3699 resultaten.
Vertrek
netgedicht
2.0 met 4 stemmen 950 Heel tevreden wachtend
Op vertrek naar bestemming
Zonder aandacht te besteden
Aan de dingen buiten jouw bestaan
Herinnering van zoet verleden
Wordt verdrongen naar het heden
Door jouw kloppen op het raam
Ik volg je naar de uitgang
En zie achter je verlegen rug
Een bosje onwillige bloemen
Geef het maar, maak ik een gebaar
Terwijl de trein…
VERTREK
netgedicht
1.0 met 10 stemmen 754 Vlucht vijfviertweedrie is vertraagd
Mind your steps, mind your steps
Dat geldt voor adeldom en plebs
Verschil in afkomst is vervaagd
Het heeft de vluchtleiding behaagd
Te staken, dus zitten wij vast
Zijn ongewild te lang te gast
Maar kaaskoppen zijn onversaagd
Wij, stammend van de Batavieren
Wij, dijkenbouwers, handelsvolkje
Wij, boeren…
vertrek
netgedicht
2.0 met 20 stemmen 1.879 ze komen je halen
je weet, je wacht
ze nemen je mee
je geeft je over
ze lopen naar beneden
ik hoor je droeve, aarzelende tred
ze plaatsen je in een auto
ik zie je tengere, weerloze rug…
bij vertrek
netgedicht
3.0 met 10 stemmen 1.773 (20 maart 2008)
de laatste dag
mijn laatste trein
ik voelde al
een beetje pijn
dit was het dan
zo moet het zijn
wat sentiment
een vleug chagrijn
een beetje weemoed
voor de vaak
iets van berusting
in de maak
doch naar verluidt
in zekere zin
'is dit vertrek
een nieuw begin'…
Het vertrek
netgedicht
2.0 met 14 stemmen 2.008 die dag vertrok ik met de wind in mijn rug
ik vertelde mama, u ziet mij niet meer terug
nou ja, voorlopig dan, tot over een jaar of twee
mama zei, jongen neem een boterham mee
als het zover is dan moet een man gaan
niet twijfelen en naast de kachel blijven staan
maar een warm hemd aantrekken en een frisse onderbroek
dan het pad oplopen met…
Vertrek
gedicht
3.0 met 30 stemmen 10.933 de uitgestorven straat. ik zwaai maar wat. het is of
alle licht verbleekt. of alles vekilt. of ik diep
vanbinnen van geen schuld wil weten. harde
verwijten over en weer. na elk vertrek zin ik op woorden.
om het helder te krijgen. hoe ik voortaan.…
Ik vertrek
hartenkreet
2.0 met 1 stemmen 481 Waar moet ik naartoe
Om diegene te zijn
En daar en hier te staan
Zonder mezelf te verliezen
Ik besluit te gaan
Rein te worden
Geen schuld meer te dragen
En op dat ene moment
Mezelf mee te voeren
Tot ik daar kan zijn
En hier te weten
Ik vertrek…
Bij je vertrek
gedicht
2.0 met 35 stemmen 25.219 mijn armen scheppen
waarin je voortdurend gaaf kon zijn
waarin breuklijnen konden verzachten tot de
fluwelen ongereptheid van een olijftak
waarin we je ogen weer inktglad konden strijken
je bedremmelde beentje
in glans konden laten overtreffen
waarin we je huilbuien en woedeaanvallen
voor altijd konden afwenden. uit het slagveld
van je ouders…
Vertrek.
