564 resultaten.
Versterven
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 124 wanneer ik nu het land bekijk
dan vliegen de raven
niet meer op
alsof ze thuis gekomen zijn
verstommen de dagen
vertraagt het denken in ijs
de herinnering blijft
boven een dun sneeuwtapijt
verdwalen prille lentekleuren
in een verwaterd grijs
trekken daar jaargetijden
tot een puntig gemis…
Onstuimige winter
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 388 de winter dicht zegevierend
op de volheid van stemming
die zijn verband is met het jaargetijde
door alles te geven
op grote schaal
de kracht van de natuur
ontboezemd zijn witte schoonheid
prachtig besneeuwd
zodat alle ogen op haar gericht zijn
dat wordt door lief en leed met elkaar gedeeld
overal in ons land...…
Mijn tuin
netgedicht
3.0 met 92 stemmen 14.032 Lindebomen, eiken dromen
verse knoppen aan een tak
zwaluwen en eendenliefde
geur van leven en nieuw blad
Lindebomen, eiken dromen
wilgen langs de waterkant
zonnestralen, bootjes komen
zomerzotheid aan het strand
Lindebomen, eiken dromen
beukend in de straffe wind
regenwolken, waterkolken
want de winter komt in zicht
Lindebomen, eiken…
't jaar
netgedicht
3.0 met 62 stemmen 16.586 diep snuivend
door het bos lopen
lentegeuren keuren
lentekleuren geuren
voorzichtig de knopen
van je jas losmaken
kijken hoe het gras groeit
samen luisteren
naar het kleine meisje
dat gevoelig is
voor ontluikend groen
zomersproeten tellen
op een verbrand gezicht
zus bedelven onder de zonnebrand
pa ingraven terwijl hij slaapt
twintig…
Goud
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 579 ik denk nog hoopvol dat het zomer is
maar spinnen weven al hun herfstgordijnen
ze wachten in de fraai gesponnen lijnen
Tot een insect zich dodelijk vergist
wanneer een najaarsstorm de kleuren wist
uit bladerkronen zal het bos verkwijnen
en telkens weer bevangt mij droefenis
om dit massale sterven zonder pijnen
ondanks de warme zon krijg…
Weemoed
hartenkreet
3.0 met 5 stemmen 477 Nee, het is niet
Het onophoudelijk ruisen
Van regen
Niet het grijs
Dat zijn deken
Over de huizen legt
En in stilte
Mijn oren verdooft
Niet het ontbreken
Van vogelgeritsel
Onder de pannen
Ook niet de geur van stamppot
Wat me weemoedig maakt:
Het ontbreken
Van uitbundig zonlicht
Kinderstemmetjes
Laat op straat
Geuren…
De vier jaargetijden...
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 516 Het jaar ontspringt door jouw prille groei
ontplooit zachte zonneschijn en bladeren
nieuw leven dwarrelt in velden en op luchtstromen
kleine stapjes op fragiele pootjes op weg naar de zomer…
Het leven ontpopt zich in volle teugen
welige bloei der natuur in prachtige nuances
stranden in overvloed met adoreerde zonverwanten
in afwachting van…
Overgang
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 626 Straks steken takken
kale vingers
naar de kroon
Eerst
zullen ze zich verliezen
in rood en geel
en vlammen
Pijnloos
Bedroefd
Om wat verloren gaat
in slechts
één jaar.
Alweer een jaar.…
Ach II
netgedicht
3.0 met 17 stemmen 935 Je bent zo'n park vol stille bomen
midden in een zomerdrukke stad
Zo'n lege bank aan spiegelwater
Een knisperend oktoberblad
Je bent zo'n onbevoetstapt sneeuwveld
de ijsjas om een tere tak
Zo'n krokusveld op een rotonde
lichtparels door een wolkendak
Je bestaan kleurt mijn seizoenen
Van mijn decembers maak je mei
Ik kan alleen…
Winter
hartenkreet
2.0 met 9 stemmen 815 ik lig languit sneeuw te zijn
in sneeuw met in mijn rug
de broze adem van de aarde
ben overvlokt door kristallijne
klanken en keer terug naar
mijn begin mijn kern mijn stof
ik diep in winter
winter diep in mij…
Herfst
hartenkreet
2.0 met 4 stemmen 536 De wolken spelen hun kiekeboe
Met de zon; een eind'loos spel
De toeschouwer vermoedt het wel
De zon die wint, maar hoe?
