Alle inzendingen over OR waken

Een duistere wereld Waar zomaar iemand word doodgeknuppeld Het is een tijd om te slapen En om over je geliefden te waken. Waarvan je misschien nooit meer van geniet. Of die je zelfs nooit meer ziet. Een tijd om te gaan. En morgen weer op te staan. Om ’s avonds weer te gaan slapen. En s’morgens weer op te waken.…

Ik wentelwiek gedachten omhoog in een gat van waken, slapen en weer waken Snelheid is van belang in woord en gebed stil schroef ik zinnen vast in hoop ik wil niet los komen van de grond die ooit zo vast stond in geloof en vertrouw op het goede droom dag terwijl dat ene kleine lichtje het lampje liefde laat schijnen rotsvast .…

ik ben geen man, ik ben geen vrouw ik ben hier maar, ik moet nog komen mijn ogen bruin, mijn ogen blauw van vrouw zijn kan ik enkel dromen ik ben hier, maar ik moet nog komen waar ik ongeremd kan waken van vrouw zijn kan ik enkel dromen maar in mijn droom kan ik haar raken waar ik ongeremd kan waken na een ware transformatie…

Strijk naast mij neer Waak over mij Draag mijn gedachten Laat me in stilte Overzien Hervinden Wat verloren is gegaan…

Bij belangrijke zaken Moeten wij er voor waken Niet uit evenwicht te raken. Ook al gezwicht, Voor evenwicht?…

Soms denk ik aan hoe het zou zijn geweest Vaak denk ik: wie verloor er nou het meest? Jullie je gezicht Ik mijn baan Jullie de waarheid Ik een traan Van mijn handicap hebben jullie misbruik gemaakt Na die bewuste ochtend werden stemmen gestaakt Handicap Geheugen Zwakte Leugen Ik weet zeker dat een ieder van jullie zichzelf nog tegenkomt…

. --------------- uit: 'Waak'.…

Is het waken, is hert dromen Heimlijk zuchten, vurig minnen, Dwaas de driftenstrijd des levens Alle stond te herbeginnen? Bang te blikken als een weekling Naar de wenken heurer ogen, Of te dwalen, droef te peinzen: Word, ach, word ik niet bedrogen?…

op mijn netvlies woorden als een gedicht mijn ogen glijden in cadans langs imaginaire regels bij de eerste stralen van het vroege zonlicht veins ik voorjaar... snel uit de veren voor het plukken van een mooie dag…

Altijd, hoe dan ook zal ik waken zal ik slapen en bestaan voor jouw ziel zal ik zijn en zorgen denk ik aan je wenk ik wie jij bent en hoe ik je heb gekend wat je voor me betekent en weet ik vergeet ik nooit dat jíj op me rekent!…

als de nacht aan mij voorbij raast en het licht in de ramen mijn ogen tot ontwaken dwingen droom ik nog van de ogen die mij dwongen lief te hebben droom ik nog van de natte lippen die mij kusten en de zachte vingertoppen die mijn lichaam lieten branden en tot grote hitte liet exploderen tot een hemels genot wat was het toch jammer…

kleine kruisjes die voor het altaar staan een kleine dorpsgemeenschap die in een jaar is heengegaan sommige van die mensen kwam je weken of maanden geleden nog tegen anderen waren door ziekte of ouderdom reeds eerder uit het straatbeeld verdwenen een steen, een kruis, een bloem symboliseren hun namen die één voor één nog eens worden…

In deze tijd van woelig gebeuren is het schoner wensen dan ooit Gods wil vol ontzag te zien als de wereldspil, ondanks alle moeite, zorgen en treuren. Nuchter het daagse werk doen, loon beuren, bewust dat Jezus' komst zeker maar stil wacht als verborgen, alles helende pil. Kunnen mensen elkaars geloof keuren? De terugkeer van onze Heer op…

Ergens tussen slapen en waken in het ogenblik waar de stilte werd ontbloot hoorde zij de wind fluisteren over een wereld zonder oorlog…

Enkel er voor waken Je niet gek te laten maken.…

knoopsgat, ragebol klasbak in draden spannen waken, dispuut... zo muggen en vliegen vangen ze riep...”je laatste minuut”!…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Ik bevind me tussen leven en dood tussen waken en sterven het is waar ik heers waar ik mijn gemoed, mijn stemming en de woorden beheers.…

Je moet er steeds voor waken de kluts niet kwijt te raken. Het is helemaal niet goed als je niet meer weet wat je doet, of weet hoe het moet. Verlies liever je “guts” dan je kluts.…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

Onder 't helder koele laken, Waar ik op de sluimer wacht, Lig ik tussen droom en waken Voor de drempel van de nacht.…

Op dijk en muren waken walkuren met goedendag en kokende pek.…

Eigenlijk wisten wij dit wel; dit blaffen Van hem, het had geen zin, hij zou Vergeefs waken over huis en haard.…

de dooi zet langzaam in ik glij van wak naar wak ik volg mijn ijle adem die als een etherische gids mij voorgaat op mijn pad de natte sneeuw trekt zoutkringen op mijn laarzen de witberijmde daken geven mondjesmaat hun laatste pannen vrij straks dartel ik kalverblij in een klavergroene weide trap wild gaten in de voorjaarslucht ‘k…

Ons luie waken. Lijn 3 ergens in de verte. Je naam. Het rommelig zoeken naar je onderbroek. Het missen dat met je weggaan komt.…

Stil ligt het landschap als voor het oprapen Stil ligt het landschap in vroeg zonlicht Aan zomen de wilgen,geknot waaks..maar zwijgzaam Wij zijn het die niet slapen.…

Doch, binnen mij, zo leeft er licht en sprake; doch binnen mij, zo hoort en spreekt er Een, die duisternissen, dag, noch dood, noch ander zake belet en doen: omving mij staal en steen, die binnenkomt bij mij, alleen en zegt, of ook hij vonde in slape mij: 'Ik wake.' ---------------------------------------------------- * Ik zal waken…

waar roze valt in de tweespalt van waken en verder dromen zijn dimensies hun grenzen kwijt er is niemand die kijkt of past op overtreding allen zijn gelijk op het prilste uur van de nieuwe dag als de nacht zijn beelden in licht heeft zien sterven is de keuze vrij tussen dromen en werkelijkheid meteen een wankel moment…

Ze zag een kennis bij het wak. Hij pochte op z'n winterpak en zei: 'Jouw pak is dun en oud; je hebt het vast behoorlijk koud. Mijn pak zit warm, al is het guur. Je hebt ook geen benul, hoe duur.' Ze wierp hem diep tot bij de vissen, om haar kennis op te frissen. De etensbel der vissen klonk, zodat de man niet eens verdronk.…

geven van liefde Stond zij daar aan mijn dageraad Mijn eerste echte geliefde Kijk je wel uit jongen, is nog mijn dagelijkse boodschap Teder bedoeld en ongedwongen ben jij mijn wakend gezelschap Het leven gaat met vallen en opstaan Bepaald door de beslissingen die wij maken Jij bent altijd met mijn lot begaan Wil het liefst iedere seconde waken…