972 resultaten.
Baarlijk
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 55 Baarlijk!
Baarlijke Wijsheid!
Bazige bassen barsten de krakende graten van broze baarzen.
Lakeien laven zich lachend,
de bezige koning’s laarzen lakend,
aan bossen levende have,
van ‘t barre land.
Zwaar zand.
Brandend zand!
Vurige vlammen, zengende zwaarden, briesende paarden,
zingende meermin, wichtige woorden, zware waarden.…
Ars Poetica
gedicht
4.0 met 9 stemmen 3.248 De dichter kent geen geheimen
waarover hij iets weet te zeggen
dat niet een woordspeling is,
het tijdverdrijf van zijn regels
Hij kiest uit een taal vol tekens
de tekens die stilte verbreiden:
zijn woord, uit stilte genomen,
keert tot de stilte terug.
Hij oefent zich in het zwijgen,
een tegenstrijdige zanger,
en zingt overstelpt door…
[ De danser onthult ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 62 De danser onthult
verbaasd geheime deuren --
die niemand kan zien.…
Programma
gedicht
3.0 met 49 stemmen 18.289 Weet ik veel hoe poëzie eruit
moet zien. Niet dat statische,
dat uniforme. Daar hou ik niet
zo van. Dezelfde toon herhaald
tot in den treure, en dat dan
'vormvastheid' noemen, of 'een
eigen stem', dat soort gelul.
Nee daar hou ik niet zo van.
Geef mij dan maar het favoriete
snoepgoed uit mijn jeugd. De
toverbal. Je zuigt en zuigt
maar…
mythos.
netgedicht
3.0 met 11 stemmen 170 voor Elsbeth M.
het blauw en wit
van het land
in de verte
beschrijft de
eeuwenoude mythes
met de kracht
van overlevering
waarin je wel
moet geloven
geluk is hier
aan boord gaan
op weg naar dat
betoverende eiland
in gindse verte…
Dat kan ik ook!
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 31 De meeste mensen lopen voorbij
denken hoogstens: dat kan
toch wel mooier, dat kan
een kind ook, hokjes inkleuren -
een paar keer oefenen
om ze egaal te vullen, zonder krassen
en binnen de lijntjes te blijven, maar
zijn ze er zelf ooit voor gaan zitten?
Weten ze nog hoe dat voelt?
Dat je er helemaal in opgaat
dat de tijd stilstaat en alles…
Zonnebloemen
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 86 Als ansicht namen zij en masse een ongekende vlucht
By airmail naar het felle licht
van verre tropenoorden
Zo tastbaar, de ontvanger kreeg een langverwacht bericht
Van Theo, Henri Paul Gauguin of Vincent's jonge nicht
Een groet of levensteken aan de wand door ijle lucht
Liet jou zo nooit met lege handen
op hun verre tocht
*…
JETJE
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 92 In een tuin vol meerstemmig vogellied
groeit het meisje op, dat door deze tonen
in het schone rijk der muzen mag wonen,
van mensen- en dierenklankenspel geniet.
Haar gave rijst bescheiden, doch taant niet,
ontvangt de eer op het klavier te tronen:
tere vingers maken storm in boomkronen
of zacht zingende zucht uit wuivend riet.
Ze bereist…
Kintsugi (1)
netgedicht
2.0 met 3 stemmen 71 Japanse vondst van lang geleden
Wanneer serviezen barsten kregen Beschouwde men dat als een zegen
Opdat ze jaren nog voldeden
Werd er gelijmd met goud, de reden?
Ze werden kunst, massa ontstegen
Japanse vondst van lang geleden
Wanneer serviezen barsten kregen
Een metafoor in huidig heden
Hoe platina mijn kronkelwegen
Op die manier aaneengeregen…
SCHELDE VRIJ
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 105 Op een schier verborgen plein in Antwerpen
schouwt het hoge Neptunusbeeld minzaam,
waarbij zijn ogen onverstoorbaar waakzaam,
heersende, vorsende blikken werpen.
De vorstelijke drietand wil zich scherpen
om het kunstwerk onder hem, met sterke naam,
zelfverzekerd en trots, toch gehoorzaam,
aan de zeekoning te onderwerpen.
