Alle inzendingen over Adem OR Bezit OR Liefde

In De broeder gaat mij voor. Langzaam gaat hij achteruit, mijn handen in de zijne. Hijgend zet ik een deuntje in, hij schudt nee, maar zingt toch mee en we gaan nog niet naar huis. Hou in Ik krijg nauwelijks lucht. Zuchten lukt niet meer, m'n lijf lijkt lek. Iemand praat tegen me, zegt nog iets, bet kundig m'n mond. Zij begrijpt…

Liefde. Routine. weer Poëzie. weer God. werkwoorden, werkuren, werkelozen, werklustigen... Adem. In ademen. Uit ademen. Proces. Levensproces - Poëzieproces.…

Kan niet vinden wat eens was, is gebroken liefde verdwenen Eenzaamheid heeft bezit genomen, kilte de warmte verdreven. Buiten lonkt een lente zal hij ook in mijn hart kunnen ontluiken?…

Ze hakt een gat in het dak om in het licht een bad te nemen bedrijft de liefde in een kolenkast de wereld zal haar niet bevelen Ze gooit de spullen in het rond bezit bewaart ze niet voor later een liefde die haar tegenstaat gooit ze in het water Ze kookt het water om de fluit baart een kind zonder reden voor haar geen hom of kuit dansend…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

Houd de deur open evenals je hart als ik aanbel ik verlang niets alleen dat je er bent als ik voor je sta dat je mijn hand neemt me voorgaat en me leidt met liefde die ik nooit zal bezitten maar laat me in de waan dat ik voor jou de enige ben zoals jij dat voor mij altijd zult zijn…

Het eeuwige is een gedachte gevoeld of gedacht in mij – weten maar even te bestaan maar even te bezitten – weten dat zijn en hebben half leven is, en zijn en geven liefde is – mensen die ruimte geven en zoete vruchten – mensen die geven, mensen die elkaar geven te zijn…

zoals de stroom raast in vale kleuren en bezit neemt van het land haar oevers overschrijdt met niets ontziende gretigheid zo is mijn liefde kolkend in de regenbui en als de zon de lucht weer openbreekt onthullen witte dansers wat de liefde weet als ik oud ben omringt ze mij in alles wat de wereld kleurt en rukt uit de vergetelheid…

Het kind pakt vol vertrouwen De hand van de man, de grijsaard Die zijn vader is, Of zijn opa, Dat maakt ook niet Zoveel uit, wat telt Is de onvoorwaardelijke liefde Van de mens wiens adem hij kent Als was het zijn eigen adem, Die net als hij een mens is Die Adam heet, een mens die door De adem geschapen is…

geld toen u een dag weer snel verging Maar zie, uw uren zijn geteld en het bezit wordt slechts een ding zonder nut als men wordt geveld…

Zit muisstil op het strand. Rust uit, ontspan, palaver niet. Uit schelpen gluren ogen. Nog even en ze rennen om je heen, bewogen op pootjes dansen ze de driekusman. Het is het heremietkreeftje dat van zichzelf niets heeft, alleen maar draagvermogen. Het weke lijf, in 't schelphuis weggebogen, versjouwt de tweedehandse caravan. Als Rumphius…

wellicht zijn degenen die niets bezitten zoveel beter af ze hebben immers niets te verliezen dit in tegenstelling tot zij die veel hebben want wat je bezit ga je verliezen dat staat vast…

Het voorwiel loopt aan, amechtig fiets ik verder -- hijgend als een hond.…

Alleen die Ene die mij niet los wil laten die vraagt met Hem op weg te gaan zal mij in de hemel met liefde beladen als wat ik bezit - voor anderen laat openstaan!…

Ik weet niet precies, wat ons te wachten staat... maar ik voel, dat er vele zielen zoekend zijn. Ik weet wel, dat er zielen zullen gaan schreeuwen, roepen uit onwetendheid. Alleen God weet wat ons te wachten staat, ook al probeert Hij tegen kwade krachten in. Alleen God, had ergens, hoe dan ook een goede bedoeling in het geheel. Het is de…

