Alle inzendingen over IJSLAND OR AS OR DWARS

welke waarheid wordt gebeeldhouwd onderaan de urne terwijl onze handen wrijven over het gelaat van schaamte hoelang zal de trein blijven branden tussen losgehaakte windstreken die doorheen zwartgekalkte grachten de gruwel spoelen in de keel van menselijkheid en de vloed van vrede willen herwinnen zeg mij, wie richt het hoofd…

Het is dat lot wat de toekomst in een inzicht laat herbeleven, opgeschreven in een gedicht wat een betekenis geeft aan dat alles een sleutel heeft, nu nog onvindbaar het rijpt in de as van de geschiedenis door de dolende zielen opnieuw gedolven, geselecteerd in onmacht of onvermogen, in alles wat ons omringt in het voortschrijdende…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur in ongeduld, aangescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op verguld papier, waarop de verzonnen tranen van een verjaarde zon terugvloeien in de literaire pot waaruit alles al is gedoopt, die inkt nimmer drogen zal, opnieuw z’n vrucht vindt in opgewaaide as.…

Slijp mijn nachten met de pennen van ieder uur het ongeduld gescherpt door slijpers ziel, omvat het lopend vuur op papier verguld een opkomende dag, waarop de verzonnen tranen van een bejaarde zon al zijn opgedroogd en waar de inkt gedoopt werd in verwaaide as,in de taal als evoluerend en kloppend instrument.…

Tot as vergaan Ben je, liefste zus Die ik me ooit Had kunnen wensen, Wat zou ik vurig Willen dat je Als een feniks Uit de as weer Op kon staan, En voor eeuwig Kon blijven bestaan…

Romeinen zijn op weg naar Rotterdam Met rooie koppen, opgestroopte mouwen Gaan zij de hele binnenstad verbouwen De Italiaan wil wraak, en haalt zijn gram Massaal stormt straks de horde uit de trein En vraagt de kortste weg naar een fontein.…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

Op reis vanuit de oceaan deed eens een potvis IJsland aan. Daar lag wat hij had opgepot heel veilig, dacht hij, achter slot, en ook nog vijf en half procent, zo zei zijn financieel agent. Nu wilde hij gaan potverteren, maar ach, helaas, het kan verkeren: Hij trof daar aan, tot zijn verdriet, zijn stijf bevroren bankkrediet.…

We raken verlost van de IJslandse aswolk en Gerrit Zalm scoort qua vertrouwen een vier min bij zijn eigen ABN'ers.…

assepoester veegt en veegt alle as veegt ze bij elkaar hier en daar ligt een donzig veertje uit een ver verleden zacht wit kwetsbaar vermengd met zwarte as zachte as witte aarde kwetsbaar wordt kracht nu het vuur gedoofd is kan de vogel herrijzen deze keer geen struisvogel maar een adelaar die vliegen kan…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Verlangend naar vroeger Verlangend naar wat ooit was Alles leek toen beter Maar vroeger is nu as Over tien jaar van nu Zal ik weer weemoedig staan Dat vandaag geweldig was Maar ook dat is dan vergaan Vroeger is slechts as…

Hout wordt gestapeld de vonk wordt gelegd het knisperen gaat over naar knetteren vonken vliegen hoog geur wordt verspreid angst voor vuur het verbranden van wat eens leefde...…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

As tot as. Zo simpel, zo ontzettend waar. De klokken klonken dof, resoneerden traag, zeiden “kom”. Als een teken van, een klein gebaar, keek hij nog een keer weerom. As tot as, waar tot voor kort, haar liefde ook zijn leven was.. -…

ik weet dat jij er bent in dwarse universums die ik soms voor de kiezen krijg in schaduw en contrast van verre vroege kleuren woont de wereld van hiernaast waar jij ze vaak op hun aanwezigheid kunt betrappen als zij nonchalant hun gangetje gaan nog is er ook het heerlijk tijdloze mystiek fysieke waarvan ik wel de stof en voiles…

