Alle inzendingen over vos OR fazant OR zoetekauw

`ik ben de vos’ zegt hij en gij slechts een onnozel wezen, de wereld verdampt met de adem van zoveel verschroeid vlees zie mijn woning, een vesting tussen de braamstruiken met maar liefst vijf voordeuren en een woonkamer waar de zintuigen tussen het bloed en botten slapen Ik verstar, de aaibaarheid van zijn onbereikbare binnenste wend…

verraste hem in z’n slaap Nostra de ziener was wat kippig hij vocht voor wat hij waard was dat was niet erg veel hé, oom Daan snavel en poten liet de vos achter misschien heeft U daar nog wat aan…

Al mag men in Zuid-Afrika weer jagen Op de voorheen beschermde olifant, Het geldt niet voor de vos in Nederland En het past niet hier vossenbont te dragen. Dus excellentie, toon beleid en durf En tooi u met een olifantenslurf!…

Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf Danst liever met de kinders voor de ramen En spelt - op afstand - buitenlandse namen Alichoa, Far Ör en Sönke Drav Waar zijn Endymia en Rosamunde Roskilde, Haviland en Erdoman? Ik wou dat ik hun namen nou eens kan Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…

als een vis zonder water drank zonder kater de EO zonder lassie een chinees zonder nasi als een vos zonder streken een kerk zonder preken een oorlog zonder dode de post zonder bode is een dag zonder wij samen een gebed zonder amen…

Het goud voor Marianne Vos En zeilzilver voor Berkhout en De Koning Dan hier en daar nog zicht op een bekroning... Het loopt met die medailleoogst wel los Het koor van sceptici juicht weer eenparig Maar wat vergeten is, was zeer voorbarig…

Goddank is er dan nog Marianne Vos Van wie je soms iets hoort. Ondanks de NOS.…

In het halfduister van de A-6 struint tussen zwerfvuil iets geelogigs Twee werelden die elkaar kruisen: de gebaande en de naakte de gekooide en de wilde de verzadigde en de hongerige Vos die ik was mens die ik werd ------------------------- uit: 'Huisbroei', 2003.…

Zoals zo vaak is dat wat er weer steekt: Het is de vos die hier de passie preekt.…

Dat is wat ook in dit geval zo steekt: Het is de vos, die weer de passie preekt.…

Vol verwachting en klaar om het op te schrijven: het noorderlicht, ginds!…

Het hert is dichtbij, het ademt en kijkt, roerloos -- voel ik me gezien.…

Twee harten op een schotel met glimlichten van droefenis, een aarden kruik waaruit de geest staat te verwaaien, wat klein rood fruit dat deze noen gevallen is maar nooit de grond bereikte - en de tuinier was daarbij als fazant verbeeld, het schot hoog aan de hals; dit is om aan mijn vriendin te geven, een aansporing tot stiller leven.…

Schrijf me, maak me blij wees een engel, jij zet je liefdespijn liever niet opzij Onze liefde blijft wij zijn één en vrij onderga het, dan gaat ze nooit voorbij Altijd weer zul jij Zywa zijn voor mij…

Was Marilyn nu nog maar in ons leven Dan zeiden we: wat blijft ze toch gewoon Dan waaiden alle asbestwijken schoon En zou de wind een extra duwtje geven Aan Edith Bosch en Marianne Vos (Zij achterop bij haar! Dán gaat het los!)…

Een vos verliest zijn haren, maar niet zijn streken. Een boom verliest zijn blad, behoudt zijn diepe wortels, verliest zijn takken niet. Een mens verliest zijn jaren, maar niet zijn wilde haren. Zoals bladeren niet vallen, van zijn verbaasde mond.…

op de schijn beoordeeld worden rimpels dicht smeren stiften van lippen vermomt als een vos met de borst vooruit erbij horen ach geen veren in hun achterste maar een vork in hun kont © Klaes 19-05-09…

Edoch, in de praktijk is vaak gebleken: Een vos verliest zijn haar maar nooit zijn streken.…

Van dit landschap ben ik de krenterige schatbewaarder die met haviksogen alle bomen telt en de konijnen, hazen en fazanten raad aan hun geritsel. Met koude blik weeg ik de schaarse wandelaars, want iemands stap verraadt zijn plannen. Een streepjespak, een hand die schrijft, alles maakt me achterdochtig.…

mag ik ontsnappen uit de opgefokte sfeer van kerst geen urenlange zitten meer onder christmas carolls van weleer het groot geworden consumentenwonder dient de mammon niet de heer laten we door schemering en nacht gaan dwalen de lege bomenvelden zien fazant en haas zijn niet meer te bekennen tamme zwijntjes heel misschien weer…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

Geschreven op het ritme van de muziek van ‘Don't Dream It’s Over’, gezongen door Crowded House, zie link (herhalingen staan tussen haakjes) Vrijheid zit in je hart Vrijheid zit in je hand Je kunt de zee niet vangen in een vingerdop En je roeit heel alleen Niemand roeit met je mee Je ziet de kust achter de horizon als je ver genoeg reist…

Een heer zo oud als pulverhout Zo teer en broos dat hij bezwijkt (of dat het lijkt) Zijn adem wee, verzwakt en voos maar ondanks dat Een sterke wil Een scherpe blik die alles zag Ook wat God en mens vermag De zaligheid der ouderdom Helaas, ook deze man komt om...…

de zon vonkt de meeuw zweeft de zee dreunt de boom ruist het riet buigt de vos sluipt het vuur vreet de valk bidt de berg brandt de steen rolt de tijd kruipt de geest stijgt…

Al is hij met een stroopmond aan het spreken: Die vos verliest zijn haren noch zijn streken En slim? Zijn aanzien brengt problemen mee Want dat gebleekte haar staat nogal stom Dus Geert, doe eens een leuke hoofddoek om!…

Je vous rencontre à ce moment: dans vos yeux je trouve le tonnerre d'un ton brûlant, vos yeux sont riches d'un gris illuminé et d'un azur en fleur qui me monte à la tête. Est-ce que j'ai rêvé maintenant?…

de mens gedraagt zich als een edel paard en zint zoals een vos op slimme streken hij heeft de kater uit de boom gekeken of pronkt zoals een pauw loopt met zijn staart een enkeling komt van gegoede huizen de meerdeheid gelijkt op grijze muizen…

vooreerst nog geen puinhopen, het licht is het licht dat er is op huizen als dingen naamloze bomen een klagende waakhond een jagende vos later naarmate het donker nadert steeds meer kraaien - --------------------------------- uit: 'Vallende stilte', 2008.…

Wat van hem rest is voos en vieze mensenmest. Eens had hij er twee en geen idee dat er iemand naar hem stond te graaien die zijn kikkerreet - het was een ongelijk gevecht - in een paar gelijke delen spleet om hem tot een gerecht zoals hij heet te braaien en zo zijn fraaie cliëntele tenminste één poot uit te draaien.…

Al was hij pas met stroopmond aan het spreken: Die vos verliest zijn haren noch zijn streken En slim? Zijn aanzien brengt problemen mee Want dat gebleekte haar staat nogal stom Dus Geert, doe eens een leuke hoofddoek om!…