Alle inzendingen over OR geven OR leven

In de lente gaan de krokussen groeien en kijk die narcissen eens mooi bloeien er huppelen lammeren in de wei net als jij en ik zijn ze heel erg blij in de zomer gaan we naar het strand bouwen een groot kasteel van zand en dan gaan we zwemmen in de zee kom op, wie gaat er met ons mee? in de herfst: die prachtige kleuren. ruik je ook die…

Vanuit de keuken kijk ik uit op de tuin waar vogels zoeken naar zaad en pieren de esdoorn heeft nog een kale kruin blauwe druifjes rinkelen met hun belletjes de eerste lentejurkjes geven mij zwier geen idee wat de nieuwste mode wordt de krant verkreukel ik tot oud papier gastvrijheid pruttelt in de koffiepot de buurvrouw zet haar raam al…

Op een lage rommelzolder zat een lieve teddybeer hij was behoorlijk gehavend maar ook op en top een heer hij zat naast een roze auto eentje met een open dak die auto ging al jaren mee miste wel een beetje lak er lagen ook een pintol een bal en een kapotte schop zomaar tussen Hobbelpaard Stoere Ben en Barbiepop Beer had scheuren…

De blauwe lucht is boven De grond is beneden Ik zit op de wolken Zo voel ik leven Zweven De natuur is dichtbij Ik was beneveld In een waas voorbij gekomen Ik kijk naar beneden Leven Toekomst is lucht Niks voorgenomen In mijn hoofd mijn dromen Ik vind je teder Geven…

vonkend slijpt leven weerbarstige randen bij een regen vuur vertelt van uur tot uur de opgeslagen emoties uit een twistpartij die vrij blijft van fysieke confrontatie het is geen spel spelen heeft al lang zijn charme verloren aan het langste eind waar geven en nemen vaak te goeder trouw de smaakmakers zijn om misverstand en ruzie…

ik voelde haar verre blik uit de witblauwe kou van de vroege ochtend en herkende al jouw warme vibrerende intensiteit nooit ben jij alleen omdat jij levenslang gedeeld hebt voorbeelden ongemerkt hebt weg gegeven aan allen die leven zo ook je lichaamstaal die het verschil tot in de puntjes kan aanvullen en onbewust liefde…

een gele denkhoed, emmers vol liefde, handen en armen - meer heb ik niet te bieden, plus ongenoemde eigen ervaring ik ben er, als ze gaat maakt ze rechtsomkeert dan keer ik mee het is gebeurd en dat is dat alles wordt meegeweven in de lange wollige sjaal van mijn leven…

ik zag zand tussen je vingers verglijden in een constante stroom van stukjes lijden een enkeling glinsterde positief vlaagde speels in de wind het blonde van een kind een constante trits boodschapte zwaartekrachtmoedig altijd inwisselbaar en diepbedroevend jouw handen hebben teveel leven gegeven in de afgelopen jaren zonder…

verzuurd op zoek naar zonnelicht zwicht al ras elk innerlijk vuur voor een dekken met de mantel die zwak wel van gemak voorziet maar beslist geen warmte geeft opgebrand raakt hij die zweeft zonder zijn hoge vlucht te schermen voor de sis van tegenwind die ijzig wee doet kermen laaien kan alleen met gloed hij die niet om winnen geeft…

ik zocht mijn schatten in het kleine hebbeding dacht de ander te verrassen maar er schortte iets aan mijn verzameling ik bleef maar op ze passen om iets weg te geven was helaas al lang geen optie meer gebleken ik voelde macht met bling en glitter om me heen dacht me minder vaak alleen ben ineens gestopt zag mijn vrienden zo verdwijnen…

al jong heb ik mij omgeven met stukjes leven die ik belangrijk vond een lieve blik een leuke lach van een warme mond die ik graag zag zij maakten de dag die ik voor het slapen gaan nog eens liet passeren toch ontbrak er wat iets waar ik geen vat op had liefde uit mijn hart kleine handen namen maar stukjes van mezelf geven…

ze zeggen dat hij verder leeft in mensen van de buurt die door hun paasvreugde laten zien dat blij leven nooit verzuurt! ze zeggen dat hij verder leeft in elke mens van goede wil, die zich graag ten volle geeft liefst ongezien en stil.…

handenvol heb jij gegeven aan ieder die dat vroeg je bron leek onuitputtelijk omdat jij steeds dieper groef totdat de bodem ketste jij wat restte gaf je laatste lach pas na het breken groeide stukjes eigen leven een eerste lente onervaren nog in geur maar wel jouw vorm en kleur…

