21283 resultaten.
Wandeling
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 110 Nevelsluiers legden zich
over de weiden van het ven.
Het licht deemsterde weg.
Vrieskou werd voelbaar.
Met moeizame tred
liep ik de laatste kilometer.…
Aan Joke van der Veen
hartenkreet
3.0 met 7 stemmen 489 de zon die door het hoornvlies brandt,
de klei, het veen, het water en het zand;
het landschap neemt veel ruimte in,
veel meer dan de persoon die ik bemin.
De onrust en de woede
en het domme wachten
en alle onuitsprekelijke gedachten,
want ongenadig slaat de liefde toe,
bijtend als een zuur, wat ik ook doe.…
Ven bij maanlicht
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 1.033 (in memoriam Bergman, 1921-2009)
Boven het oppervlak
hangt de maan. Niets of
niemand laat zich zien;
geen rimpeling in het water,
geen ree die zich komt wassen,
geen zwijn dat drinkt.
De vissen zijn moe
of verschuilen zich.
Ook zij weten niet dat hun wereld
een dode lampion weerspiegelt.
Alleen mijn kijken hier
verandert de natuur.…
Ven bij Saasveld
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 272 P.Mondriaan (1872-1944)
't Mölnven
zeggen ze hier
ter plekke
ooit op doek
vereeuwigd door
Piet Mondriaan
misschien wel
als een eerbetoon
aan dit nog altijd
fraaie stukje Twente…
Uniek
netgedicht
2.0 met 5 stemmen 212 Ik zag, dat in het landschap ven m'n dromen
een grote groep van mensen was gekomen.
De zon had hen gelokt. Het was er druk.
In heel die horde viel me één der mannen
snel op. Hij leek me uiterst sympathiek.
Hij liep er zeer genoeglijk en ontspannen.
Ik zag 'm echt genieten. 'k Zeg het ronduit.
Wat maakte die persoon toch zo uniek?…
Gedachten meanderen voort
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Gedachten spelen
Door mijn hoofd
Woorden vloeien
Uit mijn pen
'k Hou van haar!
Houdt zij van mij?
'k Wil haar, maar
Wil zij ook mij?
Mijn liefde meandert
Voort, op weg naar
Haar mooie landschap---…
haiku's
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 214 blad waait met de wind
op weg naar verre plaatsen
winter nadert ras
stappen op het pad
bladerloze boom in sneeuw
een enkele vogel
de oude steen ligt
stil door verre eeuwen heen
door niemand gezien
kabbelend water
stil ligt de verlichte stad
een vogel vliegt weg
het ven verscholen
voetstappen in verse sneeuw
krakend ijs dichtbij…
Hakkelsum
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 40 wakkert 'm
aan
nieuwsgierig
naar die naam
niet meer
na te gaan
of dat dorp
ooit heeft bestaan
waar het lag
in het veen
van Reiderland
ingeklonken
met ijverige hand
afgegraven
dat het voor de Dollard
een koud kunstje was
de restanten
weg te vagen
slecht dijkonderhoud
de zee brak in
maakte alles zout
en brak en nat
geul en wad
slib…
[ Tsjik tsjik, de sproeiers ]
netgedicht
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 29 Tsjik tsjik, de sproeiers
vormen vliesdunne nevels –
met een regenboog.…
't Is lang geleden (7)
poëzie
3.0 met 28 stemmen 2.116 dat was
Zo'n prachtig beestje, grijs en wit; het lag
Gezellig in zijn mandje in mooi-groen gras;
En als 'k van school kwam, bleef ik iedre dag
Staan kijken, bang, dat 't weg zou zijn. En, ach!
Eens was het weg; en toen begreep ik pas,
Dat ik toch heimlijk steeds was blijven hopen,
Dat ik 't zou krijgen.…
leren vergeten
hartenkreet
4.0 met 2 stemmen 537 in vrijheid wil ik leven
ver weg kunnen rijden
de elementen zien bewegen
ven Helsinki tot aan Leiden
insecten in de haren
op de weg in gedachte
de zoveelste voorganger inhalen
nooit meer willen verlangen
en het antwoord mijn vriend
spookt ergens rond
in de wind
en zo komen zinnen uit de mond
het noorderlicht komt in zicht
de tent…
Als alle deuren dicht zijn
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 179 Hij zegt: “Kom maar tot mij, mijn kind”
“Ik ben de weg, de waarheid en het leven
Ik hou van jou en zal je nooit begeven
Jij blijft voor altijd door mij zeer bemind.”…
Dweellocht der witte wieven
netgedicht
4.0 met 22 stemmen 690 Telkens als ik daar toeven was
Tussen hei jenever en wollegras
Verscheen voor mij het ven de bente
Het veen het dal het zand ja Drenthe
Het bruine water vermengt zijn geur
Met zacht mos groen en bruin van kleur
Daartussen op een brede bentepol gezeten
Past de adder opgerold precies gemeten
De ringslang geelgroenbruin fors en lang
Lijkt…
de Zeijerwiek*
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 383 wallen van de wiek
Beschermd tegen noordoostenwind
Een ven zoals men hier vele vindt
* Een wijk(Drents: wiek) is een kanaal dat tijdens de ontginning van de venen werd gegraven voor aan- en afvoer van materialen en producten.…
de namen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 81 Eibergen
wie heeft ooit
die plaats
Eibergen genoemd
in de Achterhoek
wie dacht ooit voor het eerst
en hoe kon het blijven:
Eibergen in de Achterhoek
ooit achteloos zeg je eens iets
dat is er iemand van de bakker
hij is van achter de dijk
en zij woonde bij dat ven
en diep door het veen van Drenthe
liepen de vaarten en liepen…
Zoals elke morgen
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 256 tevreden neem ik een hap
ven mijn bruine boterham
belegd met kaas
denk er niet eens bij na
is dat zo gewoon……….
