Alle inzendingen over zonnebloemen OR eclips OR monitoren

een raaf blinkt als staal in het zonlicht het avondrood kleurt de daken het boomblad wiegt in de wind het rode stof van puin waait uiteen in lege straten de mus klemt zich vast aan de rand van de dakgoot de nacht vergrendelt de lippen legt je het zwijgen op we weten van wrede mensenhanden van sterven in een koude leegte en…

Nu een star gebonden zonnebloem in 't grijze winterlicht. Verslagen huilt ze november-mist. Vergeten souvenier uit eerdere zomertijd. Zelfs niet tot vogelvoer herleid.…

Wanneer ik een zonnebloem aanschouw voel ik het geluk al stromen en moet ik lachen vanwege die enorme vrolijkheid. Die zonnebloem blijft maar groeien en de wind heeft steeds meer kracht om hem te laten buigen maar barsten doet hij niet zo snel.…

goden vlam op mijn balkon in jouw bloem zingt de zon in jouw hart weent de nacht velden vol met gele pracht stengel als een wachter met kostbaar bloemenschild reuzen hoog van den akker in de hemel opgetild daar de zon nog was verbleekt bent gij in een kas gekweekt kijk naar mij en ik naar jou als je einde komen zou bewaar ik je…

en toen merkte ik het pas dat jij ze nooit meer hier zou zien dus lief geef ik je zonnebloemen om te groeien tot de hemel die jij hier op aarde was…

Ik mag naar de zonnebloem kijken tot ze jou in de hemel zullen bereiken.…

Dan krijg je zonnebloemen, Nog groter wel dan ik. Elk zal je tuintje roemen, En jij hebt grote schik.…

Zonnebloem in de nacht troosteloos en grijs. Verliest al haar kracht en pracht. Terwijl de maan schijnt voelt zij zich verdrietig en nietig onder het zwart hemelrijk. Maar kijk in de morgenstond als het al weer licht wordt en de zon opkomt is zij reeds in de wolken. En haar vreugde is dan met geen woorden te vertolken.…

snijden de zonnebloemen bind ze tot het mooiste boeket het oogsten is begonnen op de plek waar ik nu kom ik sta stil,kijk nogmaals achterom enkel mijn eigen schaduw..…

Hier sta ik dan als zonnebloem zo maar tussen het puin. Ik kan mijn kop nog draaien al hangt hij wel wat schuin. Hoewel ik mij bij tijden soms ook wel eenzaam voel heeft onze grote Schepper met mij toch ook een doel. Wanneer het weer wat meewerkt begint mijn kop te zwellen en wordt er zaad gevormd voor vogels om te pellen.…

moet om de zonnebloemen laveren elfen de fee neuriet tevreden al wordt er door de auto's op de aangrenzende weg nog steeds hard gereden in dit paradijsje zet ze even haar zorgen opzij is blij…

(elfje) zonnebloemen met ogen groot als schoteltjes zien we elkaar bewonderend staan…

Een zonnebloem staat droomverloren en al voorbij haar hoogste glanzen met lome blaadjes droef te staren. Gaat het zo ook met ons: dat na de rijpe, goede jaren de glans verdwenen is en ook de vreugd? Of zijn er andere horizonten die wenken gaan en door de jeugd nog niet gezien zijn?…

van verre tropenoorden Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht Liet jou zo nooit met lege handen op hun verre tocht * Obsessie van de meester werd toeristische attractie Een grote geel en groen geverfde zonnebloemen…

Avast budankt or, sintuklaas! Petrik O ja, geev ju paart ma un klondje fan mei! Avast, dus. O ja, en netuurluk de groetu an pied!…

dat wil je niet weten wereldstad, Amsterdam een dorp vergeleken bij Mexico rode lap voor een stier maakt hem gek, dol hier of daar to be or not to be? keuzes en nog eens keuzes in een ultra-moderne tijd ook zijn er nog het berbers dorp met berggeit hondenpoep, kattepis dat is geen... geheit!…

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

zonnebloemen in een aarden vaas stilleven in drie tinten geel vernislagen vermengden zich onlosmakelijk met wie je van origine bent bewogen over verre grenzen reizen uit de comfortzone het fragiele overschrijdt niet langer grenzen het kostbare oude verplant men niet zonnebloemen in een aarden vaas stilleven…

Haar haarlok parmantig achter haar oor geschoven is daar als een vulkanische uitbarsting haar charme als een eclips komt stralend haar verborgen glinstering wat mij als een corona betoverend kan verwarmen.…

Langzaam vergeelt het landschap veld na veld: zonnebloemen Ze steken af tegen het blauw van Franse luchten Steken af tegen het geel van velden vol graan Steken af tegen het groen van weiland na weiland Straks glijdt de maan het dekor van deze boerenroman binnen Blijven de zonnebloemen worden handspiegels van maan.…

kortstondig de kinderen die spelevaren op de vijver schoorvoetend gaat het volk voorbij een monitor toont iets afwijkends iemand zucht – kucht twee vrouwen twijfelen over de aankoop van een bundel 'steek je hand onder een bladzijde en je schrikt je ziet de poriën in je huid zó dun is het papier'…

de zonnebloemen keren hun hart naar de zon tegen de schutting groeien nog de pompoenen witte vlinders die de rode rozenpracht zoenen een kleurrijk en levendig feest in de tuin alom witte klaverkopjes heersen over het gazon waarover de bijen luidruchtig ronkend zoemen de zonnebloemen keren hun hart naar de zon tegen de schutting groeien…

Ik droom de vele zonnebloemen die om de zomer staan te springen. De honingbijen van mijn verlangens dwalen in de tuin van mijn hart en zingen.…

Van indigo en koningsrood van waterverf en smaragdgroen van zonnebloemen en koolzaadgeel van koolwitjes op lavendel van al die dingen meer vertel ik als het zomert weer…

in sluiers tussen zonnebloemen…

In zijn bed met monitor nog vast aan heel veel draadjes vertelde hij met aangedane stem over dat haast fataal moment. Het was maar goed, zei hij dat men hem snel reanimeren kon en ondertussen draaide hij voortdurend een klein en rond horloge in zijn handen om en om.…

De laatste tik van de monitor? Wat zal ik horen en zien? De lippen van de verpleegster? Het kuchje van de dokter? Horen en zien zullen me vergaan als de rukwind van de dood me van mijn adem berooft. En mijn woorden?…

vette vink zat op het geplaveide paadje vlakbij een laat uitgebloeide zonnebloem at vraatzuchtig een pas gevallen zaadje…

Ga er niet vandoor maar roep mee in koor om Barabas en Zonnebloem !…

Ik tuur in de verte En hoor de wentelwieken De adelaar waarschuwt met zijn schaduw Voor een apocalyptische eclips Onvoorbereid op jouw naaktheid Zien mijn ogen mijn pupil Een groot zwart gat vreet aan het licht Dat zwicht voor vergetelheid Het vuurwerk spat de zon aan sterren En rotsen brokkelen tot zandsculpturen Bekend, beschermd en onbereikbaar…