Alle inzendingen over zoon OR pijn OR verdriet

Vanmorgen vond ik hem in het huis van mijn zoon, badend in het bloed. Dood , en dat is wat pijn doet. Ik voel me rot en beetje kapot. Ik was de oppasser van dat kleine vrolijke beest. Kon ik maar praten met zijn geest. Wat is er gebeurt. Niet dat er wat met mijn pijn gebeurt. Maar hoe kan ik het uitleggen. Wat moet ik zeggen.…

Iedereen kent het waardeloze gevoel Zoveel pijn met wat voor doel. Ooit sprongen de vonken er vanaf En nu voelt het doods als een graf. Maar deze eerste liefde vergeet je nooit En er komt ooit weer iemand die je hart ontdooit.…

Liefde...geeft pijn... pijn in je zijn... pijn maakt verdrietig hoe verklaar ik dit nietig?…

Als ik god was Dan was jij er niet Jij bezorgt pijn En zaait verdriet Als ik god was Was jij er niet Als ik toveren kon Dan herschiep ik jou Van strenge winter In zachte lente In dampende warmte In plaats van die kille kou Al was ik god En jij er niet was Dan nog die pijn En het verdriet Jou ijzige kou Klinkt door In het oneindige…

Ongeloof, verbijstering, verdriet, welke emotie eigenlijk niet? Waarom? Pijn, ongelofelijke pijn waarom, waarom moet dit zo zijn? Ongeloof verbijstering verdriet het enige wat er zeker niet komen zal is, jij. Ons ongeboren kind, 36 weken is overleden in mijn buik verbijstering, verdriet want: mijn geliefde baby komt er niet.…

Een traan een zoute traan van verdriet rolt over een wang Ook zonder de traan is het aanwezige verdriet voelbaar Het verdriet in de ogen Het verdriet in het hart Zelfs in een lach hoor je verdriet en de pijn is voelbaar Zelfs de niet gewonden zijn gewond Aangetast door het verdriet dat ongeneeslijk is…

Zwemmend in de pijn van mijn verdriet Het maakt niets uit waar je bent Want er is toch niemand die je ziet Die pijn zit zo diep van binnen Eten heel mij troost mij laat het genot mij troosten Opdat het voor heel even van mijn verdriet mag winnen…

zo veel emotie te veel verdriet hangt hier rond en er is veel pijn…

Mijn tranen zeggen "ik zal je altijd blijven missen mijn zoon" Mijn verdriet is niet te stoppen en overstijgt nu mijn liefde Mijn hart is verscheurd en het doet nog steeds zoveel pijn De gedachte dat ik je nooit meer vasthouden kan Wil mijn verdriet niet verdringen nog ontkennen Mijn tranen soms verdrongen door frustratie en woede Nochtans…

ik heb pijn en verdriet maar niemand die het ziet de pijn is moeilijk te verdragen en lastig om kwijt te raken ik zit nu in het heden, maar ik wil terug naar het verleden ik kan de pijn niet meer aan maar ik moet het laten gaan…

Van ver ben ik gekomen Met angst en pijn gevoed Vervormd door verdriet Tot Jij mij zag en zei Wat ben jij prachtig Mijn angst kwijnde En de pijn verschrompelde Vreugde verving ongemerkt het verdriet Langzaamaan werd mijn tred Vast en recht En ik als nieuw…

Het verdriet van de zoon om de vader het verdriet van de dochter om de moeder zo diep, als het verdriet van de zoon om de moeder en het verdriet van deze dochter om het gebrek van haar vader die niet van haar kon houden zoals ze wilde niet meer kon vertrouwen op het bijleggen van geschillen is het diep verdriet van denken tekort…

Als de zon je uitlacht en je lacht niet meer mee Mag je dan gaan Als je lichaam zwaar voelt en je ziel niet meer kan Mag je dan gaan Als het leven pijn doet je de liefde niet vindt Als die pil je niet helpt en je echt niet meer wilt Mag je dan gaan En ik Moet ik verdrietig wezen of het leven juist vieren met een lach en een traan…

in haar spiegel woont een stem ik voel me ellendig zegt ze het kan altijd erger zegt de stem kijk om je heen zie de ellende van zovelen luister naar de verhalen van mensen in nood kijk naar het nieuws en huiver dat is heel erg maar je eigen pijn en verdriet voel je het meest zegt ze verdriet en pijn horen bij de mensheid…

meer het doet mij te veel zeer dit allemaal keer op keer echt als het zo moet hoef het van mij nooit meer te veel pijn en verdriet het doet mij te zeer dat hoef voor mij echt nooit en nooit meer te veel pijn te veel verdriet er is geen mens die dit verdient…

