Alle inzendingen over OR feest

je glimlach had magie diepte zinnen uit hun lethargie liet ze dansen door betovering ogen sjansten in verovering de dame boeide passie gloeide ik moest helaas het feest verlaten mijn partner kreeg haar glimlach in de gaten…

Op een feest altijd even de nacht in lopen -- en de vreugde zien.…

als Poetin sterft is treuren dan terecht? veel mensen rouwen écht niet om die kwal zijn oorlogswaan bracht één groot tranendal dus vind die Poetin fans geRUSt ook slecht het wachten op zijn uitvaart is geen straf we zullen immers dansen op zijn graf…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Gods Engel komt! Een stralengloed Omschijnt de rotsspelonk: Het aardrijk beeft, dat Jezus bloed - Het bloed der Onschuld dronk! De grafsteen wijkt voor Hemelkracht; De bleke wachters vliên. Daar rijst hij, uit der doden nacht, Die geen verderf zou' zien! Triomf! hij won de zegekroon; Hij heeft de Dood…

Bij een nieuwjaar De eerste handen Afgerukt - was het Maar bij een Paar vingers gebleven - De eerste ogen Die in dit leven Nooit meer zullen Zien, terwijl de Tijd zonder mededogen Doorgaat met waar het Mee bezig was - De mate van menselijk Lijden te meten - En de eerste dode Weer is gevallen Bij een grimmig feest…

Wat als de Sint geen Sint was maar een trol wiens trek in kinderen niet kon verjaren en als zijn Pieten eens kobolden waren beneveld en verhit door alcohol dan was er niemand die er zin in had en voerden we geen zwartepietdebat.…

Het was ergens feest, er ligt braaksel in de goot – feest voor de spreeuwen.…

Musici dansen op ongelijke benen -- vuur uit de stenen.…

we hadden een feest georganiseerd voor hem die ons al die jaren trouw terzijde stond we hadden een lied gecomponeerd we konden onze lof niet op hij was goed, groot en geweldig om acht uur zou het beginnen maar om kwart voor zeven ging al de bel het feestvarken zat toen nog in bad we riepen naar boven: het is voor jou, het is de Daddel…

niets alleen dat ik vrijdag 55 werd definitief op weg naar de 60 en dat we elkaar alleen maar zout van gisteren in de ogen wrijven het had peper kunnen zijn vandaag gele rijst gegeten de kip met tamarinde bereid met perenjenever geklonken aan het gestorvene gedacht…

druif met nog een klein stukje pit Wij blijven op dit zilveren blad en -feest Totdat een hongerige feestganger of -dood ons uit ons lijden verlost…

Mijn moeder schrijft géén enkel gedicht Haar gedachten zijn zo licht, zij zegt de liedjes van haar vader in het Gents Soms zingt zij in het Frans om aarzelend te blijven steken in onbekend en vraagt haar woordenboek en toeverlaat om raad Samen breien wij de regels recht en rond dansen heupwiegend op de brug van Avignon begroeten de ochtendzon…

Het leven is een feest dat iedereen wel kent. Je bent er ooit geweest, er klonk een nare band. Je had geen conversatie, je keek steeds op de klok. De enige compensatie lag in een flinke slok.…

carnaval viert zichzelf in de verwrongen lach der dwazen vertoont een gelaat dat eens per jaar nauwelijks verholen eerlijk lijkt onthult het masker dat afgezet de val markeert van het fatsoen raapt zich samen als hoopje ellende het viert zichzelf de eerlijkheid toe…

Gehuld in Egyptisch kostuum Cleopatra is haar naam deze avond, deze nacht laat zij zich helemaal gaan zwarte lijnen in een donker gezicht gouden ogen op de mensen gericht muziek en menig drankje laten stemming komen dansen, swingen, heupen los niets is haar te dol haar hoofd slaat op hol vervoert haar naar oosterse dromen…

daar voorbij ligt Een meeslepend verhaal, een ontroerend gedicht Ze is veel meer dan een brochure voor een vakantie Niet slechts een een-dimensionale garantie Ze is vooral de beleving van de reis Een zonsondergang in Kenia, noorderlicht boven het poolijs Ze is niet alleen de vrolijke uitnodiging van lokkende kleuren Nog veel meer is ze het feest…

getrouw en gebonden bruid ongeschonden bruiloft onstuimig feest getuige is een beest. bruid innig gekust ruzie nog gesust kapers op de kust geen nacht meer rust. 1979.…

