Alle inzendingen over Twee Bomen OR Boom gefluister OR Allen gaan

als de wind vermoeid zijn sporen trekt over het landschap van mijn dromen hoor ik slechts gefluister door nog kale bomen en slenter stap voor stap voorbij de echo die in stilte is weggeëbd…

Even oud staat naast haar, nog stram en fier, zich traag krakend buigend bij harde wind de boom, die ik bewonderde als kind, een meer dan twintig meter hoge populier. Ze stonden er al vóór ons huis werd gebouwd; zijn met mij gegroeid, staan er nog, als eerbetoon, al ruim honderd jaar.…

Je was klaar en kon gaan. Naar een nieuw bestaan. Ik draaide mij om, om naar de achterblijvers terug te lopen. Dicht bij de plek waar jij nu rust, vloog een vogeltje met ons mee. Het vloog van boom naar boom, van tak naar tak. Ongewoon mak en vrij. Het maakte ons stil en een soort van blij.…

Over bomen gesproken... en humor. Een "bomenman" een "wegenman" en eentje die de "boel" controleert. De eerste praat over logisch, de bomen. De tweede, vanzelf, over de wegen. De derde doet het over alle twee. De vierde zei, ik doe ook nog mee!…

Van jaar tot jaar, klimaatverandering en seizoenen worden doorgeworsteld met heel veel energie en een uitzonderlijke moed Zonder tegenslag of nare gebeurtenissen zal je deze strijd niet verliezen O lieve boom vol wijsheid, een fascinatie, inspiratie en meditatie, telkens weer.…

Vol bewondering en verwondering kijk ik al vroeg in de morgen hoe jij als een reus lijkt uit te rekken met jouw reusachtige, gespierde takken waarop de vogels bekken, snavelen onder elkaar en poetsen hun verenkleed voor de komende vluchten in pastel dageraadlucht. Voel tegelijk het geritsel van bladeren die op het ritme van de seizoenen en het…

ik afstand van je kluwen en de taal waar jij je mee omgeeft gaat langs mij heen Want elders wiegen andere bomen allen diep verankerd in andere winden een zelfde dans…

Ik leerde boom: een b, en dan twee rondjes. Zo: oo. Dan nog de m en daar stond boom. Ik kocht een schrift en in het schrift schreef ik een boek. Boom, schreef ik, boom, boom, boom - op ieder blad een boom. Het stond zó vol met bomen, dat ik dacht: dit is een boek over een bos.…

Een late wandelaar met hond, een zacht gefluister in de bomen. Dit is de plek, dit, nu en hier. Waar stad en land elkaar niet raken, stroomt de rivier.…

Iedereen heeft een dubbelganger wordt er gezegd waar heeft God de jouwe in Jezus'naam neer gelegd Gezocht in het Verre- en Midden Oosten niets van jouw evenbeeld om mij te troosten Europa van Noord tot Zuid, zelfs Afrika lachte Hij mij uit en gaf zelfs een trap na Nu zag ik duizenden Claudia's in Israël this must be heaven or this must be…

Bomen als gebouwen. Geen beweging van wind. 'Wij staan hier op vertrouwen, vertaald in groei - al jaren.' Geen vogel laat zich horen. Vertrokken naar akkerland. Geniet van zijn conditie vòòr de kou straks toeslaat. Roerloos ontvangen de bomen signalen uit een oorlog... Zenuwachtig gefluister. Ineens knapt er een tak...…

Tussen twee snelwegen in staat de oudste boom van Amsterdam Z'n stam kent alle stemmen en alle graveertechnieken Z'n takken kennen alle winden en hebben oude fietsen, hevig onweer en kerstverlichting doorstaan Deze boom wil z'n leven in het rijke bos, waar hij vandaan kwam Het kwam er nog niet van en het zal niet snel gebeuren Z'n…

Een totaalplaatje...met omineuze gevolgen voor boeren en hopelijk ook rehabilitatie van en eerherstel voor de biodiversiteit in ons kikkerlandje _______________________________ DEAL OR NO DEAL Het is - zo klonk hij ook - heel uitgekookt Met aanbevelingen voor Adema: Voor piekvervuilers enkel Canada Of Polen, waar hij boeren mee bestookt…

het zijn slechts enkele gedichten en niet de dichter die overleeft uitverkoren woorden die blijven hangen in het collectieve geheugen de poëet zal spoedig vervagen sommige verzen van zijn hand trillen nog wat na in de ether soms kan je ze horen als gefluister van wind in kruinen van de bomen…