Wennen, nee dat kan ik niet Dek de tafel, als altijd Barstensvol verdriet 'k ben je kwijt. Tranen over m'n wangen Wanneer ik je bord zie staan Stervensvol verlangen 'k wilde met je meegaan. Je bestek leg ik naast 't mijne Zodat ik je als 't ware voel Binnen 't bereik van 't mijne Snap je wat ik bedoel?…

Verdriet zo intens, verdient echt geen mens!…

De zon schijnt Maar ik voel zwart Iedereen lacht Maar ik word getart Getart Door verdriet Langs buiten Zie je het niet Het is mijn masker Ik zoek de kracht Ik lig ervan wakker In de nacht De nacht Duurt lang Het zoeken naar woorden maakt me bang Ik zoek licht Tevergeefs Want vanbinnen Zit ik dicht…

Papa Ik wil zo graag met je praten Maar je bent er niet Over de kleine dingen des levens Leuke anekdotes Over jouw kleindochter, Jouw lieve deugniet Over hoezeer we je missen Hoe je in alles bij ons bent Over ons verdriet Over de schone dingen Je zou al glimlachend knikken En zwijgend genieten Ik weet dat je ons op de een of andere…

Als het verdriet te diep is Als de tranen niet meer komen Dan denk ik in mezelf, De tijd heeft de pijn doen intomen Maar niets is minder waar Ik lig te woelen, En kan geen slaap vatten Net daarin sluipt het gevaar Als de eerste vogels ontwaken En de onmacht is aan het kolken Als de ochtendzon schijnt over de daken Dan zoek ik jou in…

De dagen worden lichter maar ik word zwart het is hier donker koud en bar Ik werd gekatapulteerd naar het verleden het is terug dof hier in het heden Ik wil er uit maar zit zo vast het zit op slot het is een last Ik wil wel huilen maar het komt er niet uit alles is locked het zit onder mijn huid Het zijn emoties die het daglicht…

In de verborgenheid van onze geest komen soms gedachten naar boven waarvan we vluchten willen ze veroorzaken pijn en verdriet maar daaraan ontsnappen kunnen we niet omdat gedachten niet zijn te stillen ze horen bij ons "zijn" toch is het een verademing om je hart eens te luchten dat verzacht verdriet en pijn…

in de weg staat Beslissingen keuzes eigen weg te gaan Het was beslist, het kon niet meer We hadden al zoveel samen doorstaan De bekende gevreesde druppel was ook Over mijn emmer heen gelopen Woede verdriet pijn auw mijn hart Ik dacht toch echt dat het was afgelopen Ik keek recht strak in je ogen Zag pijn verdriet en je liefde daar Het…

De vloeibare pijn die je niet aan kunt wijzen -- moet wel verdriet zijn.…

Waar wolken voor de zon bewegen stralen sterren in de nacht ik lach nu wat verlegen de herinnering is zacht Ook zijn er soms de tranen voor wat ooit was verdriet dat zich een weg weet te banen maar vergeten doe je niet De tijd die schreidt maar voort gebouwd op stenen van verleden niet dat het heden zich er aan stoort de pijn is zwaar…

Het doet pijn en verdriet je was nog zo jong met je 24 jaar. Het leven valt niet mee, dat is een ding dat zeker is. Lieve zoon, ik mis je zo erg, rust zacht. Mijn zoon, je moet weten, ik hou van jou, voor altijd zit je in mijn hart. Liefs, Je moeder…

Gebroken is het woord dat tranen laat verdwijnen met gedachten die wegglijden als onze stilte niets meer deelt, het verdriet in elke herinnering dankbaar meekijkt en ik zwijg zolang zwijgen niets verandert.…

Nog nooit ben ik zo bedrogen, nooit heeft iemand me zo voorgelogen, vertrouwen is zelden zo snel vervlogen, als de dag van vandaag, waarop je tegen me hebt gelogen. Ik heb je een kans gegeven te bekennen, maar je bleef tegen me ontkennen, ik moet er nog wel aan wennen, dat ik je vanaf vandaag, geen liefde meer toe zal kennen. Hier was…

Als ik in je lieve donkere ogen kijk, zie ik hoe veel moeite het je kost, je wilt sterk zijn, niet bang zijn, en van die vreselijke pijn verlost Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen, iets om de pijn dragelijker te maken, misschien wel om hem af en toe te laten vergeten, zonder je zelfrespect te raken.…

Meer dan een jaar later, nog altijd die pijn. Me steeds afvragend, waar zou mijn kleintje zijn. Misschien is er iemand die voor haar/hem zorgt daarboven. Het houdt me recht door daarin te geloven. Wil die iemand haar/hem dan vertellen hoe leeg het is. Zonder mijn kleintje hier, een ondraaglijk gemis.…