inloggen

Alle inzendingen over natuur;

7572 resultaten.

Sorteren op:

Winterkoning

netgedicht
4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 498
17 gram botjes en veertjes, mooiste kleuren, dit roestige kaneelbruin, zwart gestippeld, een kleine winterkoning kleurt de struiken, ik voel dit tere en slordige hoopje veren oprecht leven, bruin en zwart gespikkeld, kwetsbaar hoopje licht en lucht, donker asfalt, dit vogeltje: teer, een zacht kloppend hartje, grootste woorden helpen nu niet…
Tjoke22 juni 2011Lees meer >

Mijn heide

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 249
Als de zon schijnt over mijn mooie hei Komen gedachten in mij en verdwaal ik in stilte en rust Geniet van het een zijn met de natuur Vergeet ik elk uur en hoop dat ik niet verdwaal of de weg kwijt raak Maar kom altijd op het juiste pad…
marianne29 september 2013Lees meer >

winters moment

hartenkreet
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 296
kristallen transformeren op bevroren water… zonnestralen weerkaatsen licht op een klein wonderlijk theater fruitig geel en groen laten zich vooral gelden… gekleurde nevel zweeft verder boven uitgestrekte velden een moment van schoonheid die weldra zal wegkwijnen… wanneer de zon straks weer volop gaat… schijnen!…

regen

netgedicht
4.2 met 5 stemmen aantal keer bekeken 183
wat donkere wolken drijven samen de hemel wordt plots hel verlicht gekraak, gedruis … een bliksemschicht een foto waard, die luchtopname. in mum van tijd, wat tellen later als hemelsluizen opengaan verlangen akkers drooggestaan... naar bakken vol met regenwater. de regen daalt nu heftig neder het levensvocht voor vele dingen laat dier…

Vertraging

netgedicht
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 70
Ik heb zoveel asfalt gezien Zoveel wegen Zoveel snelheid Zoveel ondoordringbare stenen Ik heb met zachte handen in de verbeelding het landschap uitgedacht Alles was vloeibaar Meerduidig Alleen maar stroming van een rivier naar zee Kijk hoe de kleuren zich vermengen met lucht en water Hoe de horizon verdwijnt Niets is hetzelfde…

Sneeuw

poëzie
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 742
Vlokken, vlokken, vlokken, gesteven schuim, met scheuten en schokken door 't ruim! Ze zakken bij pakken, en, als er wind in zit, waaien ze, waaien ze, draaien ze, draaien ze, - de lucht is donker van wit. Eenbarelijk buien! De grond wordt zat; en dikker kleven de kuien wat. Ze leven, die losse wittigheên! Ze wervelweven, ondereen,…

Avondrood brengt

hartenkreet
4.0 met 4 stemmen aantal keer bekeken 171
een rode gloed betovert een stille avond na geflirt tussen zon en zee wordt de horizon één met rustig kabbelend water fenomenale kleuren, weerspiegelingen van roodoranje geboren uit liefde van natuurelementen drijven eindeloos mijn geheugen legt vast al dit moois op mijn netvlies voor eeuwig gebrand!…

de nevelbrug

hartenkreet
3.8 met 15 stemmen aantal keer bekeken 191
In een landschap wild en onbedwongen, vloeit een beekje vol verlangen. een prille lentezon laaghangend, belicht een brug, in neveldraad gesponnen. het klare water zo zacht kabbelend, zocht kronkelend zijn weg naar zee. zelfs mijn schaduw onderwater nam gedwee, de vele hindernissen, moeiteloos en zonder struikelen. het onbekende van dit woelig…
Jonhy Donovan17 februari 2019Lees meer >

Het algoritme van het brein

hartenkreet
2.5 met 2 stemmen aantal keer bekeken 138
Het algoritme van het brein als machinekamer dendert voort Nooit was de vernietiging zo groot De schoonste bloem vermaalt in rekenkundige modellen Een mooie wereld ging ten onder Een starre geest telt onze dagen af…

