19604 resultaten.
Ons
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 57 Er is geen vragen
meer naar het waarom
waarover vragen is geschreven
je bent hier bij mij in leven
mysterieus tot aan de dageraad
na de reis vond jij de thuishaven
waar je de muze weer kunt laven
nu ook de spiegel is verdwenen
wil jij van mij een antwoord lenen
wat zal ik voelen als jij gaat
laat ons de liefde nu bedrijven
ik wil geen…
nooit gesproken woorden
gedicht
3.0 met 65 stemmen 12.368 nooit gesproken woorden
op het puntje van mijn tong
die aan jou toebehoren
die ik telkens verdrong
woorden als glas zo breekbaar
gebroken in mijn mond
voor eeuwig onuitspreekbaar
omdat ik de moed niet vond…
Aseliefje
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 84 Ik geniet
van je uitdrukking
en nog veel meer
om jou stralend,
intens en zo zeer
te zien glunderen
en in extase te zien!
Je schittert en blaakt
als een Griekse godin
Proserpina, Ceres
in 't koren en ik.....
ik raak in vervoering
ik waan mij god Pluto,
betoverd geraakt
door jouw stralende blik
wat een hemels geluk
moet jij hebben…
Liefde te leen
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 51 de put dieper dan de echo kan reiken
duister als in de diepste spelonken
glad en bezweet met algenvocht
verdriet in tranen verdronken
het dal was dieper dan zijn bedding
de stroom meedogenloos en wreed
de groene heuvel onbereikbaar
verdriet in tranen verkleed
de berg was steil en glibberig
met verraderlijk losse stenen
de top in de verkleumende…
ERGENS
poëzie
4.0 met 13 stemmen 3.399 Ergens moeten toch zijn de lichte waatren van haar ogen
Mijn handen zijn zo hete en droge
en het lichte water van haar stem
mijn keel is een dorre klem.
Het kan toch zo altijd niet duren
met de brandende uren
mijn stem is schor,
mijn ogen dor.
-----------------------------
uit: Verzen (1890)…
[ Is trouw doen alsof ]
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 49 Is trouw doen alsof
je van elkaar houdt, hopend --
dat het beter wordt?…
Nobele echo
netgedicht
4.0 met 5 stemmen 82 Er klinkt een nobele echo
van onbezonnen jeugdige adoratie
het idool van de vitale liefde
is als een oude totempaal verzadigd
de zon daalt
in mijmeringen
over het idee
van het diep verbinden
van onze zielen
en het bevredigen
van onze menselijke verlangens
veroorzaakt opwinding
die moeilijk te beschrijven is
omdat liefde ons…
Gisteren is al voorbij
netgedicht
4.0 met 29 stemmen 66 soms proef ik
jouw adem
in passerende lucht
als ik dan ook
even mag delen in
je warme vlucht
ben jij even super
intiem bij mij
een momentje
verliefd dat
zomaar uit het
niets langs mij
waait het hoofd
op hol ik draai
en zwaai meer
dan luidruchtig
wilde jou
achterna maar
die race was
al gelopen
ik zocht naar
wat hartjes om…
Ondertussen
netgedicht
4.0 met 16 stemmen 158 Mijn dromen koester ik in duisternis
wanneer de zon schijnt ga ik op in realiteit
zodra ik onze verstandelijke afstand
met eigen stilte kan overbruggen
mijn zwijgen lijkt tijdloos
niet aan ergernis gebonden
het blauwe van je ogen
spiegelt wilde rivieren
laat me toe in jouw gedachtewereld
neem me mee in jouw stoute dromen
elkaar vanavond…
Theepot Boeken Mikado
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 70 Ik houd van morgens vroeg
dan ga ik met een kar op pad
en alle dagen vind ik wat
er op de stoepen van de stad
is neergezet, een theepot
gereedschap, boeken, mikado
een ouderwetse radio
een keukenstoel en zo
's Winters scharrel ik in de kroeg
's zomers langs de grachten
Een mislukte, soms beminde man
Tot ik met mijn ware…
IK WAS DE PRINS
hartenkreet
3.0 met 1 stemmen 128 ooit was ik de prins
op het witte paard
die sprookjes uit
kon laten komen
ook al was het maar
in onze dromen
jij weet wel dat ik je die
illusie nooit heb ontnomen
en dus ga ik je
vannacht weer zoeken
daar in dat kasteel
of die verlaten stins
en ik zal je vinden en
kussen tot het ochtendlicht
je ontvoeren naar daarginds
daar…
Sneeuwend
gedicht
2.0 met 289 stemmen 70.816 Sneeuwend tussen de lippen
Van de aarde, draag ik
Haar lichaam in mijn lichaam.
