Alle inzendingen over zwanen OR twijfel OR samen gaan

Lang bleef het stil op alle landingsbanen Maar 't vluchtelingenbivak stroomde vol Valiezen zonder tenten op Schiphol En buiten 't opvangcentrum blauwe zwanen Zo zonder uitweg, verre vlucht of doel: Een Hotel Californiagevoel ... so far away from LA ... 28 juli 2019…

een vaag verlangen roestig weten een zwanenzang misschien van verstofte mensenliefde zie de zwaan die het nest verlaat haar minnaar uitzinnig roepend onthaalt hoe ze haar kop schudt hoe hij haar knabbelend begroet hoe ze samen de lichte vleugels uitslaan liefdesrituelen die vergeten verlangens doen zinken onder een ademloos…

Hoe komen ze erop, NU actie te ondernemen, door samen te willen gaan werken, groter in te kopen en MISSCHIEN Daardoor de noodzakelijke ( ( helaas helaas) medicatie voordeliger van de hand te kunnen doen? Hoe KOMEN ze erop?…

Maar toch.. die onnodige twijfels die alsmaar in mijn hoofd dwalen. Was er maar een uit-knopje, zodat ik al die twijfels kon uitzetten en gewoon gelukkig met jou kon zijn. Ik ben ook gelukkig met jou en het voelt alsof we nog jaren samen blijven. Maar toch.. die onnodige twijfels; dat maakt houden van jou zo lastig.…

Als we dan toch die kant op lopen toch die kant op gaan Laat ons dan niet langer stilstaan en samen oversteken Als we toch die kant op lopen toch die kant op gaan Dan kan het toch geen kwaad om onderweg elkaar te dragen elkaars tranen te verdragen en kom geef me je hand Want als we samen oversteken samen naar de overkant om nooit…

een zwaan...…

ik leg mijn hand zonder aarzelen in jouw hand ik volg zonder twijfelen jouw voetstappen samen beklimmen we de bergen die zich in onze harten verbergen ik vertrouw je het land toe dat we samen hebben geschapen laat ons daarom zoeken naar een ruiker hemel laat ons daarom vinden een droom schuilend in onze handen samen…

Mijn jaren gaan sneller tellen. De oude dag staat grijnzend voor de deur. Vluchten wil ik, voor mijn bejaard gezeur. Het wordt hoog tijd om op reis te gaan, door de poolnacht naar het noorderlicht. Daar laat ik straks mijn twijfels achter. Twijfel, aan de zin van ons bestaan.…

De zwanen in een grote groep bij elkaar. In de mist toch nog zo mooi herkenbaar. Zwanen unieke dieren opvallend, mooi met hun verscheidenheid. Deze: dieren doen nooit wat als je maar niet te dicht bij hen komt. Laat ze leven, dan mag je als mens ervan genieten zoveel je wilt. Zwanen, ze zijn te mooi om waar te zijn.…

zal wel moeten gaan duiken in de geboden ruimte geen keus als je niet wil verdrinken op het droge het onbekende bodemloze met een onzichtbaar vangnet van mededogen het laatste stukje voorzichtig proberen te landen op het in zicht komend heldere verfrissende water als een jonge zwaan die nog een lange weg hoopt te gaan in het later…

een wereldje vol onbegrepen zaken dwarrelt nevelig door de straat alleen het licht van de lantaarnpaal bestaat het trekt ons aan als wij gaan spelen samen lachen en steeds harder praten maar geeft ook schaduw in de stilte van samen niets is meer zeker in het leven van vandaag cadeautjes en het feest van sinterklaas door woorden van vriendjes…

Zwanen hebben uilen nodig, Om te weten welk jaar het mooiste was.…

Zou het al zinken en vergaan, Waar bleef de zwaan? Waar bleef de zwaan, De zwaan, dat vrolijke waterdier, Nooit zat van kussen?…