Bijdehandje Dwars had ik je moeten noemen, dat je niet zo makkelijk bent is moeilijk te verbloemen. Op elke vraag die ik je stel is je antwoord NEE. Als moeder van Bijdehandje Dwars valt dat niet altijd mee. En datzelfde Bijdehandje moet nu weer naar school. Naar groep drie toe deze keer, hij vindt dat apekool.…

Met wat suiker smaakt hij me te goed Diepgang wordt als zout gemeden Triest is het besef dat zoetheid moet Om door te gaan, dwars door dit heden…

De zonsopgang en de avond, lente en zomer en alles wat keert, de ruzies en de lieve woorden, de orchidee en de mestvaalt, de liefde en de haat, - we zien en horen het, we maken het mee, maar dwars doorheen dit alles, eronder en erboven, ervan doordrongen en doordrenkt het zachte suizen van eeuwigheid, het grote waaien van de geest, het…

nog staan de instrumenten wat donker afgesteld want somberheid was troef maar uit de bak trekken toch al snel hoge tonen aan een speelse bel een dwarse streek over slaperige snaren brengt het pril geluid niet tot bedaren zij lijken nog ontstemd maar als de zon gaat schijnen zullen dissonanten zo verdwijnen dan gaat het lentelied…

zij sprak in ijskristallen hij mompelde in schapenwolkjes terug ze kwamen nooit dichter ~*~…

wijsgeren blijven in taal repeteren hertz tilt m`n frequentie om hoog ligt een graftombe, wij leren in staat tot niets, bij chateau dom zo staat het standbeeld vrij ongeduldige pagina`s en bibliotheken lantaarn hoekpand zei zij genetisch bepaalde neusje bleek kijk zie simpelheid met je rollende glibberige onmogelijke en er was vervlogen…

veldsteen maar En gooi dan op je hardst Dan heb je kans dat er Wat tussen zit van gewapend glas En zo ketst die veldkei Keihard terug en raakt je In je linkeroog dat bij Het wijzen naar die ander Daar terecht kwam Als iedereen nou zo was Zoals wij moesten wezen Dan hoefde geen God Of wet ons de les te lezen Brontekst: As…

Ik liep, ging dwars door de sferen om weer terug te keren. Als geen ander. Eenzaam veranderd. Voor altijd in tijd, nooit verloren. Ik kon toen de nieuwe roep horen. Een bijzondere, onvergetelijke ervaring gerijpt door de werking van licht, liefde en waarheid.…

ik mijmer wat laat de wereld draaien volg het gewoonte pad ineens zien mensen me niet meer is geen ontwijken ze lopen dwars door me heen zonder op te kijken raken me voel het diep van binnen maar kan niets beginnen ben lucht voor hen maar zonder kan ik ook niet leven dus ik besta en ga gerustgesteld weer verder op mijn pad…

heb jij de waarheid in handen of spannen de halve je web aan trildraad gezet bij het minste verstoren wordt een leugen geboren zo dwars je de draden en spint het onmogelijke in tot coconnen die erfelijk belasten dat wat wij ooit zijn begonnen open je web in ruimte voor waarheid die niet is ontgonnen ik ben geen prooi nooit…

dwars door de tijd raak je me aan als ik weg kijk door de zoeker van de camera vang ik je vleugels een bootje dobbert op de grijze oceaan de zon zet alle zeilen bij…

ik wil slapen op de steppe op schrale grond in een hut desnoods in een bed pijn bezweren verdriet er uit slaan als vuur uit stenen met lijm en zand dromen helen voor een hemelvlucht naar de zon naakt en dwars met lichte tred door het duister lopen alles wil ik met jou…

Ik ga me ikkerig en lomp gedragen: ik kwets, insinueer en irriteer, beledig, laster, treiter en schoffeer en lieg naar hartenlust op alle vragen. Nee, 'k wil geen borrel en ik kauw geen gumpie: ik ben vandaag gewoon een beetje trumpy.…

De weg Vervolgen Overal doorheen In plaats van Er omheen Ogen en oren dicht En gaan Diep ademhalen Loslaten En zonder denken De sprong Wagen Naar leven Lopend Langs de afgrond Van mijn eigen grenzen In het vertrouwen Steeds weer Een stukje Van mijzelf Te vinden Als ik lief wil hebben Moet ik een held zijn En dwars…