Alle inzendingen over klok OR slaap OR fidessa

als de nacht de dageraad ontmoet ontwaakt ze uit een diepe slaap de klok wijst tien voor zeven ze verzamelt haar nog broze krachten en stapt uit bed verlangend hoort ze reeds de uren wachten die ze zichzelf heeft beloofd een gouden glans te geven nieuwsgierig zonlicht door een kier in de gordijnen fluistert: wees gerust,…

de slaap mij overmant En ik de tijd voor zichzelf Laat zorgen, merk ik dat Jij er zo maar bent, zonder Dat ik verder hoef wachten…

mijn slaap was kort vannacht warrig waren de gedachten die bleven schimmig in onbekende verte hangen ze zijn dan moeilijk te duiden, of er nu engelen zongen dan wel sissende giftige slangen zich in het bewustzijn dwongen zeker is dat een zware klok het zesde uur verslaat en terwijl een zebravink ontwaakt neigt de hemel naar ontluikend…

dat ze moet slapen gaan houdt ze zich aan haar tafel vast ze wil niet in de lege grot met overal spelonken water, water, water.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

maar toen de klok mij wekte met een tik waren de wijzers zonder mededogen ik had mezelf alleen wat voorgelogen…

Aangekomen op een punt dat vooruitkijken niet kan En omkijken naar evenmin Daarbij komt nog het gevoel Het heeft geen zin Verweren heeft geen zin Ik sta weer eens stil en heb de tijd te verduren Ik tel seconden en de klok schraapt de uren bijelkaar Ik slaap te veel en doe te weinig En in alles schuilt gevaar Gelukkig staan er mensen voor…

ik hecht daaraan, dit voegt iets toe langs mijn slapen wakker, wakker…

zacht intens bewegen het feestgedruis ging langzaam uit de klok heeft over tijd gezwegen…

een zacht intens bewegen het feestgedruis ging langzaam uit de klok heeft over tijd gezwegen…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Wanneer we hoop vaarwel zeggen. Wanneer we troost laten gaan. Wanneer we leren zwijgen. Wanneer we voor de afgrond staan. Wanneer weerstand wordt gebroken. Wanneer opstandigheid vergaat. Pas dan, keert troost troostend terug, en heeft angst geen reden van bestaan.…

De klokken van ellende en dood, de klokken! Ze luien over de oude en grijze stede... De klokken luien!…

De klok begint achter te lopen, mij laten wetend, vertelt me dat mijn herfst al voorbij is, en ik zag enkel blauw. De klok vertelt me, dat het tijd is om afscheid te nemen van jou. Maar hoe wis je een leven, liefde en gemis?…

Dus ik doe mijn ogen dicht De klok slaat alle hele uren Het ochtendgloren komt in zicht…

Tot de klok het middaguur slaat. Daarvoor mag je me niet storen. Ik wil dat je me slapen laat. Maar vanmorgen werd bekend, een uiterst droevig geval. Datzelfde weekend vol gepland. Dat weekend wat jij niet halen zal.…

De kroeg in een kruk op Daar zit hij Aan zijn vinger een trouwring Op de bar naast zijn vuist een pils In de hoek klinkt een lied uit de jukebox Maar in zijn hoofd daar is het stil Klok klok klok weer een slok door zijn keel Niemand praat, niemand wil.…

Vertrouw u aan de nacht, te slapen gaat nu alles op de aarde - en geef verloren wat uw hart bezwaarde, langs verre stromen wordt het thuis gebracht. Zo kom tot rust - en hoor naar het gestadig ruisen des levens. Al wat is geschapen doorwoont het, aan zijn hartslag moogt gij slapen: Ook in u zelve arbeidt het genadig.…

rode stippels zwart met goud alles donker maar zo vertrouwd schim van licht wil je gaan of heb ik je gewoon weer niet uitgedaan?…

ik ben moe en toch lig ik wakker ik wil slapen wel nu beleef opnieuw wat er gebeurde vanaf het verleden tot nu bang om te gaan slapen bang om wat dan komt alles weer opnieuw meemaken het herhaalt zich hoe alles ontstond…

De oude wind beweent met as de gouden zee daarop traag en treurend drijft de dag weg het sterft het streng en trouw gesprek en een zucht verheft zich tussen de donkere doornen wit schichtig de tred van de maan In de diepte en onder zwijgzaamheid trekken toekomstige handen naar het werk aan waters en aan de wortel.…

Kijk daar ligt ze dan te slapen.…

IK slaap, rustig en vredig. Ik slaap, met de dekens om me heen. Ik slaap. Ik droom, over allerlei dingen. Ik droom, over spoken en spinnen. Ik droom. Ik slaap, rustig en vredig. Ik slaap. ZzZzZ…

slaap maar lief slaap maar je hoofd op mijn buik mijn hand op je haar vannacht hebben wij de wereld niet nodig...…

wankele jij praat met mijn echo tot vervelens toe van je evenbeeld zuig ik bloed het moet om wat jij met mij doet hoe lief, je bent niet weggegaan al was ik liever alleen maar niet volstrekt geef me meer zodat ik minder aan je hoef te denken of kom gulzig eten van mijn vormloze gedachten ik lig als een steen schuldig aan niet ontkomen als een slaap-met-me…

winterlucht om mij heen Als om mij af te koelen na een verhitte dag op school Spoelt de frisheid mijn zorgen weg De rijp op de bladeren van het gras Doet mij denken aan een nieuwe morgen, terwijl het alweer avond was Door die frisse avondlucht Loop ik nu alleen naar huis In de hoop dat het morgen winter wordt En mijn zorgen kunnen gaan slapen…

is slaap te verkroppen mis ik dan de dag niet dus ik waak totdat door ledigheid mijn hoofd wegzakt…

Toen Anna even voor z'n spiegel stond, beproefde zij d'r pas verworven kracht en viel algauw in slaap en op de grond. Het leven ging voorbij, doordat ze 't liet. Hij had z'n kennis kennis bijgebracht, maar haar bij kennis brengen lukte niet.…

In mijn kristallen kopje schitter je ontembaar lichtjes als de ogen van een kleine spruit Het bootje waarin je roeit spreekt je tegen duister en zonder metaforen vol en bol van stroef gesleur sleep je het naar de oever wipt er fonkelend en gracieus uit Stroomversnelling Je omgeslagen sloep slurpt zich gretig vast aan de nacht en stijgt…

Ik heb er vele zonden te overdenken voor het slapen gaan…