Ach wat was het meisje treurig nog niet eens thuis daar lieten haar bloemen al hun kopje hangen zij kon haar oogjes niet geloven een traantje kwam naar boven en wat was dat plukken toch een feest geweest…

kruisten Was er geen weg meer terug De draden van het web sponnen Zich razendsnel tot een mooi En sterk weefsel, dat Mits zorgvuldig behandeld Niet stuk te krijgen zou zijn Hij de schering, ik de inslag Ik liet zijn glimlach geboren Worden, om er elke keer weer Hulpelozer in onder te gaan Alleen wij hadden bestaan Het was het wilde feest…

de kalender was al vele jaren niet afgestoft vergeling sloeg toe, niet alleen op het behang op het raam tikte de tijd, een te lange tak die had weten te ontsnappen probeerde het steeds opnieuw uiteindelijk opende ze de ramen waardoor de zon haar ten dans vroeg stilletjes kroop de prille lente naar binnen…

talloze kransjes en dennen worden gegijzeld omwille van de binnenrukkende sfeer zelfs de bijlmerbajes wordt ermee behangen en centraal twinkelt met twijgjes en lampjes welkom reizigers: in dit kermisachtig onthaal zijn de kinderen onnozel genoeg om te beloven dat ze nog steeds in de kerstman geloven? ik zag hoe de eerwaarde werd beschoten…

Wat is het toch weer een feest Wanneer het weekend is aangebroken En ik even mijn gedachten kan legen in de prullenbak Zodat mijn emotie en geweten de hoofdlijnen zijn Voor in het weekend, als ik weer eens lekker Uit mijn dak ga in de discotheek of als het weer Eens mooi weer wordt, want dat was het vandaag Toch wel redelijk en morgen is het…

de oude Eusebius met haar imposante pilasters midden in de stad aan de IJssel van de eeuwenoude koek heeft geen weet dat een Bourgondiër op koorhoogte net om de hoek in een middeleeuws gewelf zich vergrijpt aan de borsten van de Dame Blanche uitdagend gekleed met warme chocolade: hij gaf haar geen enkele kans tegenover hem weet…

Ik vier het feest van de bloemen en voel me ontspannen en vredig. In elk bloeiend ogenblik wordt mijn toekomst geboren en sterft mijn verleden. Ik streef geen mooie bloem meer na maar wil enkel genieten van mijn prachtige bloesem en me thuis voelen in mijn bloeiende bloem.…

Vandaag is Julia jarig Vandaag is het groot feest Vandaag is het Julia's dag Vandaag geniet Julia het meest. Vandaag mag zij zitten Op de mooi versierde stoel Vandaag krijgt Julia kadootjes En waarschijnlijk een heleboel.…

daar waar de IJssel stroomt was er een dichterlijk ontmoeten een kunstenaar met zwarte hoed toverde er warme welkomstgroeten de zon belichtte de ramen het uitzicht op de Hanzestad bloemlezingen leken te blozen op elk beschreven blad dichtmaatjes van ver brachten rust zo heel dichtbij muzikanten speelden vol souplesse de mooiste…

de kracht van het leven ik vind het toch hoopvol golft het in mij als een geschenk komt het voorbij wat eens was, zal ik, wil ik niet vergeten het verleden hangt als een amulet, een juweel op het midden van mijn hart het rust in verknochtheid het heden stroomt vol dynamiek en euforie mijn levensader nipt vraagt en ontvangt…

Het is mooi ruw-rond het slachten een heus karwei het kosten een feest…

voel je niet aangesproken niets is minder waar vandaag mag het spoken wij zijn daar in het oude pand met buiten een vlag twee sleutels en een rand wat rood en wit geeft dat mag een lint van licht dit omwille van de vrijheid het is je plicht zonder enige vorm van strijd…