Alle inzendingen over (her)kennen

Want naar een spreuk, zo waar, als oud, Die zeker al de heren kennen, Is spreken zwijgen, zilver goud.'…

(Her)kennen we onszelf in en door de ogen van die ander, dat is de grote vraag. Openstellen voor al het mooie kan morgen maar ook vandaag.…

Lied van her- kennen. Ouder dan ik, volkomen één met mij. Hoop die blijft, Hoop die zwaait en wuift. Hoop die schrijft. Hoop die spreekt! Hoop geworteld in die ander. Hoop die uitziet naar mij, zoals een wachter die uitziet naar de morgen Melodie die mensen in beweging brengt Lied van de hoop.…

dat jij mij zult weten dat jij mij zult horen dat jij mij zult zien in ononderbroken ruisen van regen en wind in de groene sporen tussen het grind in golvende lijnen van een satijnen lint maar bovenal mijn liefste mijn dat jij mij zult ruiken in de purperwitte bloesem van magnoliastruiken…

Alsof zij het kleine meisje is die de teerlingen werpt in een rokershol vol gokkende en keurige heren Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine meisje is die de waarheid geweld zou aandoen en de leugen decoreert met een glimlach Alsof zij dat zou kunnen Jullie kennen haar niet Alsof zij het kleine…

Zij gunnen mij gaarne 't geheim hunner tale, De roodborst zijn snoeren van bloedkoralen, De merel haar zang als betinkte bokalen, En vinken hun klink-slag op eedle metalen. De duif doet de zoetheid van 't troostende kirren Zacht druipen om voorhoofd en lippen als mirre, De nachtegaal roert door haar smachten tot tranen, En hel schalt de wekroep…

Dacht je te kennen en jij mij wij samen waren ondubbelzinnig gezegd we doen het weer bij elkaar de sleur onzinnig gezeur apart op een kamer verbaasd turend naar éénzelfde sterrenhemel verwijtende gedachten snel hard als kogels kennen…… we doen het weer!…

Meer dan zeventig Jaar heb ik gewoond In jou, naadloos Met elkaar verbonden, Maar nu de elementen Hebben toegeslagen En de natuur jou Op de bebouwde Wereld heeft herwonnen, Lijkt het alsof jij Mij nooit gekend Hebt, groene wildernis Die mij niet meer kent Zoals ik jou altijd gekend heb…

In zijn gedachtenwereld Voel jij je opgesloten De kronkels van zijn Denken een ondier Met tentakels die Jou meer dan je Lief is gevangen houden En jou de vrijheid Die je lief was Voorgoed ontnemen…

prima bij vandaag Ik raak je even aan Het is alsof je even naar me lacht Alsof je mij nog een keer Zwijgend voor je kunt zien staan Voordat je rustig inslaapt voor de nacht Net als die ene avond Toen ik trillend bij je stoel stond Omdat die ene jongen me bleef jennen En die vage angst Zo'n onbegrijpelijk gevoel vond Je zei: Laat Je niet kennen…

ik ken je niet ik weet niet wie je bent ik weet niet waar je woont ik ken je gevoel niet maar ik weet dat je bestaat ik weet niet hoe oud je bent of je goed of slecht bent ik ken je niet ik weet niet wie je bent en waar je woont en als ik je dan ooit eens tegen kom zal ik zeggen in mezelf ik ken je, maar jij mij niet.…

Wat zou ik je graag kennen.…

hier ontwaakt de jonge vrouw tussen stof van gisteren en een minnaar met zijn voet tussen de deur lichaamstaal raakt verward in het laken ze lacht, de nacht gelaten bij de maan schampt de dag haar grijze ramen gedachten verbergt ze tussen lingerie voor de naam die haar wil kennen ze moet gaan, voorbij het oude vuur…

Ze zit voor het raam kijkt naar de boom die aan de overkant staat er rijden wat auto's er lopen wat mensen op straat Ze zien haar zitten maar ze kennen haar niet Soms krijgt ze bezoek van haar dochter, haar zoon hun kinderen, een neef ze praten met haar en vooral met elkaar Ze horen wat ze zegt maar ze luisteren niet Ook gaat…

Hoe zou de verlatenheid na Goede Vrijdag voor wie het beleefden hebben gevoeld, wij kennen de afloop, de vreugde van Pasen maar denk je hun wanhoop eens in na Zijn dood.…

