24826 resultaten.
Hartverwarmend
hartenkreet
4.0 met 21 stemmen 7.317 rustig, waakzaam
tussen twee armen
steeds bereid
iemand te verwarmen
bij verdriet,
dat kan gebeuren
helpt een knuffel
om op te beuren
wees heel zuinig
en niet te hard
op ons kostbaar
gevoelige hart…
jouw lichaam
hartenkreet
3.0 met 15 stemmen 2.350 in het schijnsel van de heldere maan
blijf ik
even verstokt
staan
ware het als haar gloed,
over een rustige zee
straalt jouw schoonheid
mij tegemoet
als ik dan door jouw passie
heerlijk zal slapen
en na een nacht van dromen
stralend zal ontwaken
zie ik diezelfde schoonheid
voor eeuwig bewaard
als bij het eerste moment
waarop ik…
Dansen met Woorden
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 182 Waarvan ik hoop dat elke would-be dichter
in de beslotenheid van zijn of haar
cocon van droombeeld, wanhoop, woordgebaar
doordrongen is, als ware taalopzichter
is dat de stroom van zijn of haar gedachten
gevoeld, gedeeld wordt door een andere ziel
op 'n andere tijd en plaats op 't wereldwiel
wiens leed of twijfel 't schrijven kan verzachten…
Tijd is...
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 299 Tijd is voor ouderen een beekje
dat rustig maar gestaag blijft vloeien
waarlangs aanvaarding en berusting
als de mooiste bloemen bloeien.
Tijd is voor stervenden een druppel
op de rand van de eeuwigheid
die zich eindelijk zal vermengen
in een eindeloze zee van...tijd.…
Zee dagend leven
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 415 een mes dat je doormidden snijdt
het snijden ebt weg , de ochtend
leest een ander verhaal
dat van een rustige zee
en blijdschap om een nieuwe dag…
Stormgebieder
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 117 "Val wind", sprak Mozes
Yam Suf lang genoeg gedeeld
ging de storm liggen…
De zee en het land.
poëzie
4.0 met 3 stemmen 423 Ik houd van het dreunend gedaver der zee;
De zee zingt van strijd en mijn hart dat zingt mee:
Zij dondert haar loeiend hoera naar het strand -
En 'k droom van haar glorie, de roem van mijn land.
Mijn trots en mijn liefde behoren die twee;
Ik kan ze niet scheiden, mijn land en de zee.…
Namen, namen, namen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 177 Kijk, hier zwijgt pieterman nu als het graf
Danst liever met de kinders voor de ramen
En spelt - op afstand - buitenlandse namen
Alichoa, Far Ör en Sönke Drav
Waar zijn Endymia en Rosamunde
Roskilde, Haviland en Erdoman?
Ik wou dat ik hun namen nou eens kan
Reproduceren, 't lijkt wel Volkenkunde!…
'k Zit met mijn lamme benen
poëzie
3.0 met 14 stemmen 2.265 'k Zit met mijn lamme benen
in de asse van een stervend vuur.
Ik bid; mijn vrienden wenen;
en 't hangt mijn keel uit op den duur.
Zal ik mij dan vervelen
met langer Job te spelen?
De schoonste lol, de liefste lol
maakt op den einde dol.
De schapen moet men scheren
en de ezels moet men slaan, ja slaan.
Zo wil 'k, in alle…
O BLIK VOL DOOD EN STERREN
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.650 o Blik vol dood en sterren,
o hart vol licht en leed.
De dag is spijtig verre;
de nacht is hel en wreed.
Mijn mond vol wondre smaken
die géne vrucht verzaadt.
Niemand, o hunkrend waken,
die langs mijn venster gaat...
Wij zullen nimmer wezen
dan Godes angst'ge wezen.
- God, laat ons waan en schijn
dat we Uwe wezen zijn.…
Duinenkust
snelsonnet
2.0 met 12 stemmen 437 Een kekke kuil was ’s avonds al gegraven
zodat ik vrolijk mij erheen begaf
maar weldra stond ik stil, verbaasd, zelfs páf:
Er lag een jonge vrouw vol overgave
Ze rook naar zout, zand, zee, had ik wel lust?
Ik ging, maar ja… alsof je duinen kust…
Zeearmen voor zeegodinnen
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 49 Belandt zij zonder
Chicanes aan land
Donderend en denderend
Extravert
Frenetiek de
Gretige gulzige golven
Hoorbaar hongerend
Intimideert zij
Jubelt zij haar
Kolkende klaagzangen
Lyrisch haar landschap
Mooie maanzieke reuzin
Neptunus maant haar tot kalmte
Oeverloos opent ze haar
Panorama’s deze non-
Querulante sterre der zee…
Schrijven
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 72 Hoe wij onze namen schreven
vlak bij de zee toen de zon ging dalen?…
maakt zee
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 197 vandaag maakt zee mijn ver verlangen
geen speelse bron van vrolijkheid
of vrijplaats voor een klaar bestaan
eerder geeft zij de maat aan mijn gedachten
decor van bakens in mijn hoofd
op 't ritme van de eindeloze deining
voor mij spoelt rustig ruisend water
niet opgezweept door straffe wind
over het strand de troost
van eindige oneindigheid…
Een Rots.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 286 Een rots in 't hart der zee,
Die, hoe de branding slaat,
Onwrikbaar tegenstaat;
Zó zij uw hart in 't kwaad!
