Zee dagend leven
Zelf de zee zijn, een donker bed
waarin de pijn zich keer op keer
verheft als een golf en ingebed
het zand bedekt met rimpels
rimpels die vraagtekens trekken
achter vragen van hoe het gaat
op een gelaat waar je jaren leest
een levensboek zonder woorden
zeldzame woorden strompelend
uit dromen van de nacht,
als vuursteen je gebeente splijten
een mes dat je doormidden snijdt
het snijden ebt weg , de ochtend
leest een ander verhaal
dat van een rustige zee
en blijdschap om een nieuwe dag
Zie ook: http://www.enneke.punt.nl
Schrijver: Erna Muermans, 1 december 2011
Geplaatst in de categorie: ziekte