Twee witte zwanen drijven ijdel op de gracht het water rimpelt…

drie zwanen op een rijtje na een zwart op wit vrijpartijtje…

daar hang je dan het web kleeft aan, ook al ben je zo'n prachtige zwaan de brekelijkheid van het bestaan ziet in jou een lelijke eend…

uit het stille heldere water, rijst haar spiegelbeeld hoog statig komt zij langszij haar lange hals gestrekt, de blik op oneindig, zo glijdt zij minzaam voorbij majestueus, als een galjoen haar vleugels als zwaarden rond de boorden gevouwen, het boegbeeld, mooi van vorm lijkt witter dan wit als uit marmer gehouwen in alles rustig en…

Zijn vleugelslag wiekt hoog boven de huizen de nek ver uitgestrekt aan kop Voorlopig nog geen zwanenzang als de verre stemmen in zijn oren suizen Een ogenblik kijk ik naar boven het lange witte lijf in zicht Traag maar soepel in het ochtendlicht bewegen vleugels die goden loven Dan ontnemen daken mijn staren Voorbij is de getergde vogel…

Statig wit glijden Dompelen, kop in veren Eeuwig herhalen…

Glorieus verheven door de lucht Gaan de zwanen in hun vlucht Sierlijk piepend krakend wit Hun halzen golvend in gelid Reikend naar een hun bekend doel Een nabij gelegen sloot of poel Of verder noordwaarts buiten zicht Naar gronden waar hun toekomst ligt Als zielen reizend wonder wetend Zelfverzekerd aan queeste geketend…

De zwanen laat het onbewogen.…

zwanendrifters, een uit de hand gelopen hobby van sadisten, sukkels die niet van dieren houden, wat doen zulke mensen hier op onze aarde, en waarom laten wij dat gajes hier hun gang gaan, waarom worden ze niet opgepakt en uit ons universum verbannen.…

Een lelijke eend die tóch zwaan wordt en daar moeite mee heeft: verlies brengt mij terug tot mijn beperking.. mens op aarde. Alleen Hij die me steeds bewaarde, behoedde alleen Hij die voorvoelde welke taak, welke zaak niet verloren mocht gaan. Met een helder witte boodschap gaat deze volwassen gegroeide zwaan ópstaan!…

Als je me onderweg, toevallig dus ziet staan, twijfel dan niet, maar landt dan even en laat me op je vleugels zitten gaan. Dan vliegen we samen, met z'n twee, of willen er nog meer personen mee?…

In het zilveren hart van de winter hervind je een blij geheim het klopt aan bevroren ramen zingt in dennewouden roept met de stem van wilde zwanen en warmt zich in je bloed In het zilveren hart van de winter bedenk je een nieuw verhaal je brengt alle woorden samen vreemde en vertrouwde nieuwe en oude zolang je beweegt…

Het is zo koud De belofte we worden samen oud Gaf zekerheid die verblijd Het brokkelde af met de tijd Ware liefde is in het geding Zoveel gegeven dat er twijfel rest Liefde die overblijft is niet gering Het leven delen is iets moois en kent een test Het is niet een ieder gegeven Eenzaamheid doet zijn best Om het vertrouwen te doen herleven…

Duizenden vragen roept dat in me op, twijfel over je gevoelens is ontstaan, zou er dan toch niet meer tussen ons zijn, dan vriendschap in ons bestaan.…

(elfje) eendje zo lelijk is zijn spiegelbeeld hij ziet zichzelf niet zwaan* * voor alle elfjes die zichzelf nog een lelijk eendje vinden, ooit zit er ook in elk van jullie een prachtige zwaan.…

En kalm in hare avondlust bij 't zoet gesching* der mane ligt langzaam drijvend op het meer de dromerige Zwane. De dichterlijke vogel mint het maagdelijke water, en baadt wellustig, spiegelt, drinkt, aanhoort het lief geklater.…

Jij mijn lief, samen wandelden we door de tuin achter ons huis. Was het een kasteel met lakeien, met kanonnen op de hoeken van de muren, met zwanen slanke zwanen in een vijver achter ons kasteel? Ik zie ons nog op die avond, elkaar omarmend, silhouetten onder een volle maan. Wat betekent afscheid nemen? Kon ik het maar, afscheid nemen.…