Alle inzendingen over zomernacht OR zomerlucht OR haico

Diep gevoelen, rein bedoelen, stijgt, in liedren zonder klacht, op het fluisterend medeluisterend koeltje in luwe zomernacht.…

we lopen heen en weer tussen heden en verleden in deze heldere zomernacht een reservoir vol vallende sterren kosmische strohalmen voor wie niet kiezen kan onze dagdromen onbeduidend in plaats en tijd hangen aan een ijle draad in de windstille lucht op onnadrukkelijke afstand van de omslag naar pijnlijk verlangen…

Wat is het dat mij in de schoot geworpen wordt meer dan men redelijkerwijs van een man verwachten kan het is als het velijn dat me van het vlees getrokken wordt nog voor ik slachtrijp ben en dat in ogenschouw neemt en soms ben ik een schaap in wolvenvacht doend alsof ik een wolf in schapenvacht ben ondertussen aanstalten makend te…

hij laat ze begaan met de wind ruimt hij huiswaarts stilaan wenkt de stal volle vachten drijven over de drenkplaats met een laatste rust spiegelt het geblaat in venwater z'n stok tikt ze thuis de hond likt kracht voor een lange nacht de herder staakt het waken hij legt z'n mantel terzijde wikkelt zijn dromen onder de blote zomerlucht…

'Hm,' zegt hij, turend naar de sterren in de Deense zomernacht, 'reken maar dat daar een hoop vis zit.' ------------------------------- uit: 'Vroege sneeuw', 2003.…

Even leek het een zomernacht met volle maan en nieuwe sterren Maar de grond was pijnlijk hard bij elke landing De sneeuwmeerman blijkt nachtblind door de zwarte sneeuw Zweefde boven zichzelf maar zag een ander in het tegenlicht van de verduisterde zon Het is weer nacht in zijn gedachten met nieuwe maan en lege sterren…

de ramen open het gorgelen van de stad in de zomernacht net overleefd - een bus met zweedse toersten net iets te traag - de arm dwars leggen de arm langs het lichaam - de pijn blijft bestaan vroeg of laat genen kankerfouten hier en daar omstandigheden ondermijnd door chemo geinfiltreerd door virussen wachten op een kus…

De zomernachten brachten we door op het balkon. Wat voelden we ons vrij. Waar de sterren plaats hadden gekregen van de zon. Met jou wil ik dansen.…

De beelden van de dag Gaan over in de zomernacht.…

Jij schetst mijn zwijgen als een stille droom waar ik zal zijn als mijn woordenzeef ontwaakt in het inspiratieloze niets op weg naar jou door de deur als een boot zonder haven waar zal ik zijn als jij mijn zwijgen schetst aan de andere kant van verlangen alleen in de sereniteit van een eenzame zomernacht jouw naam op mijn wolkenraam…

Het leven lijkt een dunne glazen vaas door een spiegelwaas af en toe leeg soms gevuld met bloemen vaak met alledaagsheden maar altijd breekbaar nu de dagen korter worden dromen zij van zomernachten vol met nachtvlinders die een voor een de glazen vaas verlaten beslagen handspiegels schoonfladderen zodat ze de schoonheid weer…

Sierlijk langs en om elkaar frêle drie-eenheid vleugelpaar dansend plezier van hier naar daar hun voorjaarsdans belooft verstoorde zomernachten met vliegenmep in dwaze beddendans ja hier, o daar nee; met mijn snelheid is`t lauw kans `k besluit nu tot een compromis ga rustig liggen en vertrouw jij zult niet steken dan ontzie…

Op een zomernacht Ontmoetten zij elkaar Zij werd week van hem En hij werd hard van haar Ze kregen beiden zin In een spannend avontuur Al was het maar voor eens En slechts van korte duur Negen maanden later Zag hij haar tot zijn schrik Ze was nogal veranderd Vooral haar buik was dik Zij bleek acht maand zwanger Dus hij rekende terug…

Bedekt door passie voelt de deken van satijn als de zomernacht die de herinnering leidt wat sierlijk is ingelijst. Transparant verlicht op de nachtkast naast het bed is de droom tastbaar met glinstering in het oog bedwelmt door geur van jasmijn.…

wij hebben de kleuren niet uitgevonden lieten gewoon gebeuren wat voor handen kwam een sloot met overhangende kanten die spiegelend overgaan in blauwe rimpels van de zomerlucht schaduw geeft wat problemen door de richting van het licht dat als in dromen van alle kanten lijkt te komen ieder legt zijn pad waarbij jij je op…

De herfst kruipt door de kieren van de zomerlucht en vult de avonden met traag verlangen. Ik weet niet meer zo goed wat ik liefste wil: de helle zomerzon of 't tere en bescheiden blinken van het licht dat langzaam ondergaat en even nog blijft aarzelen of dit wel kan. De weemoed glanst me tegen in de ruiten van de overburen.…

preken met slechts een simpele streling de beide ogen uitdagend onverwachts zien en de wankelende liefde sussend armen in nemen voorbij de horizon hart aan hart vloeiend de lijnen stromend in elkaar over en over en over en over en weer als ik je kon beminnen zoek dan het staken naar datgene wat je zocht laat mij de milde zomerlucht…