Al het gezeur omtrent de televisie en aanverwante zaken kunnen je leven er niet makkelijker op maken! Wanneer manlief me vraagt: eens kijken wat er gaat gebeuren is het niet mijn gezicht wat een beetje verkleurde. Zonder op te kijken antwoord ik alleen: wanneer ik gekraak hoor van de tv, gezucht van jou weet ik precies: dat is het nou! Want…

De diepte ja, die kennen we. Die is vaak nogal hartgrondig. Maar de geur van violieren. De deur naar de andere kamer. Waar ieder voorwerp specifiek de geliefde spiegelt. Waar ieder ander een rivaal is. Die deur. Daarachter. Wie er liederen zingt. Die. ------------------------------ uit: 'Paard Heer Mantel', 1986.…

Er zijn weer nieuwe Eurovisieplannen De Toppers gaan in Moskou triomferen Da's leuk voor ons, want wij kennen de heren; Europa ziet drie mal geklede mannen Wanneer het clownerie is dat straks wint: Stuur Bassie met z'n nieuwe vrouw en kind!…

toen de heer en ook het drukwerk hoort er bij Het is grotendeels aftrekbaar en hij knipoogde schalks naar mij Toen begon de heer mij op te meten van mijn tenen tot mijn kop Ook de breedte van mijn schouders daarna schreef hij alles op Ik heb de heer weer uitgelaten en hem nog even na staan kijken Maar wat zou hij toch bedoeld hebben…

Van baby tot kleuter Van jongen tot man Ik mocht je niet kennen wat baal ik hier van Twe wezens zo eender zo prachtig en fijn Als ik aan je denk dan voel ik de pijn Kon ik je maar zien al was het voor even Mijn lief tweelingbroer je mocht niet gaan leven Van baby tot kleuter van jongen tot man Och lieve heer wat baal ik hier van…

Ach Heer, de wetenschap is zo precies beschikt over een absoluut gehoor de oerknal klinkt oneindig door geen spoor van dreigend gehoorverlies Miljoenen, een miljard, of wat jaartjes meer het klinisch rekenwerk zo éénvoudig koel het dient toch slechts een schamel doel wij kunnen, kennen, moeten alles, Heer Uw hand, overbodig bij ons rapen…

Wij kennen u de geschiedenis toe; Uit uw leven leerden wij.…

I 't Sowjetleger onder aanvoering van Poetin misstaat geenszins in een co- medy van faam mijn hart voor Rusland, alwaar 'k drie keer ben geweest, kapot- geschoten door een machtswellusteling die grenzen geenszins accepteert II 't Rode Leger bekend door goede naam en faam strijdlust moet nu vechten voor de machtswellust van…

Er is niet iets wat jij niet weet van mij Ik mag mens zijn met alle gebreken in mij Ik hoef niet bang te zijn dat jij verraadt wat ís door mij…

jij bent niet echt de heer die over golven loopt zijn vinger doopt in water dat ooit wijn had willen zijn droogt langharig warm mijn voeten in je ogen mag ik zoeken naar de vonk van kennen in de tweedeling van pijn geen magie en tover ik ken het lover waarin jij bloeien zal de appel en een slang delen het paradijs helaas…

Ik ken je wel, maar toch ook niet Ik zou je beter willen kennen maar dat kost tijd, en die heb jij niet om onze gevoelens te verkennen...…

ik ken je niet waarom zeg je niets wie ben je verhuld in golven van geluid in waaiers van licht wie ben je misschien wil je de woorden niet spreken de beelden niet tonen schuil je of ben je in stilte hoorbaar in duisternis zichtbaar wie ben jij? schuil je of herken ik de woorden niet de beelden niet ik hoor niets…

Hoe kom je er toch achter- wie je zelf toch eigenlijk bent Hoe kan een ander het wel weten, als je jezelf nog nauwelijks kent?…

Je denkt te weten wie ik ben En ja, je kijkt recht door me heen Maar als zelfs ik en ik alleen Zo verward mezelf niet ken Hoe kan jij mij dan wel kennen Voel jij dan wel wat ik niet voel Je weet vast niet wat ik bedoel Ik ook niet, moet ik bekennen 'k Weet dat jij geen gedachten las Jij kunt niet mijn woorden spreken Als jij beter had…

Kent gij het land, waar de citroenboom bloeit, in 't donker loof de sinaasappel gloeit, een zoele wind de blauwe lucht doorgeurt, de mirte groeit, de lauwertak zich beurt: kent gij het wel? Dáárheen, dáárheen, richt ik met u, Geliefde, mijn schreên. Kent gij het huis? Op zuilen rijk en hoog verheft de zaal haar trotse, brede boog. Het marmer…