het vrouwvolk graag mag, is verdwenen de stralende lach: er wordt tweedracht gezaaid door de wind, die hard waait en zo wordt het een broekrokjesdag.…

Wat junizon en lachen in de straten, een mens heeft soms niet meer vandoen. Het gaat dan niet meer om fatsoen maar eerder om wat 'k niet kan laten: een groet vol dank, geen warme woorden maar enkel knikken, slotakkoorden.…

zie in de regen je lach tussen de druppels schuilen ze licht op in het vlagen van de wind je gezicht is nat maar onder het dak van je wimpers glanzen je ogen we zingen in het zachte ruisen ons liefdeslied waar refreinen na regen altijd de zon laten schijnen…

je lach straalt warme mensenliefde ogen vangen ons met vlammende kleurrijke energie jouw zachte raken tintelt en laat lente weer ontwaken jij bent de zon op het nachtelijk feest jouw licht is niet uit geweest…

Door vriendelijkheid en gulle lach, schijnt de zon,de hele dag.…

Toen speelde regen en sneeuw hun rol teveel om nog leuk te vinden, was er geen vrolijkheid, alsook geen lol, dus geef me zon, geef me warmte, ik lach!…

we liepen samen in de wolken en aten broodjes in de zon ik weet nog heel goed wat je zei hoe je keek en straalde, want dat was toen voor mij totdat je wegging op een dag je zonder woorden, zonder lach mijn laatste hoop verslond doch in mijn treurigheid daarna toen ik mezelf vermande op weg naar niets dan werkelijkheid de weg terug, weer…

als lopen lieftallig bewegen wordt breekt zon door de wolken om met de lach op aarde een dialoog aan te gaan als toeschouwer of volger ben ik blij zo dichtbij dit geweldig wondertje te staan dat uit niets geboren toch alles van de schepping wist zij zwaaide toen ik in diep bewonderen haar zonnig silhouet in alle elegantie…

je lach is kinderlijk onbevangen als ik je zuurtjes geef je handen spelen met het zakje dat stiekem aan je vingers kleeft woorden zijn verdwaalde wolken in een altijd blauwe lucht jouw zon schijnt zonder zorgen want jij hebt tijd in alle rust toch schrik je als ik ga na een kus vragen je ogen kom je morgen weer terug…

Waar wolken voor de zon bewegen stralen sterren in de nacht ik lach nu wat verlegen de herinnering is zacht Ook zijn er soms de tranen voor wat ooit was verdriet dat zich een weg weet te banen maar vergeten doe je niet De tijd die schreidt maar voort gebouwd op stenen van verleden niet dat het heden zich er aan stoort de pijn is zwaar…

Zomaar een zomeravond nog voor de zomer begon Heb ik jouw warme, lieve blik Op mijn netvlies gezet Die ogen waar ik 6 weken van dromen kon Straks zie ik jou daar weer Vragend zullen mijn ogen De jouwe gaan ontmoeten Ze zullen vragen naar meer Zal jij al open staan voor nieuw leven Gekwetst bedrogen geknakt bezeerd Heeft zij jou achter…

Diep van binnen Zijn mijn laatste woorden zoek Druppelen mijn zoute tranen Net over het randje Van de volgelopen emmer Ik zou wel willen schreeuwen Ik zou wel willen huilen Ik zou wel willen krijsen Maar ik doe het niet Diep van binnen Is het laatste hoofdstuk uit En toch kan ik het boek Niet wegzetten in de kast Ik pak het steeds weer…

Het besluit is gevallen Het boek is uit Zomaar dichtgeslagen door hem Of heb ik stilletjes gewacht tot hij het boek zou dichtdoen? Het besluit is gevallen Ik moet mijn pad Weer alleen gaan kiezen Zal ik dat snel met plezier weer kunnen? Het besluit is gevallen Een nieuw boek uit de kast gepakt Met nieuwe hoofdstukken Hoe zal ik die…

Sommige momenten zijn onbetaalbaar onberekenbaar onbewaakt onbepaald onbeschrijfbaar onverklaarbaar waardevol tastbaar goud zo’n moment was zaterdag Café Esprit Amsterdam Jij en ik ook ik besef dat ik met jou met ons voorzichtig moet zijn en zal zijn…

Geschonken kusjes door jou op gestolen slapende momenten bewaar ik in een laatje bekleed met jouw tederheid vannacht verlangend naar meer véél meer……

Kom geef me je hand en laat je gaan ontdek wat liefde echt kan zijn dat liefde oprecht kan zijn Kom geef me een kus en laat je gaan proef wat liefde fijn kan zijn dat liefde klein kan zijn Kom geef me je hart en laat je gaan voel wat liefde goed kan zijn dat liefde moed kan zijn Kom kijk in mijn ogen en laat…