Alle inzendingen over Wederopstanding

Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Smekend tot Dezelfde nog gebeden Mochten daarna onze wegen gaan Konden onze werelden weer aan Nieuwe plannen in het heden smeden Wederom met Christus opgestaan Hebben onbeschrijfelijk geleden Werkelijk geblaft tegen de maan Ons van het verleden losgesneden Langzaam uit een oude…

in vlindertuinen leeft jouw wederopstanding geboren uit mij…

vooropgesteld dat ik morgen aan een wederopstanding toe ben laat ik u weten dat het wederom niks was, slaap lekker…

niet alles lijkt dood levend verschuift teloorgang wederopstanding diep verscholen oerkracht blijft eeuwig verbonden…

In den beginne Verdronk ik in woorden Spelde ik speels en Verzette mijn zinnen. Plots werd kiem gesmoord, Onschuld vermoord, Afgeserveerd, Gevierd onteerd. Gevoelens omgekegeld En zinnen ontregeld, Linea directa, willig en stug, Ik kom altijd terug.…

Zo kabbelt het leven voort zoals alleen het leven kabbelen kan en zo heb je dat van je ouders gehoord. Een mens gaat maar door zonder zich af te vragen waarvoor hij stoot zijn hoofd keer op keer maar probeert het telkens weer. Vallen, opstaan dan weer doorgaan zo heb je het geleerd een wijsheid waarop je een leven lang hebt geteerd en…

Voor volgend jaar heb ik nu al de cast Pilatus lijkt een klusje voor Fred Teeven Maria wil ik Mona Keijzer geven En Judas is een rol die Zalm goed past Als Jezus zou ik Samsom graag aanwijzen Hij moet dan wel eerst uit de dood herrijzen…

Ontdaan van wat ons scheidde staan wij naakt tegenover elkaar met elkaar, in elkaar want, samen één Staan wij op in het volle licht komend vanuit het donker van wat wij onszelf, elkaar, de natuur hebben aangedaan We verlossen ons van deze schuld vergeven ons onze denkfouten die daaraan ten grondslag lagen en schudden oude pijn van ons…

wat heeft het een voeten in de aarde plaatsvervanging na wederopstanding van Jezus de Christus - bij opstijging in wolken aan het gezicht ontrokken - uit zittend surplus in stenen gebouwen uit rotsen gehouwen door één op één na hoogste eerwaarde…

verder kan ik niet gaan in achtergelaten land ben ik hier gestrand gevoelig golft de branding ik schuim in witte koppen de vraag, ga ik naar de knoppen of ben ik de wederopstanding drukkend laag hangt boven het zoute water een loden lucht verzuchtend de zee opluchtend geeft de zon een gouden streep mee…

waarom is een doodgeboren woord geschreven in een zucht naar onhaalbaar verlangen indien het bestaan ongevraagd mijn hart doorboort en denken in dwang lijkt gevangen oh natuurlijk zijn er gedachten welke de rede van nature achten en spreekt een woord over wederopstanding en verwachten * we vullen echter leegte met…

Regen geselt mijn voorruit, Ik rij naar huis Goddank, de dorte is voorbij Voeding voor het droge land En mij Het voelt goed Zoveel water Zoveel vocht Wat het slecht had komt weer op En recht zijn rug Zo ook ik Tijdens deze natte autotocht Langzaam stel ik mij weer open Als een voorjaarsbloem Steeds weer De sapstroom is nu aan het lopen…

Er komt een eind aan ieder schaatsersleven, Dus ook voor Rintje Ritsma, zo bleek laatst: In een skate-off werd hij er afgeschaatst En in de kranten werd hij afgeschreven. Doch ik zeg u een blijde boodschap aan: De Beer is gister waarlijk opgestaan.…

u was de zoon van God een sterveling onder de stervenden een redder met de liefdesadem dat warme gevoel van binnen dat de voortgang aankondigt links en rechts de schaduw was de drieeenheid uitgebeeld door de driedeling leven, beleven en overleven wij danken een man aan het kruis de zoon van God die stierf voor onze zonden maar de wederopstanding…

De dag breekt spoedig aan, de grote dag der dagen, Die dood en grafkuil uit de schepping weg zal vagen. Dan zal de teedre gâ, voor een onsterflijk leven, De vriend van hare ziel in de open armen zweven, Hem drukken aan de borst, en juichen dat het graf De toevertrouwde schat zo heerlijk wedergaf! Dan zinkt op nieuw de vriend aan 't hart zijns…

Op die amberkleurige rots zonder enig respijt beschreef ik er met krijt mijn pasverworven trots Verwacht maar 't kwam toch plots ik die nu m'n eigen leven leid heb me nu bevrijd van haar zogenaamde gave Gods Nu slapen w'in aparte bedden omwille van die relatie maar je kan er om wedden Dat ik zelfs zonder je gratie mezelf wel weet…

