Alle inzendingen over maan OR maanstraalstraat OR licht

De man was al oud. Die man reed door rood, dat had hij echt niet moeten doen. Arm jochie, zijn licht stond op groen. Een ernstig ongeluk, De man zijn fout. Het jochie dood. De man was al oud.…

maan vervleert door klapwiekende muizen stralen verkorten schaduwen naar ontkleurend duister de grond is nog warm als het licht zich spiegelend aan de hemel de aarde een laatste veeg geeft maan versijpelt in een vallende schemering de ongebroken roos domineert wittend zicht maan en roos roekeloos in hun spel met stralen van licht…

Kaarsvissen glimmen in de maan, en in het licht – waarmee ze branden.…

De man die altijd goud in handen had De man met twaalf Edisons op zak De man die vele zangrecords verbrak De man die twintig TMF-awards bezat Hij ging voor hem volledig onverwacht failliet Zijn licht is nu gedoofd: rest slechts zijn benefiet…

Hij zag het licht Zij zag het ook Tot hij het knopje Ineens bewoog Lopend in donker Viel ze over iets heen Maakte ravage Deed pijn aan haar been Licht werd aangeknipt Man zegt; wat nu Zij zegt; ik lig op de grond Wel sodeju Het licht is die nacht Niet weer uitgegaan Zij was bang Opnieuw onderuit te gaan De blauwe plekken …

Een krank en schamel hout, Het minste van het woud, Door iedre wind geslingerd, Reikte ik mijn ranken uit, Weerstaan, maar nooit gestuit, Een dorre wilde wingerd. Geen mens die naar mij zag. Al waar ik kroop of lag, Mijn groen ging alles dekken. Tot in dit woest revier De goede hovenier Mij wijs kwam stekken! Hij plantte me in zijn tuin…

's Avonds vanaf mijn balkon Zie ik het licht van de Maan Of eigenlijk dat van de Zon Die net is ondergegaan De Zon is uit het zicht Het is de Maan die wordt verlicht Maar als de maan straks verdwijnt Is het weer de Zon die schijnt…

De maan duwt de zon zonder veel omhaal opzij licht vervaagt vlammen doven een stem fluistert een vertrouwd lied over vrijheid en geborgenheid de maan geeft glimlachend de zon de ruimte slechts een smalle schaduw in de dag maar het licht is besloten in jou…

Zien is de romantiek van het licht. Licht, de liefde die ons warmte geeft. De warmte laat ons groeien tot sterren. Daarom is het de liefde, die sterren maakt. Zonder maan geen sterren. Zonder licht geen liefde. Waarde, jij bent de zon en de maan. Het licht dat liefde geeft. De kracht van een eenheid, het licht van een tweeheid.…

Licht was Gods eerste schepping nog voor de zon er was of de maan of de sterren. Licht is immers liefde, is doorgeefluik naar zoveel meer. Licht is trilling en golf tegelijk, dat leert de fysica. Licht is materie maar zonder stem; ze wacht op ons.…

's Avonds bij het licht van de maan en de sterren zie je geen bliksem…

[Haiku] golven lichten op een wolk ontmaskert de maan in het voorbijgaan…

Als ik toch de maan zou kunnen vangen dan had ik altijd licht in het donker als dat nodig was Als ik toch de zon zou kunnen omarmen dan was ik altijd warmte en vrolijk bovendien Want met zon en maan zou ik met een warm hart nooit meer verdwalen…

De zeven zussen hadden ook een broertje Een broertje dood aan het onschuldig ventje Dat speelde in z’n indianententje en in die wigwam liet hij vaak een boertje dat lachte daar hij erge kiespijn had Met zeven zussen is het altijd wat…

Er was eens een man- netje op de maan en wij – gingen op bezoek.…

haar grote volle manen gezicht schijnt een mystiek licht mijn ogen, och mijn ogen zijn geliefde ik ben zo in de war heb de maan gesmeekt naar de maan gehuild of ze wil getuigen hoe ik deze nachten heb geleden zonder haar warme lijf de maan is mijn getuige dat ik verzink in verdriet ik zwerf, verloren wandelend huilend…

De maan rolt een loper van licht op het water. We waden ernaar naakt in het donker raken niet verloren langs de baan van de maan van licht door het water alleen zichtbaar voor dat van elkaar in ons lichaam. ----------------------------- uit: 'Loper van licht', 2008.…

de tijd verglijdt in mijn bestaan licht en donker zijn weggegaan het licht in mijn geest is uitgegaan de nacht is over ik moet weer gaan vanmorgen scheen de zon dus nu de maan indien ik nog langer blijf staan groeit de twijfel over haar bestaan 1966.…

zilver licht fluistert de maan door het bronsgroen blad, de nachtwind ritselt…

[Haiku] Omhuld door de nacht dromen bomen in het licht van een nieuwe maan.…

uit de modder groeit de lotus naar het licht als het gelaat van een beminde die opziet naar de maan…

In het volle licht beweegt een vlag op de maan – maar de tijd staat stil.…

de man op de bank ziet de man van de bank hij staat daar achter het raam naar buiten te turen, en ziet de man op de bank beiden drinken wat, beiden staren wat de man in de schoudervulling rookt een spriet de man in de zwammenjas rookt wiet het licht gaat uit, de aktetassenman verdwijnt de man op de bank zwaait naar de man in de zwarte sedan…

Oh lieve help de maan wordt steeds maar kleiner Als dat maar goed gaat op de lange duur Als ie verdwijnt dan duurt een dag 6 uur Niet alles wat zo klein is is ook fijner Elk nadeel heeft zijn voordeel...voor een slok zit dan de vijf wel vaker in de klok…

Iedere morgen na het nachtelijk slapen Ligt mijn wereld nieuw door mij geschapen. Iedere dag heb ik haar weggegeven, Telkens één dag meer van 't eigen leven. Telkens een kortstondiger bewoner Zie ik haar belanglozer, dus schoner. Schoonst zal ze eenmaal zijn als ik ga scheiden En de grenslijn wegvalt van ons beiden.…

Gelderse rozen met hun koele Ballen lichten de hemel toe. Seringen waaien paarse zoele Geurige schaduwen, gril en moe. Aan tengre boompjes, haast nog schuil, De witte zuiverheid der rozen; Midden in hun half open tuil Besluiten zij hun schuchter blozen.…

Als onweerswolken Vol donder en bliksem, Dreigend zwart getooid met Verraderlijk zilveren rand, Jagen oncontroleerbare Gedachten door mijn brein - Ze gaan er met mijzelf vandoor, Zonder dat ik ook maar een moment Boven mezelf word uitgetild - Gedachten jagen, Gedachten jagen, En laten mij dingen doen Die ik van mijn leven…

Het is de nacht die luister geeft aan het gefluister wat zacht wijkt naar ruimte en zwicht voor de druk van het ochtendlicht…

vandaag denk ik terug aan een man, een zwaargewicht op lichte vleugels danst de gedachte aan zijn zachte blik, de bril wat schuin geschikt rondt welgebogen zicht zijn licht glanst tussen rood en goud geplooide charme waar de maan de bomen raakt schuilt zijn lach in kleine kinderogen…

Zo word ik, man, toch nog een vrouw; ik die van rood houd, word een blauw; ik die van dag wil zijn, een ding van avond met in de schemering een rode streep, die duidt op wind, tot ik het licht van mijn eigen vind en met mijn rood sla naar dat blauw en ik mijn man graaf uit die vrouw.…