42 resultaten.
KOMPAS
hartenkreet
2.4 met 5 stemmen 890 Ik liep averij op
terwijl
ik dacht
in veilige haven te zijn
Woorden met
orkaankracht
dringen door mijn
wanden
Als woeste wind
komt de haat
binnen
De utopie verloren
Het zuigt mij
de kolkende massa
van verbetenheid in
Geen rust
of
hogerwal
Ik koers
door onbekende werveling
Zoekend naar
een
thuishaven…
Thuishaven
netgedicht
3.6 met 5 stemmen 218 En terug te keren naar
mijn thuishaven.…
op golven gedragen
netgedicht
3.8 met 6 stemmen 179 naakte zandduinen
ontsluiten een thuishaven
geborgen liefde…
Thuishaven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 129 Wanneer
Was jij
Bij jezelf
Daar waar
Je mag
Zijn
Kom eens
Binnen
Bij je thuishaven…
Thuishaven
hartenkreet
3.7 met 39 stemmen 3.039 Mijn lieve ouders,
jullie zullen altijd een thuishaven voor mij zijn
Er zijn maar weinig deuren in mijn leven
die ik zonder kloppen mag openen
zonder een cadeau in mijn handen
zonder ertoe te zijn uitgenodigd,
alleen door mijzelf
en tegelijkertijd de warmte te voelen
van het welkom zijn
Jullie huis is altijd zo geweest
Er zijn maar…
Thuishaven
netgedicht
3.4 met 9 stemmen 414 Schuchter bedekt zij de bakens,
overbrugt de vrije jaren zo.
Legt met het lichaam de havens
open, strekt door de schrille echo
van het lied dat speelt op de kim
een hand naar het schip wat niet aanmeert.
De tornado neemt gradatim
de stand aan van het flinke schip, veert
het hoger en hoger op zee.
Bedolven onder de golven keert…
Thuishaven
netgedicht
4.3 met 7 stemmen 945 We zagen poezen en konijnen,
treinen, karren, soms een fiets
bouwden uit gestapeld niets
de allermooiste luchtkastelen
zilvermeeuwen gilden schril
over het schrale van hun vangst
maar als wij beide ogen sloten
murmelde ons universum stil
nu treft de blik enkel nog grijs
krijgt geen droom meer eigen vorm
schuilen vogels voor de storm…
thuishaven
netgedicht
2.9 met 7 stemmen 187 waar vroege zon de daken kust
vol warmte kleuren leven laat –vergaat
weerom de lust in huis te blijven
buiten lacht
een vergezicht
ik sta op en voel het meer
de ritmes in mijn zucht bepalen
immer schoon verlaat haar dwaallicht
rond de Koepelkerk
de straat
watergeuren beuren goed
er zitten meeuwen overdwars
het Houten Hoofd bespeelt…
Thuishaven
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 199 Tegen de wind in
levert de regenzone
een koude douchebeurt
maar de oprechte armen
warmen innig liefdevol.…
WENS
hartenkreet
4.3 met 3 stemmen 428 Een thuishaven zijn, voor
wie weet, de zeemeeuw,
die gelukkig mee wil deinen
op het ritme van mijn zee.…
Camera
hartenkreet
4.0 met 1 stemmen 245 De film is bekeken
wat overblijft is
een dorre woestijn
Geen camerabeelden
verhalen over de voetstappen
en het droge gras
op de rotsen
We waren nomaden
gingen van oord tot oord
tot de lens de plek vergrootte
die eens onze thuishaven was…
Lichaam VII
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 117 Thuishaven van de geest
Van oude pijn de archivaris
Oogluikende streler
Stil of spreekbuis van verlangen
Drager van een hazenhart
Witwasser van blinde vlekken
In deze tempel zonder godheid
Buig ik diep voor jouw wijsheid…
teruggevonden
netgedicht
4.2 met 6 stemmen 220 aan een Urkse kade
rust een oude vissersschuit
verwaarlozing in z'n blik
de grove letters
van zijn thuishaven
leesbaar nog in roest
gedegradeerd door quota
van zee naar meer
bestemd voor andere letters
of toch voor de sloop
ik miste hem al een tijdje
in Scheveningen
uit "De Zee en Ommelanden"…
"Thuiskomen"
hartenkreet
4.2 met 20 stemmen 2.090 Als ik besef
tot in elke vezel,
mijn thuishaven
is voortaan híer.…
Veilige thuishaven.
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 265 Een licht brandt bij het ontluiken
van de nacht.
Schemerlicht op de vensterbank.
Zij is het die wacht op hem.
Op zijn sterke armen om haar heen,
zijn stem.
Hij heeft avonddienst en kan elk
moment thuis komen.
Haar man, een uit duizend dromen.
Daar hoort zij de deur die in het
slot valt en hoe een enkele tree
van de trap vertrouwelijk…
Ons
netgedicht
1.5 met 2 stemmen 96 Er is geen vragen
meer naar het waarom
waarover vragen is geschreven
je bent hier bij mij in leven
mysterieus tot aan de dageraad
na de reis vond jij de thuishaven
waar je de muze weer kunt laven
nu ook de spiegel is verdwenen
wil jij van mij een antwoord lenen
wat zal ik voelen als jij gaat
laat ons de liefde nu bedrijven
ik wil geen…
ik ben naar Gent gegaan
netgedicht
4.4 met 7 stemmen 862 Ik ben naar Gent gegaan
om moeder te begraven,
ver van haar thuishaven
en haren haard vandaan.
Opgenomen als hartpatiënt,
in Gent volkomen onbekend
heeft zij in haar levensend
ontvangen 't laatste sacrament.
