Alle inzendingen over voorbij de lijntjes

Meteen bij je dood weten vrienden eensgezind -- wat voor mens je was.…

Opzij van wat ooit het erf was, een keukenstoel -- in het hoge gras.…

Ineens zie ik je, onbereikbaar, mijn vingers tekenen je lach in het niets zacht raak ik de lijntjes om jouw mond geloken ogen verstoppen verdriet, stil kijk ik de zon in je gezicht, waar zachte stralen warmte geven aan nooit verwacht later, terwijl ik de wijzers vooruit kijk, open jij je ogen en kijkt me recht aan, nooit was je dichter…

het was geen houterig bewegen zijn stem sprak aan soms liet hij de lijntjes gaan jij hebt in je leven nooit de ruimte gekregen die jij zo nodig had touwtjes werden kort gehouden in het ontbreken van vertrouwen kon jij de grenzen niet bereiken om jezelf te verrijken in ontwikkeling en groei de snoei voorkwam jouw latere bloei weer…

dat door de echtgenote werd geprezen haar gebrek kan de hebzucht genezen tot heden toe wordt er nog niet verbouwd er waren nog plekjes voor een samenzijn waar een streling of zoen zich vermaakte met de tere huid die regelmatig staakte en de imperfecties kende van de pijn geen één beminde zoals haar lieve schat die op de vage en dunne lijntjes…

Ben van het zekere begin Naar het ongewisse einde Gekropen, en heb daarbij Voortdurend de grenzen opgezocht Die anderen vergeten waren Aan te geven; grenzen die Er beslist waren, Maar niet zichtbaar Voor hen die er tegen Aan moesten lopen - Begin het einde nu al Zichtbaar te naad'ren - Ben ongemerkt mijn Eigen grens voorbij…

Die Morsi is op non-actief gesteld De militairen stonden op hun strepen en hebben heel zachtaardig ingegrepen Het was geen coup, heeft men terloops gemeld Och, Morsi boft nog, denk ik in mijn bed Ik word al heel mijn leven afgezet…

Als een schilderij was zij met heel veel perspectief en felle kleuren om haar mond een strakke lach gerimpeld als oud linnen wenkbrauwen getekend twee dunne lijntjes licht ovaal en zwart lippen donkerrood dochter van de dood Als een schilderij was zij antiek innovatief een waar gebeuren de morgenstond die de avond zag vevuld van zinnen…

Het strakke katoenen gewelf Een hemelsblauw wonder Duizenden lijntjes lopen Van rechtsboven naar linksonder Haar tweegespan beweegt In het door ouderdom aangetaste Met hier en daar een kale plek In het verbleekte uitgewaste Spelonken onder het zitvlak Sierlijk openend met elke tred Witte strengen strekken zich als tralies Derrière achter…

Het is helder en in de lucht zijn strepen die door de zon beschenen op gouden lijntjes lijken. De wind is hard en jaagt koud over het strand hierdoor zijn de golven onstuimig en woest. De zee slaat ze met schuimige koppen op het zand keer op keer.…

Baby’s maakt het nog helemaal niet uit dat het leven al voor hen is bepaald wat hun aandeel zal worden in de buit en wie ooit het gulzig gelag betaalt opgroeiend zullen ze kunnen kiezen of ze binnen lijntjes kleuren blijven zonder zichzelf daarbij te verliezen in vermoedelijke vrij misdrijven als hun regenboog vanbinnen verkleurt alles blijft…

Ik slip, glijd vertraagd af op mijn verplettering -- De tijd breidt zich uit.…

De euro crisis is voorbij, maar bij wie vraag ik me af, zeer zeker niet bij jou en mij! Het blijft goochelen met geld, de kringloop doet goede zaken en eten wordt niet weggegooid, nee kliekjesdagen zijn aan de orde van de dag.…

Jij nam nooit afscheid van het verleden je hebt je omringd met alles van toen in de hoop dat je het eens over mag doen je werd in je hoofd nooit ouder dan achttien dat was wel het maximum je keerde je spiegel en sindsdien heb je je gezicht nooit meer gezien je bent als Dorian Gray alleen schilder jij je zelfportret en zelfs de fijne lijntjes…

Wat kan ik anders doen dan machteloos berusten nu zij me schrijft over haar lage lusten en dat ze hoopt dat ik sportief aanvaard dat zij en die ellendeling elkander kusten Dat ze het schrijft is 't onomstotelijk bewijs ik schaats riskant op in haar lente dooiend ijs verkleumd en eenzaam bezig aan een hopeloze reis Warm maar sportief gekleed…

Hier lig ik dan, alleen achtergelaten In ons huis, met ons leven vol gaten Gaten die ik niet kon opvullen Gaten die grote geheimen onthullen Elke keer krijg ik tranen in mijn ogen Als ik terug denk aan jou, je hebt gelogen Begonnen met een leugentje, een kleine verspreking, een gek gesprek En uiteindelijk kwam het uit, ik werd helemaal gek…