Natuurlijk is het de natuur

hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 183
En zeg nou niet, da's de natuur, want DAT weet ik nou wel ik kan er niet tegen, zeg eens eerlijk: WIE WEL?…

tussen grijs en grauw

hartenkreet
3.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 68
tussen grijs en grauw brengt één ijspauw kleur in de morgenstilte.…
joz. le bruyn21 februari 2024Lees meer >

de visarend

netgedicht
4.6 met 8 stemmen aantal keer bekeken 174
sierlijke vleugelslagen maken hevige wind een bruinwitte schicht raast sneller dan het licht Om dan even te zweven, beter dan een vliegtuig enkel wat wolken belemmeren zijn zicht als jager geboren, hangt hij hoog in de lucht Om plots dan in zee te vallen echt doelgericht na weinige tellen schiet hij omhoog met tussen zijn…
jonhy donovan29 september 2016Lees meer >

moeder natuur

hartenkreet
5.0 met 291 stemmen aantal keer bekeken 204
o, moeder natuur rein en zo puur de wind en de zee spelen gedwee met aarde en zand scheppen een band de zon en de maan een storm of orkaan bloemen die bloeien dieren die stoeien ze laat alles begaan een hemel op aard is er ontstaan!…

Regen

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 153
Geef mij de regen een zomerregen waar ik nat kan worden liggend in het gras Laat mij wachten op de regen van de ochtend tot de avond Ik zal wachten als de bladeren van bloemen waarin ik de samenhang kan zijn met alles een ontkiemen een belofte voor de volgende dag Dan zal ik drinken van het water Dan zal ik dichter bij de aarde…

draadloze zegen

netgedicht
4.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 411
beschut in ons warme huisje met buiten harde wind en regen waait de internet verbinding steeds weer uit en aan, als een vlammetje reikend naar de draadloze zegen maar mijn humeur gaat langzaam en grondig naar de maan had ik niet voor negen euro negenennegentig één gigabyte gekocht voor de verbinding met heel het al en zijn sterren? waarom…
AJ Meer23 december 2012Lees meer >

Judith

poëzie
4.0 met 3 stemmen aantal keer bekeken 1.973
Toen Judith Holofernes' donker hoofd Zag in de tent op 't gouden praalbed stil, Heeft zij, vóor dat de rode lippen kil En 't oog van laatste leef-glans was beroofd, Haar lippen op des Veldheers mond gedrukt, Veilig bezittend wie zij 't leven nam, Drinkend de siddring, die 't van vreugd verrukt Begerig mannen-lijf ontstijgen kwam.…

herfst

hartenkreet
4.3 met 7 stemmen aantal keer bekeken 156
bossen en velden stellen ten toon de overgang van een seizoen goudbruine kleuren bedekken in vorm van vallende bladeren wat paadjes en wegen deze stomme film schept sferen en geuren met als ondertiteling: “de herfst ligt op de grond”!…

Als de avond is gevallen

netgedicht
5.0 met 1 stemmen aantal keer bekeken 92
De dag is te ruste gegaan op het talud vandaag het zijn de mooie herinneringen die ik meedraag. Het naambordje siert nog steeds de muur glinstert na in de zon in dit avonduur. Wie hier allemaal zijn geweest en door de deur zijn gegaan het zijn na vandaag herinneringen die ook weer vergaan.…

Sermoen

netgedicht
3.0 met 2 stemmen aantal keer bekeken 100
De zon kwam uit het duister opdagen Haar prille stralen voelden soeverijn En luisterrijk klonk er een ochtendrefrein Van vogels die het licht weer zagen Immer zo dartel als hen wilde ik zijn En net zo gul als bloesemende bloemen Mij op niets dan mijn…

Het beeld schudt en schuift en straalt

netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd.aantal keer bekeken 66
De meerkoeten waren wederom aanwezig en niet om het een of ander de plek verander je niet zomaar, ze kwamen er al jarenlang als een soort zwanenpaar. Vaak inderdaad op een en dezelfde plek als je oplet. Wat kan ik verzinnen als ik over hen wil beginnen. Ik kan je bijna de eierleider zelf nog laten zien, waar ik uit voortkwam bovendien. Ja…

de zonnebloem

netgedicht
3.6 met 5 stemmen aantal keer bekeken 218
och, ranke stengel omringt door groene schilden je groeit en bloeit zo recht omhoog. zoekend naar licht wijst je bloem met gele kroon, bereidwillig naar het oosten. een hart van goud met duizend draden, gesponnen echt ragfijn, kunstwerk van jewelste, je mag er best wel zijn. zelfs krom gebekte vogels maken ruzie om je vruchten…
jonhy donovan19 september 2016Lees meer >

