Alle inzendingen over

's Avonds rekt het licht zich langzaam uit, even nog – raakt het alles aan.…

De reiger wijkt weg met een trage vleugelslag – de zon gaat onder.…

Met de gordijnen doen we de dag toe De avond pakt ons langzaam in Gestaag gaapt slaap ons moe De radio zwijgt opvallend De TV sluit haar venster Computer zoemt zacht De deuren gaan op slot en de verwarming tikt zich stil De wereld raast buiten door We draaien het vuil van onze tanden en spuwen het terug de aarde in Ons gebit is nu om…

Dan klokt van ver de avond die haar wacht - hij landt haar dromen, kust het meisje nacht. Dit is een snelsonnet in de vorm van een luchtfiets.…

De avondzon giet een dagvol diepe kleuren – uit in de vijver.…

weer valt de avond plichtsgetrouw raap ik hem op ik kan niet zonder…

In de schemering krimpen de straatgeluiden, de huizen, ikzelf.…

Steunen is ook dragen vertel je me maar luistert men nu echt naar iemand die droomt dat oma sterft wanneer je er even niet langs zal komen en zat je daarom in de kruiwagen en zorg ik daarom elke dag voor fruit op je bord spreek je tot de antieke herinnering waarin ze lager hangen lager dan ooit tevoren dan vloeit de schande sluipend door…

Als de avond zich verweeft met de nacht en ik m'n blik hemelwaarts richt staan sterren te stralen in zilveren pracht en het schijnsel van de maan de aarde verlicht dan ervaar ik een stiltemoment en vraag mij af in welke wereld jij nu bent…

In ‘n lantaarn op ‘t balkon brand een kaars elke avond weer ‘t liedje gaat erover immers? Maar soms, wordt ze vergeten dan zeggen we de andere dag: er brand een kaars op ‘t balkon, De gehele nacht!…

'n Roos voor elk woord van liefde 'n roos voor elk mooi gebaar 'n roos voor aandacht voor een ander 'n roos voor klaarstaan voor elkaar 'n roos voor elke heftige discussie 'n roos voor elke lach in een verhaal 'n roos voor soms een pittige ruzie 'n roos voor het spreken van dezelfde taal 'n roos voor alle mooie momenten Een heel boeket…

Een ketting zoveel schakels zoveel parels Zoveel ! Waarom ? Niet vragen accepteren niet ontleden Geen verleden Parels tellen oneindig veel Vormen één ketting een geheel !…

'n Traan zoekt haar weg langs m'n wang naar beneden Waarom toch dat terugkijken ? Geniet van het heden ! Wanneer ze eenmaal stromen komen flitsen en gedachten Zelfs in mijn dromen Waarom nog langer wachten ? Laat nu maar gaan 't reinigt hart en geest Zelfs dit intense verdriet om wat ooit is geweest...…

'n Nacht vol van geluiden, 'n Nacht vol van beweging, Donker en eenzaam is vergeten zo laat jij mij herhaaldelijk weten Donkere hemel, verlicht door de maan wanneer wij samen weer op pad gaan Het hoort er nu eenmaal bij, zo is het goed Wie had dat nu ooit vermoed De nachtelijke uitstapjes elke keer aan alles komt 'n end, zo ook aan dit…

'n Dag zonder lach Is 'n dag zonder doel 'n Dag zonder schater Is 'n dag zonder gevoel 'n Dag zonder verhaal Is 'n dag zonder leven 'n Dag zonder droom Is 'n dag zonder beleven Maar 'n dag mét jou Is 'n dag zonder kou Mét een glimlach maar ook geschater Bij jou voel ik me als een vis in het water ...…

Er was eens een schipper uit Stavoren hij kreeg dagelijks de wind van voren maanden alleen op zee het zat 'm niet altijd mee liet ook graag 'n wind van achteren horen…

hoek ze hebben allemaal hun eigen leven 't ouderlijk huis is 'n dichtgeslagen boek…

Op een of andere manier krijg ik een hekel aan dat getal Vind je het echt zo slecht spuug dan eens een keer je gal Vertel en leg 't uit aan mij want tegenover 'n 4 staat 'n 10 bij mijn rijmelarij Snappen doe ik 't niet waarom geen aanvullend commentaar, weird, dus érg raar Gewoon een vier ...…