zeg nou zelf
met zoveel honger
elders op de wereld?
is dat zo gewoon.....…
Luidruchtige stilte
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 97 Die opgekropte emoties nog
Maar net binnen houdt
Angst en agressie
Die om voorrang strijden
Hier wordt niet gretig gezwegen
Maar alleen uit bittere noodzaak
Zichtbare golven van ergernis
Die over elkaar heen rollen
Zonder geluid
Uit pure frustratie aangelengd
Met hoog oplopende irritatie
Alleen pure wilskracht
Houdt de breekbare…
[ Ik ben dus in slaap ]
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 55 Ik ben dus in slaap
gevallen, ongetwijfeld –
want ik word wakker.…
De weg naar Haren
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 430 ‘k zit naast hem
op mijn knieën,
hij volgt mij op de voet,
ik volg de weg
naar Haren
die ‘k vind
in overvloed.…
Pakjesavond
poëzie
2.0 met 4136 stemmen 171.172 dat was
Zo'n prachtig beestje, grijs en wit; het lag
Gezellig in zijn mandje in mooi-groen gras;
En als 'k van school kwam, bleef ik iedre dag
Staan kijken, bang, dat 't weg zou zijn. En, ach!
Eens was het weg: en toen begreep ik pas,
Dat ik toch heimlijk steeds was blijven hopen,
dat ik 't zou krijgen.…
Betutteling
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 516 ----
20000 mensen sterven te vroeg door verkeerde gewoontes volgens het laatste nieuws ven het rijksinstituut voor de volksgezondheid.…
Tot de kern
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 286 bijten naar het huis
gebouwd op schandpalen en oude venen
waar het zaad rammelt
in ongekuiste cellen van ’t verleden…
Jullie, aan de andere kant...
hartenkreet
3.0 met 17 stemmen 10.692 Ik moet je wat vertellen want,
'k Bén er weer,
'k Ben weer thuis,
heb jullie zó gemist...
'k Open de p.c.,
Zie ál die mail....
Hártverwarmend om zó te
worden gemist.
Maar....
Ik bén er weer,
'k Ben weer thuis,
alhoewel geen 100%.
'k Bén er weer,
de rest gaat vanzelf,
want ach...
álles went?!…
'k Hou van je...
hartenkreet
3.0 met 37 stemmen 2.595 ‘k Mis je
wanneer ik grote, witte wolken streel,
dromend in een lentegeur.
‘k Ruik je
wanneer ik rode roosjes zie blozen,
stralend in het zomerlicht.
‘k Hoor je
wanneer de wind jouw engelennaam fluistert,
stoeiend in het najaar.
‘k Zie je
wanneer de sneeuw jouw voetstappen achterlaat,
bevriezend in een winterslaap.…
'k Mis je
hartenkreet
4.0 met 14 stemmen 2.061 Wanneer de witte maan
mij haast strelend omarmt
met een vleugje stilte
in een verzonnen droom,
dan zoek ik jouw naam.
Wanneer de diepe geur van
de nacht mijn heimwee omhelst
met een warme dans
in kleine druppels,
dan roep ik jouw naam.
Wanneer de slapende sterren
mij fluisterend dragen
met magisch licht
in mijn zacht huilende ogen,…
'k smelt...
hartenkreet
3.0 met 11 stemmen 1.666 Dan nog een met zwarte ogen,
'n scheetje... gaat geen man uit de weg.
Moet nog heel veel leren,
maar ze is op de goede weg!
Haar zus niet te vergeten,
die voert vaak de boventoon.
Ondeugend en toch verlegen,
bijdehand en echt een papa's kind.
U begrijpt dat ik trots kan zijn,
op vier lieve mooie meiden.…
Antonie K
netgedicht
3.0 met 14 stemmen 732 Ik verplaats me in jouw gemoed door dodelijke moeheid
te verbeelden in een psychisch nooit eindigende strijd,
dan is ultieme slaap een optie, de dood niet het ergste,
je verzet je even niet en glijdt weg in een wak van de tijd.…
Steen-voor-steen
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 109 'k Was thuis en
Dacht dat ik droomde
'k Was daar en
Zei tegen mijzelf:
Voor áltijd
Nooít meer eenzelfde
N-E-G-E-N - E-L-F…
Stroomgebied
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 117 Beken tintelen
vullen poriën op de huid,
dorst naar de wortels.
Natuur opent zich,
stroomgebied in de regen,
naakt en verlegen.
Deelbare dromen,
strohalmen naar de morgen,
echoput van geluk?
Uiterste balans,
onbetaalbaar wat je kiest,
taal vervangt het evenwicht.
Rivieren vol bloed
uit hun beding getreden
door het hart gevoed.…
k versus k.4
netgedicht
4.0 met 9 stemmen 191 gedateerd
verderop, in de gang, staat een oude vrouw
voor een witte, steriele deur
haar haren hikken scheef
tegen haar linkeroor
ik ben teruggekeerd
van de zee, zegt ze
het water heeft op mij gewacht
het lijkt alsof ze naar de horizon staart
wie ben ik, vraagt ze
haar schaduw valt, vlak
en verslagen
ik kijk haar aan
en hoor
de meeuwen…