sterven op zwart gruis

hartenkreet
3.7 met 7 stemmen aantal keer bekeken 141
veel lichter als veder dwarrelend in blauwe lucht een losgekomen pluisje geniet van zweven speurt naar goede aarde op zijn eenzame vlucht door speelse wind wat verder afgedreven... strandt op rotsgrond in de luwte het voelt meteen, dit is niet mijn thuis beseft zijn lot, maakt een kruis mijn leven is sterven op het zwarte gruis...!…

de zandkorrel

hartenkreet
3.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 229
een klein fijn korreltje van zand verloor zijn hechte band toen de wind hem even meenam en hij zo in woelige zee terecht kwam… verzwolgen door klotsend water, aangezogen met veel kracht, naar bodemloze diepte gebracht, waar een schelp zich wel ontfermde over het verloop van zijn verdere lot… de oester besefte waarde, gaf al zijn liefde…
metske4 februari 2017Lees meer >

herboren mens

hartenkreet
3.9 met 8 stemmen aantal keer bekeken 191
ergens langs de waterkant tussen het hoge riet kun je vredig wegdromen helemaal in het niets ik sluit gewoon mijn ogen en voel aan mijn gezicht de zachte helende warmte van een vroege lentezon ik luister naar het lied van een naarstige leeuwerik die volop druk bezig is met het bouwen van een nest ik laat me even meenemen met de richting…
jonhy donovan3 september 2017Lees meer >

de bloemetjes en de bij

hartenkreet
4.2 met 4 stemmen aantal keer bekeken 162
opgesloten… vind ik niets voor mij dus laat me los, maak me vrij ik wil stoeien op de groene wei met mijn soortgenootjes: de honingbij ik ruik de planten en de bloemen maar zit gevangen in mijn korf mijn vriendjes hoor ik heerlijk zoemen och, wat vind ik dit ellendig grof want alle bloemen wil ik kussen ik wil vliegen, ik wil brommen zie…
metske29 oktober 2017Lees meer >

een moederhart

hartenkreet
4.7 met 6 stemmen aantal keer bekeken 84
de regen en de wind konden haar niet deren ze rende naar haar kind door 't gejank en luidop schreeuwen het moederhart op hol geslagen de leeuwin op volle toeren nu een groep hyena's aan 't belagen haar kleine welp, het was zo cru ze was te laat, het was gebeurd de dierenhemel berust haar kind haar tranen wrang, natuur die treurt de…

Weerspiegeling

hartenkreet
3.9 met 21 stemmen aantal keer bekeken 425
ergens op een plaats tussen bomen en wat struiken spant een brug de oevers droog en laat de zon iets moois ontluiken spiegelingen op het water tonen de dingen in realiteit geen foutje te bespeuren tot wind speelt met die werkelijkheid de lijnen deinen verder open, verdwijnen in onzichtbaarheid... rimpelend, verlaat het beeld zijn vorm…
Jonhy Donovan15 november 2020Lees meer >

Natuur

netgedicht
3.1 met 7 stemmen aantal keer bekeken 404
Ik zie tranen als druppels vallend op bladeren van stil verdriet Vinden hun weg langs paden gebaand door emoties overmand Stromend langs gedachten die zich laten meevoeren naar een nieuw begin Waar de zon weer schijnt en de donkere hemel opdroogt in het licht Met wortels stevig in de grond vol vertrouwen opkijkend…

Natuur

hartenkreet
4.8 met 34 stemmen aantal keer bekeken 754
De dauw parelt, op verdorde bladeren. De bleke ochtendzon, wil je sterken. De wortels zijn verdroogd, je takken hebben, hun kracht verloren. De imposante fierheid, is verdwenen. Je hebt de nacht, niet overleefd. Keer terug naar de aarde, voedt de bodem. Leef voort, in een nieuwe, generatie...…
Hans11 oktober 2002Lees meer >

de natuur

hartenkreet
4.4 met 5 stemmen aantal keer bekeken 567
groen puur levend duur ‘t mooiste op aarde de natuur…
Meer laden...