Alle inzendingen over OR woestijn

woestijn een man een jonk in die woestijn een vrouw een meissie het jonk het meissie de man de vrouw die beiden oud de rimpels hoog op een balkon ze hebben iets het jonk het meissie het meissie met het jonk…

See How softly The wind blows Through my garden How gently Of love To my roses It speaks Moved By its tender touch, The roses tremble With emotion Or so It seems…

Ach, denk aan Michael Jackson, take it light; it doesn't matter if you're black or white.…

Met je ritmestok raak je mijn gevoeligheid als in de woestijn…

‘Zal de woestijn bloeien als een roos?’…

De pannenkoeken Droog als een helse woestijn Stroop mijn oase…

I miss you like the deserts miss the rain hoor ik op de radio Ik ben eens in woestijnen geweest en daarom begrijp ik hoe je iemand kunt missen alsof je een woestijn bent die de regens mist. Het was in Egypte in de bloedhitte van de zomer. Daar miste ik haar op een verzengende manier.…

Ik wist me geen raad, had geen benul En droogde op Als een woestijn Die ene druppel Vond ik niet Leven dat verdort Door het ontbreken van liefdesduppels Weggeblazen door de wind Het steken van de cactus Als sporadische liefde Van harde woorden Vele woestijnen Waren ooit zeer vruchtbaar Wachtend op die ene druppel…

Een man in de woestijn. Soeverein maar toch alleen. Hij denkt alleen maar aan vandaag. Hij wil niet aan morgen denken. Gisteren is hij reeds vergeten. Hij zit gevangen in het hier en nu. Een man in de woestijn. Soeverein maar toch alleen. Hij denkt aan een rivier die stroomt. Hij denkt aan de groene bomen.…

Gebroken botten in een oneindige woestijn smult het levend dier…

De nacht hangt groot en wijds en onbestemd in eukalypta's duisternis verborgen zwijgend houdt de achterkant der maan als nachtwacht moeder aarde in haar greep als langs de zeeën tot de verre kim er vonken gloeien bij de oosterpoort die kale rotsen van takla makan in lichterlaaie zetten, woeste hoogten van lhasa, tibet en de himalaya's…

so I guess that thy art incomplete alike or art thou good a friend and thus believing firm applaud thy must Though poetry is not my thing my roerbak sells, thou art buying…

Come rain or shine, het was des kiezers wens Maar of het lukken zal, dat weet geen mens Mede geïnspireerd op het snelsonnet van Jan Bontje en de reactie daarop van Bet Weter…

Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn, want op hun ruggen reden Arabieren naar Mekka om bij Mohamed te zijn. Die beesten waren goed voorzien van spieren en vochttekort kreeg ze welhaast niet klein. Kamelen waren waardevolle dieren, vooral in de Arabische woestijn.…

een zonnestraaltje richt meer schade aan dan een lichtzwaard of laser voor al wie zonder water de woestijn in trekken wil…

Als de woestijn zijn zandkorrels moest betalen Zou er geen korrel zand zijn om mee te nemen.…

mijn wereld is een woestijn waarin ik verzand in de brandende zon van mijn haat tegen alles wat anders is…

Muggen bulten van kamelen in de woestijn muizen vallen de mussen uit het gordijn…

Bloed drenkt de woestijn. Wrange vruchten torst zij thans - een verkilde oogst.…

oker dalende zon in Afrikaanse woestijn giraffen zoeken de horizon magisch…

Het leven van een mens is soms een woestijn niet meer rimpelloos vage contouren zichtbaar nog maar niet uitgewist...…

Het is zo fijn je klein te voelen een zandkorrel in de woestijn een stofje dansend op een windvlaag om er zo-wel als niet te zijn…

Roepende in de woestijn: Droogte is kilte Koud is de nacht In stilte wacht de ochtend.…

zeg me hoe ik mijn geliefden zoek in de karmozijnrode woestijn zeg niet dat het onmogelijk is zeg dat het ongelooflijk is zeg me dat ik leven moet stappen zetten moet dat ik graven moet naar de liefsten in de karmozijnrode woestijn zeg niet dat het onmogelijk is zeg dat het ongelooflijk is zeg me dat dat ik niet meer terug…

spiralend speelt zand met wind in de woestijn het heilige vuur is al lang gedoofd in de schoot van rots en overhang verlaten ruïnes wachten op sloop door erosie van gestapelde steen het schimmig leven naast de scheve olijfboom is zijn schuilplaats al kwijt steeds hoger duinen woestijnen laten culturen stranden in verzanden…

De aardewind blaast stof in mijn ogen hoe meer ik wrijf, des te meer word ik blind elke minuscule stap zorgvuldig overwogen wordt achterhaald door sluimerend onvermogen door harde realiteit, telkens wordt bedrogen. Tranen gebundelt tot rivieren,wassen verdriet niet weg lijken barrières zich te scharen tot hoge bergen waarachter men moeilijk de…

Spuitend water, een oase, mannen en kamelen, de woestijn een tamboerijn, een rinkelende zandstorm. Het donker kreunt, het zonlicht dreunt, een roodgekoonde horizon rolt aan over de heuvels. Fatima likt tergend traag de druppels van haar vingers, de nacht was wild, de ochtend naakt met dauwbedekte bloemen.…

Ongelopen wegen Werden bedekt door sporen, Ongehoorde woorden Werden opeens gehoord, Woestijn werd een bloem, Bloemen werden geplukt, De Zon werd gelezen als ZonDe. De Zon van de aarde schijnt, zonde van de aarde verdwijnt...…

ik tel de zandkorrels in eendere samenstelling allemaal gelijk, ook aan de rand stemverheffing verzandt, zwijgen doet er toe maar het stuift wel…

Dood in de woestijn! Wat kan er mooier zijn Dan na een morgana van fataal geluk, Mijn keel te spoelen bij de waterput, Mijn plek te kiezen, daar waar het leven eens begon, Geen tranen te verliezen voor een droom die ik zelf verzon.…