Scheepsboegen steken…
Vincent van Gogh
poëzie
3.0 met 5 stemmen 1.628 Galgroen, de lucht, de bomen, groen als slangen
Een stormgefolterd graanveld, waar, rouwzwart,
Neerstrijken raven uit een hemel, hard
En dreigend blauw — als vlammen van verlangen,
Vreemdpaarse bomen, in hun vaart verstard,
Zelfs bloesemtuinen lijken droefheidzangen
De kamer grijnst, of lag daar angst gevangen.
Felgeel een bloemtuil gilt een…
Venus van Urbino
gedicht
3.0 met 36 stemmen 10.972 Zij die zo warm gelijk welvingen rond
gehuld in gratie, met bloedvolle lippen
uit zware lokken een geurspoor verzond
laat nu haar robe en gêne ontglippen
dan tollen ze klauwend neer op de grond
langs zwarte gaten en heldere stippen
beuken de bron waar de wereld ontstond
zoals een branding op wakende klippen.
Ze draagt haar parfum de eeuwen…
Ode aan de Schone Kunsten
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 115 de dichter
heeft mijn ziel betast
de schilder
opende mijn ogen
de componist
streelde mijn oor
en de beeldhouwer
nam me bij de hand
met de andere
zwaaide ik verlegen
naar de muze
aan de overkant…
Daghengst
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 51 Dat het enge gigabeest
haar met zijn schaduw al omvat:
zij ziet het niet
zij leest
in haar hoge stoel van riet.
Dan slaat ze toe haar boek
de bruine ogen op en vreest
het Calderesk sculptuur
dat haar nu oogloos guur
vanuit zijn dode hoek
beloert: een hong'rige strandwandelvloek.
Nu is het maar te hopen
dat ze harder dan het…
Stillevens
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 56 Stillevens mogen een tijdsbeeld geven
Even stilstaan in je dagelijkse leven
Het andere zicht voor ogen
De observatie maakt bewogen
Stillevens in genietende pracht
Het maakt blij en zorgt dat het leven innerlijk lacht
Vergezichten met solitaire bomen
Beeltenissen laten het overkomen
Langzaam vergaat de tijd
Een andere wereld waarin je kijkt…
Hier in haar contouren
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 49 Cranberry's van Terschelling als delicatesse
mening die niet iedereen deelt
te kust en te keur in het seizoen
Zij laten zich echter minder
goed zien in lage
natte duinvalleien aldaar
Tussen heide en gras op kalkarme grond
Zure bovendien, met water, heel veel water zeer beslist vereist
Niet overal op Terschelling dus te vinden. OERAL…
XXIV
gedicht
3.0 met 29 stemmen 10.036 Gekwelde bloemen die nog even
in kwalijk water overgeven;
verwarde kip wier lege tenen
in de lucht van toen verstenen...
vreselijk is het woord 'stilleven'.
-------------------------------
uit: 'Manke vliegen'…
zet het blauw
gedicht
3.0 met 44 stemmen 11.456 zet het blauw
van de zee
tegen het
blauw van de
hemel veeg
er het wit van een zeil
in en de
wind steekt op
----------------------------
uit: 'In druk', 1965.…
HAND MET SPIEGELENDE BOL
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 63 heb jij jezelf in de hand
of bekijk je jouw omgeving
van een andere kant
laat je jezelf zien
of is het toch een
ander misschien?
je toont een spiegelende bol
zoals die hoort
of is hij toch gedeeltelijk hol
je suggereert dat je het zelf bent
maar wie jou kent begrijpt de lol
die jij als kunstenaar hebt
aan dit werk waarmee je…
Trittico*
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 98 Rimini
Meer sterrendragende hotels
dan Romaanse rudimenten.
Een onstuitbare poliep hielp
Malatesta** aan de centen.
Florence
Hoe kalmer de Arno,
hoe bruisender haar beelden:
Neptunus dampt in 't sop,
de stad baadt in het verleden!
Ravenna
Niets uiterlijks beroert de stad.
De dood leeft voort in tomben.