Soms is liefde zo groot dat je vlucht voor de storm in je hart het vliegt je aan met een kracht die verzengend is om in te branden bezit van je te nemen een zoete pijn ingenesteld in de zonnevlecht de gekte van alle dag leidt af van de onmogelijkheid leeft in je voort als een kluizenaar laat de illusie voor wat het is…

Oneindige vreugde heeft bezit van ons genomen oneindige vreugde om wat niet was nu toch mocht komen oneindige vreugde voelbaar in elke cel oneindige vreugde vermengd met dankbaarheid oneindige vreugde en liefde is voelbaar Zo welkom een nieuw klein mensenkind oneindige vreugde.…

Als kleine Mark hield hij al van klassiek Hij had een liefde voor het zwart en wit Zijn piano was zijn mooiste bezit Toch zag hij in het klavier geen muziek Hij koos daarna een echte tegenpool En speelt nu heel graag de eerste viool ...Rutte zag af van een leven als pianoleraar...…

Ik ben priesteres van de Grote Moeder, haar dochter en haar hoeder; Ik wortel in haar, zij gaf mij leven opdat ik dat in liefde door mag geven; Ik adem haar adem en zing haar lied, ik dans in haar armen die mij beschermen, troosten en verwarmen.…

ongrijpbaar zijn sommige zaken die onverwacht haken aan gekoesterde verlangens zij openbaren hun gaven in nieuw licht toveren bij ieder een lach op het gezicht stukjes geluk passeren en proberen in verbondenheid ons liefde te leren zonder bezit alleen in het zijn wordt de som der delen meer dan de inleg van velen…

Zijn tijd vervloog, hij had geen rem, dat zat hem hoog, maar leerde hem te leven bij de dag, genieten van wat hij rondom zich zag, van man of vrouw van kind of vriend, hun liefd' en trouw, soms onverdiend. Tijd keert niet weer is geen bezit, nu had hij meer en liefde dit.…

Wisselzang van longen doorklieft het ruime sop, een frons in het grensvlak van verbinding.…

Ik zou graag willen zweven langs de flanken van jouw ziel en ons ademhalen delen zodat mijn woord dezelfde toon van liefde krijgt als die van jou nooit eerder kwam ik iemand tegen die zo puur zijn ziel op handen draagt om er anderen ongevraagd een deel van mee te geven het maakt me nederig te weten dat ik nog zo veel leren kan over…

Vleugellamme ademende elementen, doorgaans heeft het een oorzaak Beetje empathie en kozend liefhebben, dood in de kiem gesmoord. Grootscheepse zelfmoordpreventies - knap opzet - Beter te anticiperen, tijdig een duwtje in de rug, tactvol gezet. Ademnood vergt zuurstof - toch een kleintje - Wel een zeer fijntje.…

zoeken over de grens van de schaduw is een wens het blijft bij een schuchtere verbeelding van ravijnen die ik vul met goden of te zoete rozijnen soms schep ik een verduisterd einde, opgaan in niets van al het zijnde zo bewegen mijn getijden als liefde en verlies van vermijden of bezitten het is maar net hoe het gemoed…

Een kluis of dikke bankrekening, bezit ik niet. De Liefde voor de medemens primeert, niets doet dit teniet!…

Jij was het bezit van mijn gedachten, Maar bezitten is voorbij... Ik laat je los... Ik geloof dat je hierop zat te wachten, Ik laat je los, je bent nu vrij...…

zij ruikt zijn adem hij haar oksels en haar roos zit in zijn haar spreek gerust van ware liefde als je zo opgaat in elkaar…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

wezens van energie en licht levend, ademend, bestaand stralend, met de ogen dicht onze eigen weg gaand wezens van liefde en vrijheid levend, ademend, bestaand leverend de levensstrijd het pad nog ongebaand wezens van lucht en water levend, ademend, bestaand huppelend tot later het leven eeuwig gewaand…