ik heb jouw tijd genomen je nachten bevolkt met dromen dagen gevuld met bloemengeur donkere kanten van wolken bekroond met de bladgouden rand van de zon ben de melodie voor jouw woorden die in liefde tot lied zijn geboren jouw plotseling verschijnen geeft mijn leven verlangens die nooit meer zullen verdwijnen…

ik zie wat uit jouw handen komt het heeft de kleur van liefde er is geen vergelijk als ik naar anderen kijk jouw vorm toont eigenheid iets unieks dat nooit een tweede schaduw heeft jij legt je ziel in alles wat je geeft…

wil je glimlach meten tracht de donkere blik in je ogen te wegen maar er is geen vergelijk jouw elegantie het neusje in schijnbare arrogantie steekt boven alles uit door je stem klinkt warme muziek juist dat toontje hoger maakt jou uniek het ijken van liefde kent geen aardse eisen jouw norm raakt aan hemelse paradijzen…

ik wist met een handvol mist je blik te omfloersen nog scheen de zon maar tussen bomen kroop schaduw omhoog wij liepen niet meer maar dansten los van de aarde verloren gewicht zwevend op lucht samen liefde uitstralend in de cirkel van leven geven smolt ons tot één zag in je ogen de wereld veranderen in landen liftte geluk met…

jij hebt de hand die naar de korenbloemen wijst blauw bloeiend in het veld ogen die mij paden laten zien die ik nooit belopen heb een stem oplichtend in geluid van ons gezamenlijk gebed lippen die nooit nee hebben gezegd zachter kussen dan fluweel daarom heb ik heel lief je hart gestolen want jij hebt zo eindeloos veel…

mijn uitgestoken hand heb jij gepakt ik zag je levenslijnen je voelde warm aan een kleine palm waarin lange vingers overheersten zij vertelden in beweeglijkheid over je leven de drang om steeds te geven voor nemen maakte jij nooit tijd daar was je niet op voorbereid ik heb je vastgepakt op het keerpunt in bestaan toen jij jezelf…

Hoogste leven is de liefde leven, Liefde is het willig zich begeven, Naar gemeenschap, om te zijn een deel Van het eeuwig zingend algeheel. Liefde is u weten aangedreven, En u voelen door het ruim geheven Als een vogel, hij duikt op en neer, Aan de luchten hangt hij in zijn veer.…

vaardige vingers vlechten de madeliefjes tot krans jij hebt mij in geel wit met lente omhangen jouw armen reiken mij zomerse warmte jij hebt geven tot talent van het leven gemaakt bent daarvoor vaak tot op de bodem gegaan streef naar balans geef nemen nou ook eens een kans…

dat ik een leven heb gehad leed beitelt traag de diepe rimpels tot op vandaag plezier en verdriet liggen zo dicht bij elkaar lachen en wenen bieden iets een onvoorspelbaar... levenslied want in het leven is het altijd geven en nemen alleen ongevoeligen verstaan dit niet!…

Alsof ik gesommeerd word, zonder vragen me over te geven aan jou. Bescherm jij dan wel mijn koude hart?…

Het komt zoals het komt Het gaat zoals het gaat Dit is het leven Dit is waar het staat Dit zijn de feiten Dit is ons zijn We geven toe En voorkomen pijn We zijn allemaal speciaal En doen ons leven Welkom in de wereld Laten we gaan geven…

Wij spelen een spel, mastermind daar we houden van geven en nemen verslavend aan elkaar en aan het spel en niet de wil om simpel te verliezen. Ik sluit nu toch mijn ogen want het kaarslicht dooft nu langzaam je voelt mijn warmte, je voelt mij zo geven wij elkaar het leven.…

en geven mag…

ik heb ze weer als rots gezien de stukken steen die in mijn handen wegen ze delen plaats en tijd met mij geraapt om leven meer gewicht te geven ik ben slechts passant hun voorland is het zand de ongeziene korrels vol herinnering want eeuwigheid breekt rotsen tot woestijnen ik raakte ze, zij wisten mijn emoties te verkleinen…

zij zichzelf dreigt te verliezen Hoe machteloos kan iemand zich voelen Als je door overmacht niets meer heb te kiezen Met de laatste wortels Klemt ze zich vast aan de grond Wanhopend op een moment windstilte Maar de storm heeft haar teveel verwond Haar tranen vloeien als ze breekt Uit alle macht heeft ze het geprobeerd Leven in een leven…

Geven, ‘t lag niet in zijn aard, bleef inhalig heel zijn leven, in vergaren heel bedreven, een echte gierigaard. Vriendschap bleef hem ook bespaard, geen talent om liefde te geven, geven, ‘t lag niet in zijn aard, bleef inhalig heel zijn leven.…

Wees niet bang om anders te zijn De meerderheid heeft niet altijd gelijk. Iemands waarde wordt gemeten naar wat hij anderen geeft.…