Alle inzendingen over 't Is kil in mij

groetend stap ik de ochtend in en tover vele vraagtekens op gezichten die 't huilen nader staat dan een ontwapende glimlach steevast wandel ik verder alwaar hondenuitlaters een vrolijker humeur bezitten groeten zij spontaan terug vol groeiend enthousiasme kuier ik naar de uitgestrektheid waar zand tussen m'n tenen kriebelt golven het…

de School is uit, En 't werk vandaag weer af. De kindren mogen spelen gaan En zonder vrees voor straf. De meisjes lopen heel bedaard, Vooraan gaan Koosje en Kee. Kijk, daar is kleine Lida ook, In 't midden van die twee.…

zet ik mijn hoed af zo ook mijn bril de zinnen die ik zoeven nog zei mag ik nu langzaam vergeten kijkend in de spiegel wrijf ik de rol voor de allerlaatste keer van mijn gezicht ik ben uitgespeeld…

Waardoor kwam 't aan? - ‘Ja, 't zit niet pluis: Met opzet heeft de meid 't gedaan.’ o Foei, dat zal haar slecht vergaan. En was 't verbrande heel veel waard? ‘o, 't Was maar brandhout op de haard.’ Och kom, als jij niets beters weet, Neem in 't vervolg dan and'ren beet.…

De schapen hadden heel de dag Gegraasd in 't geurig kruid; Maar bij het scheiden van de zon Was 't met dat pretje uit; Al vonden zij 't ook buiten mooi, Nu moesten zij terug naar kooi. Doch bij de hoeve weergekeerd, Daar zag de herder, dat Eén lammetje aan de troep ontbrak - Waar 't arme diertje zat?…

het donkere woud uren zijn er sinds de avond al verstreken Iets in mij is er dat mij ervan weerhoudt ‘t draadje met mijn bestaan te verbreken Verdorde bladeren onder mijn voeten ritselden krakend door het nachtelijk kil Vijf uur geleden.. ik verloor de moed en mijn hart klopt bijgevolg tegen mijn wil…

Zo, eindlijk ben je kant en klaar, Al had je 't niet gedacht. Ga nu maar gauw naar Grootmoe heen, Die zeker je al verwacht. Dag, meisjes! Goed nu opgepast, En maak maar heel veel pret. Zeg, Anna, denk als oudste er om, dat je op Marietje let.…

Oom Willem deed nog gistren, Maar - o, zo'n plager is 't - Of hij in onze namen Zich altijd nog vergist. Maar als hij onze namen Nog éne keer vergeet, Dan zingen we in een versje, Hoe ieder van ons heet. Hoor maar, één, Dat is de kleine Leen. Zo'n vrolijk snappertje is dat, En ook zo vlug ter been.…

Donzige vlokken Strooit hij op aker, landhuis en heg; Hand doet hij worden 't Water der vlieten, 't Zand van de weg. Krassende raven Vliegen in 't ronde, Bol van de kou; Nevel en mistdamp Hullen de velden Weder in rouw.…

Weg, volant, weer in de lucht, Op en neder Telkens weder Vangt 't palet hem in de vlucht, Kijk, daar raakte ik de bal geducht. Opgevangen door 't pale, Mogen ballen Nimmer vallen, Handig moet dat steeds belet, Zo kan men zien, wie goed raket. Wiens volant 't nu winnen zal? Wie van deze 't Hoogst zal wezen?…

was een triest gezicht, de pen toch op ’t perkament, maar zijn woorden hadden het leven, lachen en huilen vergeten, hij dichtte, maar zonder oprecht sentiment, als spattend kil water, zelfs ’t papier kon niet schuilen……

Ze schittert bij Museum Naturalis In wat een majesteitelijke zaal is Maar was zij écht geweest, niet slechts skelet Ja dan was Leiden vreselijk ontzet Toch is er reden om voor haar te vrezen: Héél Leiden staat in ’t teken van dat wezen!…

In de stilte sliep een mens, moe van het aards bestaan Levend over zijn pijngrens kon hij ’t leven amper aan Grauwe wolken van smart hingen om zijn droevig lijf Door ’t leven niet verhard, huilde hij al een uur of vijf Donkere tijden, kil en stil gleden onhoorbaar voorbij Zonder onderling verschil vierde het eenzaam hoogtij In de stilte…