En nergens woont de mens:
De ontaarde stilte
Die genadig spreekt.
En nergens draag ik onze liefde
- Tussen groeiend puin -
Onsterfelijk als de dood.
----------------------------------------
Uit: 'Winterrunen', 1967.…
Liedeken
poëzie
3.0 met 24 stemmen 4.157 's Nachts rusten meest de dieren,
Ook mensen goed en kwaad,
En mijn Lief goedertieren
Is in een stille staat:
Maar ik moet eenzaam zwieren,
En kruisen hier de straat.
Ik zie het zwierig drijven,
Ik zie de klare maan,
Ik zie dat ik moet blijven
Alleen mistroostig staan.
Ach lief, wil mij gerieven
Met troostelijk vermaan.…
Comfortzones [1]
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 59 Glimlachend verliefd, niet blind
voor onze verschillen, het leven
dat achter ons ligt en de voorkeuren
die zich bij het gelukkige gebrek
aan doldriestheid moeilijk laten overtuigen
van andermans smaak en wijsheid
- zeer, zeer welwillend aangehoord
en zonder toegefelijkheid charmant
bevonden, ja, verlangend naar meer
inhoud en meer samen in…
Een nieuw gedicht
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 76 Dit is de ultieme kans
om opnieuw te beginnen
nu de dag afscheid neemt
van de heldere middagzon
er komt een naakte energie
uit de geruchten over liefde
die bloemen anders doet geuren
kleur toevoegt aan het witte licht
het gebeurt nu slechts
in de sfeer van stille brieven
dat heuvels beklimmen
en aan lianen hangen
dat woest en…
Een liefdes pirouette
netgedicht
3.0 met 91 stemmen 137 je draaide
een liefdes
pirouette op
de streaming
van mijn lach
varieerde
snelheid met
middelpunt-
vliedende en
zoekende kracht
jouw en mijn
timing kwamen
recht uit het hart
ik zag handen
komen die mij
zo hadden
meegenomen
naar een plek waar
het applaus alleen
nog maar zal groeien
de waardering
nog meer en mooiere
bloemen…
Een liefdes pirouette
netgedicht
3.0 met 60 stemmen 110 je draaide
een liefdes
pirouette op
de streaming
van mijn lach
varieerde
snelheid met
middelpunt-
vliedende en
zoekende kracht
jouw en mijn
timing kwamen
recht uit het hart
ik zag handen
komen die mij
zo hadden
meegenomen
naar een plek waar
het applaus alleen
nog maar zal groeien
de waardering
nog meer en mooiere
bloemen…
HOE ZAL IK HET ZEGGEN
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 134 hoe zal ik het zeggen
jij bent zo gewoon
zo alledaags
en toch bijzonder
zoals ik jou ervaar
en beleef blijft daarom
een volslagen wonder
van alle gehoorde klanken
word ik steeds weer geraakt
door jouw uniek zuivere toon
jij beroert dat wat er huist
tussen mijn beide flanken…
De schoonste taal
poëzie
3.0 met 7 stemmen 1.141 Wat kwelt men dart'le knapen,
Voor liefde en lust geschapen,
Met Grieks en met Latijn, -
Of dwingt hen 't hoofd te breken
Om ook de taal te spreken
Van Seine en Theems en Rijn?
De lieflijkste aller talen,
Waarbij gene oude halen,
Die 't van de nieuw're wint,
En meesters eist noch tolken,
Is één bij alle volken: -
Verstaat gij haar, schoon…
Nieuwe bladzijde
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 70 Uit de verlegen zinnen
die je me gisteren stuurde
vallen eenzame woorden
alsof ik jouw fraaie bloem
niet frivool zou bewonderen
zonder intense genegenheid
een nieuwe bladzijde
in het open liefdesboek
de letters zijn nog wit
onzichtbaar op blank papier
uit jouw stille waaiershand
groeien verse zaailingen
in vruchtbare geboortegrond…
LIEFDESMEDICIJN
hartenkreet
4.0 met 9 stemmen 446 Ik was nog zo jong en ziek geweest
een liefdeswonde, die zomaar niet geneest
Had dokters van dorp tot stad bezocht
Toen bleek dat ik overal tevergeefs had gezocht.