2.
Eéns effent zich de zee,
Eéns wijkt gevaar en nood;
En 't loon der deugd is gróot,
In leven of in dood!…
mijmeringen
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 674 Een zucht een geeuw
Rustig genietend
van dansende vlammen,
die mijn hele lijf verwarmen.
Dromend van toekomstig geluk,
dat ik zo uit mijn hart pluk
Een vleugje edelmoedigheid,
of is het de ijdelheid.
Toch bescheiden in mijn doen
Snak ik naar een liefelijke zoen.…
Warmte
netgedicht
4.0 met 8 stemmen 148 Een hart van brandende kaarsen
Een hart van witte wolken
Een witte roos
Een ondergaande zon een goude glans
Rode tranen
Een rode roos
Warmte
Een sterren hemel
Een hart van liefde uit zee
zoute tranen
Handen samen
Warm zand
De zee zingt
Ogen spreken
Een weerspiegeling
Een weerkaatsing
Een evenwicht…
Verborgen smart is halve smart (1900)
poëzie
3.0 met 46 stemmen 6.151 Alleen door rustig te schijnen
Ben ik ook rustig geweest.…
Een vers voor haar
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 245 Silhouet van liefde
in een vers voor haar,
onstuimig als de zee
mijn hart is rusteloos…
Lieve gazelle
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 12 Schrijf me, maak me blij
wees een engel, jij
zet je liefdespijn
liever niet opzij
Onze liefde blijft
wij zijn één en vrij
onderga het, dan
gaat ze nooit voorbij
Altijd weer zul jij
Zywa zijn voor mij…
hij opende je oesters
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 550 ik zag hoe hij
de parels ving
zijn aandacht hing aan
woorden uit jouw mond
hij reeg ze tot een snoer
dat glansde en danste
in zijn flitsende licht
jouw dicht schreef zijn verhaal
je liet hem duiken
in het groenblauw van de zee
hij opende je oesters
en nam de parels mee
om ze te tonen
aan een groot publiek
nog zijn de goven rustig…
Dromen......
hartenkreet
4.0 met 27 stemmen 1.886 Onbeantwoord verlangen in een
stil en eenzaam hart.....
Laat me liggen in het diepe duister,
rustig en koud.....
Nooit kom ik naar boven,
zolang jij niet van mij houdt!!…
Stil Verdriet
hartenkreet
2.0 met 6 stemmen 1.468 Er valt een stilte nu jij er niet bent
Ik mis die melodie
Je stem is hier niet te vinden
Te ver weg ben je aanwezig
Verlangend luister ik op een afstand
Geniet van de mooie klanken
En sluit het in mijn hart
Het houd me rustig
Maar niet voor eeuwig…
De schalk verschalkt
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.114 Toen Amor ’t hart mij wondde,
Schonk mij dat loze wicht
Een overkostbre gave,
Onwetend in mijn schicht.
De rieten pijlschacht nam ik
En groefde een spleetje er in,
En daarop blaas ik rustig
Nu ’t liedje van de Min.…
Bewustwording
snelsonnet
3.0 met 4 stemmen 174 Mijn hart klopt in een rustig tempo voort,
En lucht dringt langzaam binnen in m’n longen,
Maar meer en meer raak ik ervan doordrongen,
Dat dit niet past in het klimaatakkoord.
Nee, dat ik adem is een slechte daad,
Door al die CO2 die mij verlaat.…
Wees stil mijn hart.
hartenkreet
4.0 met 17 stemmen 1.893 Wees stil mijn hart
Kom tot bedaren
Doe het rustig aan
Ga je krachten sparen.
Wees stil mijn hart
Je gaat zo tekeer
Je bonst door heel mijn lijf heen
Ik wil dat niet meer.
Wees stil mijn hart
Zoals je lange tijd was
Je maakt mij onrustig
En breekbaar als glas.…
Lied der zeelui
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 221 Jij ruwe zee die onmacht heet,
het grootste onbedwingbaar water.
Wanhopig probeert men koers te varen,
maar de golven brengen snel de kater.
Jij ruwe zee die onmacht heet,
gruis maakte jij van gedreven stuurlui.
Pas als de strijd verloren lijkt,
dan wordt men met rustig water verblijd.…
Als je 's avonds....
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 790 Dan kan ik rustig weer gaan slapen
en leg het vermoeide lichaam neer
'k vouw stilletjes nog eens mijn handen
als ik zachtjes bid: ik dank U Heer.…
Droom..
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 430 Maar soms,
Soms is het wel fijn,
Even lekker rustig,
En vooral..
Geen pijn..…
Het hofje
poëzie
2.0 met 7 stemmen 1.516 ‘k Voel zo bij die oude mensen
Hoe zij op de drempel staan,
Dat zij met de aardse dingen
Rustig hebben afgedaan.
In d’ eentonigheid der dagen
Koest’ren zij hun hofjesvree
Dragen die zelfs buiten ‘t poortje
In ‘t rumoerig leven mee.…