netgedicht
4.0 met 12 stemmen 270 Zoals ze daar te bedde ligt
kan ik haar slecht verlaten
maar wil ik haar niet verder storen
Haar ogen half nog dicht,
slaapdronken en niet verstaat
zij half mijn woord en laatste vleierij
Voordat ik sluit heel zacht de deur
draai ik mij nog één keer om en zie
op haar gezicht het prille ochtendgloren…
Vertrek
hartenkreet
4.0 met 8 stemmen 538 Scheren over land
over water
naar de grenzeloze horizon,
met een overstemmend geluid
Zij gaan en staan
naar waar
het gras
groen en sappig is
daar ergens op Zuid,
Vertrekken
in het ledige luchtruim
zij zijn vrij,
dat zit hen onder de huid.…
Haar vertrek
hartenkreet
Er is nog niet op deze inzending gestemd. 1.722 makkelijk lezen
weerkaatst een eenzaam bestaan
en wordt pril geluk afgewezen
In de schaduw van haar geweten
schuilt zwakte en onzekerheid
is haar wilskracht bijna versleten
en raakt zij de zin des levens kwijt
In de kilte van onderbewustzijn
is aan angst en verdriet geen gebrek
lef en wanhoop zitten op één lijn
zij maakt zich op voor haar vertrek…
Voor vertrek
netgedicht
3.0 met 9 stemmen 659 Een uur voor het weggaan
staan de koffers klaar
gevuld met wat nodig is
Wij kijken naar buiten
wachten op de bestelde taxi
Ons verlangen naar nooit meer
vertrekken groeit en toch
gaan we wanhopig weer…
Vertrek
gedicht
2.0 met 10 stemmen 4.414 Mathilde trok achter de kat aan.
Geduldig wachtte hij op iedere hoek.
Gloednieuw klonken de klinkers
onder de driewieler van Mathilde.
Ze reed de Proefsteen uit
vertrouwde straat met de verbanden
die we huizen noemen, dreef
van haar kamertje vandaan.
Onafgebroken verschilde ze
van de Mathilde in het kamertje:
ze rekt haar genen, volgt…
VERTREKKEN
netgedicht
3.0 met 2 stemmen 108 Een reis gaan maken,
's ochtends vroeg vertrekken;
op gras en daken
glanzen zonnestrepen,
wekken vrolijke vragen.…
Vertrek
netgedicht
3.0 met 5 stemmen 1.210 De overgebleven
losse eindjes
slurpen de laatste
restanten energie
conditioneel en
emotioneel wrakhout
blikken verwonderd
naar elkaar
blijven drijven
alles eruit
op tijd klaar
overbodige woorden
zouden nu dubbel
hol klinken
in het nu
lege huis
hoor ik de stemmen
van negentwintig jaar leven
galmend in mijn hoofd
opkijkend vanaf de…
vertrek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 404 geheugencellen verhuizen
traag nestelen ze zich in
en rondom het hart
we herhalen onze levens
met woorden foto's en
zoveel afgedwaalde herinneringen
achterwaarts trekken we
ons terug uit het leven
we wonen meer en meer alleen
voor het venster waaiert de
beuk in lichte vreugde
tegen alle zwaarte in
de kraanvogels vliegen over
ons vertrek…
Vertrekken
netgedicht
3.0 met 6 stemmen 264 De huiskamer
een jasje met revers gescheurd
over een kapotte stoel gehangen
schoenen volledig afgetrapt
De keuken
bordjes opgestapeld
al weken niet afgewassen
de koelkast al lang niet geleegd
De slaapkamer
het bed keurig opgemaakt
de nachtkastjes keurig afgestoft
het enige vertrek waar niet is geleefd.…
Vertrek
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 316 je was hier
binnen totaalmuren
ter herschikking van
aankomsttijden
we hebben bestaan,
schroeiplekken achter
ons gelaten, laten gaan,
van bed gewisseld
in een ontboste kamer
geurend naar roest en olie
gedoofd brood en
schemerplanten, vaag
wegens verlaten van
stemmen, avondschimmel
onder de radar
achter de horizon
we hebben…
Vertrekken!
netgedicht
2.0 met 1 stemmen 100 Al eens gedacht om stiekem met de Noorderzon
te vertrekken, alles en iedereen achter te laten
en als een complete nobody
ergens van nul te herbeginnen.
Ergens waar je geen oud-bekenden
in de supermarkt tegen komt.
Alleen maar onbekenden.
Mensen met wie je geen geschiedenis,
alleen toekomst deelt.…
vertrek
netgedicht
3.0 met 3 stemmen 265 houd me verre
verre van troost
in het grasland
juicht de zangzwaan
hij weet waarheen
zijn ziel vertrekt
groots en vrij
van angst…
Vertrek
gedicht
4.0 met 1 stemmen 5.454 De dood is oranje net als de zon.
