Alle inzendingen over OR verlangen OR droom

als de nacht haar deken spreidt mij hult in zachte dromen waar een ster in nevelen schijnt mij liefde wil beloven zal een zucht uit het niets een schreeuw van verlangen de beklemming doorbreken groeien in mijn hart waar rust in mijn dromen de belofte van een ster zal verschijnen in stilte als een zucht uit het niets…

Wat je stem verandert zal ik koesteren met mijn stilte die je laat slapen zolang ik naar je kijk en weet dat je weer zult veranderen wanneer je dromen dat vragen…

De zee, de zee wie gaat er mee naar het land van de grijnzende zon? Ronden we de Kaap of varen we blind totdat we de Sirenen horen? Laten we koersen op de sterren Sirius lonkt 8,6 lichtjaren ver.…

begonnen te strelen Jouw lichaam tegen mij aan Verslavend versmolten begeerlijk Ik dacht….. laat hem maar gaan We bedreven uren de liefde Passie was er altijd al genoeg Zuchtend zwetend verstrengeld Tot de zon opkwam…te vroeg Samen uitgeput in diepe slaap Lepeltje lepeltje innig en loom Glimlachend werd ik wakker Mijn god wat een zalige droom…

Hoewel de zon Mij langzaam wakker kust Bevinden mijn ankers Zich in het land van mijn dromen Ik blijf zweven Tussen nacht en dag Verlang naar alles Wat daar op mij wacht Waar bloemen geel, Rood, paars of groen Zich richten naar haar Om hun energie op te doen In mijn palm Een gouden lok Stevig vasthoudend Voor als ik straks wakker…

Zijn wij dan iets behalve verlangen ? behalve schoonheid ? De schoonheid van een droom ? Vliegen op vleugels van sneeuwlicht naar een ongezien land diep in het hart... Wandelen door een tuin waar vogels geuren als bloemen en bloemen zweven als vogels...…

van schone schijn verder niet iets om bij stil te staan bij waterdruppels hoog in de lucht maar dan wazig en buiten bereik ben liever voor regen beducht zo gaf men van zorgen blijk ik dacht in mijn onschuld dat het bergtoppen waren in zwijgende nevelen gehuld of drijfijs, op drift naar open zee nu blijf ik naar boven staren om te dromen…

Een verlangen dat de droom vervult gaat nimmer stuk.…

de dag, als jij daar weer staat, ja dromen mag, dromen zomaar over jou, dromen over jouw mooie lach, dromen van wie ik stiekem hou, dromen van wie ik stiekem hou.…

Met slapend dichte ogen droom ik ’t beeld van jou je pracht’ge slanke frêle lijnen tegen ’t licht geniet ik pose van je dans in ’t hemelsblauw je bent een visioen, een droom, een schoon gedicht.…

pogen en overwon de zwaartekracht Het was als zwemmen in de lucht Met mijn sterke armenvleugels Gerakend in een echte vlucht Laat los de aardse teugels Kan gaan en voel me waarlijk vrij Aan niets en niemand meer gebonden Als een vogel in het voorjaar o zo blij Eindelijk de oplossing gevonden Een ontsnappen aan je uitgestippeld lot Je droom…

uit de armen van de nachtmerrie wil ik vluchten   vluchten naar het daglicht   in de kille werkelijkheid van de dag verlang ik  naar de omarming van de nacht   verlang ik naar de stilte naar het troostende donker   uit de sterrenhemel pluk ik voorzichtig de mooiste droom   in de armen van die droom wil ik slapen…

dromen ingekleurd als ware het verlangen ik neem de geuren over waarin ik nu al zweef niets wordt overtroffen door de emoties die ik voel passend bij de liefde vol van pijn en in vlindering gevlogen dromen in kleur ik bid als vanzelfsprekend om het verlangen waar te maken.…

Laat me opnieuw verlangen, maakt me weer jong en blij. Buiten geurt het overal, met prachtig tere tinten. Met bloemen zonder tal, die uit de aarde spruiten. Het lauwe windje speelt, de lucht is vol met fluiten. Ik kan alleen maar zwijgen bij al dit jubelend lentespel. Ik kijk en luister… en voel verwondering opwellen.…

Kom, laat ons saam de weg op gaan. Ik weet een bergbeek en een brug, Daar vindt het hart zich weer terug. Men kan er uren blijven staan, Want niemand zal ons vragen doen. Daar op de donkere terrassen Groeit jonge rijst in zilveren plassen, De wereld is er jong, en groen. De bergen zijn er donker blauw, Zo hooggestapeld in hun bouw.…

Jubelend vol verlangen. Iets mooiers is er niet. Nog even en de lucht is vol met geuren, en kleurt zich met een tere bloesempracht. Hoe heerlijk is die lentetijd, Mooier en beter… Dan je had gedacht.…

Is mens-zijn dan een oeverloos verlangen, een zoeken zonder echt te vinden ooit? Ik weet het niet, maar wil toch blijven vragen.…

Ik nader tot de kelders van jouw vloeibaar reservoir, gedachten worden smerig als een ranzig abatoir. Het deint Mia, het schrijnt Mia, mijn paden worden nat ik wil je graag beklimmen maar je flanken zijn te glad. Jij speelt met mij een hinkelspel en duwt me uit balans. Zo val ik uit de gratie en ontglipt me weer de kans. Nochtans jouw ogen lonken…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

dag mijn lieve, ik droom, droom over jou, maar ik heb niet de moed om je te vertellen hoe ik van je houd, dat ik intens naar je verlang, dat ik verlang naar je zoete geur, dat ik verlang naar je zoete lichaam, dat ik geniet van je sterke, soepele spieren, dat ik droom over je mooie borsten, dat ik stil wegdroom in je zachte armen, dag mijn…

Met open ogen het verlangen bekijken door duur van de droom.…

O, kindren, kindren, die nooit wezen zult, Omdat uw moeder alle warmte weerde, En liever ’t hart door eigen gloed verteerde, Dan u te dragen in een schoongeduld… Hoe heeft uw liefheid toch mijn droom vervuld, Als in de nacht de schimmen wederkeerden, Die daags ik uitdreef, naar ’t mijn wil begeerde, Maar die dan kwamen, klagend hoogmoed’s schuld…

Verslagen ontwaak ik, zwetend tussen droom en daad. En een illusie armer.…

Ik lig te woelen, ik wil het warme laken -- tot jouw lijf maken.…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

in herboren liefde hernieuwt zich een droom die als zweem van verlangen ons zacht wil bekoren waar ik een traan in schoonheid diep geborgen in mijn hart koester als een parel ontsproten uit de nacht verglijdt toekomst in het niets een wens wordt verlangen waar tranen als parels zich hernieuwen in dromen…

als de hunkering naar liefde ontluikt in een hart het verlangen door dromen zoekt naar zichzelf mijn wereld ontwaakt in één enkele zucht de kleur van dromen mij zachtjes omhult hoor ik het stille sterven van een schreeuw in verlangen als de nacht mij vol liefde jouw tederheid schenkt…