Alle inzendingen over gedrukt

schreeuw maar papier ik kus je woorden zwarter dan gedrukt in witte regels leid jij toch je eigen leven hier ik onthoofd je letters zet geen punten neer kan je tekens niet meer lezen weet niet waar de zinnen en de komma's zijn gebleven ik stapel je in tijd maar heb geen nijd want jij ligt bovenaan en zal daar blijven na jou…

Gezichtje nog wat dieper in mijn jas gedrukt.…

Wiegend aan de rol, gedrukt in zachte laagjes, fragiele vlinders.…

Het is na jarenlang vergeefs proberen door toedoen van een vriend dan tóch gelukt: m'n versjes zijn geïllustreerd gedrukt! Vermoeid zijn onze handen van 't signeren. Er staat een mooie vrouw, die met me flirt. Ik houd mezelf ternauwernood in toom. Verbaasd ervaar ik, wat er nu gebeurt: ze streelt m'n kale kop. Ik voel me lekker.…

Vertragend schikt zich de leugen ontsprongen aan een vuige list gedrukt door een vuistdikke stempel existentie voordat ik wist Warempel…

als woorden meteen vervliegen blijven rafelrandjes ongelezen niet gezien niet gehoord hardnekkig wit papier niets gedrukt niets gebeurt…

als ik daar eindelijk lig met mijn wit gezicht gedrukt in een nog witter kussen dan zou ik willen dat ik een mop vertel en vervolgens, zonder zelfbeklag sterf met een schaterlach…

Ik mis je het bed is zo leeg was je maar hier zodat ik je kon strelen Ik mis je de warmte, je adem je lichaam tegen dat van mij gedrukt Ik mis je en mijn tranen laten me beseffen hoeveel ik naar je verlang…

In een verhaal gekomen fantaseerde ik mij een druk figuur zich door gedrukt zinspeelde op het afsteken van de loef; zo speelde ik volgens in op het vruchtgebruik en met vuur, toen men mij overviel het betaald zetten van de drukproef.…

Ik werd met mijn neus op de feiten gedrukt, alleen liet dat deel zich daarvoor niet gebruiken, vandaar dat ik me nu beperk, tot dat waar het voor bedoeld is zodat ik hen een poepie kan laten ruiken!…

Europa, het is eindelijk gelukt: Al heb ik dan ook niet voor u gestemd (Dan stond Jan-Peter nogmaals in zijn hemd) En bent u mij dus door de strot gedrukt Toch ben ik door dit volkslied uitverkoren Alsnog mijn stem voor u te laten horen.…

Vandaag ontplooide ik en heb ik keer op keer een rood potlood in zijn witte bolletje gedrukt geestdodend pointilleerde ik Ze lieten me van de rand naar het midden het was niet druk Vandaag heb ik op Wilders gespamd…

Bij de bezegeling van de koop, werd de hand fijn gedrukt men vergat echter, dat de tekening net zo belangrijk was, ondanks dat men vroeger zei: dat een man’ s handdruk evenzeer telde als zijn tekening!…

Hij werd alom bewierookt en geprezen Dus was als dichter verre van mislukt Hij is nu op een straatnaambord gedrukt Me dunkt, dat moet een brede prachtlaan wezen! Maar Driek kreeg, onverwoestbaar als gebaar Een lullig fietspaadje naast een trottoir…

Dit gedicht geef ik Je als handdruk, De allerpersoonlijkste Uiting van menselijk contact - Sterker nog, ik heb deze Regels voor jou met De hand gedrukt Uit houten letters Waarvan elke vezel Door de liefde voor Jou doortrokken is…

En dan ff niks, dan Jij, je eigen boek, je eigen gedachten, je eigen wereld En je eigen regie En dan kom je uit je droom Je opent je ogen, doet het boek dicht En zie Als je echt wil, dan kan het worden zoals het in je gedachten speelde Jij hebt de regie, jij bepaalt je eigen beelden,…