Lichaam gebroken Huid is bloot gelegd Zo naakt als het blote lichaam Was de zin die jij had gezegd Helemaal niet leuk aangekleed Zonder franjes of kleuren Zo kil en zo leeg Dat ik bij de eerste letter al wist wat er ging gebeuren Zo kil als die paar woorden Zo kil draaide ik mij om En terwijl ik bij jou weg liep riep ik na Verwacht…

neergezet om de vele vaders reeds op het kerkhof bijgezet naast de verloren moeders hun tranen omgezet in kil granieten getuigenis…

De nacht is al bleker, maar 't is nog zo kil: zal het ooit warmer worden? De eeuw is nog pril...…

in 't verblijf zonder erg zing spreek je in 't openbaar in je eentje praat je aldoor voor elkaar…

Vrede zou zich mogen verbreiden en verspreiden als het strooigoed van Sint Nicolaas je zou het mogen rondstrooien zodat hart en geest zouden ontdooien en waar eens oorlog was en heerste zou dan vrede eindelijk zich kunnen ontplooien.…

Hoe konden we geen machines worden in een land vol machinerie Hier heerst de wet van wetmatigheid, rationaliteit en zakelijkheid Koud en kil staan zij daar, ratelend en pruttelend Wij namen hun als voorbeeld en nu staan we hier Warm en kil tegelijk zwijgen wij…

het is niet de hagel die mij lieft het is de regen het is niet de wind die mij lieft daar kan ik wel tegen het is niet de zon die mij lieft al voel ik me dan wel vrij het zijn jouw ogen die mij lieven nu nog de juiste vinden voor mij…

Ooit maakte ik het mee dat mij, naast koekje bij de thee Gevraagd werd of zij mij mocht epileren Het kostte mij geen stuiver extra Maar haar oog verdween Naar 't welvend haar op arm en been Ook dát komt voor bij heren "Wat mag het wezen?" vroeg mijn kapster. 'k Was bijkans verdoofd Alleen aan één oog had ze staar.…

Van 't pijnhout vlug ter zeil van alle kanten regenen, En met hun zilvren glans de zwarte dennen zegenen.…

het is kil en klam ik waan mij in de wolken zo dicht is de mist…

stille zaterdag kil en koud en grommerig ook de zee…

Grijs Grauw Kil en kou, Donker Somber Ragfijne Regen en miezerige mist Hier ga ik voor mijn lol op mijn vrije zaterdagmorgen heel vroeg heel hard door heen hollen. Door ’t stil gezweet en zacht gesop word ik dus klets- en kliedernat En weet je wat? Ik koop hiervoor een mooi hansop.…

Somber hangen wolken zwaar en kil en winden kolken door straten verlaten en stil. Huilen door kale kruinen als lugubere muziek van vals gestemde bazuinen zonder klank, zonder ritmiek. En donker zijn de nachten zie geen sterren, zie geen maan ‘t is alsof spoken wachten tot de klok twaalf zal slaan.…

Het kwik was tot een dieptepunt gedaald, er werd over een nieuw record gesproken. Inmiddels is dat ook alweer gebroken want zelfs 0 graden kelvin werd behaald. Vanochtend nog, toen ik hier op de Dam de moeder van mijn ex-vrouw tegenkwam.…

je lacht altijd als een stralende hemel wolken en zorgen voorbij toch ken je ook periodes met stilte niet geheel spanningsvrij een heerlijk mensenkind dat echter op de grafiek het streepje gewoon niet vindt kil en secuur is de diagnose gesteld niet normaal wat dan wel want jij kleurt het leven met een extra accent ik stimuleer…

kil is de lente maar het kleine hoefblad kleurt mijn bermen geel…

Om mij heen is het intens stil, het voelt ijzig koud en kil. Om mij heen sluipt de duisternis, alsof ik iets essentieels in mijn leven mis. Plots verschijnt daar een kleine straal, Die me warmte geeft, heerlijk en ideaal. Plots verschijnt daar de gouden zon, die langzaam aan ruimte won.…