11255 resultaten.
Gedichten
netgedicht
4.0 met 6 stemmen 294 Niemand die het dan nog leest
Maar ach, ééns ben ik dichter geweest.…
Min één...
hartenkreet
1.0 met 9 stemmen 540 Soms is het zo stil om me heen,
dan mis ik je als niets anders,
soms ben ik behoorlijk gelukkig
maar
altijd min één...…
één leven
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 282 vandaag loop ik achteruit
terwijl mijn voeten
rusteloos de wind volgen
besta je nog
nu alles stromen zal of ga ik enkel
door een schaduw van tijd en licht
ik wil je meenemen, denk ik dan
stilte met jou maken, sporen
diep verzonken
zodat ik elk moment
kan voelen, veel meer dan zien
veilig in verdriet
de lokroep
van het samen reizen…
zonder één geluid
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 258 achter mijn ogen
houd ik mezelf gevangen
er is geen wederzijds begrip
- vreemd genoeg -
tussen goed en kwaad
't bestaansrecht plaats ik in quarantaine
samen met mijn monoloog…
Havelock
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 66 De 19de eeuw
en van de 20ste het begin
was de havelock ontzet-
tend in
Toen gehangen over de schouders
met armsgaten zonder zin, dus
zonder mouwen
maar mét bedekkend pelerine
vaak als overmantel gedragen
in een nacht die dan laat weten
zon is gezakt
een verspilde nacht; om te vergeten
Desolaat landschap verwaait vrijheid
dat in een…
Dromenschepen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 95 plank
en ook van niet ontdekte plagen
oude magiërs tekenen de toekomst
in druppels dauw van angstzweet,
dat koudvuur ontvlamt achter
de wimpers van de horizon
het getijdewerk van
gesmolten sterren
ontspringen uit de geest
van alle uitgevonden wielen,
er verrijst een onsterfelijke eiland,
in door mensen geschapen zielen,
in één…
Feestelijke dag!
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 199 Eén januari –
een peuter lakt haar nagels
met chocopasta…
avondliedeke 3
poëzie
3.0 met 57 stemmen 8.864 En vind ik, in het huis mijns harten,
dat ik één droefenis genas,
dat ik mijn armen heb gewonden
Rondom één hoofd dat eenzaam was...…
als een blad
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 114 uit een bladknop spartelen
een leven lang
hangen aan één enkele boom
en bij zon en wind en regen
of in avondlijke stilte
van andere bomen dromen
tot de herfststormen komen
en dan
bevrijd
naar de aarde dartelen…
Licht
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 228 hoe klein ben je
op een avond als deze
een nietig atoompje
dat best wel geïmponeerd is
als één miljard mensen geloven
wie ben ik dan om tegen te spreken
al mijn goede argumenten
treffen geen doel
laat dat ook maar zo vanavond
deze avond geen voet tussen de deur
geen snerende opmerkingen
maar bewondering voor die goede ziel…
Op zolder
netgedicht
4.0 met 7 stemmen 159 Eén voor één
weggehaald.
Herinneringen aan vriendschappen,
avonden van wijn en liefde.
De kamer is
leger dan ooit tevoren.
Hier hebben we gelachen,
gevreeën,
voor het eerst de liefde omarmd.
Alles had een reden,
de wijnvlek in het vloerkleed,
de pennenstrepen op de muur.
Ik kan ze weer zien,
de foto`s aan de wand zijn verdwenen.…
Kruis of Munt
snelsonnet
3.0 met 11 stemmen 860 Ik zag het al, het was één grote grap;
ze speelden heel de avond handjeklap.…
Mijn kind
netgedicht
4.0 met 17 stemmen 185 Je doet je ogen open,
één voor één
en slaat me gade.
Ik doe mijn ogen toe,
één voor één
en ga te rade.
Ik zie je zo heel veel beter,
intens leef ik met je mee,
jouw levensloop, mijn replay.
Je vallen en opstaan,
je vreugde en verdriet,
je glimlach en je traan
Jouw leven, mijn bestaan.…
Nieuwe dag
hartenkreet
3.0 met 9 stemmen 2.137 Sluit de ogen in de aardse avond
en open ze in de hemelse dag
dan hoor je over het verbond
dat jij nu echt beleven mag.
Er gaat een liefde stralen
die valt jou nu ook ten deel
mooier dan in al die verhalen
je leven is nu echt één geheel.…
meedragen
netgedicht
4.0 met 3 stemmen 117 de wind
ruikt naar regen
een korte huivering
over groene
gazons en bomen
in de avond
vinden de
spreeuwen elkaar
dansend als één
geheel in de lucht
verlatenheid en
schoonheid in de
schoot geworpen
ik draag alles
met me mee…
Weerkaatsing
hartenkreet
5.0 met 2 stemmen 154 Was ik maar de weerkaatsing
Van de gloed van de maan
Op het rimpelloze water
Van een oceaan
Dan verdween ik bij zonsopgang
Slapend in de zee
En kwam ik weer tevoorschijn
Met de avond mee
Maar vast denkt ook die weerkaatsing
“Die schepen die langsgaan
Als ik toch eens één van hen was
Dan kon ik hiervandaan.”…
Plafond spiegel
hartenkreet
3.0 met 3 stemmen 142 Iedere avond het warme gevoel
stralend zoals zij naast mij ligt
daalt haar passionele schittering
die ik vang in één oogopslag.…
Finale Visie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 133 Ik kon die avond pas héél laat naar bed,
Want één ding moest ik absoluut nog weten,
Voordat ik op een snelsonnet ging zweten:
Heeft ‘Burning Daylight’ het alsnog gered?