IK bladerde door medische encyclopedieën
Viel voor psychiaters op mijn knieën:
“geef me een pil om mijn liefdesverdriet te genezen
Maar ze schudden zich het hoofd en vreesden…
Toen…
DE HERBERG
poëzie
3.0 met 6 stemmen 923 Herbergzaam huis, dat wel een eeuw daar ligt
de landweg langs die leidt naar verre steden,
hoe velen hebt ge, als tot een gastvrij sticht,
uw uitgesleten dorpel op zien treden.
Wie moe zijn stap de avond tegenricht
en loomheid zwaar voelt wegen in zijn schreden,
groet blijder hart van wijd uw lampelicht,
waar zoete nachtrust wacht zijn matte…
Gewoon hier
netgedicht
2.0 met 8 stemmen 162 Beminnen is een werkwoord
Wanneer heb je lief? Als je wakker wordt,
iemand graag ziet, kust, streelt ?
Liefhebben is niet zozeer iets van doen of laten,
maar er zijn om iemand te beminnen,
dag liefje zeggen, zijn en jouw kleren neerleggen.
Beminnen doe je altijd ergens,
in een land, een stad, een bed,
of op de oever van een rivier.…
rood van liefde
netgedicht
2.0 met 7 stemmen 52 wat als er
alleen parels
waren
de stralen
van de zon
ons altijd
zouden raken
wat als de
lucht altijd
hemelsblauw was
de wolken
engelen zouden zijn
bladeren
rood van liefde
zacht regenen
zouden we dan
in- en ingelukkig zijn
of weten we niet beter
en vergeten we te genieten…
Hel en Hemel.
poëzie
4.0 met 2 stemmen 1.207 "Ik kan u niet van mij weren
Die mijn Hel en mijn Hemel zijt,
Ik moet uw omarming begeren,
Tot de dag, dat de Dood mij verbeidt:
O! neem, als een vrucht, die levend
Rijp-rood voor u is gegroeid
Mijn mond, waarin, zich gevend,
Mijn hartstochtleven vervloeit!
En, kwam al God daartussen
En wees op zíjn Hemel, zíjn Hel,
Ik zou u kussen en…
voor jou
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 71 het leven herhaalt zich in gevonden
en zoekgeraakte dingen
in verhalen en rituelen
ondanks of dankzij
onophoudelijke veranderingen
ook in de liefde
steeds nader tot elkaar
in glimlach en tranen
in alle talen lang geleden
gisteren nog…
LIEFDE
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 137 Is het omslachtig
of ben ik wat lastig
je wilt me negeren
en soms juist waarderen
Je voelt je genegen
en soms juist verlegen
Het is vaak vermoeiend
en toch blijft het boeiend
Je wilt elkaar plagen
en sarren en jagen
Je wilt elkaar narren
en vreemde dingen vragen
Is het liefde en vriendschap
of is het de schijn
Één ding is…
Vaarwel
poëzie
3.0 met 25 stemmen 3.144 Vaarwel! geliefkoosd land vol liefdeleven,
Waarin ik leefde voor de liefde, en zij,
Die mij de liefde heeft in 't hart gedreven,
Het leven liefde! 't Leven gaat voorbij,
De liefde blijft. Verliet de liefde mij,
'k Gevoelde mij aan 't leven óok ontheven -
Een liefde, wortlend in het lent-getij,
Is ieder in zijn winter bijgebleven.-…
Ik verbind hem met touw, met mij,
gedicht
2.0 met 349 stemmen 40.176 Ik verbind hem met touw, met mij,
met handen aan het bed. Verbonden
beginnen wonden pas echt. Met
zorg snoer ik de mond, verblind
de ogen. Toegekomen, klaar, begin ik
met ontbloten. De rand, de binnenkant.
Geheel ontdaan verzoekt hij, deze
om genezing. Maar ik lig hem zwaar,
ik ben op hem gebrand. Ik ben
de bovenhand, tot de tanden…
Onderweg
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 114 keer op keer nam ik
de verkeerde afslag
reed uren op rotondes
gleed gevaarlijk over te
gladde wegen tot eens
die keer dat ik een
omleiding volgde die
nergens toe leidde en
toen ik eindelijk de weg
vroeg aan mensen die
niets zeiden en hoe ik
bij je aanbelde en dat je
me omhelsde en dan je
mij toonde waar ik woonde
en ja waar en…