Alle inzendingen over VAR

kunnen geven in`t veld lessen verdwijnen nooit zijn alleen in het onderbewustzijn gegooid de rijmers rijmen door u kunt ze horen ze zijn niet echt dood Over dit leven kunnen wij niet twisten het zijn de dwazen met hun listen de wijzen die zich hebben vergist in`t veld zijn wij hoorbaar controleerbaar een mooi gebaar leesbaar ga maar vaar…

kies met vertrouwen het ruime sop en vaar naar de plek waar aarde en lucht elkaar lijken te raken…

varen, varen, varen, dat duurt toch jaren, nee dat mag jij niet van mij, nee jongen varen dat doet hij. jongen blijf jij nou bij mij, ja varen dat doet hij. die schippers varen maar. jongen dat duurt minstens een jaar.…

Ik wil varen Varen met een boot Door golven, door zonnestralen En door zwaar weer Kijken naar die stad in de zon En voelen Waar mijn start Nooit mee begon Ik wil varen Varen als een kapitein Met een ego, met een trotse blik En met zijn tranen Omdat die kapitein Zijn hart liet zien Maar never nooit Zichzelf kon zijn Ik wil varen…

vergaren Heb jij dan geen bezwaren Dat jij met mij wilt varen?…

het licht speelt met je grijze haren verwonderd schudde je ze alsof dan pas dan het stenenlied van langs elkaar schrapende kinderkopjes zou ophouden kijk, de maan zei je ik vaar in een papieren bootje…

De waarheid is een zeilboot die zich laat leiden door de wind Het is die ruk of windstoot die voor jou het gezochte vindt…

Een scheepswervenbaas uit Zuidzande hield vroom al zijn schepen te lande Hij zei op keer: "Ik laat als de Heer niet varen het werk van mijn handen"…

we voeren van het grote eiland naar het kleine in het begrensde landschap van de boot toe, lach nou, zei ze vanachter de camera sieraden bungelden onstuitbaar mee zijn verre glimlach wrong zich stroperig naar buiten hij keek door het raam opdoemende rotsen weerkaatsten zijn blik hij deed de ogen dicht…

Vaar. Niet wel of waarachtig, Maar vaar. Met de boot uw nahier in. Tot je lucht noch aarde kent. En ... draai dan. Snel en zonder angsten. Draai tot je weer bij ons bent.…

Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Dapper door Scylla en Charybdis gaan Een haven of een baai vinden vooral Soms vaart zij in een fuik, loopt in de val Dan heeft ze averij, scheurt haar bazaan Een ziel moet zien te zeilen naar de wal Over een grote, zilte oceaan Loopt averij op en gaat door een dal Ze dobbert…

Thuis heb ik – voor een schappelijke prijs – Een VAR met onomstotelijk bewijs.…

ze ongedecideerd de referee, VAR en KNVB...…

we zien en zien en kijken er niet naar groet de man met een ‘Sieg Heil’ of een ander onduidelijk gebaar of vindt hij iets gewoon geen stijl en was het slechts een wegwerpgebaar de VAR mag zich er over buigen legt een hele groep onder de loep en hoort eventuele getuigen we zijn zo blij met onze VAR bestaande uit menig oude uitgerangeerde…

Toen ik laatst examen deed Om overal te mogen varen Zei de examinator tegen mij Laat hier “De Hoop” maar varen. Waarom ik voor mijn examen Zomaar alle hoop liet varen Laat zich met het papier op zak Eigenlijk maar moeilijk verklaren.…

je ogen strelen vaar verder verder terug naar de diepte van de nultijd…

Wolken varen donker, Wolken varen licht, Wolken varen niet, Want de zon is jouw gezicht.…

We varen over zee, en ik vaar met je mee. Alleen in mijn gedachtegang.…

Mijn dank, Rala, is schier oneindig groot waar wacht gij echter op, is het Godot? of was het op die ene zonnespat uit biedermeiers wolkenhemelsferen Waart gij die mijmeraar in zomerkleren die dacht ik neem een gratis zonnebad totdat het klankspel van de beiaard zwijgt al duurt het tot de zon ter kimme neigt? De zomer brak dinsdag jongstleden…

wanneer tranen de laatste dag begroeten jij nooit meer jij zult zijn dan zullen woorden gevangen door de wind golvend zacht fluisteren als stil lispelende klanken vaar wel…

ik sluit mijn wereld verberg de deuren van het huis en wanneer de avond alle ramen verbrandt tot een donkere reis zwelt de nacht als een brede rivier met pijnlijke gewrichten de rust zal komen ik weet het zeker; binnen in mij zal een eindeloze tocht zich herkenbaar maken zich openen met niets om over te schreien met paarse…

Wat drijft ons mensen voort? Over het land en over zee. Door wie worden we gedreven? Ooit zijn we uit de zee ontstaan. Wind stroomt nog door onze longen. Water is in ons bloed gebleven. Een mens leeft als een veertje, dat drijft op een diepe oceaan. Zie, hoe veertjes zeilen gaan!…

kleeft Streel de ingekerfde wonden op duizendjarige stammen van duur betaald drakenbloed Laat de reuzen hun wonden likken vaar naar Socotra alleen in je hoofd als je naar draken in de schaduw snakt…

fouten maar laten we die fouten varen samen varen de maan is mijn dode spiegel maar toch hou ik van jou.…

Blijf varen, Jong Paar, blijf varen; Gewiegd op de hupplende baren, In 't Zonlicht van Voorspoed en Vree!…

´t Is volgens mij de hoogste tijd om laatste lasten te vergeten en te varen over de stille Styx om daar dieper dan in stromen meanderend te mogen dromen. Dit zwakke lichaam biedt mij niks. Veerman, vaar mij nu maar over.…

Blijf varen, jong paar, blijf varen; Gewiegd op de hupplende baren, In 't zonlicht van voorspoed en vree!…

Zwaar varen wolken door het meer van mijn ogen -- Zwanen vliegen op.…

Met mijn vingertop vaar ik diep onder water – door verre wolken.…

ze waaien in de wind de korenaren ik zie als een kind aaibaarheid varen…