In donderend geweld is verzet gebroken mijn huid gescheurd en wonden open ledematen met lood verzwaard de adem afgesneden rotsen geteisterd door beukende golven stranden gespoeld tot stinkend drab duinen geëffend, vervallen, bescherming verloren velden bruin verbrand door de droogte wouden in vuurzee opgegaan dieren door dorst gestorven…

Water kent haar grenzen niet krachtige en woeste golven dat de bemanning het schip verliet voor ze met storm werden bedolven Grootschalige redddingsactie een paar overlevenden ze leefden nog maar een fractie verankerd in al die regen In een moment van stilte stormgeruis in verandering de oceaan in luwe kilte tot haar wederopstanding…

uitgehold Nadat zij hem de huid vol schold Omdat de goddelijke vonk Niet langer in zijn ogen blonk Heeft zij in windsels zich gerold Verwijt zij hem de wilgentakken Waaraan hij het tuinieren hing Nu heeft hij dronkemansverdriet Wil ongezuurde broden bakken Een uittocht uit neerwaartse kring En eindeloos woestijngebied Hij hoopt op wederopstanding…

er is een nieuwe orde in de maak jouw lach heeft al piramides in de woestijnen zachtjes geraakt geïrrigeerd door beloken ogen die de dood met warme tranen tot wederopstanding hebben bewogen waar zand weer groent tot een schitterend nieuw paradijs dat in lieflijke oases tussen eufraat en tigris gedijt nog schuurt hete wind…

en ik lust niet eens spruitjes laat staan de geur van half verkoolde beproevingen je legt de tafel af met je damasten handen, strijkt plooien glad met mijn tijdsbestek, tot de randvoorwaarden opgebaard mooi uitkomen sfeer schijnt gunstig voor een lustige wederopstanding maar het culinaire licht brengt schaduwzijden aan op het bord voor…

hoe ik bepaal in wederopstanding waar tijd zich verontrust in een zorgzame houding, dient het leven zich als ingeschaald vermogen bij mij aan ik weiger deze conceptuele benadering die mijn hersenen vergroten op een banale wijze, ofschoon een late lobotomie slechts een eeuwenoud litteken als een stigma achterlaat ga ik mijn weg als tollenaar…

je zou nog een vlieger voor me maken van latjes, papier en lijm en heel veel touw zoals vroeger mijn vader op het strand zouden wij weer uitgelaten kinderen zijn rennen zouden we - op blote voeten met wind en vlieger mee ik weet dat je nooit wilde geloven aan wederopstanding maar toen ik je vroeg een vlinder te zijn liet je niet lang…

snel gaat het niet het ontwikkelen want ik verlies het altijd tegen de tijd de lamp brandt door weldra valt het donker buiten stoot ik overal mijn hoofd en handen te laat en te onvoorbereid geen foto ik kan niet zingen en geen aandacht houd ik vast wat weet ik heb een wederopstanding nodig als verlengstuk een fietsauto ondertussen is de…

(negen zonnen zijn gegaan hun licht in bloedrood wenen aangezet opent grauwe velden) een vlinder stoeit er niet voor niets haar tijd van wederopstanding verjaart waar in jonge bomen lente klaart en snelle vogels nestelen; besef verongelukt in koude woorden ergens zwerft een marmeren maan tussen sterrenhemels en de nacht in die…

Bovendien gerespecteerd Schets van een leven Aan jullie gegeven Een gebod, zoals jullie toen hebben geweten Is niet om aan je laars te lappen Dit echt was totaal verkeerd Schets van een leven Door jullie verdreven Het zesde gebod luidt als volgt: gij zult niet doden In de meest vrije zin van het woord Hebben jullie mij vóór mijn wederopstanding…

Onstuimige wind woeit de bladeren voort als gedachten die dwarrelen Herfst is gekomen stormachtig onmisbaar in de cyclus van seizoenen Kleurrijk prachtig het verval almachtig bereid tot wederopstanding Maar eerst is er winter enig natuur komt op rust wachtend op de roep van het voorjaar En met de lentezon hoog aan de hemel start…

Hij was de zoon van een beroemde vader onze meester onze dode herder is verrezen niets dan leegte troffen zij bij die rots des anderendaags de vrouwen die de laatste zeven van zijn woorden hoorden, rouwen onze meester onze dode herder is aan mij verschenen, zoon van een beroemde vader…

de regels liggen klaar te rapen, volgen, vervolgen het strikje errond is gratis maar van nul en generlei waarde zoals dat met zoveel zaken gaat Pasen en wederopstanding de goede katholiek bidt de minder goede begrijpt en legt een linkje meer naar zijn eigen wereld draaien moet die handel dag op dag, nacht op nacht slapen, waken, slapend…

Vreugdedans (Deel V in een serie van 5) Door een snelle ontwikkeling In de tweede helft van de 19de eeuw Na een unieke oorsprong Gebouwd met luister In uitzonderlijke Glans ----- Bovendeurs van de sacristie Mooi beeld van de Wederopstanding Fraai geel-koperen hangers Sieren evasief De zijbeuken.…