Tot bij de intree van het…
Relativiteit
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 147 waar je de trap bent afgedaald
kun je hem ook weer beklimmen
waar je ooit hebt gefaald
valt ook weer veel te winnen
waar je hebt gevonden
heb je ooit gezocht
soms lijk je hogerop te komen
soms blijft het slechts bij dromen
verklaar jij jezelf zonder enige zonden
dan richt je je integriteit ten gronde
en staat de waarheid op de tocht…
Lucht En Water
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 138 waar lucht en water
elkaar raken
ligt het snijvlak
van ieders vrijheid
geen van beide
zowel de vogels als vissen
kunnen hun eigen missen
ze lijken in elkaar over te gaan
omdat ze elkaar verstaan*…
Het Groene Hart
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 81 Hier wonen kalme creaturen
Door zomers bladgroen toegewuifd
Een wolk die voor het zonlicht schuift
Verdonkert kort de heggenmuren
Roestkleurig, brons, de buitenmensen
Bewegingloos of sloom op dreef
Op plompeblad, zie hoe ik zweef
Beweert een meeuw, al zijn er grenzen
De paarden van het dorp, zij draven
Al komen zij geen stap vooruit…
Mankes 2
gedicht
2.0 met 22 stemmen 8.624 Mijn vaders tronie vult het schilderij
een sloot loopt uit zijn pols naar horizon
waarop zijn kin rechtstaat een heldere lijn
omgeeft zijn kale wezen en de zon
nergens zichtbaar natuurlijk plakt hem gauw
tussen kleine wolken en het blauw
ik meen hoewel van zorg de verf haast breekt
dat er iets vrolijks uit mijn vader spreekt.
-----------…
Mona Lisa
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 66 ogen
een paar ogen
ogen die kijken
ogen die volgen
die mij volgen
die mij aankijken
ik kijk terug
kijk ze aan
diep in de ziel
dring ik door
poel van gevoel
spiegel van ziel
vonk van de geest
vensters
van persoonlijkheid
maar er blijft
altijd iets
van mysterie
meer woorden
zijn overbodig
missen de essentie
kijken, kijken…
Vijfde eeuw voor Christus
gedicht
4.0 met 13 stemmen 1.436 Ze was niet jaloers
er klonk geen geschreeuw
nimmer werd zij
door slavinnen vervangen
en nooit heeft om haar
een man zich verhangen
- Romeinse kopie
naar Grieks origineel
ze stamt uit 't midden
van de vijfde eeuw
doch niet zou haar hart
naar liefde verlangen
zoals zij daar staat
in marmer gevangen
- Romeinse kopie
naar Grieks origineel…
De pottenbakker
poëzie
3.0 met 11 stemmen 1.830 De meester zegt: "Geef aan de schaal
De bocht van 't brood; waartoe een fraai bokaal,
Als toch de drinknap in haar holle hand
Lessing genoeg voor elke dorst omspant?
Vergun tot enig sieraad uwe kruik
De gulle welving van een gladde buik.
Zwaar is het leven, ernstig; bloed en zweet
Proeft ge aan haar gaven als ge drinkt en eet;
Zorgt gij…
Petite Messe Solennelle , een belevingsverslag Zaterdag 11 juni 2022, Zuiderkerk, Amsterdam GROOT CONCERTKOOR AMSTERDAM
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 234 Ook in de hemel was het stil
Omringd door Engelen
Luisterde ‘luie’ Rossini naar zijn
Petite Messe Solennelle
De alt Maria nam het voortouw
En de Engelen volgden in koor
In het slot Agnus Dei
Wat adembenemend werd gezongen
Het harmonium was vervangen
Door de virtuoze accordeoniste Ellen Zijm
Wat ook het publiek in extase bracht
Tot zelfs…
De aanstootsteen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 78 lief dansten
kleurtjes
in ons blikveld
naamloos droegen
noten de
kleine figuurtjes
in onze regie
waarvan het
onderscheid ook
voor een kenner
niet duidelijk was
nooit groepten
zij bijeen maar
ieder koos een
eigen pad zonder
confrontatie met
de aanstootsteen
niet wij maar zij
trokken aan de
touwtjes kozen
kleuren en melodie
om…
Onkunst
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 82 ontmoet je als je dit beantwoordt:
Bezielt het wat je ziet?
Overdondert het wat je hoort?
Zou je zoiets boven je bed willen hebben?
Ook kleine criteria onthullen
gedetailleerd het èchte werk:
aldus dien je Kunst aan te treffen.
Ondanks dat alle kunde suggereert
zeer overtuigend te presteren!
Welnu, sta voor een schilderij,
stel je…