152 resultaten.
Waarheidsvinding
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 82 ik heb mezelf tot glas gedwongen
om schijnbaar te zijn, transparant
een kerend blad, onthecht, een
boom in weerloos kale toestand
in het portaal van spijt, vermagerd
tot rafelige twijfel, om te keren,
woorden te herroepen. Gewoon, om
me tegen een geweten te verweren…
Presentatie
snelsonnet
4.0 met 4 stemmen 546 Eén kwestie staat voor mij centraal vandaag:
‘To buy or not to buy?’, dát is de vraag!…
We can come an end
snelsonnet
5.0 met 6 stemmen 159 Waarom die domme vragen Valentijn
Ík hoef die keeper toch niet af te bellen
Je stelt alleen maar vragen om te rellen
Ik geef geen antwoord meer aan zo´n chagrijn
Dead or the Gladiolus in Qatar
Ook sunder Cillessen come we best far…
Blind verlangen
netgedicht
4.0 met 24 stemmen 1.213 aldoor
verwachten
is trachten
een onthecht verleden,
al dan niet gewild,
in pijn te hervinden
en verschijnt
verlatenheid opnieuw
als het sterven dan herleeft
en mijn ziel zich spiegelt
aan de blinde linde
zal nimmer
de dolende echo vergaan
die het verlangen
in de toekomst weeft…
Tabé V&D
snelsonnet
4.0 met 3 stemmen 277 Ooit kon een mens voor alles daar terecht
Van elastiekjes tot en met een keuken
Steeds trachtte men de zaak weer op te leuken
Maar raakten klanten stap voor stap onthecht
En voor het instituut voorgoed gaat stoppen
Mag ieder nog een maand nostalgisch shoppen…
dingen die niet gezegd mogen worden (2)
netgedicht
3.0 met 4 stemmen 141 een stilte in het kind
de onderstroom van
wat niet gezegd wordt
in een huis zonder lucht
lopen tijd en ruimte
tandenknarsend vast
zonder beweging stremt
het kleine leven
ziet de wereld zwart
aan de rafelranden van
de afgebroken taal sterft
het onthechte kinderhart…
Het Credo van de Dichter
netgedicht
3.0 met 12 stemmen 135 de dichter moet in
de onthechting thuisraken
de gespletenheid helen
de chaos bedwingen
de veelheid van ditjes
en datjes temmen om niet
te worden opgegeten
de poëet moet zonder
verdrinken over schotsen-
en-scheven van kolkende
rivieren springen
om langgezochte tekens
te bereiken te omhelzen
misschien…
De dood van de verte
netgedicht
3.0 met 23 stemmen 801 ik roep naar de zingende merel
die trippelt over pannen met mos
van het aflopende dak van toen
in het heden maar van de toekomst los
wil de vogel voor mezelf
als een schutsvrouwe op mijn hand
die liefde kleurt op een blazoen
in het verleden
doch blijkt reeds
van mijn toekomst los
*
zij is al bij leven
door onthechting overmand…
slinger
netgedicht
4.0 met 2 stemmen 74 in tijden van ontwrichting
raak je de bevroren ondergrond
van een onbewogen onthechting
blootgesteld aan blikken
die je onbarmhartig
van buiten naar binnen keren
het naakte bestaan
meer is er niet
laat je van hier naar nergens gaan
in tijden van ontwrichting
wacht je op de slinger die alles
terug in beweging draait…
Licht geworteld
netgedicht
5.0 met 1 stemmen 120 de stam
is licht geworteld
in onthechten
buigzaamheid
van twijg en tak
is wat verzwakt
toch straal jij
met trotse kracht
weerbarstigheid
de balans is fragiel
in confrontatie voelt
jouw weerstand iel
buig maar en
kom langzaam op
ook zo bereik je ooit de top…
vliegen
netgedicht
4.0 met 1 stemmen 113 zijn warrige woorden
kunnen niet langer bezweren
verstrooid waaien ze uiteen
met karige bagage
vederlicht onthecht staat hij
aan de rand van de wereld
de angst danst in
zijn tollende hoofd:
hij gaat vliegen
niemand hoorde het
breekbare geluid op
het geruisloze asfalt…
schaduwbeeld
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 Zwemmend in ’t water
zulks toekomst vergetend
verpozend onder ’t lover
de hitte van ’t heden verloochenend
In elke bespieding Alleen te zijn
bezwangerd en bezwaard
van loden hitte
vervreemd en onthecht te zijn
verteerd door de vele gedaantes
van verbeelding…
See.