Zijn slurf in het gras gedrukt, tot velden duinen werden. Zijn poten in de diepe klei gedrukt. Zijn tanden aan het werk gezet, bij het bergen van een stalen huis dat ondanks storm en ijzige koude toch behouden bleef. De vaart ging uit zijn gang. Zo toont ons de geschiedenis.…

open ogen verdragen weing licht in een wankel jaargetijde versleten levens uit de lijst gehaald verblind ten val gebracht ijskoude handen op het hart gedrukt is het ooit zomer geweest?…

Er rolt een traan zacht over mijn wangen bitter en zoet met een stil verlangen het is geen traan van verdriet maar speciaal voor jou voor al de liefde die je mij geeft een traan van geluk en voor zolang ik leef staat deze traan in mijn hart gedrukt…

vingertoppen blauwgeplekt oosterse schrijfkramp doet de ronde vadsig schrijven in woord hoesten taal gedrukt op tong gemors gekreukel geschraap tot op het bot naald splinter mij in mijn arm om te overleven in mijn poëzie…

geen regel zo beschreven dat het gedrukt staat geen beton zo gegoten dan de hardheid van de steen die met het wentelen van ieders rotatieas halverwege naar boven rolt zwarte gaten laten weinig over zichzelf los maar je moet toch ergens van uit kunnen gaan…

Drèentse akkerwoorden aan de rand van de gracht herkenden zoekende eenden bodemprijzen verbaasd tussen het gras, de hoge kwaliteit.. levensecht gedrukte teksten, achtergelaten op een eigenzinnige manier digitaal drukwerk pleegde vluchtmisdrijf op zoek naar een eigen perron woorden opgepakt...…

Geschreven woorden staan zo vast het schijnt zo definitief te zijn toch hou ik van die woorden die geschreven staan of gedrukt. Niemand kan die woorden jatten vervreemden en eigen maken fantasie en creatief is innovatief en dat is wat mij gewoon goed lukt.…

Weet je, Jenny van der Harst uit Scheveningen soms lieg ik dat ik barst maar ik heb jou nooit willen dwingen ik zag zacht een mooi meiske maar werd hard op feiten gedrukt een mooi meisje uit Scheveningen gaat niet met een losbol…

draai me om en ga liggen mijn goede oor gedrukt tegen het kussen gevuld met boekweit zaaddoosjes je stem dringt zo nauwelijks tot me door en je hebt gelijk dat boos gaan slapen weinig goeds voorspeld maar laat me nu maar kan alleen maar zwijgen…

eindelijk weet ik nu dat ik muziek kan lezen van ontelbare bladeren die 't gazon bekleden vraag mij niet te zingen van een gedrukte partituur ik zie wél wat hoog of laag is en de huppelnootjes het blad in eigen tuin vormt een magistraal orkest…

Heel onverwacht heb ik jou toen ontmoet, en na wat overleg heb ik gedrukt. Ik wou naar vier en dat is mij gelukt, maar jij ging voort, de vijfde tegemoet. Dat zwart je beeldig staat, blijft buiten kijf. Wie weet kom jij naar vier of ik naar vijf!…

Door de intense pijn word ik van binnenuit opgevreten, door het verdriet tegen de grond gedrukt. De machteloosheid graaft een donk're kuil waarin het ongeluk mij stort. Tenslotte bedelft de eenzaamheid me met de eeuwige vergetelheid. ik ben levend begraven en dood ga ik door het leven.…

met rozenblaadjes tekent hij over haar naakte lijf het voelt alles behalve liefdevol gezien haar lijf dat kronkelt over de vloer zij wijt het aan brandnetels langzaam rolt ze zich op met benen tegen haar schoot gedrukt er volgt een ijzingwekkende stilte die niet te doorklieven valt met welke vorm van liefde dan ook…

als ventje van acht stond ik met mijn neus gedrukt tegen de ruiten kinderdromen achter glas waar ik mij blind op staarde in winkels vol bijeengepakt het gaf eigenlijk geen pas destijds doch met een soort van zelfkastijding bood ik weerstand aan verleiding... toch keek ook ik reikhalzend uit maar rekende op niets…