Dood spoor van binnen
verbrandde zijn huis
zoals vroeger de zon in Zuid-Frankrijk.
Daar, hoog in de Alpen,
waar Hannibal ooit met zijn troepen trok,
voerde hij vlinders dronken met suikerwijn.
Wat hebben wij toen alle drie gelachen.
Nu, hoog in de kussens,
kleeft het leven alleen nog aan zijn brein…
Ik Vertrek
snelsonnet
4.0 met 5 stemmen 272 Ik wil me niet meer om de zes week melden
We praten enkel over kunst en ’t weer
Ze denken dat ik daardoor reclasseer
Ik heb het al genoeg moeten ontgelden
Daarom zoek ik in ’t buitenland een stek
Zeg AVROTROS...niet iets voor "Ik Vertrek"?…
Vertrekken
netgedicht
4.0 met 4 stemmen 197 Betrekken van vroegere kamers
Vertrekken van een jong verleden
Zeer lang rekken om te merken:
Steeds meer op dreef met haltes
Trekken op de snelweg naar oud…
Vertrek
netgedicht
2.0 met 2 stemmen 100 Als ik vertrek,
dan niet
met grote woorden
of veel kabaal,
maar stilletjes,
liefst helemaal
geen taal.
Een glimlach
volstaat,
ik knijp even
de ogen toe,
't is goed zo,
ik ben moe,
ik ga.…
Emigratie is geen afscheid.........
hartenkreet
2.0 met 17 stemmen 8.174 We hebben nu alles wel voor je afscheidsfeestje versierd
Maar dat is niet omdat jouw vertrek ons pleziert
Wij, als ouders, gaan je natuurlijk ontzettend missen maar:
Blij zijn we voor jou
Omdat je gaat naar de liefde van je leven
Heel veel liefde gaan jullie elkaar geven
En denk er aan, er komen ook mindere tijden
Maar als je écht van elkaar…
Ik droomde dat ik nog een kind was
netgedicht
3.0 met 1 stemmen 51 Ik droomde dat ik nog een kind was,
bij mijn ouders aan tafel was aangeschoven,
ze glimlachten met hun gezicht van vroeger,
geluk was naar de nacht verschoven.
Zwijgend zaten we dicht bij elkaar,
bewegingsloos en kaarsrecht op onze stoelen,
het vertrouwde vertrek was dun verlicht,
ik kon hun warmte voelen.…
ik ga dan maar
netgedicht
3.0 met 16 stemmen 1.491 dan vertrek ik maar
en zie niet meer om
je wacht niet daar
of roept:
blijf nog even, kom!
ik ga weer verder
op de tast
over een weg
die jij voorvoelde
maar ik nog niet ken
ook al draag ik
een schemerlast
en verlies jij
die ik ben…
Op het geraamte van de avond (2)
gedicht
2.0 met 106 stemmen 57.883 even verdop, aan een rivier
misschien, of midden in de bossen
zou het nog wel rustig zijn,
dacht je, en je bent vertrokken.
waarschijnlijk met de eerste
trein die eruitzag als een dier
zonder behoefte aan skelet.
wel leek het sprekende op haar
maar spreken kon het niet,
en ook geen kleren dragen,
laat staan een koffer laten staan
op een vergeten…
Sluitingstijd
netgedicht
3.0 met 20 stemmen 484 ze kijkt naar de deur
nu nog op een kier
en vraagt zich af
of ze zal breken
als hij dichtslaat
de warmte van buiten
kijkt uitnodigend naar binnen
haalt haar over om eindelijk
de laatste stappen te nemen
ze loopt naar de deur
ontsnapt door de kier
en voelt zich geheeld
na het dichtslaan…
Boerenpronkers.
netgedicht
4.0 met 28 stemmen 2.186 De platte grijze stenen in het pad in het midden.
Het grasveld links, waar ik menig uurtje
in de zon heb liggen dromen.
De moestuin rechts, tegen de coniferenheg.
Daar heb ik eigenlijk altijd een haat/liefde verhouding mee gehad.
De grote vierkante vijver, waar in de zomer
de Boerenpronkers uitbundig feestend de kanten bezetten,
enkel…