Alle inzendingen over op weg OR caroussel OR adelaar

sjansend door het grote appartement Maar het echte geluk zit hem in kleine dingen Onze lach welke elke dag op onze lippen ligt Ja, ja en dan de spullen, de bullen, de troep ‘Je kan maar op 1 stoel tegelijk zitten’ En ook maar aan 1 tafel en op 1 bed liggen En met ‘lepeltje lepeltje’ kan je dat nog delen ook En drinken uit 1 kopje, beker ‘to go or…

Ik bewonder de wilde wrede schoonheid van de adelaar heerser van ‘t blauwe ruim Zag hem gaan in duikvlucht een vliegende assegaai boven de Oostvaardersplas Op z’n schitterend verenlijf de strengste kop in dierenrijk die ons toont wie en wat hij is De page van Jupiter, de god van hemel, donder en bliksem kent geen onderdanigheid…

Hoe dikwijls beangst in benarde situatie Gevoel van vogelvrij in zijn lot Onbeduidend zonder enige statie Overgeleverd aan schimp en spot Een vogel tussen havik en adelaar Klein en nietig geschapen voor liefde Loopt hij steeds weerloos gevaar Als de klauw der rovers hem kliefde Vlieg als die vogel tussen havik en adelaar En vrees niet hun…

teken van vrijheid… zomaar ergens een drankje nuttigen dan verder reizen kijkend naar de gemaakte foto denkend aan Mam zij hield zo van de klaprozen ze is nu vrij als een Adelaar het gaf hem rust in doen en denken…

De adelaar vloog weg geen poëzie bleef achter maar zoekt een nieuwe weg Zijn roepstem klinkt steeds zachter Langs de weg achter de heg en verdwijnt dan in de verte in het duister .…

Je zinkt als een baksteen, als een Titanic en groot voel je je niet, de tijd heeft geloerd als een gier, als een adelaar in de lucht om toe te kunnen slaan en jou op te pikken en met jou weg te gaan in de namiddag en je weet dat het geen zin heeft je te verzetten, dus verzet je je niet monomaan maar berust en wacht af, want je kunt haast niks…

Een stille mist daalt neer, het is beter vredig voort te gaan in de omarming van een taal die zelf zijn weg wel zoeken zal.…

Oh verguisd Charleroi droef wild en warm Breng me naar de gouden legende in Rue de la Légende Dorée Leid me langs de oude uitgebluste mijnbergen Wijs naar fabriekstorens die zonder verpinken de hoogte zoeken Toon me Magrittes Pipe laat me de Geraamten twistend om een gehangene van Ensor zien Neem me mee naar de Latijnse Emotie…

Als de adelaar op je borst is verworden tot een duif. Als je gebit eruit kan en rust in een potje. Je doet het licht uit en kust me zonder tanden. Je stopt me in, verwarmt mijn koude handen. Later kwam sneller dan verwacht.…

De nevel gaat niet weg, ze ligt omsloten in een waas van ijle lucht die nu en dan weer vlucht naar stil verlangen van horizon tot horizon. Als ik dan aan de kim mijn onvermogen zie, vlieg ik op vleugels van de adelaar, de toekomst tegemoet zonder vrees.…

in blessuretijd verwondde een adelaar de godenzonen…

Wie is niet liever vrij dan opgesloten, een adelaar ver boven zee en land? Je zet je eerste stappen op het strand en inspireert daarmee je lotgenoten. Hansopjes zijn een fase in de strijd, een stap naar vrijheid en zelfstandigheid.…

Vanavond ga ik weer naar het toneel. Als liefhebber ben ik in staat om uren geconcentreerd naar de acteurs te turen. Het is een zeer opwindend tafereel. Zo kom ik keer op keer aan m'n gerief tegen het lage btw-tarief. --------------------------------------------- Het gerechtshof in Amsterdam heeft bepaald dat peepshows toneelvoorstellingen…

