25400 resultaten.
Moedeloosheid
poëzie
4.0 met 2 stemmen 941 Als men vermoeid en levensmoede,
Voorbij een eenzaam kerkhof gaat,
Waar soms een zandig terpje oprijst,
En hier en daar een kruisje staat,
Dan haakt het hart in stom verlangen,
Na zoveel lijden doorgestreefd,
Om ook te rusten onder de aarde,
Bij hen, die men vergeten heeft.…
Uit het oog, uit het hart...
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 1.807 Kort na haar dood, lagen haar lievelingsbloemen op haar graf.
Grote boeketten rode rozen, de kleur die zij graag zag.
Na een jaar moesten ze al spuiten, tegen onkruid en zomeer.
Het boeketje werd al kleiner, goedkoper deze keer.
Na jaren had het onkruid toch zijn tol geëist.
Haar naam was niet meer leesbaar, een poestbeurt leek vereist.…
Nog steeds bij ons...
hartenkreet
4.0 met 29 stemmen 2.966 Niemand zal je ooit vergeten
We hielden veel te veel van jou.
We zullen altijd weten,
Dat jij ons nooit vergeten wou...…
Nectar
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 532 Ochtendnevel in de velden
bloemen drinken nieuwe kleur
insecten laven zich als ware dit
een nectar voor de goden
niet gemaakt voor dode helden
wiens messen en gebroken botten
vage geesten nooit gewijd
in de diepte wijlen
door de insecten niet vergeten die
geen dorst meer nu; gaan eten
een lang verhaal van dood en brood,
van as en…
Huivering
poëzie
3.0 met 21 stemmen 3.082 Het leven verlangt steeds naar de dood.
Bemin je? Weet jij waar vandaan
Wij kwamen en waarheen wij gaan?
Neen? Nu, wat heeft dan blijven nood?
Ik breng je geen geluk, ik kom
Alleen vergeten in je schoot,
Moe van het reizen naar de dood
Die nader komt als ik niet kom.…
Je bent pas dood als je naam niet meer genoemd wordt
hartenkreet
4.0 met 6 stemmen 2.597 Je bent pas dood als je naam niet meer genoemd wordt,
Als je vergeten bent,
Denk aan hem/haar,
En hij leeft nog steeds...in jou.…
Dood en begraven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 992 te snel en als altoos
ontmoet een mens de dood
die zet het sein op rood
breekt alle botten broos
het eindelijk gelaat
dat schedelt scherp en strak
de levenswil nog zwak
bij laatste ademstaat
onzichtbaar voor de rest
begint finaal de reis
bij't snijden van de zeis
wordt doodman’s dorst gelest
wat achter blijft is leed
soms ironie in…
Spons
gedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 3.124 *) In de Griekse mythologie is de Lethe (Gr. lèthè, "vergetelheid")
een rivier in de onderwereld, waaruit de doden drinken
om hun aardse leven te vergeten.
----------------------
uit: 'Kluwen', 2011.…
Woorden
hartenkreet
3.0 met 25 stemmen 1.941 De dood is geen woord
maar een moord
die de tijd niet vergeet.
Getallen zijn geen dromen
maar mensen die moorden
en doden
met dezelfde woorden
en straks vergeten
omdat ze willen
wegkijken
als stille ogen vragen
waarom mensen bestaan
en doden wat
niet meer mag bestaan.…
Je hebt de dood
hartenkreet
4.0 met 25 stemmen 1.435 Je hebt de dood niet helemaal
Gewild, maar ook het leven niet.
Ik schik me in jouw eenzaamheid
Doordrongen van de innigheid
Van mijn bestaan...…
DEPRESSIE
hartenkreet
2.0 met 3 stemmen 840 Zou dit het zijn, de eenzaamheid van de dood?
Vertrouwd alleen....…
Vader
netgedicht
2.0 met 19 stemmen 944 Het leven bleek een
lange eenzame weg vol obstakels;
vele debacles hinderden, gaven angst,
voor jezelf en de dood bleek jij
nog het bangst; nooit werden wij
vrienden, was dit het wat wij
verdienden? Nu ben je al een hele
tijd dood, bijna vergeten; onvind-
baar graf, zwervend door de ether,
eeuwig op zoek naar beter?…
de vergeten mens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 128 De vergeten mens
Loopt op straat
Maakt kabaal
De vergeten mens
Doet niet mee
Heeft zijn eigen verhaal
Waarom ben je daar beland
Waarom leef je op de rand
Waarom heb je geen geld
In je eenzame bestaan ben je een held
In je eenzame bestaan
Moet je het zelf zien te rooien
Ben je afhankelijk van de elite
Wiens hart soms moet dooien
Jouw…
Zelfmoord
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 2.341 Eenzaam verdwenen,
vermoord door de tijd,
haar blijdschap verdreven
door de dood die haar leidt.
