13 resultaten.
Terug
netgedicht
4.2 met 4 stemmen 142 O, op een
wind van woorden
en gelach
wegzweven, even,
naar geboren
en geborgen zijn,
op akkoorden
van oude rijmen,
en dan terug
en weer
terug.…
Duisternis
hartenkreet
2.3 met 6 stemmen 915 Het einde van mijn wereld
hoe graag ik blijven wilde
en nu verdwijn in het onbekende
Het vervagen van onze wereld
wegzwevend uit jouw armen
terwijl de smaak van tranen bitter is.…
VLUCHTIG _ OVERAL AANWEZIG
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 95 De Schepper ziet
Zijn wegzwevende ademdamp
met arbeidzame ogen
boetserende verwachting
steeds even liefdevol...
welke weg die nevel gaan mag
eeuwige dwaalster zijn?
op aarde bestaan
als
teer speenkruid
strenge woudreus
zorgeloze vlinder
of Amerika 's regeerder?…
Was jij maar hier
hartenkreet
3.9 met 9 stemmen 775 Als ik mijn ogen sluit
en fluisterend zing lijkt het
alsof mijn woorden wegzweven
De beslagen ruit
waarop ik je naam schrijf
houdt de letters vast, heel even
Het transparante woord vervaagt
als tranen naar benee stromen
Een zacht vloeiende rivier
Zo vaak, zo stil gevraagd
zelfs om het wonder gesméékt
....Was jij maar hier…
Waargenomen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 92 mensen zich
in de onzichtbare jassen
van andermans verdenking
Natuurlijk, roept er iemand
Ze hebben een slecht geweten
Zo zitten we gevangen
mijn behoefte om te leven
opgesloten in een spelonk
van mijn gedachten
met samengeknepen ogen
moedeloos zoekend
naar een uitweg
uit de dichte netten
geknoopt van misverstanden
tenslotte wegzwevend…
ONGESCHREVEN GESCHIEDENIS
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 150 De prins uit vroeger tijd
gaat op een briesend paard
door gevreesde woestenij
tart loerende gevaren
zijn zwaard en diadeem
blinken van strijdlust
blijmoedig zoekt hij
moeizaam veroverd geluk
en geheel zelf behaalde roem
diens dapper vertrouwen
woont in het dennenzaad
dat zich berustend _ toch vol hoop
aan de grillige wind geeft
als haast…
WENKEN EN WEGEN
netgedicht
2.7 met 3 stemmen 44 's Avonds of bij vermoeidheid
noodt het bed heerlijk
languit te liggen
in gedachten en slaap
wegzweven naar bevrijding
brengt het prettigste ogenblik
van heel het etmaal
bij het ontwaken
geeft de zalige legerstede
zegen of tegenzin
voor het snelle opstaan
stemmingen en boodschappen
van de geliefde slaapplaats
komen steeds…
Zwijgende landman
netgedicht
5.0 met 2 stemmen 165 zwaluwen
door de geopende gordijnen
van het uitrustende voorjaar
De wind geeft gul een geluid
aan alles wat stemloos leeft
niets blijft zonder ontdekking
Al mijn vragen verwaaien
– zonder beantwoord te zijn –
in het overvolle landschap
terwijl het een uitnodigende leegte schept
De landman is gereed
om weg te scheren, maar wacht
op het wegzweven…
LATE ERVARING
netgedicht
4.5 met 2 stemmen 158 zacht avondrood
geeft de vroege schemer
en de paarse struikjes
warme gloed van berusting
terwijl de eeuwige einder
in vaag vragend grijs ligt
plots kringelt een kleine dwaalster
fel brandend over de grond
schenkt dit leven een verrassing
groter dan het ooit kende
hier laat het korte ogenblik
zowel toekomst als verleden
op luchtstromen wegzweven…
BREDA 'S VOORJAARSTROTS
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 85 Het Liesbos toont onder zijn kale eiken
lentevingers, die grondbloei bewerken,
dan voldaan wegzweven op lichte vlerken,
in Ulvenhouts wonderwereld neer strijken.
Ze mogen park en moeraswoud verrijken
vol fijn versnipperde schilderwerken,
daarbij schoon Landgoed Valkenberg sterken.
Winnende bosanemonen prijken!…
VERDWAALD HEMELLICHAAM
netgedicht
1.0 met 1 stemmen 61 Her poolschip Aurora
vervoert zes professoren
op zoek naar een wondereiland
brok van een gevallen ster
de uiterst geleerde heren
laten hun ingewikkeld
wellicht overladen denken
tijdens de koude reis
wegzweven over de IJszee
bij deinen op golven
ontzag voor ijsbergen
doen nieuwe kennis op
als kapitein Haddock
beschonken vrijuit…
Als woorden konden spreken
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 252 Als woorden konden zingen dan zongen ze een lied,
ontroerend teder melodieus, passievol en harmonieus,
letters dansend met elkaar,
heerlijk wegzweven in mooie dromen.…
Gisteren
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 1.625 In jouw armen liet je me wegzweven.
We wisten het, binnen een paar uur is het voorbij.
Ik ben niet van jou.
Vanuit hier tel ik de uren.
De dagen lijken eeuwen te duren.
Je moest alweer gaan, voor dag en dauw.
Ik denk aan je zachte mond.
Ik denk aan je sterke lichaam.…