Wat geeft nu het leven zin? En waar ben je het beste in Een ieder wil zich manifesteren Eigenlijk moet je alles uitproberen Alles is een ruim begrip En comadrinken is vet hip Als je het overleeft een goede test Is de beest uithangen, 'n manifest? Ik blaf en iedereen is bang voor mij Ik ben er als de kippen bij Ik tok en kukel en ik kraai…

De ‘influencers’, oftewel BN’ers met zoveel duizend volgers op het web, doen niet meer mee: “De voorzorgen zijn nep!”, roepen klimaat- en pandemie-ontkenners. Ach beste luisteraars, denk nu ‘ns na: Komt influencer van influenza?…

Hij was niet goed genoeg voor het echte werk, dus nu speelt hij enthousiast in de kerk. Met skinny jeans, lang haar en semi-akoestisch gitaar.…

Haar dromen overvleugelen de adelaar meevliegend over de horizon eindeloos in verre verten Vrij als de schaduw van de wolf fluisterend in de wind ogen donker met glans van een panter Eenzaamheid haar noodlot Windwhisper Zij die fluistert in de wind…

Ik wil racen over banen als een speer over wegen gaan vliegen over bergen als adelaar mijn vleugels uitslaan als een vis door ’t water schieten als leeuw op de savanne jagen of olifant door ‘t dichte woud misschien een ijsbeer, ook al is dat koud in een raket naar Venus suizen door de ruimte met een schip heel de kosmos gaan verkennen…

'Krèg nâh de kankâh' rieptie niet te wènag Toch hep ik steids wat met die gas gehad Maah ja, ik ben getauge in die stad Ik von ze grofhèd in de bek juìs gènag Ech pènlijk dat de scheppâh vamme held Nâh zelluf doâh die ziekte is geveld…

en diep zwarte vlerken ben ik het symbool van kracht zonder buigen In 't hoge rotsgebergte ben ik altijd thuis geweest waar het verre uitzicht mijn scherpe oog trotseert Op weidse vleugels van satijn laat ik me drijven doorklief met trage slag wind en hemelrijken Waar het blauw van azuur en ijle wolken zweven vlieg ik als een adelaar…

De Duitse adelaar en Franse haan Wrongen zich als een slang in duizend bochten En al heeft Zalm ook als een leeuw gevochten Hij kwam tenslotte toch voor aap te staan. Want deze leeuw was slechts een muis die brulde Uit heimwee naar de goeie ouwe gulden.…

ginds vliegt mijn adelaar.…

Dit was geen gier, hier vloog een adelaar…

Maar kijk...daar vliegt de Duitse adelaar!…

Zeg lief mens, mag ik je even ontvoeren, meetronen naar kleuren en geuren om deze grauwe dag even op te vrolijken. Je hoeft nog niet om vrees te bevriezen nog niet te kiezen tussen de kleuren laat staan de muziek of hun klanken ik wek je , zonder te janken nog elke dag weer een keer tot leven. Al weet ik , vele illusies zijn al gestorven…

Vangen wil ze in haar handen de schaduw van geluk de adelaar vliegt met wijd gespreide vleugels cirkelend door de lucht Draagt een slinger van gesponnen liefde in gouden veren brengt haar een warme droom omdat haar liefste niet kan komen schrijft hij de glimlach in haar hart…

mij nog niet duidelijk leeftijd doet er niet toe nu neem ik de vrijheid die mij toekomt een adelaar daalt snel en grijpt voedsel het jong hoor je krijsen zo is het leven dan hardheid dan vergeving kijk maar wat het beste uitkomt in jouw patroon van leven…

Ik ben nog op weg en toch al aangekomen in liefdes stilte. De wegen kwamen tenslotte alle samen in de omhelzing. Als de weg weg is, is er de grote stilte die liefde fluistert.…

achter de volgende stroomversnellling ligt het misschien al een hele tijd zoek serpenten zijn als was onder mijn voeten vissen bijten verdronken in het zand ik roei langs kadavers vol verwondering voor het ongerepte stukje muziek een adelaar speelt banjo de echo antwoordt niet…

Ik voel ze, vleugelslagen albatros engel adelaar laat me kennen en ik ben daar waar het zwijgen er toe doet.…