Zoveel schakels op een rij vormen samen een ketting de ene schakel die nog ontbreekt daar ben je naar op zoek Een mooi leven heb je wel maar toch mis je nog wat de sluiting van de ketting welke misschien leidt tot iets Erg bewust ben je niet op zoek maar je wilt zo graag delen de sluiting dichtklikken de ketting compleet maken Maar…

Interesse, warmte straalt uit woorden vormen zinnen 'n herkennen Luisteren 't ontdekken gevoel op één lijn Ontmoeten in taal klank verhaal Zoveel vragen evenzovele antwoorden ooit ...…

Heeft van het vrouw worden pijn maakt met haar omgeving mot had liever 'n jongen willen zijn zegt, ik maak mezelf kapot. Hopen dat dát nooit gebeurd juiste hulp van artsen, medicijnen want dit is wat je hart verscheurt als je een puber weg ziet kwijnen.…

sprakeloos klanken verloren tussen licht en duister laten zinnen zweven zoeken een weg naar het onbereikbare de wil om te aanvaarden dwaalt doelloos door wanhopige gedachten naar het zijspoor verduisteren het zicht op de toekomst waar gevleugelde woorden samenkomen in het opnieuw ontdekken van het heden daar waar de N…

De wind waait door je haren tilt beide wimpers hoog laat jouw ogen lachen blaast gehuilde tranen droog De wind fluit in je oren fluistert op zachte toon stop een keer met knokken geniet nu maar gewoon De wind stormt naar het heden soms stappen met kracht tien twee vooruit en een achteruit verwaait verleden, ongezien De wind brengt…

Voor het leven vervloekt ik wil niet dat je nog langer schuilt in de bescherming van de nacht probeer het licht weer te laten branden in je ogen laat al het grauw nu maar verdwijnen het zat te lang verankerd in het ritme van je leven te lang werden jouw gedachten vermoord blijf niet langer zoeken naar een reden van de…

jouw ogen wanneer ze mijn wereld raken zachter in verbazing, jij mens; man van duizend dromen je kleurt me in het klaverveld, het verlangen welwillend bevrijd ik fluit naar herfst en hoe hij ruist en reikt naar stille rust naar de vogel en zijn maatje die samen het antwoord voltooien in de warme ruimte van hun nest jij…

het eeuwige van gister het eeuwige van vandaag het leven zoet en zilt valt over daken en bomen een wens in je hand zo klein als geluk en het allermooiste liefhebben zoiets als vrede voor wie zwerft in een verstild moment…

Langs de klapwiekende toetsen van hoge en de lage tonen, nadert het onweer dat klettert en onheil predikt met z’n staart bliksemflitsen als z’n stokken het trommelvel beroeren, het fijnste zand oude beelden modelleren en verschraalt de dikste huid een gestalte krijgt vorm in een zilte regen, rank silhouet in tegenwind met scherpe…

Op de rand van een innerlijke beschaving waarin ik zwelg, hierin zijn de aardse glitters niet weg te denken verstrooiing heeft zich aan formules vastgehecht. het zwijgt, maakt stil, de dag wordt diffuse is mij kwijt, ik zie een schaduw in de spiegel die met zijn ego vecht, ik leg de z’n huid af maar ik ben een vreemde, een…

Zo kort mocht je maar zichtbaar zijn, zo kort maar aan de tak, de storm brak je af, met het grootste gemak. Net uitgekomen, net groen van waas, werd de wind je vandaag toch echt de baas. Daar lig je nou vlak op de grond terwijl iedereen toch echt wel vond, dat groen eindelijk tevoorschijn kwam. Maar daar lig je dan, de wind nam…

Langzaam komen de nieuwe woorden ze klinken hol in deze tijd steeds sneller beelden razen voorbij langs de chaos van vandaag oude boeken verzamelen stof maar in de luwte van de nacht laat hervonden rust de gepelde woorden leven daar tussen gekrulde ezelsoren bloeit de poëzie…