Alle inzendingen over OR alleen

van al je leugens en bedrog Het is tijd om te gaan, maar toch Nu dat ik moet kiezen, Al heb ik niets te verliezen, Is het gevoel van echt voorbij Me vreemd En al kies ik nu voor mij Ik weet Dat ik nog steeds van je hou Maar ik voel me zo eenzaam samen met jou Al zegt mijn hart dat ik je nooit vergeet Als ik moet kiezen, ben ik liever alleen…

Ineens moest ik huilen, ik accepteer mezelf niet, zou met zoveel willen ruilen, niemand die mij echt ziet, zoals ik ben, ik vraag me ook vaak af, of ik mezelf wel ken, al klinkt dit voor velen maf. Ik heb heel vaak een gevoel, waar ik niet aan wen, dat ik leef zonder doel, en maar nutteloos ben. Als ik al niet mezelf kan zijn, wie dan…

een vroege lentezon warmt mijn ziel als was jij hier aanwezig een zilte bries streelt mijn wangen als waren het jouw vingers een maalkolk van gedachten waart door mijn geest als was ik met jou aan het praten leven , hier en nu omringd door mensen en toch eenzaam en alleen een hart verscheurd door tomeloos verlangen…

alleen met zijn twee alleen met net maar een ik hield je hand vast maar jij niet langer de mijne ik aanbad je maar jij keek niet meer op alle keren dat ik 's nachts naar je luisterde terwijl jij lag te slapen in- en uitademen heel even deden we dat samen maar jij ging weer weg was je ooit echt hier?…

ik tel tot zes links de vork en rechts het mes laat gisteren herleven toen waren het er zeven en morgen misschien maar één toch niet alleen links de vork en rechts het mes…

om hier in huis te staan het licht terug te geven te spreken van het leven van leeg te mogen gaan maar ook weer vol te worden als bekers en als borden te delen brood en wijn en niet alléen te zijn…

mijn liefde in de armen van een vreemde teder en zacht niet in elke gedachte wreed en hard zo alleen in mijn eigen wereld niemand wie is deze vreemde waar ik op heb gewacht…

je ging weg en nam de zon mee en een stukje van mijn hart alles lijkt wat grijzer maar tòch ben ik wel wijzer dan te zitten treuren ik maak mijn eigen kleuren en die zon komt ook wel weer terug met jou…

Grauw en grijs is de ochtend een sluier mist bedekt het land. Een aanblik die wel went als je in het niets bent verzand. Maar je hoopt op de middag met al zijn zonnestralen. Op dat sprankje licht dat je ooit uit het niets zal halen.…

kijk hoe ik hier nu zit te wachten mij voed met tot zolang oeverloos overloop hondsmoe van het er doorheen zitten sta ik dan toch maar langzaam op vreemd er gebeurt niets en toch beweeg ik hemel en aarde…

moederziel alleen het leven voor haar schatten eindigt nooit sprokkelt splinters scherven snippers in haar kinderen verstrooid…

De kinderen spelen op het plein hun lach klinkt als heldere klokjes zo fijn om even de klas uit te zijn wat ruimte voor rennende broekjes en rokjes De kleuren zijn vrolijk en felgekleurd ze duwen en trekken en vallen ze tikken en buitelen over de grond of spelen daar buiten met ballen maar eentje staat eenzaam buiten het spel hij kijkt…

Het is zo droef al wat men weent, dat het zo diep zit, en zo alleen, en dat er in die hele schijn onnoemelijk veel schemers zijn. En zij die staan en gadeslaan het diepe innerlijk van ogen, die kijken naar hun eigen pijn, tot in hun ziel bewogen.…

Het is zo droef al wat men weent, dat het zo diep zit, en zo alleen, en dat er in die hele schijn onnoemelijk veel schemers zijn. En zij die staan en gadeslaan het diepe innerlijk van ogen, die kijken naar hun eigen pijn, tot in hun ziel bewogen.…

Alleen, maar goed.…

Dus heeft ze besloten, geen kaartje te kopen voor de trein ze liet hem vertrekken, bleef achter op het perron, alleen. Het heeft zo moeten zijn.…

Zonder jou, is de wereld anders zonder jou is ze niet compleet zonder jou bestaat de wereld niet althans.. niet voor míj…

Ik sta hier in dit bos Afgedwaald van de groepen en ik blijf maar roepen Hier sta ik op dit zachte mos zonder iets , ik ben de klos…

Je bent in gedachten, iedereen kan je zien staan. Je denkt aan de dagen dat je er echt voor moet gaan. Maar heel diep van binnen kun je de druk niet meer aan. Je bent aan het denken, niemand weet wat je nu voelt. Het enige wat ze nu zien is wat je doet. Iedereen loopt je voorbij, alsof je er niet bent. Maar ik voel de pijn die het geeft…

Een donkere wolk schuift over me heen de wereld vol mensen maar toch voel ik me alleen…

Niemand ziet me staan, Het lijkt of ik alleen ben. Maar eigenlijk weet ik, Dat er meerdere mensen zijn. Kan niemand mij het gevoel geven, Dat ik iemand ben. Iets kan. Want iedereen geeft me het gevoel, Dat ik niks ben, Niks kan. Maar... Ik kan iets, Ik ga in me zelf geloven. En misschien zie je me dan staan.…

Vrouw alleen Voelt zich alleen Ik hoor haar verhaal Herken zoveel Vrouw heeft zich geuit en krijgt weer lucht Is even niet meer op de vlucht Herken zoveel en voel opeens ook ik voel me nu niet meer zo alleen…

niet hoe Nu is het over, nu is het klaar Ik heb je opgegeven Wist ik alles van tevoren maar Dan was ik alleen gebleven…

er zijn zoveel mensen op de wereld mensen geven me haat mensen laten me alleen en daar word ik zo hard van als een steen…

ik ben alleen alleen tegen mij doen ze gemeen het doet pijn om alleen te zijn in de klas ben ik echt niet in mijn sas ze pesten me weer keer op keer niemand let op mij ik sta er zo alleen bij het is niet fijn om alleen te zijn snap jij ook wat ik bedoel en hoe ik me voel?…

-Leave me and never come back- Laat me alleen Ik wil je niet horen Ga weg, ik wil je nooit meer zien Het gaat om jou twijfel niet Je bent altijd in mijn gedachten Laat me met rust Maar blijf bij me Kom alsjeblieft terug Wie je ook bent Laat me niet alleen Ik wil niet zonder iemand als jij…

ik hoorde van enige lieve mensen die ik ken dat ik niet de enige ben ik ben niet de enige met dit gevoel sommige mensen die dit lezen begrijpen wat ik bedoel alleen is zo alleen waarom?…

En laat ik je moederziel alleen.…

Alles wat ik doe doe ik uit liefde Alles wat ik schrijf schrijf ik uit liefde Alles wat ik zing is over de liefde Mijn liefde voor jou Maar alles gaat aan mij voorbij Ik gaf een groot feest maar dat is geweest En nu ben ik alleen…

minder verwachten en rusten anders alleen dat is alles dat ik niet wil ik zet de balkondeur wat verder open een tram vol mensen rijdt krassend op de rails voorbij…