Eenzaam gestorven,
gewillig vermoord,
en niemand die
haar angstschreeuw hoort...…
leven is delen
hartenkreet
1.0 met 1 stemmen 80 Wat ademt is dood
Als het vergeet te delen
Is leven zinloos…
geen berichtje in de krant
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 484 eenzaam bewandelden zij de weg
zij, voor wie het leven niets bood
en waar het leven uiteindelijk eindigde
in een totaal onbelangrijke dood
als schimmen bewegen ze zich voort
vergeten door vrienden uit vroegere tijden
afgedankt door de wereld, waardeloos verklaard
door wat anderen over hen zeiden
een voor een slaan ze de weg in
allen ongelukkig…
Binnen-kamers
netgedicht
4.0 met 31 stemmen 366 er klinkt een schreeuw
om aandacht zonder
geluid wanneer zij
deuren en ramen sluit
snakkend naar lucht,
op zoek naar het licht
liever doet zij de
gordijnen dicht,
een vlucht naar
de veilige stilte
binnen het buiten
van angstig vergeten
waar stemmen roepen,
blikken doden
en vingers wijzen
naar bomen
die krijsen...…
Vogeltje
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 404 Een eenzaam klein vogeltje
Liggend op een weg vol gaten
Wilde zo graag dood
Maar kon het leven niet laten…
Aangespoeld
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 202 Daar ligt dat jochie, aangespoeld,
Dood en eenzaam. Dat was toch niet zo bedoeld
Toen zijn moeder hem in zijn armen nam
en hij als baby op de wereld kwam?…
De dood omarmen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 236 Wanneer de dood ons omarmt,
maakt hij aan ons leed een einde.
Eenzaam en alleen blijft hij achter.
Zo krijgt de dood ons leven lief.
Zonder liefde kan hij niet bestaan.
Wanneer we de dood omarmen,
kan vrede worden geboren.
Kunnen onze angsten sterven gaan.…
olifanten
netgedicht
2.0 met 6 stemmen 152 naar verluidt
hebben
olifanten
een pijnlijk groot
geheugen
naar verluidt
trekken zij
eenzaam
naar het knekelhof
als het tijd is
om te sterven
waar
kan ik
heen,
ik die niets
vergeten ben,
maar deze
laatste
weg
niet
vinden kan?…
MAANLICHT
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.382 Weg boven dood en leven zweven
Wij op in duizelhelle schrik:
0 kort en onbegrensd beleven
Van eeuwigheid in ogenblik!...
Het maanlicht vult de zuivre heemlen
Met glanzende geheimenis,
De luisterblauwe verten weemlen
Van Die alom en nergens is.…
Zingen
poëzie
4.0 met 23 stemmen 2.408 Zingen, lief, zich belijden
In de naakte heimlijkheid
Waar de goden zelf in schrijden
Door de godenloze tijden
Enkel kenbaar de gewijden
Als hun hand de zegen breidt,-
Zingen, lief, is zich belijden
In zo naakte heimlijkheid!
Zingen, lief, is zich versteken
In een vindbaarheid zo schoon,
Dat naar echo-lichte woon
Onder jeugd-en-liefdes…
Daar ruimt de wind...
poëzie
3.0 met 14 stemmen 3.330 Daar ruimt de wind en vaagt de heemlen schoon.
Vanavond nog zult gij verheerlijkt zijn
Wanneer de winden sluimren aan uw troon,
De sterren vlammen in uw baldakijn:
Als tussen u en uw oneindigheid
De schaduw valt, en in dat klaar gewelf
Uw blank geluk dat god noch mens benijdt,
Niets ziet weerspiegeld dan zijn glimlach zelf:…
De wolken spieglen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.765 De wolken spieglen in de zee.
Het is geen avond en geen nacht:
Geen schijn van zon of maan of ster
Vloeit door het hoge koele blauw
Achter het windloos vlotte zwerk:
Niets glanst in hemel of op aard
Dan enkel uw verklaard gezicht.
Het is geen avond en geen nacht;
De wolken spieglen in de…
De smalle ring
poëzie
4.0 met 6 stemmen 1.144 De smalle ring, de gouden band
Schendt niet de naaktheid van uw hand,
Gelijk uw stralend lijf niet weet
De schaduw van zijn donkre kleed:
Uw stralend lichaam lijdt noch weet
De schaduw van zijn donker kleed,
Zoals geen lijf of stof bezwaart
De ziel die door uw ogen klaart:
Geen…
Avondwandeling
poëzie
4.0 met 12 stemmen 1.651 Wij hebben ons vandaag verlaat!
Pas bij de laatste brug
Waar 't voetpad tussen 't gras vergaat,
Daar keerden wij terug.
Achter ons dekt de witte damp
De schemerende landen.
Zó zijn wij thuis. Wij zien de lamp
In loveren warande ...
Wat gingen wij vanavond ver,
Het werd alleen tè laat:
Nog verder dan de gouden ster
Aan blauwe hemelstraat…
In de mist
poëzie
4.0 met 1 stemmen 1.558 De zon wordt onverbeeldbaar schoon
Boven de mist die houdt omhangen
Der wereld windestille woon
In dit vertederd dagenlang verlangen.
Weer blankt de boskamp, een besloten zaal,
Een witte kamer die de bruid verwacht,
In smetteloze glanzeloze praal
Op uit de zwarte nacht.
't Berijpte hout van alle kanten
In gaasgeplooide wand verscholen…
oefening in hardhorendheid
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 93 overmoed en passiviteit
kiest voor genotterigheid
wentelend in water
drijvend in nevels
zompend in modder
slaat hij zijn slag
op de grens van gaan en komen
vergrijpt hij zich aan taal
letterledig
spreekt hij van verpozen
en grammatica
beweegt zich als een slang
tussen twee gedachten
spreekt niets nieuws
het heeft geen zin
te vergeten…
EENZAAMHEID
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 424 De dagen rijgen zich aaneen
Tot weken van eenzaamheid
En veel langer duurt het voort.
Het is een uitzichtloze tijd.
De wereld om je heen gaat verder.
Het tempo wordt steeds opgevoerd
En als je daarover wilt praten
Word je gauw de mond gesnoerd.
Een oudere moet beseffen:
Het is een drukke tijd!…