Er komen er steeds meer aangezwalkt
Het luchtruim overhuivend
Het liefst had je ze al schuivend
Voorgoed daarboven verschalkt
Want de zon is je beste vrind
Die geeft je levensmoed
Het seizoen heeft al zo ingeboet
Je…
lente
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 784 het nevellaken ligt glad en schoon
te wachten op de dauw
meedogenloos en kil
op het nieuwe blad, zo pril
een zware last
nu reeds te dragen
wachtend op het dagen
kwetsbaar zijn de knoppen
zich persend uit het hout
smachtend naar de lentezon
de ochtend is nog koud…
Dag zomer
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 657 Maar duiven vliegen nooit
naar grijze kusten ze laten zich
in bonte kleuren verven zodat
ze op spechten lijken tikken
zomertijden weg
de tillen staan leeg er druppelt
bloed het afgehakte kopje reikt
oogloos naar de sterren die
zachtjesaan verdwijnen tussen
wiekgeklapper en vale maan
het wordt herfst een laatste vlinder
waaiert versleten…
HERFST
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 782 jij herfst
met jouw verdriet van sterven
jij bent zo mooi
zo echt
als ik je zie
wil ik me voor eeuwig
in je schoot werpen
om eindelijk veilig te zijn
ja herfst jij
bij jou wil ik zijn
omringd door jouw bladeren
je geurende kleuren
alsjeblieft, herfst
mag ik me in jouw schoot werpen
ik zal heel stil zijn
doodstil…
Herfstbladeren
netgedicht
3.0 met 13 stemmen 889 Gekleurd gekruld en okergeel
Pronk je voor mijn vensterraam
even nog genietend van je laatste uren
voor de fatale val
tussen kastanjes en verdroogde blaren
in een plas of op het kort gemaaide gras
nog niets vermoedend van de lange tocht
schuilend voor de koude wind
onder hopen lotgenoten...
in de grijze deemstering
hoor ik je ritselen en rillen…
tijdelijk sterven
netgedicht
4.0 met 14 stemmen 448 draag met mij bakstenen
in de mist van de ochtend
de nazomer lijkt te wenen
als ik kniel in het zand
een pad wil ik bedenken
naar het naderend
kale bomenland
ik herken het jaargetij
dat over een zwoele grens
de zon dieper laat dalen
en licht vooruit schijnt
op tijdelijke sterven
zo vreemd
maar toch weer
mijn innige wens;
stilte…
Bevaarbaar, de herfst
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 307 De plassen
na 'n plotse plensbui
De stroompjes
in de gulpende goot
Boomblad
als gammel vaartuig
De wind
duwt en trekt
trekt en duwt
onverminderd, onvermoeibaar
Herfst, bevaarbaar.…
Herfstliedje
netgedicht
3.0 met 8 stemmen 416 't is steeds
't zelfde liedje
in de schemer
van dit stukje leven :
't regent, 't zegent
de pannen worden nat
van mij mogen ze
als ik maar droog blijf
nu even geen droge draad
meer aan m'n lijf
want wind en regen
hebben een verbond
zo draait 't wiel
van jaargetijden rond
en zal na regen
wel zonneschijn komen
laat…
Sakura
netgedicht
4.0 met 23 stemmen 664 Noordenwind
oud en bleek
je ruikt naar hars
je prikt met naalden.
Noordenwind
de bomen kraken
maar je bent te laat, te laat!