De wind ruist door de bomen die staan in een dichte rij te dromen. 'k Ga er stil aan voorbij en luister naar hun gefluister. De bladeren ritselen. Ik wou dat ik ze kon verstaan. Maar kan er toch alleen maar naar gissen. Misschien zijn't verhalen van hun belevenissen.…

Waar bomen krommen. Waar mensen buigen, en weer verder gaan. Twee mini puntjes minder, boven een kleine letter ë, bepalen de zinvolheid, van ons bestaan.…

Ik ging nog hoger dan de boom zelf, zo voelde het tenminste. Je kon je geweldig verstoppen tussen de bladeren. En had ik het moeilijk, dan vond ik er de rust. Ik heb eronder geschuild voor de regen. Het was mijn parasol voor de zon. Boom, oh heerlijke boom, snel zal ik je weerzien. Weg,...…

Ik maakte met een vriend een tour Gewoon er even uit Plots stopte hij ergens langs de weg en zei: 'dáár, bij die boom... Daar overleed mijn broer...' We stonden even bij die boom en hij, hij keek heel lang herinnering, voor hem een droom die gisteren leek zijn gebeurd Ik keek naar zijn gezicht, hij haatte deze boom...…

veel verdriet Snijdend koud voelt de harde wind zielen dwalen rond in deze ruimte Onwetend is het kleine kind maar het gevaar dat komt van buiten Gedrogeerde mensen op de straat in elke hoek, ver in gedachten Het is de stilte voor de storm en hoelang is het nog wachten Voor de mensen op het einde voor de natuur en het bestaan De bom…

Boom, wat sta je toch gebogen, je was zo recht, zo fier en opgetogen De kruin buigt zich tot 't zachte mos, zo lijkt het donker in jouw bos. Kijk verder dan jouw herfst waarop je 't blad laat gaan. Hef op je kruin, een nieuw gewaad komt er nu heel snel aan.…

Je kan me de boom in, en niet zo'n klein beetje ook. Misschien nog ietsje verder, tot bij de vogel die net floot. Je kan me de boom in, kijk de koekoek bij dat nest. Hij wil daar zijn ei kwijt, want dat kan hij het best. Je kan me dus de boom in, je zit me nogal hoog.…

bomen groeien ongevraagd gezuiverd van menselijk lawaai en alledaags gewin alleen bewogen door de wind en door de stilte van de stilte…

Mooie boom Hoe lang sta je al? Mooie kleuren Zo sterk en indrukwekkend Aangetast Door jaren Wat ben je mooi…

Geen zuchtje ontsnapt zijn bleek geraamte wit drukt zwaar op z'n schouders Diep geworteld hoopt hij op een warme bries die hem weer laat opbloeien…

Mijn gevoel wortelt wijd in trage aard, waar het sap onttrekt aan lage schimmels, gedachten zuigt uit begraven schedels, waar herinnering sluimert, lang bewaard. Bruin blad van de herfst reeds lang verzonken, een lentelach en een traan op de grond, woorden van haat uit een bijtende mond, gestorven vriendschap heb ik gedronken. In het woud…

Daar onder die boom Staan wij tezaam Ik eet een appel Jij plukt een braam Het leven lacht ons toe Schijnend door de boom Doch plots ontwaak ik En blijkt alles een droom…

al zijn de natuurkrachten enorm met mijn hoofd ver in de wolken voel ik mij een boom met stijl en terwijl gevederden mij bevolken is er opeens jouw scherpe bijl met twee, drie enorme slagen word ik genadeloos geveld en begint het mij te dagen dat mijn uren zijn geteld ... ... met mijn voeten weer op aarde en jouw armen wijd gespreid…

Bladeren in alle kleuren bloesems met heerlijke geuren Kleine vruchtjes hangen aan de takken alle kinderen proberen ze te pakken In de winter lijkt hij dood alsof hij geen tegenstand bood Zo kaal en zo stil kan niet doen wat hij wil Maar dan komt de zomer weer en er komen vruchtjes, steeds meer In onze achtertuin, zo loom staat onze mooie…

Eeuwenoude boom Zag generaties komen wordt morgen gekapt…

Ik voel mij als een boom wiens takken zich verwrongen naar de hemel strekken in blauw niets Schreeuwend om aandacht als kleine hongerige vogelbekken elkaar verdringend voor elk eetbaar iets Krachtenloos en talrijk boven ben ik aan de voet geworden tot een massief geheel verankerd in de aarde Gesmoord, bijna geluidloos komen er…