hartenkreet
3.0 met 6 stemmen 453 See
How softly
The wind blows
Through my garden
How gently
Of love
To my roses
It speaks
Moved
By its tender touch,
The roses tremble
With emotion
Or so
It seems…
Kleurbekentenis
snelsonnet
3.0 met 16 stemmen 616 Ach, denk aan Michael Jackson, take it light;
it doesn't matter if you're black or white.…
Totaal onthecht
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 99 gezichten
op tal van perrons waarvan
wij nauwelijks het bestaan wisten
wij gingen langs
namen alles mee in een
nog niet ingepakt herinneren
door gehaast vertrek van overzee
proeven lucht in
duizend andere smaken
zien huizen en gebouwen
die wij thuis niet kunnen maken
stoppen op
vreemde plaatsen
het voelt niet echt
wij zijn totaal onthecht…
Bloot komend gevoel
netgedicht
1.0 met 5 stemmen 92 ik heb het proces
van vervlechten
gestopt door onthechten
rustig pluis ik
mijn netwerk tot rafels
zonder iets te vergruizen
weet dat ieder contact
nog bruist van emoties
in bloot komend gevoel
waar oppervlak lacht
huist onderhuids
nog altijd onzekerheid
want ook vandaag
sluit geen enkele
toekomst definitief uit…
de omhelzing
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 125 alles van
waarde draag
ik met me mee
ik leer het
onthechten
ik oefen om
het licht op tijd
uit te doen in
een onbekende
ruimte op een
ongekend uur
niet langer vermalen
in de machinaties
van een bovenaards
medisch mirakel
in een Lourdesgrot
of in de aardse
wonderen van
de techniek
mijn waarheid is
draaglijk als…
Patron
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 206 so I guess
that thy art incomplete alike
or art thou good a friend and thus
believing firm applaud thy must
Though poetry is not my thing
my roerbak sells, thou art buying…
Prima vera
netgedicht
1.0 met 4 stemmen 67 Come rain or shine, het was des kiezers wens
Maar of het lukken zal, dat weet geen mens
Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en
de reactie daarop van Bet Weter…
versterven
netgedicht
3.0 met 48 stemmen 1.492 wat is het toch
dat in mij zo
dreigt weg te vloeien
ligt er misschien
een voortschrijdende
onthechting te broeien
of verlies ik de wereld uit het oog
alwaar in de gejaagde mallemolen
het steigerend paard mij afwerpt
om mij, in wat nog rest aan adem,
even rond te laten dolen
schuurt de tijd soms aan het stof
dat over mijn beleving…
verlangen
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 162 de rusteloze reizen waarin
hoogte en diepte grillig
van gedaante verwisselen
vermenigvuldigen de onthechting
voor de wees op drift
ongekende niet gestilde
verlangens naar verre
veelbelovende verten waar
hoog en diep hun eeuwige
slaap slapen
de hitte brandt
onder zijn voeten
de bestemming ontreddert
ontneemt ieder zicht
het hazenpad…
Is die zoen van jou wel echt?
hartenkreet
3.0 met 2 stemmen 569 Is die zoen van jou wel echt?
Die hand, die lach?
Ben je werkelijk zo aardig
Dat iedereen je mag?
Was dat geen zenuwtrek
Die je onrust haast verried?
Ligt er onder deze maskerade
Een diepe leegte niet?
Of is het wezenlijke dat ik van je ken
Of denk te weten
Zo vervormd door de tijd
Dat het is vergaan, versleten?
Ligt het soms verborgen…
Avond
gedicht
3.0 met 37 stemmen 14.936 Seconden lopen driftig achteruit
de dag is uit de tijd gekanteld
ik word zo stil als een strand
in een winternacht ik word
zo leeg als een uitgebrand
huis het leven staat verder
van mij af dan ik kan vertellen
leg je gezicht in je handen
en probeer je dit voor te stellen.
-----------------------------------
uit: 'Tegenspeler tijd'…
De ontsnapping
gedicht
2.0 met 64 stemmen 33.423 Ooit moet ik haar witte hoofdje in mijn hoofd
haar kleine handen in de vorm van de mijne
niet geweten hebben. Ik weet dat niet meer.
Ik denk aan mij terug als altijd al haar vader.
Men zegt dat zij niet meer bestaat, dat zij
door een ingreep, wat woorden, een blik, een intentie
uit het heden verdampt is, maar ze moet
als olie ontsnapt zijn…
Ontmoeting
gedicht
3.0 met 20 stemmen 10.060 Soms is men zo oud dat men zijn bezit
niet meer bezit
verhuizers komen met vervoermiddelen
nemen de stoel de tafel de tuinpaden
het kinderportret het album met namen
de vogel en de kat
men koopt nog één keer persoonlijk tabak, deelt
vergeefs mede wat men denkt
van het kabinet en de eeuwig dreigende oorlog, alleen
het gratis glas van het…
Dansende slang
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 125 geslagen
om het materiële zelf te behagen, rijzen ontelbare vragen
over de oerkracht van het overleven, in toekomst vanuit verleden
de meteoor van de wil brandt door de dampkring van verlangens
en trekt een spookachtig licht langs het levende firmament
de atmosfeer van de ziel, heilzaam doch beklemmend
neergedaald in het zelf, in koudvuur van onthechting…
Ik kan mijn ogen sluiten
gedicht
3.0 met 24 stemmen 3.701 Ik kan mijn ogen sluiten
en niet meer zien.
Ik kan zelfs mijn ogen openen
en niet meer zien.
Het doet geen pijn.
Ik kan heel goed niets denken
en niets hebben en niets vragen
en niets zijn.
-------------------------------
uit: 'De gedichten', 1998.…
kijk je even mee
netgedicht
3.0 met 28 stemmen 544 kijk je even mee
over mijn schaduw heen
zie de gieren cirkelen
boven mijn gedachten van steen
vleugels verzuren van grote hoogte
ze zijn haast onthecht
omdat mijn woorden
slechts spreken van droogte
*
er daagt een helder licht
over aardse zaken
en kan je zeggen
niet de dood blijkt van gewicht
de geboorte wil mij raken
daar…
Rozenboog
hartenkreet
5.0 met 1 stemmen 169 Zo stekelig ooit
Jouw ranken waren,
Zo pijnlijk het contact
Terwijl ik het overbodige
Bij je wegnam, weggenomen
Wildgroei die alleen
Mijn eigen ik ten goede
Kwam waarvan ik geleidelijk
Aan vervreemd was,
Onthecht van de mens
Die ooit ik heette -
Ben jij na eeuwen van
Onrust een bloeiende oase
Van orde en regelmaat
Geworden…
Goede Voornemens
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 283 Neem mij bijvoorbeeld, ik zit op het spoor
Om mijn verrommeling wat in te perken
Maar waar vind ik de kracht om te onthechten?…