Zo bleef ik turen op de scoreborden,
Tot ik er draaierig van ben geworden.…
Avond
netgedicht
2.0 met 13 stemmen 887 Zachte gloed nog net
door het openstaande raam,
waar het gordijn
golft in een vroege
herfstbries.
Een groene vlieg,
van het soort
waar ik een hekel
aan heb, vliegt
telkens opnieuw tegen
het raam.
Maar zijn vervelend
gezoem houdt op,
als hij recht in het
spinnenweb vliegt, dat
ik gisteren vergat
te vegen.
Loom verschijnt een…
Avond
poëzie
4.0 met 21 stemmen 2.853 Nauw zichtbaar wiegen op een lichte zucht
de witte bloesems in de scheemring. Ziet,
hoe langs mijn venster nog, met ras gerucht,
een enkele al te late vogel vliedt.
En ver, daar ginds, die zachtgekleurde lucht
als perlemoer, waar ied're tint vervliet
in teêrheid... Rust. Oh, wondervreemd genucht!
Want alles is bij dag zó innig niet.
Alle…
avonden
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 983 op avonden als deze
krijg ik hoofdpijn van de stilte,
van het stemloze schreeuwen
en het blindelings zien
hoe stom het ook weze
ik zweet in de kilte,
ik zwem als de meeuwen
word ik gek misschien?…
Als tieners
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 28 Het wassende water is onstuitbaar
hoe vaak het ook breekt in brede
golven op het strandje
De zon staat een half uur
boven de horizon, hand in hand
lopen we in waaiende kleren
onze vrije avond in
Mijn haren dansen
In de boot aan het eind
van de steiger kussen we
als tieners, het water klotst
en de hemel kleurt oranje
Ik zie met eigen…
sprookje
hartenkreet
3.0 met 24 stemmen 2.213 zo vliegt de avond om, de band speelt nu heel zacht.
ik hou je heel goed vast, want het is bijna middernacht.
wie kent er niet het sprookje van het meisje dat verdween
toen de klok twaalf keer sloeg.
de prins bleef achter heel alleen.…
Hetzelfde lot
hartenkreet
3.0 met 12 stemmen 4.653 Toen de schemering de mensen naar binnen riep
en het licht gebroken deze dag verliet,
opende ik met groeiend verlangen de deur
die een toegang tot het onwaarneembare schiep.
Ik liep over de lege straten en keek door
ramen naar binnen, waar mensen voor de tv zaten
en niets vermoedend hun avondeten aten,
terwijl ik keek en ik stelde me voor…
Avond
poëzie
4.0 met 6 stemmen 2.010 De bonte bloemen slapen
In zilv'ren maneschijn
Ze staan te knikkebollen
op steeltjes rank en fijn
Zacht ruist de bloeiende appelboom
Als lispt hij in een zoete droom
De dartele vogels zongen
De zon een goede nacht
En gingen vredig slapen
In nestjes warm en zacht
De nachtegaal zingt gans alleen
Zijn lied klinkt door de blaad'ren heen…
Schildering
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 436 blauw het doek, flarden wit
kalm en geel de eerste streken
dan een scheut oranje, de stof
vat vlam, vuur en gloed alom
buiten zinnen nu smijt
de Schilder met rode tonen
laat linnen bloeden, blozen
maar dan bekruipt hem spijt
open wonden stelpt hij met
een mauve pastelverband
steeds dikker, doffer, grauwer
totdat hij plots met rappe hand…
Avond aan de rivier
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 881 De zwaan van de avond
strijkt zijn veren glad
en glijdt het donker in.…
Schemer
hartenkreet
4.0 met 3 stemmen 807 de avond
de avond valt
mijn wereld gaat op in zwart
zwart
het duister sluit om mijn hart
zwart
ik
ik val
de avond
de avond valt
schemer
zwart…
Serenade
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 321 De avond kan alles aan
wat 's ochtends zo knelde
's middags zeer ontstelde
en 's nachts moest laten gaan.…
Als de avond valt
hartenkreet
3.0 met 4 stemmen 834 Als de zon haar stralen
heeft verzacht
en de uitbundigheid
van de dag is verstomd
en weer een dag
is weggekust
geven de bomen met hun
onbeweeglijk blad
een oase van rust
en de nacht
alle lief en leed
meeneemt in
onze dromen
wachtend op
een nieuwe dag
die ons weer jubelend
zal verwelkomen…