Alle inzendingen over ' t huilt

Een buurt, die wel veel zorgen had, maar die ook vol verhalen zat, vol humor en gezelligheid, die buurt zijn we voor eeuwig kwijt. Daar waar het vol van kinderen wat, verschillen van geloof en ras, maar in hun spel gelijk gezind- loopt nu geen enkel kind. In de oorlog stond de stad in brand op pathmos, Zwik en hoogeland: meer dan een halve…

Ik voel me vreselijk alleen Al zijn er zoveel mensen om mij heen Vrienden kunnen niet vervangen Als mijn hart brandt van verlangen Als je houdt van die ene persoon.....zo onbereikbaar Al staan ze allemaal voor je klaar Je lichaam huilt, heeft groot verdriet Maar er is niemand die het ziet.…

Wie mij kent danst met mij Wie mij kent lacht met mij Wie mij kent huilt met mij Wie mij kent houdt van mij Maar, wie kent mij?…

Met je verstand klopt het hele verhaal, Klinkt logisch, niet verward, Binnen in is het een grote bende, Binnen huilt je hart….…

Maar zien niet dat mijn hart huilt.…

Sleutels zoeken In welke zak ook alweer Al die bergplaatsen Vaak gedacht Dezelfde plaats iedere keer Zoeken wordt dan eenvoud Ergernis vermeden Onbewogen instappen Richting thuis rijden Snel verder Maar eerst muziek Drie maal knopje USB in het scherm En play Al rijdend bekende klanken Herinnering beelden sfeer Snelheid neemt af Thuis…

’t Is stil en leeg overal buiten men hoort de vogels nu luid fluiten de lente bloeit in Nederland waar corona snoeit met harde hand ondertussen huilt heel de wereld alles aan elkaar waar zoveel zieke mensen sterven het virus kijkt nergens naar slaat zijn slag ook hier vlak bij mij zijn het er zo veel ik loop mijn dagelijks loopje bid ondertussen…

Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…

buurman kruipt 'ik is zo geraakt door pijn en smart ik huilt voor verdriet met rendement' maar is 't wel een waarlijk argument...…

Dat je oog had voor ‘t vele dauw in mijn ogen door de diepe smart Hoor mijn hart toch, hoe het huilt hoe ‘t weent vanwege zielennood Mijn geluk, het is met leed geruild hoor hoe het verlangen mij doodt…

Door godverlaten straten trekt de dood even verlaten door de koude herfstwind De wind huilt droevig diens grote nood hij schreit luider dan een droevig kind De dood werpt zijn schaduwen vooruit als spoken dempen ze het laatste licht Rillingen glijden over menig kille huid angst leeft op ’t oude afgeleefd gezicht De dood werpt blikken…

het hoofd afgewend vertelt over het onbewoonbaar plan van een mens op zichzelf in afwezigheid vastgesteld ontkenning van 't bestaan niet zomaar de overgave aan 't zinloos mensengeweld tussen koffie en koek kijken naar 't vergaan van alweer leven in een smalle Gazastrook met kinderen achter vurige lopen huilt hij met elke letter zo hartstochtelijk…

Dik ligt de sneeuw in veld en woud En 't Noorden huilt zijn somber lied: 't Is alles doods en vaal en koud En levensteek'nen zijn er niet. Geen levensteek'nen? Richt uw oog Naar 't klein vertrek daar ginds, bestraald Door zachte glans, die van omhoog Rooskleurig door de venst'ren daalt.…

Een emotiedetector, ’t nieuwe brein Surrogaat voor moederlijke intuïtie In kwikzilver, gitzwart of zak-editie Weet of je kind huilt van honger, angst of pijn Misschien een hebbeding voor op ’t kantoor Als de baas weer brult , geef ik geen gehoor In Japan vond men een emotiedetector uit.…

Hij wordt heel wat afgekraakt, heel wat te kijk gezet doet ‘t nooit goed, een ander zou ‘t beter doen? Toch is de man een mens, een gewoon mens. Met gewone verhalen, gewone dingen gewoon een mens, die eet en drinkt en die huilt!…

Licht steekt af tegen de schaduw van de aarde ergens slaat al middernacht in flarden in een wind waarop reeds druppels drijven ergens huilt een kind waar ouders kijven om het huilen straks verwacht men huilt de wind…

Troosten kan ik je niet, Maar ik wil er zijn, Als je zucht, Als je huilt, als je schreewt. Woorden heb ik niet, maar ik ben bij je.…

Na de dijkdoorbraak huilt ergens in het water -- nog een sirene.…

Er is een meisje in het kamp, dat moet zingen -- In haar hart huilt ze.…

haar gevoel en bestormt zij schuilt en huilt oceanen vol bloed dat stolt een moeder huilt in stilte…

Gedachten grimmig als de maan Dat neerwaarts strijkt voor 't raam mijn Zware vleugels scheurt gekleurd in pijn In de strijd van 't aards bestaan De dichter opent een lied 't refrein Zingt met de klok als de cijfers rondgaan Aan de overkant een blues affiche voor 't raam De bluesharp huilt raakt in 't hart als bisschopswijn Warme…

kom, zet je, en luister naar 't verhaal van Fram en Boos die vrolijk bliezen op hun neptrompetje mijn oren dul maar 'k gunde hen 't verzetje hoewel ik het mij anders had gedroomd: dat stille beeld uit oude prentenboeken waar kindertjes te zien zijn bij 't ontbijt met chocolademelk en boterkoeken...…

Droevige ogen keken mij onzeker aan een moederhart huilt.…

grappenmaker huilt achter masker van kleuren levenskunstenaar…

Hij huilt met de wind maar zij kijkt niet meer om hij verloor zij had hem zo diep bemind…

Als ze in verdriet verdrinkt huilt ze haar tranen in inkt op het papier…

het geeft niks zeg je en dat is ook zo je huilt maar even alleen…

Jij huilt in je slaap, dat is een kant van jezelf -- die je nog niet kent.…

wees maar stil en huiver ‘t is de wind die om het huis huilt m’n kind ze maakt de wereld weer een beetje zuiver waait de rotzooi weg die zich in en om ons bevindt maar Mam de wind waait zo hard het lijkt wel of ze brult ze lijkt zo heel erg kwaad jouw kwaadheid is daarbij vergeleken zelfs zachtjes en bedaard zie je nu wel lieverd…

zuchtend hangen vege lijven voor hun uitkijk op de rest bewasemend met verkrampte geur gestoten uit te volle monden kracht gaat op in klachtenwolken bloed kookt over sofakussens en uit niets wordt licht gezonden ondertussen huilt het buiten verwilderd door ’t barse grijs na jaren lopen frisse passen vast ook op dezelfde wijs…