Met oeroud gekwaak van zomernacht Zwelt de maan En een glazige lis strekt het blad Naar haar licht. Alles dwaalt. Veel donkere vlinders Glijden langzaam dooreen. Alles dwaalt vannacht. Uit het slaapdronken riet Stijgt een lied maanwaarts.…

nostalgie op een speciale zomernacht met de radio op zacht speelde er muziek van de jaren tachtig… verwende mijn geest zo krachtig nostalgie kwam op de proppen spontaan stroomden vele tranen waren nog moeilijk te stoppen… en ogen creëerden zilte oceanen dus… alleen op mijn kamer op mijn vertrouwd gebied er vloeiden vele tranen…

, naar het zachte gerommel dat van heel ver, mijn onrustige hart en verlangen verleidt, deze zomernacht dwingt mij, onverbiddelijk, om te fluisteren en stil te luisteren naar de onrustige, soms verbijsterende taal van mijn ziel, van mijn intens verlangen naar wat geen mens durft uit te spreken.…

De zomernacht streelt het houten huis van binnenuit met lenteweefsels 't geluid van jouw stem is zeldzaam nauwelijks hoorbaar tussen verhalen van spiegels en wat mensen wensen dagelijks op de voeten van de wereld er is nog een klein beetje zilveren traanvocht van het standbeeld dat op je moeder leek maar wat sommige mensen ook beweren stilte…

Mijn schaduw heel klein De zon staat heel hoog Een geurende jasmijn Achter mij een rozenboog Fleurend in de zonneschijn Ik sta tussen madeliefjes En voel me heel blij Zelfs gele trompetjes Lachen naar mij Ik geniet heel stilletjes Heel die bloemenpracht Die mijn ogen streelt Volbracht in 'n zomernacht Bloemen, een zinnebeeld Van mijn…

Regen tiktakt op het schuine zolderraam waaronder de slaap op ruime afstand blijft tot uiteindelijk een maanverlichte zomernacht twee zwanen laat horen die klapwiekend neerstrijken in een verkoelend meer waar ze elkaar hernieuwd verliefd benaderen hun soepele halzen zich warm verstrengelen tot ze hartstochtelijk de volle witte…

Wanneer de dobber duikt doet de visser De top van zijn hengel snel en snibbig Aanslaan, onder het donkere water Voelt hij de angst van broeder vis, De hand aan de hengel geeft zachtjes mee, Geeft hem hoop, haalt hem dichterbij en hoger op Naar 't blauwe ogenblik waarop hij zal versmachten In de zomerlucht.…

't Was ook niet het blauw van de zomerlucht, Schoon dit van de hemel vertelt, Zelfs niet van de lucht in het meer weerkaatst, Waar 't zacht in de golven versmelt.…

Wanneer na een loodzware, warme dag, de zon ter kimme neigt geeft de aarde de opgenomen warmte terug, om er de zwoele zomernachten mee te omlijsten. Zomernachten die weer zullen overgaan in allesoverheersende levende zomerdagen. Maar toch; hier en daar is er een vrucht die, gebukt onder zijn eigen gewicht, loslaat.…

zee wast in wollige golven uit de gouden bron ~ Boven drijven langs gouden bijen wolkjes blauw mondjes blazen dauw ~ In rust op gonzen van de golven drijvend mee schelpen rinkelen ~ Glinsterend water waterbellen vol muziek spiegelt zeeklanken ~ Lichte bries vervoert avondlucht bij windgetij Zwoele zomernacht…

hoe groot toch het verlangen naar zomernachten van weleer toen wij ons onbevangen laafden aan het boezemmeer waar ik aan knoopjes prutste jouw zoete geur opsnoof zweet van onze lijven gutste speelde een bloesje met het loof een minnelied zo warm van kleur dat in weemoed aan komt waaien door de openstaande deur wil ik lezen in het avondlicht…

gedaan op windstille dagen gepassioneerde nachten laten ons nu geeuwen steden betraden we met gretige nieuwsgierigheid ik herinner me de dame met een zwarte hoofddoek bijna ongepast in de felle zon ze verkocht rozen in een mandje jij kocht ze gul strooide ze over mijn lichaam in de nacht die kwam ach, ze waren zo zwoel die zomernachten…

waren de idolen van onze zomer lang die wij versleten in gemak Ik bracht je eersteklas bonbons en bosjes capriolen en van de bakker om de hoek ons zonnebloemgebak Zo gingen wij de zomer rond op zonverliefde zolen en niemand die ons miste of de liefde onderbrak Ik kuste zacht je huid die ik bestreek met gladiolen en sliep met jou de zomernacht…