De winter ligt begraven
onder kersenbloesem.…
Lentefeest
netgedicht
1.0 met 75 stemmen 6.020 want
duizelingwekkend
hoog
zweef je over alle hekjes
drie snelle wielen en vier sterke armen
verder en verder en verder
langs dijken en rosgekopte grutto's
als marskramers
op pad
almaar rechtdoor
alle uitspanningen dicht
want maandag dinsdag
zondag is de dag des Heren
eten genadebrood
en moedermelk
en alle vogels zingen
en…
En de hemel was ongeschonden
netgedicht
1.0 met 7 stemmen 423 De lente
berstte uit
en overal brak de grasmat open en
spuugde madeliefjes en krokusjes
verliefde paartjes
kropen uit het slijk
en nestelden zich
onder de bomen
buggy's en parasols
plooiden zich stralend
uit het groen
kleedjes in alle soorten en maten
vouwden zich uit de aarde
blote babybeentjes
ontweken het kriebelig gras
kevertjes…
overlevering
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 220 de herfstwind haast zich
door de brede boulevard
trekt een wervelend spoor
in het verlaten afval
schuurt meedogenloos langs huid
en opengewaaide jas
knarsend, razend, oogverblindend
slaat hij een bres
in gedroomde zandkastelen
over de barre vlakte
hinkelt een opgejaagde plastic stoel
het kind snakt naar adem
zijn schreeuw bedolven…
Plantaardig
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 587 als struikspreker
geniet ik van
alle seizoenen
in de lente
groeit mijn publiek
de holle weg
in de zomer
als schaduwkritiek
op een herfst
gedicht
om te zoenen
in een winter
lang geleden
schreef ik
plantaardige wijsheden…
Tot in de teerste kern
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 238 een licht geklater
over zilverglanzend water
weer buigt het riet nederig diep
mussen neuriën voort
hoog aan de zwakke wind
breekt de zon door nevelslierten heen
alles licht op
in verschillende kleuren
tot in de teerste kern
treed het binnenin je hart
verwarmt daardoor al het aardse leven
op gewenste momenten
in het ritme van seizoenen…
4 seizoenen
hartenkreet
4.0 met 5 stemmen 527 Vier korte gedichten
Winter
De kou bevalt me wel.
Ze neemt de plaats in
Waar je leegte is.
Voorjaaar.
De voorzichtige zon
Bevalt me wel.
Ze neemt de plaats in
Waar je leegte was.
Zomer
De warmte bevalt me wel
Ze neemt je plaats in
Nu kan ik wel zonder je.
Herfst
De wind bevalt me wel.
Ze fluit in mijn oren,
En roept steeds…
Vol bewondering
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 319 met geoefende vingers
schrijf je levende letters op gevoel
die tussen zon en maan zwieren
bij het maartse lentelicht
gouden zonnestralen vallen
op vers wuivend zacht groengras
deze waarneembare realiteit
geeft nieuwe levenskracht
rijpt tot ontplooiing
gedurende het groeiseizoen
raak je vol bewondering geïnspireerd
door de pracht van…
In klare taal
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 239 het jaargetijde bloost
waar de vurige zon de einder kust
de zilte golven doorklieven
als een meditatie ontspanning
waar adem lucht geeft
in “klare taal”
spreekt de zee geschiedenis
óngepenseeld in een stijl
dit doet mij denken aan
dat jij jij bent
je doet wat je moet doen
in ieder seizoen……
na het laatste blad
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 223 ze zijn me dierbaar
zowel de doden als de levenden
waar ik nu aan denk
de bomen hebben even stilgestaan
een rij gevormd als een erehaag
maar gaan nu weer hun eigen weg
’t is goed geweest ritselen ze zachtjes
voor een laatste keer
eren koning winter
in een naaktheid die geen mens bezitten kan…
Voortreffelijk
netgedicht
3.0 met 7 stemmen 246 zo superieur
wisselen de seizoenen
in verbondenheid…
wit
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 279 het wegdek
wit
de daken
wit
de auto's
wit
sinds gisteren
heb ook ik
geen kleur
meer…