Kijk eens heel goed van binnen Ik weet niet eens goed hoe ik moet beginnen Vertel me wat je ziet, voel je wat er gaat komen En kom ik dan nog wel voor in jouw dromen Vergeet het verleden, laat het rusten Kan alleen maar denken aan toen we kusten Niets liever wil ik nog een keer je hand vastpakken Maar het wordt tijd om die knoop door te hakken…

Alle brieven die je me zond, en waarin te lezen stond; mijn schat, ik heb je lief. Ze waren allemaal gelogen, je hebt me keer op keer bedrogen. Nu vraag je me,om je te vergeven, de liefde opnieuw te beleven. Maar ik zie in jou alleen nog maar; een vuile leugenaar. En ik wil dat je gaat, me voor altijd verlaat. Nu schrijf ik jou nog een laatste…

Verbannen uit mn ziel Vergaan in alle glorie. Kleine tranen verbergen mn gezicht. Ben ik sterk? Een woord van steun, weggegooid. Een glimlach, verminkt. Hoop, verdwenen....…

Niet omkijken, niet denken over, vooruit kijken, en door, zie mooie dingen in de toekomst, grijp vast,en ga ervoor Niet aarzelen, geen twijfel, sta achter mijn besluit, zet door, hoofd omhoog, en loop zijn wereld uit Onhouden hoe vaak dat ik, de stap heb gezet, alles opzij, weten met verstand en gevoel, mijn beurt is ruim voorbij Mijn…

De dagen duren zo tergend lang En dan al die slapeloze nachten Vertel me waar ben je nou toch Voel me zo hopeloos en verloren Ik doe zo vreselijk mijn best Maar niets kan mij nog bekoren Vertel me als je blind van liefde bent Heb je dan geen oog meer voor mij Ik dacht voor altijd je maatje te zijn Maar nu lijkt alles voorbij………..…

Mijn liefde is vervlogen en zachtjes uitgesust Geen hand meer op de ogen Geen mond die mij nog kust Geen lachje uit de verte Geen hand meer in mijn haar Niet meer zitten soezen en kijken naar elkaar Er vallen nu geen woorden Er is geen ergernis Maar ik weet nu uit ervaring Hoe eenzaam éénzaam is…

Er ging iets moois voorbij, Zo aan mijn hoofd voorbij, Vlak langs mijn hart voorbij - Ik wist niet wat. Ik deed mijn venster dicht, En beî mijn ogen dicht, En al mijn vingers dicht - Of ik het had. Ik keek mijn venster uit, Zag naar de verte uit, Hoog naar de hemel uit - Of het daar stond.…

lieflijk gezicht Stralend witte tanden eindelijk gezwicht Goedheid is je streven vriendelijk van aard alles kan je vergeven eindelijk bedaard De twinkels in je ogen de lach om je mond Ik heb tegen je gelogen de cirkel is weer rond Probeer te vergeven een verkeerde stap Een fout voor het leven niet eens voor de grap Het spel is voorbij…

De vreugde van de zwangerschap is voorbij wij waren o zo blij Maar twee en een halve week te laat zolang alles goed gaat is dat geen probleem Maar helaas, die weken te laat waren het zeker niet waard Je was zo'n lieve kleine meis echt een prachtige mooie prijs Je hebt maar 31 minuten bij ons mogen blijven we konden niet van je afblijven…

Er ging iets moois voorbij, Zo aan mijn hoofd voorbij, Vlak langs mijn hart voorbij Ik wist niet wat. Ik deed mijn venster dicht, En beî mijn ogen dicht, En al mijn vingers dicht - Of ik het had. Ik keek mijn venster uit, Zag naar de verte uit, Hoog naar de hemel uit - Of het daar stond.…

Zodra ik de bodem raak breekt mijn hart En handen gaan aan mijn lichaam rukken Dan is het voorbij... het leven het weggebleven geluk, de tranen en de twijfel En ik lig in duizend stukken stuk…

die droom was zo mooi maar dan is het voorbij keihard komt de waarheid naar voren het is voorbij je zag het aan zijn ogen ze keken je aan en zeiden sorry ik heb voor haar gekozen maar ik hou nog van jou het kwelt me zijn blik vol wanhoop hij drinkt om zijn verdriet te vergeten en jijzelf doet opgewonden je straalt dan valt het doek…

Je ogen Je lippen Je handen Je lach Je geluidjes Hoe je smaakte... Ik berg alles op in mijn hart om straks zonder smart te herbeleven hoeveel ik om jou heb gegeven Je was open en eerlijk Alles aan jou even heerlijk. Je leerde me Leven Vrouw zijn...Gewild De verslavende kick van verlangen verstild vervangen door mijn verdriet…

Wegen die zich scheiden In de loop van tijd Bewandel ze onbevangen en heb vooral geen spijt Van keuzes uit het verleden Ze behoren niet tot het heden…