Campo sancto. Gedenk o mens.
Gent was haar laatste grens.…
HIPPOCRENE
netgedicht
2.8 met 4 stemmen 233 De laatste keten weegt loodzwaar
Haar handzaag is niet sterk genoeg
Ze spant hem rustig voor de ploeg
Op vliegt hij en het is al klaar
Ze geeft hem telwoorden, een paar
Omdat hij haar zo vaak al droeg
Van basiliek naar bruine kroeg
Van schommelwieg naar dodenbaar
En weer terug naar het gedicht
Haar thuishaven haar heiligdom
Haar bidkapel…
Niemandsland wordt iemands land
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 117 Thuishaven
van waaruit wij
in vreugde vertrekken.
Om in
vrede
thuis te komen…
IJSSELMEER
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 160 houten jukken
ligt aan de voet
van d'oude zeedijk
Markerwaard -
in vergeten drift -
Ijsselmeer , onbegrensde onderstroom
van Midslander schippers
hun onvergeten droom
van brekende zeeën
vliegend schuim
de mast teneêr
nog brandt het licht
in roekeloos weer
geen teken van leven
in kolkende golven
nu later lig jij daar -
als veilig' thuishaven…
Pap en mam
hartenkreet
3.4 met 33 stemmen 4.251 Ik ben dankbaar voor alles
wat jullie me hebben gegeven
Liefde en vertrouwen
de belangrijkste dingen in het leven
Nog altijd kan ik bij jullie terecht
een thuishaven voor deze meid
jullie deur staat altijd open
iets dat mij heel erg verblijd
Jullie leerden me blij te zijn
met de kleine dingen
eerlijk te zijn
en tactisch met ruzies om…
Stuurloos
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 1.091 mijn ogen sluit
Het is te laat, je drijft de nevel in
nog eenmaal kijk je treurig om
woorden steken en ik staar stom
vanaf mijn einde naar jouw begin
dan slaat de duisternis me blind
en zoek ik spartelend naar houvast
maar niets dat de draaikolk staakt
ik ben volledig uit koers geraakt
als ‘n schip met gebroken mast
dat de thuishaven…
Wind
hartenkreet
1.2 met 15 stemmen 1.142 waar de wind mij waait
aan de oplichtende horizon
is de dageraad
slechts een manestraal
ver weg
ze waait
over onbereikbare
bergtoppen
laat sporen na
in de bedding
van de rivier
er waait
zomaar ineens
een andere wind
geeft een rimpeling
in het stilstaand
water
moe gewaaid
keer ik terug
de wind
gaat liggen
in zijn
thuishaven…
Harnas
hartenkreet
4.7 met 9 stemmen 1.184 Je harnas in vlees en bloed
beschermer van geest en hart
Ondoordringbaar wie kijkt
een puurheid die me tart
Een liefdesbootje meert aan
in een moment van verlies
De wijsheid van levensvisie
een thuishaven die ik verkies
Meer dan ik ooit kan uitspreken
omhelst die glimlach het gemoed
Een zichtbare engel die ik erken
met zuivere stem als…
wilde vaart
netgedicht
3.7 met 6 stemmen 198 twee jaargetijden en zelfs de herfst
onafgebroken in volle vaart
links bleef de thuishaven liggen
ogen bijna toegeknepen
tegen de lage ochtendzon
tuurt hij gespannen naar de kade
waar de stuurmansvrouw
verstek laat gaan
winter al weer
ook haar hart te koud
na 't eenzaam wachten
langzaam ademt hij haar warm
tot druppels vergaat het…
In ere geëerd
hartenkreet
3.9 met 19 stemmen 4.166 Nu doet de pijn mij eerst vervagen
Zoet is de liefde die ik vind
Eigenlijk mag ik niet eens klagen
Ik voel de liefde van een moeder voor haar kind
Menig man die haar behaagde
Nimmer was ze onbemind
Toch was het geen vrouw die het erop waagde
Het lot was haar simpelweg die dag niet goed gezind.
De donkere novemberdagen, de kou de wind…
KRACHT.
hartenkreet
2.7 met 3 stemmen 321 De noeste zeeman, na hard labeur bereikt eindelijk de thuishaven
De gedetineerde telt af en mag uiteindelijk zijn dorst laven.
Lieve vriend: relativeren en nooit opgeven of capituleren!
Die Kracht zo sterk en machtig blijft regeren!…
gert bronk
hartenkreet
4.3 met 11 stemmen 2.005 het doet pijn
dingen te aanvaarden die niet te veranderen zijn
wat een troost om te weten dat je Thuis bent
een veilige thuishaven heb je bereikt
vlieg maar, hoger en hoger
19 juli 2007…
Zilvermeeuw (ode aan Hessel).
netgedicht
3.7 met 20 stemmen 758 Een eiland verder gebruik ik nu als mijn thuishaven,
daar waar ik mij aan het zilte water kan laven.
Vaak krijg ik aan boord te eten zoals een broodkorst,
met wat geluk zit daar ook nog wat boter aan of zelfs een plak worst.…
kennis en de gezamelijke schade
netgedicht
3.9 met 13 stemmen 299 alle gaatjes vullen zich
tot een kleine zwarte brij
kennis
het is als een nachttrein
priemende zoeklichten
en al je gewicht erachter
om dan toch nog
te arriveren in een donker krocht
tevergeefs
het verwordt zo
het vergaren van rails
naar een uitval van licht
thuishaven of tussenstation
wie weet houdt het ooit op
het klossen van een…